Ραγίζει
η Ελλάδα. Ραγίζει ο κόσμος. Όνειρα για
το αύριο καταρρέουν. Μόνο τα όνειρα του
χτες έμειναν. Θα ‘ρθει ο καιρός να
«βουτήξουν» στο αύριο;
Free-Photos / pixabay
Μα, κι αν γκρεμίστηκαν, κι αν δεν πρόφτασαν να πλαστούν, δεν παύουν να υπάρχουν. Στέκονται κάπου, ολόρθα και περιμένουν. Πάντα θα περιμένουν ανθρώπου χέρι να φανεί.
Γιατί ο άνθρωπος δεν πεθαίνει με το σταμάτημα της αναπνοής του. Αλλά όταν σβηστούν τα όνειρά του, όταν χαθεί η ελπίδα του, όταν παύσει να πιστεύει.
Όχι λοιπόν. Δε θα σταυρώσω τα χέρια. Δε θα μείνω στατικός. Δε θα επιτρέψω να μου δεθεί ή να μου δέσουν το μυαλό.
Για την ελπίδα, για το όνειρο, για την πίστη, γουστάρω να παλεύω διαρκώς. Μα κι αν πέσω, κι αν ηττηθώ, ας γίνει τουλάχιστον αξιοπρεπώς.
Μαργέλης Κωνσταντίνος
Άγιος Πέτρος, Λευκάδας, 2 Ιανουαρίου 2021