Ποτέ δεν ήταν το θέμα η προστασία των ευπαθών αλλά ένα "υποθετικό" σενάριο

haalkab / pixabay

Ποτέ δεν ήταν το θέμα η προστασία των ευπαθών. Σε μια τέτοια περίπτωση θα ενίσχυαν την πρωτοβάθμια υγεία, θα έφτιαχναν ΜΕΘ, θα άνοιγαν τα νοσοκομεία που έκλεισαν, θα προσλαμβάναν γιατρούς και νοσηλευτές φροντίζοντας για την αξιοπρεπή διαβίωση τους.

Όταν κλείνεις την οικονομία, δεν προστατεύεις τους ευπαθείς. Άλλωστε μετά μας είπαν ότι κολλάει στο σπίτι. Φταίει, λέει, η ελληνική οικογένεια. Καταστρέφεις την οικονομία και την κοινωνία. Τώρα βέβαια θα μου πεις, τι θα κερδίσει μια οποιαδήποτε κυβέρνηση καταστρέφοντας την οικονομία;

Ας πάρουμε ένα υποθετικό σενάριο: υπάρχει μια κυβέρνηση που θεωρεί ότι ένας μεγάλος αριθμός μικρομεσαίων επιχειρήσεων πρέπει να κλείσουν γιατί τις θεωρεί επιχειρήσεις ζόμπι. Αν κλείσουν με υπαιτιότητα της κυβέρνησης, θα χάσει η κυβέρνηση ενώ αν κλείσουν εξαιτίας του ιού και η δουλίτσα γίνεται και καμία συνέπεια δε θα υπάρχει.

Αυτό το υποθετικό σενάριο έχει πολλές εφαρμογές. Το σίγουρο είναι ότι δεν τιμωρούνται οι μικροί για να ζησουν οι μεγάλοι. Καταστρέφεται μια χώρα και ο λαός της σε δόσεις. Γιατί φανταστείτε μιλώντας υποθετικά και πάλι τι θα γινόταν αν καταστρεφόταν ένας λαός συνολικά και όχι σε δόσεις! Θα αφυπνιζόταν, θα αντιδρούσε!

Μελίνα Κονταξή

Ιστορικός - Δρ Βαλκανικού Πολιτισμού