Το F-15C του Ισραήλ εναντίον του Rafale της Αιγύπτου: Μάχη αεροπορικής υπεροχής πάνω από το Σινά

Freepen.gr - Μετά την αγορά από την Αίγυπτο του δικινητήριου Dassault Rafale, στο πλαίσιο μιας μεγάλης σύμβασης που υπογράφηκε με τη Γαλλία το Φεβρουάριο του 2015, η οποία αντιπροσώπευε την πρώτη μεγάλη αγορά μη αμερικανικών μαχητικών αεροσκαφών στην αφρικανική χώρα εδώ και δεκαετίες, τα αιγυπτιακά μέσα ενημέρωσης επαίνεσαν ευρέως το αεροσκάφος ως ένα ποιοτικό πλεονέκτημα έναντι των πιθανών αντιπάλων για τα επόμενα χρόνια. Η αιγυπτιακή Πολεμική Αεροπορία δεν είχε πρόσβαση σε βαρέων βαρών μαχητικά και με το μεγαλύτερο μέρος του στόλου της να αποτελείται από πολύ ελαφριά χαμηλού κόστους μονοκινητήρια αεροσκάφη όπως τα F-16 και MiG-21, οι παραγγελίες που έγιναν στα μέσα της δεκαετίας του 2010 για το Rafale και στη συνέχεια το ρωσικό δικινητήριο Μig-29M παρείχαν τις βαρύτερες και πιο ελίτ πλατφόρμες, υπογραμμίζει σε σχετικό του άρθρο το militarywatchmagazine.com

Η Αίγυπτος έχει από καιρό αντιμετωπίσει ένα σημαντικό ποιοτικό μειονέκτημα σε σχέση με τους γείτονές της - με τα Λιβυκά MiG-25, τα σουδανέζικα Su-24M και MiG-29 και τα ισραηλινά F-15 Eagle medium και βαρέα μαχητικά αεροσκάφη που απολαμβάνουν σημαντικά πλεονεκτήματα έναντι των μαχητικών του αιγυπτιακού στόλου. Αυτό επιδεινώθηκε από την έλλειψη σύγχρονων πυραύλων αέρος-αέρος της αιγυπτιακής Πολεμικής Αεροπορίας για τα F-16, λόγω άρνησης για πολιτικούς λόγους, πράγμα που σημαίνει ότι δεν είχε τίποτα να αντιπαραθέσει απέναντι στο ανώτερο σουδανικό R-77, το Ισραηλινό AIM-120C ή το Λιβυκό R-40, το οποίο στη μάχη θα μπορούσαν να εξουδετερώσουν τα αιγυπτιακά αεροπλάνα πολύ πριν μπορέσουν να ανταποκριθούν. Οι αιγυπτιακές προσπάθειες για την αγορά του F-15 είχαν από καιρό απορριφθεί από τις Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες διατηρούσαν τα αεροπλάνα αυτά για συμμάχους υψηλότερου επιπέδου όπως η Ιαπωνία, το Ισραήλ και η Σαουδική Αραβία, αφήνοντας την Αίγυπτο με ένα αεροπορικό στόλο τρίτης κατηγορίας εδώ και δεκαετίες.

Ενώ το Rafale ήταν χωρίς αμφιβολία μια σημαντική αναβάθμιση σε σχέση με τα αεροπλάνα που προϋπήρχαν και ήταν πιο σύγχρονο από τα Migs και τα F-16 που αναπτύχθηκαν από τους γείτονες της Αιγύπτου, η ικανότητά του να προσφέρει πλεονέκτημα έναντι των πολύ βαρύτερων F-15 του Ισραήλ παρέμεινε αμφισβητήσιμη. Το Ισραήλ ήταν ο πρώτος ξένος πελάτης για τον F-15 Eagle, τον δεύτερο μαχητή τέταρτης γενιάς στον κόσμο που εισήλθε στην υπηρεσία μετά το Tomcat F-14. Το πρωταρχικό μαχητικό υπεροχής της χώρας παραμένει το F-15C Eagle, αν και συμπεριλαμβανομένων όλων των παραλλαγών F-15 αναπτύσσονται 83 Eagles. Το F-15C είναι ένα πολύ βαρύτερο αεροσκάφος από το Rafale, που ζυγίζει περίπου 20.000 κιλά απέναντι στα 15.000 κιλά της γαλλικής πλατφόρμας και είναι πιο εξειδικευμένο σε ρόλο αέρος. Συγκρίνοντας τις επιδόσεις πτήσης των δύο αεροσκαφών, το F-15 έχει πολύ μεγαλύτερη εμβέλεια, υψηλότερο λειτουργικό υψόμετρο και ανώτερη αντοχή. Το Eagle παραμένει το ταχύτερο δυτικό μαχητικό σε υπηρεσία, ικανό να φτάσει τις ταχύτητες 2.5 Mach, ενώ το Rafale είναι από τα πολύ πιο αργά που περιορίζονται στις ταχύτητες του 1.8  Μach. Η ικανότητα να πετάει γρήγορα και ψηλά όχι μόνο καθιστά το Eagle πιο επιβιώσιμο, αλλά και του επιτρέπει να δώσει περισσότερη ενέργεια στους πυραύλους του. 

Παρόλο που το F-15 δε διαθέτει το εξελιγμένο ραντάρ AESA της Rafale, αντισταθμίζει εν μέρει αυτό με το πολύ μεγαλύτερο μέγεθος του ραντάρ του. Η ηλικία του F-15C, που χρησιμοποιεί ένα ραντάρ περίπου 30 χρόνια μεγαλύτερο από αυτό του Rafale, σημαίνει ότι το γαλλικό τζετ είναι ακόμα πιθανό να έχει ένα πλεονέκτημα στην επίγνωση της κατάστασης. Το Rafale επωφελείται επίσης από μια μικρότερη διατομή ραντάρ και έχει μια πολύ χαμηλότερη υπογραφή ραντάρ που καθιστά πιο δύσκολη την ανίχνευσή του, αλλά ίσως το πιο σημαντικό είναι ότι η χρήση ενός ραντάρ AESA σημαίνει ότι είναι πολύ πιο δύσκολο να μπλοκάρει από το παθητικά σαρωμένο ραντάρ του F-15. Παρά τα πλεονεκτήματα αυτά για το γαλλικό μαχητή, τα ισραηλινά συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου του F-15 είναι υπερσύγχρονα και συμβάλλουν σοβαρά στην επιβιωσιμότητά του, ενώ εκείνα στο Rafale - ιδιαίτερα στις εξαγωγικές παραλλαγές που παρέχονται στην Αίγυπτο - βασίζονται σε λιγότερο εξελιγμένες γαλλικές τεχνολογίες.

Το κύριο πλεονέκτημα του F-15, τουλάχιστον επί του παρόντος, έρχεται πέρα από την οπτική μάχη εμβέλειας, με τους πυραύλους AIM-120C να διατηρούν το εύρος των 105 χιλιομέτρων, όταν ο γαλλικός MICA των αιγυπτιακών Rafales έχει εμβέλεια μόλις 80 χιλιομέτρων. Το Rafale έχει το πλεονέκτημα ότι μπορεί να μεταφέρει περισσότερους πυραύλους, αλλά αυτοί παίρνουν μεγαλύτερο φόρο στην ευελιξία και την εμβέλειά του από εκείνους του F-15 λόγω της πολύ χαμηλότερης αντοχής του γαλλικού αεροσκάφους ως αποτέλεσμα μικρότερης ατράκτου, ασθενέστερων κινητήρων και μικρότερης χωρητικότητας καυσίμου. Η Αίγυπτος μπορεί να αντισταθμίσει αυτό στο μέλλον με την απόκτηση πυραύλων Meteor για τα αεριωθούμενα αεροσκάφη Rafale που είναι πολύ ανώτεροι από αυτά που το F-15 είναι σε θέση να μεταφέρει και να έχει πάνω από το διπλάσιο της εμβέλειας, την καλύτερη ευελιξία και πιο ενημερωμένα αντίμετρα ηλεκτρονικού πολέμου. Οι παραλλαγές του Meteor που θα παραλάβει, είναι πιθανό να υποβαθμιστούν σε μεγάλο βαθμό, ωστόσο, μπορεί και πάλι να ανταγωνιστούν τα ισραηλινά συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου.

Αν και το F-15C αντιπροσωπεύει ένα πολύ πιο φιλόδοξο σχεδιασμό υψηλής απόδοσης, η σημαντική διαφορά ηλικίας μεταξύ αυτού και του Rafale και το γεγονός ότι τα ισραηλινά μοντέλα δεν έχουν λάβει ραντάρ AESA και συναφείς πυραύλους AIM-120D σημαίνει ότι τα αιγυπτιακά αεροσκάφη που λειτουργούν μπορεί να είναι σε θέση να κρατήσουν τα δικά τους. Το Rafale έχει το πλεονέκτημα ότι μπορεί να λειτουργήσει χωρίς υπογραφή ραντάρ σε μεσαίες και μικρές σειρές και αντ' αυτού να βασίζεται σε ένα υπέρυθρο σύστημα αναζήτησης και τροχιάς το οποίο δε διαθέτει το F-15. Αυτό είναι επίσης πολύ χρήσιμο για την εμπλοκή των αεροσκαφών στελθ σε μεσαίες και μικρές σειρές. Ενώ η πρωταρχική δύναμη του Ισραηλινού μαχητικού είναι η εξαιρετική του απόδοση πτήσης, το Rafale είναι σημαντικά πιο ικανό σε ρόλους εκτός από την αεροπορική μάχη λόγω της στενής εξειδίκευσης του F-15C. Το Rafale στερείται πρόσβασης σε οποιοδήποτε υπερηχητικό πυραύλο, αλλά τα αεροηλεκτρονικά του είναι πολύ καλύτερα προσαρμοσμένα στη λειτουργία των πυρομαχικών από αέρα σε έδαφος και κατά στόχων επιφανείας ενώ μπορεί στο μέλλον να αναπτύξει πυραύλους Scalp οι οποίοι, αν και αργοί, φέρουν μεγάλα ωφέλιμα φορτία και μπορούν να εμπλέκουν στόχους σε πολύ μεγάλες αποστάσεις.

Ούτε το Rafale ούτε το F-15C έχουν ιδιαίτερα εξαιρετικούς πυραύλους για δεσμεύσεις οπτικής εμβέλειας, με τους γαλλικούς πυραύλους Magic II να υστερούν των αντίστοιχων αμερικανικών και τα F-15s του Ισραήλ να μην πιστεύεται ότι έχουν ενσωματώσει τις τελευταίες παραλλαγές του AIM-9X για μάχη μικρής εμβέλειας. Συνολικά, ενώ το Rafale είναι ένα πολύ πιο δαπανηρό αεροσκάφος από το F-15 και ακόμη και σε σύγκριση με την επόμενη γενιά F-35A κοστίζει 50% περισσότερο ανά μονάδα, αλλά το αντισταθμίζει εν μέρει με το χαμηλότερο λειτουργικό κόστος, τις χαμηλότερες απαιτήσεις συντήρησης και υψηλότερο ποσοστό εξόρμησης. 

Τόσο το Rafale και F-15 αναμένεται να ξεπεραστούν στο εγγύς μέλλον από πιο ικανά στην υπεροχή του αέρα αεροσκάφη, με την Αίγυπτο να παραλαμβάνει το ρωσικό Su-35 '4++ γενιάς", ενώ το Ισραήλ αναμένεται να προχωρήσει σε μια παραγγελία για 25 F-15EX και διεξάγει συνομιλίες με την Boeing για την εν λόγω σύμβαση. Το Su-35 και το F-15EX υπόσχονται να "ταιριάξουν" καλά ως ζευγάρι, το καθένα με τα δικά του πλεονεκτήματα. Το Su-35 προσφέροντας ανώτερες μηχανές, καλύτερη απόδοση πτήσης, πολύ μικρότερη διατομή ραντάρ και πιο γρήγορους με μεγαλύτερη εμβέλεια πυραύλους, ενώ το F-15EX μπορεί να μεταφέρει πολλά περισσότερα βλήματα, είναι πιο γρήγορο και διαθέτει πιο ισχυρό ραντάρ.

Νεότερη Παλαιότερη
--------------
Ακούστε το τελευταίο ηχητικό από τη ΜΕΣΗ ΓΡΑΜΜΗ


Η Freepen.gr ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει για τα άρθρα / αναρτήσεις που δημοσιεύονται και απηχούν τις απόψεις των συντακτών τους και δε σημαίνει πως τα υιοθετεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών ή ότι υπάρχει κάποιο σφάλμα, επικοινωνήστε μέσω e-mail