Μπορεί σε κάποιους να φαίνεται απόλυτος ο τίτλος, όμως δεν είναι. Αντιθέτως, εδράζεται αποκλειστικά και απόλυτα στο πνεύμα και τους κανόνες του διεθνούς δικαίου.
Όπως όλα δείχνουν, η ελληνική κυβέρνηση θα αποφύγει να ζητήσει κυρώσεις κατά της Άγκυρας, στην επικείμενη Διάσκεψη Κορυφής της Ε.Ε.. Να σημειωθεί πως με την μικρή αναβολή της Διάσκεψης, δίνεται χρόνος στον Αμερικανό ΥΠΕΞ να επισκεφτεί την Ελλάδα, και να διασφαλίσει από τον Κ. Μητσοτάκη, αυτά που μάλλον έχει ήδη δυστυχώς εξασφαλίσει η κ. Μέρκελ από τον έλληνα πρωθυπουργό. Να μην τολμήσουμε και δημιουργήσουμε πρόβλημα στην επιθετική Τουρκία.
Από: infognomonpolitics.gr - Σταύρος Καλεντερίδης – διεθνολόγος
stavros.kal@gmail.com
Η ελληνική αναδίπλωση σίγουρα δεν εκπλήσσει κανέναν, ιδιαίτερα αν θυμηθούμε τον αυτό-τορπιλισμό της αμυντικής συμφωνίας που μας προσέφερε η Γαλλία, εν μέσω εθνικής κρίσης και θανάσιμης απειλής από την Τουρκία, κατόπιν πιέσεως και υποδείξεως των Γερμανών.
Η προσωρινή απόσυρση του Oruc Reis από την ελληνική ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα, αν και προσχηματική, προσφέρει τη δικαιολογία στην Αθήνα να μην φανεί ενδοτική, καθώς όμως λαμβάνει σαφέστατα καταστροφικές αποφάσεις για την πατρίδα μας.
Και εξηγώ. Πρώτον, ο τούρκος πρόεδρος ξεκαθάρισε πως το Oruc Reis θα αποσυρθεί για έναν μήνα στην Αττάλεια για συντήρηση ρουτίνας, «αλλά θα επιστρέψει». Επαναλαμβάνω, η Τουρκία, όχι απλά δεν φαίνεται μετανιωμένη, αλλά μετά από έναν μήνα, αν δεν έχουν ικανοποιηθεί οι απαιτήσεις της από την Ελλάδα, θα ξαναστείλει το ερευνητικό της στις Ελληνικές θαλάσσιες ζώνες. Επομένως δεν υπήρξε καμία αποκλιμάκωση, και συνεπώς, ας αφήσουν οι κυβερνητικοί τις επικοινωνιακές τους προπαγάνδες για τα κομματικά τους ακροατήρια.
Δεύτερον, γιατί επιμένει η Αθήνα να αναβάλει τις κυρώσεις κατά της Άγκυρας; Δεν υπήρξε παράνομη δραστηριότητα της Τουρκίας, με το Oruc Reis να «αλωνίζει» για ενάμιση μήνα στην Ελληνική ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα; Δεν διεξήγαγε έρευνες, όπως ομολόγησε ο πρώην Σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας του πρωθυπουργού; Και πώς θα πληρώσει το τίμημα των παράνομων δραστηριοτήτων της η Τουρκία, αν δεν τους επιβάλλουμε κυρώσεις; Με ευχολόγια και αστεϊσμούς των ελλήνων υπουργών στις Βρυξέλλες; Εάν η Ελλάδα δεν ζητήσει την επιβολή σκληρών κυρώσεων, επί της ουσίας θα επιβραβεύσει την Άγκυρα για την εισβολή της στις θαλάσσιες ζώνες μας και ταυτόχρονα, θα αποδεχθεί de facto τις τουρκικές κινήσεις, νομιμοποιώντας τες.
Τρίτον, ο Ερντογάν έχει επί της ουσίας αποσαφηνίσει πως όχι μόνο δεν είναι μετανοιωμένος για την εισβολή του Oruc Reis, όχι μόνο συνεχίζει να μας απειλεί προκλητικά και ευθέως, αλλά αντιθέτως, ξεκαθάρισε πως η πραγματική διεκδίκηση της Τουρκίας δεν είναι η ΑΟΖ (μιας και οι τιμές του φυσικού αερίου έφτασαν σε αρνητικά επίπεδα), αλλά τα νησιά του Αιγαίου. Το ζήτημα με άλλα λόγια, δεν είναι εμπορικό αλλά εδαφικό.
Η Τουρκία διεκδικεί Ελληνικά νησιά, και εμείς αναδιπλωνόμαστε και αποφεύγουμε τις κυρώσεις, έτσι ώστε να μην προκαλέσουμε.
Τέταρτον, για να καταλάβουμε τις ανατολίτικες κουτοπονηριές των Τούρκων σε όλο τους το μεγαλείο, την ίδια στιγμή που απομάκρυναν το Oruc Reis, οι γείτονες εξέδωσαν NAVTEX ανανεώνοντας την εισβολή του Μπαρμπαρός στην ΑΟΖ ανατολικά της Κύπρου, ενώ το Γιαβούζ συνεχίζει ακάθεκτο τις παράνομες δραστηριότητές του στα δυτικά της Μεγαλονήσου. Αυτοί είναι οι «καλόπιστοι Τούρκοι», τους οποίους θα αποφύγουμε να πιέσουμε στην επικείμενη Διάσκεψη της Ε.Ε.. Να υπενθυμίσουμε μόνο, πως η Κύπρος δεν είναι μια απλή τρίτη χώρα, όπως πιστεύει και ο ίδιος ο πρωθυπουργός δια στόματος του πρώην συμβούλου του και του ΥΠΕΞ.
Ας πούμε τα βασικά λοιπόν. Η Κύπρος είναι το δεύτερο κράτος του Ελληνισμού. Ένα αδερφικό όμορο κράτος, μέλος της Ε.Ε. για το οποίο η χώρα μας έχει και ευθύνη διατήρησης της ειρήνης και της ασφάλειας, όπως προβλέπουν οι Συνθήκες Ζυρίχης-Λονδίνου (και όχι όπως τις διαστρέβλωσαν οι πολεμοχαρείς Τούρκοι). Η εγκατάλειψη της Κύπρου από την Ελλάδα με την μη επιβολή κυρώσεων στο φασιστικό μόρφωμα που λέγεται Τουρκία, θα σημάνει την νομιμοποίηση και αποδοχή των παράνομων τουρκικών ενεργειών στην Κύπρο και την Ελληνική ΑΟΖ-υφαλοκρηπίδα, και το χειρότερο, θα αποτελέσει μία τραγική μορφή ενδο-ελληνικού διχασμού, ο οποίος θα εκθέσει τα δύο Ελληνικά κράτη σε ευρωπαϊκό επίπεδο, σε μεγάλη ικανοποίηση του τούρκου προέδρου.
Ας σοβαρευτούν επιτέλους οι πολιτικοί καθήμενοι στα έδρανα του ΥΠΕΞ και του Μαξίμου, και ας εκμεταλλευτούν τις συνθήκες, την ορμή και το γενικότερο κλίμα, επιβάλλοντας τις ισχυρότερες δυνατές πιέσεις στην ιμπεριαλιστική Τουρκία.
Τέλος, επειδή ακούμε διάφορα αδιανόητα περί μίας και μοναδικής διαφοράς με την Τουρκία, ας ξεκαθαρίσουμε λίγο την κατάσταση, διότι παρατηρείται το φαινόμενο να λέει ο καθένας ό,τι θέλει, ενώ μέχρι και ο τέως Πρόεδρος της Δημοκρατίας τα μπέρδεψε, ελπίζουμε, άθελά του!
Η χώρα μας έχει πράγματι μία νομική διαφορά με την Τουρκία και αυτή είναι η οριοθέτηση ΑΟΖ. Όχι υφαλοκρηπίδας, διότι ζούμε στο 2020. Επίσης, η διαφορά μας δεν είναι πολιτική για να κάτσουμε στο στημένο, από το Βερολίνο, τραπέζι των διαπραγματεύσεων, αλλά αποκλειστικά νομική. Αυτό σημαίνει, πως ακριβώς επειδή η Τουρκία λέει αυθαίρετες ασυναρτησίες και διαστρεβλώνει το διεθνές δίκαιο κατά το δοκούν, οι δύο χώρες μπορούν να συμφωνήσουν, σε επίπεδα κατώτερα από αυτά των αρχηγών κρατών, για τη σύναψη συνυποσχετικού, και να παραπέμψουν το καθαρά νομικό θέμα της οριοθέτησης σε διεθνή διαιτησία.
Αυτό βέβαια αφού έχει προηγηθεί η επέκταση των χωρικών υδάτων της πατρίδας μας σε 12 ν.μ. παντού, μονομερές δικαίωμα και αναφαίρετο βάσει του διεθνούς δικαίου, που καθιστά περίπου το 70% του Αιγαίου σε ελληνική θάλασσα, αφήνοντας τις περιοχές που απομένουν για διευθέτηση με τους τούρκους. Εάν πάμε σε διαιτησία για οριοθέτηση ΑΟΖ, δίχως προηγούμενη συνολική επέκταση της αιγιαλίτιδας, αυτό θα συνιστά παραχώρηση Ελληνικών εδαφών και ως εκ τούτου, μείζονα εθνική προδοσία.
Τέλος, η χώρα μας πρέπει να απορρίψει ως αθλιότητες τις λοιπές αβάσιμες διεκδικήσεις της Τουρκίας, και ταυτόχρονα να εγείρει σε όλα τα διεθνή φόρα και οργανισμούς, τα δίκαια εθνικά μας αιτήματα, που κανείς δυστυχώς Έλληνας πολιτικός δεν έχει βρει το θάρρος και το σθένος όλα αυτά τα χρόνια να προβάλει και να προωθήσει.
Όπως όλα δείχνουν, η ελληνική κυβέρνηση θα αποφύγει να ζητήσει κυρώσεις κατά της Άγκυρας, στην επικείμενη Διάσκεψη Κορυφής της Ε.Ε.. Να σημειωθεί πως με την μικρή αναβολή της Διάσκεψης, δίνεται χρόνος στον Αμερικανό ΥΠΕΞ να επισκεφτεί την Ελλάδα, και να διασφαλίσει από τον Κ. Μητσοτάκη, αυτά που μάλλον έχει ήδη δυστυχώς εξασφαλίσει η κ. Μέρκελ από τον έλληνα πρωθυπουργό. Να μην τολμήσουμε και δημιουργήσουμε πρόβλημα στην επιθετική Τουρκία.
Από: infognomonpolitics.gr - Σταύρος Καλεντερίδης – διεθνολόγος
stavros.kal@gmail.com
Η ελληνική αναδίπλωση σίγουρα δεν εκπλήσσει κανέναν, ιδιαίτερα αν θυμηθούμε τον αυτό-τορπιλισμό της αμυντικής συμφωνίας που μας προσέφερε η Γαλλία, εν μέσω εθνικής κρίσης και θανάσιμης απειλής από την Τουρκία, κατόπιν πιέσεως και υποδείξεως των Γερμανών.
Η προσωρινή απόσυρση του Oruc Reis από την ελληνική ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα, αν και προσχηματική, προσφέρει τη δικαιολογία στην Αθήνα να μην φανεί ενδοτική, καθώς όμως λαμβάνει σαφέστατα καταστροφικές αποφάσεις για την πατρίδα μας.
Και εξηγώ. Πρώτον, ο τούρκος πρόεδρος ξεκαθάρισε πως το Oruc Reis θα αποσυρθεί για έναν μήνα στην Αττάλεια για συντήρηση ρουτίνας, «αλλά θα επιστρέψει». Επαναλαμβάνω, η Τουρκία, όχι απλά δεν φαίνεται μετανιωμένη, αλλά μετά από έναν μήνα, αν δεν έχουν ικανοποιηθεί οι απαιτήσεις της από την Ελλάδα, θα ξαναστείλει το ερευνητικό της στις Ελληνικές θαλάσσιες ζώνες. Επομένως δεν υπήρξε καμία αποκλιμάκωση, και συνεπώς, ας αφήσουν οι κυβερνητικοί τις επικοινωνιακές τους προπαγάνδες για τα κομματικά τους ακροατήρια.
Δεύτερον, γιατί επιμένει η Αθήνα να αναβάλει τις κυρώσεις κατά της Άγκυρας; Δεν υπήρξε παράνομη δραστηριότητα της Τουρκίας, με το Oruc Reis να «αλωνίζει» για ενάμιση μήνα στην Ελληνική ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα; Δεν διεξήγαγε έρευνες, όπως ομολόγησε ο πρώην Σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας του πρωθυπουργού; Και πώς θα πληρώσει το τίμημα των παράνομων δραστηριοτήτων της η Τουρκία, αν δεν τους επιβάλλουμε κυρώσεις; Με ευχολόγια και αστεϊσμούς των ελλήνων υπουργών στις Βρυξέλλες; Εάν η Ελλάδα δεν ζητήσει την επιβολή σκληρών κυρώσεων, επί της ουσίας θα επιβραβεύσει την Άγκυρα για την εισβολή της στις θαλάσσιες ζώνες μας και ταυτόχρονα, θα αποδεχθεί de facto τις τουρκικές κινήσεις, νομιμοποιώντας τες.
Τρίτον, ο Ερντογάν έχει επί της ουσίας αποσαφηνίσει πως όχι μόνο δεν είναι μετανοιωμένος για την εισβολή του Oruc Reis, όχι μόνο συνεχίζει να μας απειλεί προκλητικά και ευθέως, αλλά αντιθέτως, ξεκαθάρισε πως η πραγματική διεκδίκηση της Τουρκίας δεν είναι η ΑΟΖ (μιας και οι τιμές του φυσικού αερίου έφτασαν σε αρνητικά επίπεδα), αλλά τα νησιά του Αιγαίου. Το ζήτημα με άλλα λόγια, δεν είναι εμπορικό αλλά εδαφικό.
Η Τουρκία διεκδικεί Ελληνικά νησιά, και εμείς αναδιπλωνόμαστε και αποφεύγουμε τις κυρώσεις, έτσι ώστε να μην προκαλέσουμε.
Τέταρτον, για να καταλάβουμε τις ανατολίτικες κουτοπονηριές των Τούρκων σε όλο τους το μεγαλείο, την ίδια στιγμή που απομάκρυναν το Oruc Reis, οι γείτονες εξέδωσαν NAVTEX ανανεώνοντας την εισβολή του Μπαρμπαρός στην ΑΟΖ ανατολικά της Κύπρου, ενώ το Γιαβούζ συνεχίζει ακάθεκτο τις παράνομες δραστηριότητές του στα δυτικά της Μεγαλονήσου. Αυτοί είναι οι «καλόπιστοι Τούρκοι», τους οποίους θα αποφύγουμε να πιέσουμε στην επικείμενη Διάσκεψη της Ε.Ε.. Να υπενθυμίσουμε μόνο, πως η Κύπρος δεν είναι μια απλή τρίτη χώρα, όπως πιστεύει και ο ίδιος ο πρωθυπουργός δια στόματος του πρώην συμβούλου του και του ΥΠΕΞ.
Ας πούμε τα βασικά λοιπόν. Η Κύπρος είναι το δεύτερο κράτος του Ελληνισμού. Ένα αδερφικό όμορο κράτος, μέλος της Ε.Ε. για το οποίο η χώρα μας έχει και ευθύνη διατήρησης της ειρήνης και της ασφάλειας, όπως προβλέπουν οι Συνθήκες Ζυρίχης-Λονδίνου (και όχι όπως τις διαστρέβλωσαν οι πολεμοχαρείς Τούρκοι). Η εγκατάλειψη της Κύπρου από την Ελλάδα με την μη επιβολή κυρώσεων στο φασιστικό μόρφωμα που λέγεται Τουρκία, θα σημάνει την νομιμοποίηση και αποδοχή των παράνομων τουρκικών ενεργειών στην Κύπρο και την Ελληνική ΑΟΖ-υφαλοκρηπίδα, και το χειρότερο, θα αποτελέσει μία τραγική μορφή ενδο-ελληνικού διχασμού, ο οποίος θα εκθέσει τα δύο Ελληνικά κράτη σε ευρωπαϊκό επίπεδο, σε μεγάλη ικανοποίηση του τούρκου προέδρου.
Ας σοβαρευτούν επιτέλους οι πολιτικοί καθήμενοι στα έδρανα του ΥΠΕΞ και του Μαξίμου, και ας εκμεταλλευτούν τις συνθήκες, την ορμή και το γενικότερο κλίμα, επιβάλλοντας τις ισχυρότερες δυνατές πιέσεις στην ιμπεριαλιστική Τουρκία.
Τέλος, επειδή ακούμε διάφορα αδιανόητα περί μίας και μοναδικής διαφοράς με την Τουρκία, ας ξεκαθαρίσουμε λίγο την κατάσταση, διότι παρατηρείται το φαινόμενο να λέει ο καθένας ό,τι θέλει, ενώ μέχρι και ο τέως Πρόεδρος της Δημοκρατίας τα μπέρδεψε, ελπίζουμε, άθελά του!
Η χώρα μας έχει πράγματι μία νομική διαφορά με την Τουρκία και αυτή είναι η οριοθέτηση ΑΟΖ. Όχι υφαλοκρηπίδας, διότι ζούμε στο 2020. Επίσης, η διαφορά μας δεν είναι πολιτική για να κάτσουμε στο στημένο, από το Βερολίνο, τραπέζι των διαπραγματεύσεων, αλλά αποκλειστικά νομική. Αυτό σημαίνει, πως ακριβώς επειδή η Τουρκία λέει αυθαίρετες ασυναρτησίες και διαστρεβλώνει το διεθνές δίκαιο κατά το δοκούν, οι δύο χώρες μπορούν να συμφωνήσουν, σε επίπεδα κατώτερα από αυτά των αρχηγών κρατών, για τη σύναψη συνυποσχετικού, και να παραπέμψουν το καθαρά νομικό θέμα της οριοθέτησης σε διεθνή διαιτησία.
Αυτό βέβαια αφού έχει προηγηθεί η επέκταση των χωρικών υδάτων της πατρίδας μας σε 12 ν.μ. παντού, μονομερές δικαίωμα και αναφαίρετο βάσει του διεθνούς δικαίου, που καθιστά περίπου το 70% του Αιγαίου σε ελληνική θάλασσα, αφήνοντας τις περιοχές που απομένουν για διευθέτηση με τους τούρκους. Εάν πάμε σε διαιτησία για οριοθέτηση ΑΟΖ, δίχως προηγούμενη συνολική επέκταση της αιγιαλίτιδας, αυτό θα συνιστά παραχώρηση Ελληνικών εδαφών και ως εκ τούτου, μείζονα εθνική προδοσία.
Τέλος, η χώρα μας πρέπει να απορρίψει ως αθλιότητες τις λοιπές αβάσιμες διεκδικήσεις της Τουρκίας, και ταυτόχρονα να εγείρει σε όλα τα διεθνή φόρα και οργανισμούς, τα δίκαια εθνικά μας αιτήματα, που κανείς δυστυχώς Έλληνας πολιτικός δεν έχει βρει το θάρρος και το σθένος όλα αυτά τα χρόνια να προβάλει και να προωθήσει.