Του Στρατή Μαζίδη
Η συχνότητα της προβολής τους είναι τόσο μεγάλη ώστε από ένα σημείο και μετά αναρωτιέσαι αφενός πότε ασχολούνται με την επιστήμη τους με τόση υπερβολική παρουσία στα μέσα και αφετέρου τι στην ευχή καινούργιο έχουν κάθε μέρα να πουν.
Ένας εξ αυτών είναι και ο κ. Σύψας. Κάθε μέρα στα κανάλια, μπορεί πλέον να αισθάνεται συντελεστής των εκπομπών. Ένας άνθρωπος με όψη παγερή, με ιδιαίτερη ματιά, με αχρωμάτιστη φωνή που κάθε μέρα δε λέει τίποτε άλλο εκτός από δυσάρεστα και δυσοίωνα πράγματα. Αναρωτιέσαι αν έχει γελάσει ποτέ στη ζωή του, ή αν στα δύσκολα διατηρεί την ελπίδα ή την αισιοδοξία.
Είναι ο άνθρωπος που ζητά από τους γονείς να μην αγκαλιάζουν και να μη φιλούν τα παιδιά τους. Αλλά δεν σταματά μόνο εκεί, προτρέπει κιόλας να φορούν μάσκα όταν τα παιδιά γυρνούν στο σπίτι από το σχολείο εφόσον υπάρχει ευπαθής στο σπίτι. Προφανώς δεν αντιλαμβάνεται ότι αυτό έχει ψυχολογικό αντίκτυπο στα παιδιά και φυσικά δεν μπορεί να κατανοήσει ότι ο γονιός που γίνεται πάντοτε θυσία για τα παιδιά του και ποτέ δε θα διστάσει να αγκαλιάσει, να φιλήσει και να χαϊδέψει το αγοράκι του ή το κοριτσάκι του με το φόβο μην πεθάνει από αυτά.
Η συχνότητα της προβολής τους είναι τόσο μεγάλη ώστε από ένα σημείο και μετά αναρωτιέσαι αφενός πότε ασχολούνται με την επιστήμη τους με τόση υπερβολική παρουσία στα μέσα και αφετέρου τι στην ευχή καινούργιο έχουν κάθε μέρα να πουν.
Ένας εξ αυτών είναι και ο κ. Σύψας. Κάθε μέρα στα κανάλια, μπορεί πλέον να αισθάνεται συντελεστής των εκπομπών. Ένας άνθρωπος με όψη παγερή, με ιδιαίτερη ματιά, με αχρωμάτιστη φωνή που κάθε μέρα δε λέει τίποτε άλλο εκτός από δυσάρεστα και δυσοίωνα πράγματα. Αναρωτιέσαι αν έχει γελάσει ποτέ στη ζωή του, ή αν στα δύσκολα διατηρεί την ελπίδα ή την αισιοδοξία.
Είναι ο άνθρωπος που ζητά από τους γονείς να μην αγκαλιάζουν και να μη φιλούν τα παιδιά τους. Αλλά δεν σταματά μόνο εκεί, προτρέπει κιόλας να φορούν μάσκα όταν τα παιδιά γυρνούν στο σπίτι από το σχολείο εφόσον υπάρχει ευπαθής στο σπίτι. Προφανώς δεν αντιλαμβάνεται ότι αυτό έχει ψυχολογικό αντίκτυπο στα παιδιά και φυσικά δεν μπορεί να κατανοήσει ότι ο γονιός που γίνεται πάντοτε θυσία για τα παιδιά του και ποτέ δε θα διστάσει να αγκαλιάσει, να φιλήσει και να χαϊδέψει το αγοράκι του ή το κοριτσάκι του με το φόβο μην πεθάνει από αυτά.
Στο ίδιο μήκος κύματος απαισιοδοξίας ο άνθρωπος αυτός ο οποίος δεν είναι κυβερνήτης της Ελλάδας, δεν τον έχει ψηφίσει ο κόσμος, βγαίνει στα κανάλια και προειδοποιεί με δεύτερο lockdown σε δέκα έως δεκαπέντε ημέρες εάν δεν αλλάξουν τα πράγματα. Ποια πράγματα; Το ότι σε μία χώρα 10 εκατομμυρίων που αύξησε τα τεστς αυξήθηκαν και τα κρούσματα καθώς επίσης οι φορείς του ιού αλλά οι διασωληνωμένοι είναι μόλις 69, ενώ σύμφωνα με την ΠΟΕΔΗΝ [https://www.enikos.gr/society/740044/proedros-poedin-sto-enikosgr-apo-domes-schedon-oi-misoi-astheneis] περίπου τα μισά κρούσματα που νοσηλεύονται είναι αλλοδαποί προερχόμενοι από δομές και από το κέντρο της Αθήνας; Να θυμίσουμε ότι το δίμηνο του πρώτου κλεισίματος της Ελληνικής οικονομίας τα κρούσματα και ο αριθμός των φορέων ήταν πολύ χαμηλότερα ενώ οι διασωληνωμένοι συνάνθρωποί μας περισσότεροι στις εντατικές.
Βέβαια ο κ. Σύψας στο τέλος του μήνα θα πάρει το μισθό του για την καταβολή του οποίου φροντίζουν όλοι αυτοί τους οποίους σήμερα φοβερίζει με lockdown. Αυτοί θα βάλουν λουκέτο στο μαγαζί τους, αυτοί μπορεί να απολυθούν από την εργασία τους, ο μισθός όμως του καθηγητή στο τέλος του μήνα θα είναι διαθέσιμος στον τραπεζικό του λογαριασμό.
Πολλές φορές αναρωτιέμαι βλέποντας τον αν θα μπορούσε να έχει βγει μέσα από μια ιδιαίτερη ιστορική περίοδο του 20ου αιώνα.
Σε κάθε περίπτωση ο κύριος Μητσοτάκης θα πρέπει να μαζέψει όλους αυτούς τους ανθρώπους από τα τηλεπαράθυρα και από τις αναρτήσεις των φιλικών στην κυβέρνηση ηλεκτρονικών μέσων ενημέρωσης. Θα πρέπει να καταλάβει ο πρωθυπουργός και αν δεν το αντιλαμβάνεται ας προσέξει καλά τις δημοσκοπήσεις στο συγκεκριμένο ερώτημα, πως ο κόσμος δεν φοβάται πλέον τον κορωνοϊό όσο την κυβέρνηση. Η κοινωνία έχει ανάγκη να ηρεμήσει.
Η επικοινωνιακή διαχείριση του κράτους σωτήρα της κοινωνίας είχε πέραση μόνο τις πρώτες εβδομάδες, όμως όταν ο ελληνικός λαός άρχισε να αντιλαμβάνεται ότι θα πάει στην ουρά του ΟΑΕΔ και πώς αύριο το πρωί δε θα έχει δουλειά αλλά θα πληρώνει όμως κανονικά τους φόρους του, τότε συγχωρήστε με αλλά κανείς δεν ενδιαφέρεται αν θα πεθάνει από κορωνοϊό ή από την πείνα ή από άλλες ασθένειες που θα εμφανιστούν μέσα από το άγχος και το στρες.
Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι ο κ. Τσιόδρας απεσύρθη από την πρώτη γραμμή και σίγουρα κανείς δεν πιστεύει αυτά που γράφονται περί της ευαισθησίας του. Το έκανε διότι βλέπει αυτό που έρχεται. Ποιος θέλει να κάθεται στην ακτογραμμή όταν υπάρχει προειδοποίηση για τσουνάμι;