"Δεν έχει σημασία τι έχει συμβεί, σημασία έχει τι θα μάθει ο κόσμος", έλεγε ο Ναπολέων Βοναπάρτης. Αυτό συνήθιζε να λέει στους επιτελείς του ο Ναπολέων Βοναπάρτης, πολλές δεκαετίες πριν η επικοινωνία γίνει επιστήμη.
Κυρίως το έλεγε, όπως αναφέρει στην αυτοβιογραφία του, όταν τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά.
Ο σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας του Πρωθυπουργού κ. Διακόπουλος αναγκάστηκε να παραιτηθεί, επειδή είπε μια μικρή αλήθεια: "Δεν πρέπει να κοροϊδευόμαστε, το Oruc Reis πραγματοποιεί σεισμογραφικές έρευνες στην Ελληνική υφαλοκρυπίδα".
Η κυβέρνηση έχοντας επιβάλλει, με τη βοήθεια των περισσότερων ΜΜΕ, μια γραμμή προπαγάνδας, ότι αντιμετωπίζει αποτελεσματικά την αναθεωρητική πολιτική της Άγκυρας με τις ένοπλες δυνάμεις και τις διπλωματικές της κινήσεις, τοίχο την ονόμασε, συνειδητά παραποιεί την πραγματικότητα, και οδηγεί την χώρα σε επικίνδυνα αδιέξοδα.
1. Μας έλεγε ότι η ανακήρυξη της ΑΟΖ από την Τουρκία δυτικά του 28ου μεσημβρινού και το Τουρκολιβικό μνημόνιο καθορισμού των θαλάσσιων ζωνών μεταξύ τους είναι άκυρα, όμως έκανε επικίνδυνες παραχωρήσεις στην Αίγυπτο, για μια μερική οριοθέτηση της ΑΟΖ επίσης δυτικά του 28ου μεσημβρινού, με μόνο στόχο να ακυρώσει το Τουρκολιβυκό μνημόνιο.
2. Μπορεί η ΕΕ και οι ΗΠΑ να καταδίκασαν το Τουρκολιβυκό μνημόνιο, επειδή δημιουργεί ένταση στην περιοχή, όπως είπαν, δυστυχώς δεν επικρότησαν, ούτε αναγνώρισαν και την Ελληνικό-Αιγυπτική συμφωνία.
3. Μπορεί η κυβέρνηση να ζητά κυρώσεις κατά της Τουρκίας, καμία χώρα, εκτός της δικής μας και της Κύπρου, δεν κατέθεσαν προτάσεις κυρώσεων.
4. Μπορεί η ελληνική κυβέρνηση να έλεγε ότι δεν πάει σε διάλογο με την Τουρκία, όσο αυτή δεν ανακαλεί το Τουρκολιβυκό μνημόνιο, όμως τον διάλογο μυστικά τον είχε ξεκινήσει και είχε ανακοινωθεί ότι θα ξεκινούσε και επίσημα.
5. Τώρα στις πιέσεις της ΕΕ και των ΗΠΑ, να αρχίσει τον διάλογο με την Τουρκία, απαντά ότι: "Δεν κάθεται στο τραπέζι του διαλόγου, όσο η Τουρκία επιχειρεί να κάνει έρευνες στην ελληνική υφαλοκρυπίδα".
Η ΕΕ έδειξε ότι δε βιάζεται και προγραμμάτισε για το τέλος του Σεπτέμβρη την σύνοδο κορυφής με θέμα τις εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο.
Περιμένω το νέο επικοινωνιακό αφήγημα της κυβέρνησης, για τη νέα διπλωματική της επιτυχία.
Έχω γράψει πολλές φορές εδώ και πολύ καιρό, ότι μόνο με διάλογο και τα διεθνή δικαστήρια θα μπορέσουμε να κερδίσουμε και την ουσιαστική υποστήριξη των εταίρων και συμμάχων μας για να έχουμε τα καλύτερα αποτελέσματα για τα εθνικά μας συμφέροντα.
Μόνο αν εγκαταλείψουμε τη φοβικότητα απέναντι στην Τουρκία και την κοιτάξουμε κατάματα, θα μπορέσουμε να ενεργοποιήσουμε ουσιαστικά τις συμμαχίες μας και να πετύχουμε τους εθνικούς μας στόχους και την σταθερότητα στην περιοχή.
Μόνο με την ανακήρυξη της δικής μας ΑΟΖ, με την κατάθεση στον ΟΗΕ των ναυτικών συντεταγμένων, από τον 26ο μεσημβρινό μέχρι τα όρια της ΑΟΖ της Κύπρου, της Αιγύπτου και της Λιβύης, κάτι ανάλογο με αυτό που κάναμε το 2011 με τον νόμο 4001 Νοτιοδυτικά της Κρήτης, νόμος που έγινε αποδεκτός από την ΕΕ, παρ' ότι η Λιβύη διαφώνησε με την αρχή της μέσης γραμμής που ακολουθήσαμε.
Οι συμφωνίες με την Ιταλία και την Αίγυπτο δεν είναι αποτελεσματικές απαντήσεις στην Τουρκία. Ακόμη χειρότερα δημιουργούν επικίνδυνες δεσμεύσεις της χώρας μας απέναντι στην Τουρκία, την Λιβύη και την Αλβανία, αφού δεχθήκαμε ότι, ακόμη και τα μεγάλα νησιά δεν έχουν πλήρη επήρεια στην ΑΟΖ.
Με βάση αυτά θα ξεκινήσει, όποτε ξεκινήσει ο διάλογος με την Τουρκία ή πάμε στη Χάγη, και τότε η προπαγάνδα της κυβέρνησης, δεν θα μπορεί να καλύψει την πραγματικότητα.
Τα κόμματα της αντιπολίτευσης πρέπει να μιλήσουν για την ουσία και οχι τη διαδικασία, και να προτείνουν στους πολίτες μια άλλη στρατηγική.