Freepen.gr - Την άποψη ότι οι αναθεωρητισμοί της Τουρκίας και τα περί «γκρίζων ζωνών» θα μπορούσαν να της γυρίσουν μπούμερανγκ, υποστήριξε σε συνέντευξή του στην εφημερίδα ΕΘΝΟΣ και το Γιώργο Σκαφιδά, ο υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Δένδιας. Ο κ. Δένδιας σημείωσε ότι υπάρχουν νησιά που ενώ φέρονται να ανήκουν στην Τουρκία, δεν έχουν ξεκάθαρο καθεστώς με βάση τη Συνθήκη της Λωζάνης.
Ακολουθεί το επίμαχο απόσπασμα:
Γ. ΣΚΑΦΙΔΑΣ: Με φόντο τις τουρκικές προκλήσεις στη Μεσόγειο, κάποιοι επαναφέρουν ως ζητούμενο την κατάθεση χαρτών και συντεταγμένων με τα εξωτερικά όρια ΑΟΖ/υφαλοκρηπίδας από την Ελλάδα στον OHE. Είναι αυτό κάτι το οποίο όντως επεξεργαζόμαστε;
Ν. ΔΕΝΔΙΑΣ: Όπως γνωρίζετε, είμαστε σε διαπραγματεύσεις με την Ιταλία και την Αίγυπτο για την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών μας. Σταθερή επιδίωξη της χώρας μας είναι η οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών με όλους τους γείτονές μας, συμπεριλαμβανομένης της Τουρκίας, εφαρμόζοντας όσα προβλέπονται στο κατεξοχήν νομικό κείμενο αναφοράς, τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της θάλασσας. Είναι σαφές ότι το δικαίωμά μας που προβλέπει το Δίκαιο της Θάλασσας για υφαλοκρηπίδα ισχύει αυτομάτως (ipso facto) και εξαρχής (ab initio) χωρίς να υπόκειται σε κανέναν περιορισμό. Επιπλέον, το Διεθνές Δίκαιο είναι απόλυτα σαφές όσον αφορά τα νησιά, ασχέτως των αόριστων επικλήσεών του από πολλούς Τούρκους αξιωματούχους, οι οποίοι απλώς εκθέτουν εαυτούς: το Άρθρο 121 του Δικαίου της Θάλασσας προβλέπει ρητά ότι τα νησιά, ανεξαρτήτως μεγέθους, έχουν πλήρη δικαιώματα σε θαλάσσιες ζώνες, ομοίως με τα ηπειρωτικά εδάφη. Επίσης, η οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ πρέπει να γίνεται σύμφωνα με τους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου και με βάση συγκεκριμένες αρχές και συμφωνίες. Σε αυτό αποκλειστικά το πλαίσιο διαπραγματευόμαστε με τις χώρες της περιοχής μας. Οι προσπάθειες της Τουρκίας να αγνοήσει τη γεωγραφία και τους γείτονές της και να ασπαστεί φανταστικούς κανόνες του Διεθνούς Δικαίου δεν έχουν κανένα αντίκρισμα και έχουν καταδικαστεί από τη διεθνή κοινότητα. Η Τουρκία ας προσέξει καλύτερα τη Συνθήκη της Λωζάνης και να την αντιμετωπίσει με σεβασμό και χωρίς αναθεωρητισμό. Οι αναθεωρητισμοί και τα περί «γκρίζων ζωνών» θα μπορούσαν να της γυρίσουν μπούμερανγκ, θα μπορούσε π.χ. κάποιος να υποστηρίξει ότι, σύμφωνα με το άρθρο 12 της Συνθήκης της Λωζάνης, το απώτατο όριο τουρκικής κυριαρχίας στο Αιγαίο είναι τα 3 ν.μ. όσον αφορά τις νήσους οι οποίες εμπεριέχονται. Και όμως, θα μπορούσε ο ίδιος να πει ότι υπάρχουν νησιά πέραν των 3 ν.μ. από τις τουρκικές ακτές τα οποία δεν εμπίπτουν στις εξαιρέσεις και τα οποία φέρονται ανήκοντα στην Τουρκία.