Στις 14 Μαΐου 2020 διαβάζουμε σε σχετική ανακοίνωση πως "το Δ.Σ. του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών εκφράζει τη δυσαρέσκειά του για ακραίες απόψεις που διατυπώθηκαν από μέλη του ιατρικού κόσμου σχετικά με τη μεταδοτικότητα του κορωνοϊού, εμπλέκοντας θρησκευτικές πεποιθήσεις στις επιστημονικές απόψεις".
Του Στρατή Μαζίδη
Ο ΙΣΑ ζητά από τα μέλη του να παραμένουν στις συντεταγμένες της ιατρικής επιστήμης, όταν ενημερώνουν το ευρύ κοινό και να εκφράζονται με βάση την εξειδίκευσή τους και τα διεθνή δεδομένα τηρώντας την ιατρική δεοντολογία, αναφέρει η ανακοίνωση και καταλήγει λέγοντας πως:
Οι προσωπικές θρησκευτικές πεποιθήσεις δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να εμπλέκονται με τον επιστημονικό ρόλο ειδικά όταν ενημερώνεται η κοινή γνώμη για κρίσιμα ζητήματα που αφορούν τη δημόσια υγεία.
Από πότε ο Ιατρικός Σύλλογος συνιστά στα μέλη του να αρνηθούν την πίστη τους χαρακτηρίζοντας μάλιστα τις απόψεις τους ως ακραίες; Τόσο πολύ ενοχλήθηκε ο κ. Πατούλης και το ΔΣ του από μια επιστολή 37 ιατρών και μερικές μεμονωμένες τοποθετήσεις; Ευκαιρίας δοθείσης, γιατί παραμένει πρόεδρος του ΙΣΑ; Ασκεί ακόμη το επάγγελμα; Αν ναι, έχε καλώς, μολονότι θα μπορούσε να δώσει τόπο στα νιάτα. Αν όχι, από πότε έχει σταματήσει;
Ποια είναι η ακραία άποψη; Πώς το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου μεταδίδει ζωή αιώνιο και όχι ασθένειες; Διότι αυτό είπαν. Και γιατί δεν το λένε ευθέως; Τι φοβούνται να πουν πως αυτοί δεν πιστεύουν; Το Θεό σίγουρα όχι πάντως.
Και τους ζητάνε τώρα τι; Να αρνηθούν την πίστη τους; Γιατί αυτό κάνουν εμμέσως πλην σαφώς. Η μη ομολογία συνιστά μορφή άρνησης. Σε ποιον; Σε Εκείνο που σήκωσε παράλυτους, γιάτρεψε τυφλούς και ανέστησε νεκρούς;
Αυτοί τουλάχιστον έχουν το θαρρός να βγουν μπροστά, να ομολογήσουν την πίστη τους και να τη διατρανώσουν σε μια περίοδο κατά την οποία η χριστιανοσύνη δέχθηκε μεγάλη επίθεση. Δεν καλύπτονται πίσω από ανακοινώσεις και γενικόλογες διατυπώσεις αντί να πουν ευθέως αυτό που δεν πιστεύουν, διότι κάποιος που θεωρεί το Θεό φορέα νοσημάτων, δεν είναι πιστός.
Δυσαρέσκεια υπάρχει. Το ερώτημα είναι για ποιον...