Του Στρατή Μαζίδη
Η "σύντομη αναφορά" του σε αυτούς τους "κάποιους λίγους" που του ασκούν κριτική λαμβάνει αρκετή έκταση στο αποδελτιωμένο κείμενο. Δυστυχώς ο υφυπουργός, που βρίσκεται σε αυτήν τη θέση δίχως να έχει εκλεγεί από το λαό [ή έστω όσους προσέρχονται στις κάλπες] ξεκινά με το απαξιωτικό "κάποιους λίγους". Φυσικά δεν είναι κάποιοι λίγοι και το ξέρει, διότι αν ήταν, δε θα απολογείτο δημόσια. Επίσης ο δωρεάν τηλεοπτικός χρόνος που εξασφαλίζει καθημερινά, από το πουθενά δε δικαιολογεί να ασκεί κριτική σε όσους τον αξιολογούν. Διότι αυτοί δεν αναφέρονται σε αυτόν δημόσια μέσα από όλα τα κανάλια. Αυτό λοιπόν εκτός από άτοπο είναι και άνισο. Και φυσικά δε μιλούν για "αυστηρό ύφος" αλλά για απαράδεκτο.
Ο κ. Χαρδαλιάς μιλά για για "ανεύθυνες στάσεις" και "τόση απερισκεψία". Η δική του στάση αξιολογείται ως υπεύθυνη; Μαλώνει καθημερινά τον ελληνικό λαό τόσες εβδομάδες, αλλά ο ίδιος δίνει το σωστό παράδειγμα; Παράδειγμα η πρόσφατη αχρείαστη επίσκεψή του στα χωριά υπό καραντίνα στην Κοζάνη και τον Εχινό Ξάνθης. Γιατί δεν πραγματοποίησε τηλεδιάσκεψη; Ποιος ο λόγος να μεταβαίνει με ελικόπτερο; Πόσο μας στοίχισε; Ποια εικόνα ατομικής ευθύνης περνά στην κοινωνία όταν στοιβάζονται δεκάδες σε μια αίθουσα στον Εχινό, περπατούν σε πολυπληθή ομάδα με ελάχιστα μέτρα και αποστάσεις στο δρόμο και ο ίδιος βγάζει selfies; Δεύτερη αστοχία λοιπόν η απώλεια της έξωθεν καλής μαρτυρίας.
Την Τρίτη αναφερόμενος στις ουρές στις τράπεζες των συνταξιούχων χρησιμοποίησε τον όρο "απερίσκεπτο πολίτη". Αυτοί οι απερίσκεπτοι όμως με τη σύνταξή τους κράτησαν όρθια τα σπιτικά των άνεργων παιδιών τους. Τσόνταραν σε ρούχα, φροντιστήρια, λογαριασμούς και έξοδα δίχως να το πολυσκεφθούν.
Είπε ακόμη ότι "προειδοποιούμε αυτούς τους ελάχιστους σε αριθμό, αδιάφορους και απερίσκεπτους, που δυσκολεύονται να αντιληφθούν την κρισιμότητα της κατάστασης και τον κίνδυνο της Δημόσιας Υγείας, ότι δεν θα ανεχθούμε την ανεύθυνη στάση τους. Στάση που υπονομεύει την πατριωτική προσπάθεια των πολλών. Στάση που δημιουργεί προφανείς κινδύνους για την εξάπλωση της νόσου". Αν δεν μπορεί να ελέγξει τους ελάχιστους σε αριθμό και για αυτό η κυβέρνηση απειλεί το σύνολο με αυστηρότερα, τότε σημαίνει ότι δεν πέτυχε στην αποστολή του. Η μη συμμόρφωση των ελάχιστων είναι δική του ευθύνη, όχι δική μας. Δε θα πνιγούμε περισσότερο εμείς επειδή ένας υφυπουργός δεν μπορεί να περιορίσει κάποιους ελάχιστους.
Επίσης δεν ξεχνάμε τις αναφορές του σε τηλεοπτική του παρέμβαση για τους Ελληνες του Λονδίνου που θέλουν να επαναπατριστούν.
Επίσης δεν ξεχνάμε τις αναφορές του σε τηλεοπτική του παρέμβαση για τους Ελληνες του Λονδίνου που θέλουν να επαναπατριστούν.
Μιλά για πολέμους, για ζωές που θα πάρουμε πίσω κ.ο.κ. Η όψη του θυμίζει τον στρατηγό Σουχεΐλ αλ Χασάν, τον ονομαστό Τίγρη της Συρίας. Αλλά μόνο η όψη. Ίσως ο Χασάν [φωτο] μπορεί να του μάθει τι εστί αληθινός πόλεμος.
Δεν έχω κάτι με τον άνθρωπο. Του εύχομαι καλή υγεία και προκοπή. Μπορεί πέρα από τις πολιτικές φιλοδοξίες του να έχει όντως καλές προθέσεις. Αυτό όμως δεν επαρκεί από μόνο του. Η παρουσία του δημιουργεί σύγχυση και ψυχολογική ταραχή. Προσωπικά ακούω τον καθηγητή για να συγκρατήσω τα αριθμητικά στοιχεία που δίνει και όταν σταματά, κλείνω τον ήχο και τον επαναφέρω στις ερωτήσεις, οι οποίες είναι σχεδόν αποκλειστικά ιατρικής υφής.
Ο κ. Χαρδαλιάς έκανε ακόμη ένα σφάλμα, το οποίο παραδέχθηκε, ότι έδωσε την άδεια στην υγειονομική βόμβα που λέγεται ΕΛ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ να έρθει στη Ράδα του Πειραιά. Κι εδώ υπάρχουν πολλά ακόμη να ειπωθούν. Την ίδια ώρα ζητά από εμάς να μείνουμε μέσα και είμαστε μέσα πολύ πριν μας το πει αυτός για να βοηθήσουμε το σύστημα υγείας ενώ παράλληλα εισάγουμε πλωτές υγειονομικές βόμβες. Άνθρωποι που δεν έχουν καμία σχέση με αυτή τη χώρα, ενδέχεται να πιάσουν δεκάδες θέσεις στα νοσοκομεία μας, ενώ μας ζητούν να παραμείνουμε σπίτι για να αντέξει το ΕΣΥ.
Ο υφυπουργός πρέπει να αντιληφθεί κάτι ακόμη όταν απευθύνεται στους Ελληνες πολίτες με τον τρόπο που το κάνει. Την επόμενη ημέρα, αυτός ως πολιτικό στέλεχος θα έχει και να φάει, και να πιει, και να ντυθεί. Εμείς δε θα έχουμε τίποτε απολύτως. Θα είμαστε σαν το πλοίο που έφερε στον Πειραιά με τη μόνη διαφορά ότι θα βρισκόμαστε μεσοπέλαγα, καραβοφάναρα δίχως να προστρέξει κανείς να μας βοηθήσει.
Κι όταν κάποιοι "απερίσκεπτα" καθησύχαζαν τον κόσμο στα τέλη Γενάρη, εμείς με πίνακες και στοιχεία λέγαμε λίγες μόνο λέξεις, ότι τα πράγματα με τον κορωνοϊό δεν είναι τόσο εύκολα όσο φαίνονται.
Ο κ. Χαρδαλιάς είχε την απρόσμενη πολιτική ευκαιρία του. Την άδραξε. Πολύ καλά έπραξε σε μια θέση όπου περισσότερο θα ταίριαζε κάποιος αξιωματικός ε.α. των Ε.Δ. ή της πυροσβεστικής. Όμως δεν τα κατάφερε. Ακόμη κι αν όλα όσα λέγονται, ήταν άδικα, η παρουσία του πλέον δε βοηθά. Καιρός να αρχίσει να το κατανοεί. Το ύφος του φαίνεται πως δεν μπορεί να το αλλάξει. Συγγνώμη δε ζητά. Οφείλει πλέον να διευκολύνει τον πρωθυπουργό τον οποίο φέρνει καθημερινά σε δύσκολη θέση.