Σαπίζει ο χρόνος επάνω μας, αλλά εμείς πιανόμαστε στις δαγκάνες του κάθε πολιτικού κάβουρα. Η εξωραϊσμένη πολιτική κοροϊδία, η μωροπιστία μας και η απάθειά μας εν πολλοίς, χρήζουν "σωτήρες" μας τους γελοίους και όλους με μουδιασμένες συνειδήσεις.
Του Στέλιου Συρμόγλου
Επιβάλλονται μέτρα περιορισμού, αποπροσανατολίζεται η κοινωνία με ασύστολα ψέματα, καταπατώνται θεσμοί και δικαιώματα, ευνοούνται ημέτεροι εν μέσω κρίσης, όλα εν ονόματι της...υγείας μας. Κι εμείς με ακρισία και εγκλωβισμένοι στο φόβο και την ανασφάλεια, γινόμαστε παθητικοί συλλέκτες των τετελεσμένων.
Περιοριστικά μέτρα και δυσβάστακτα πρόστιμα για τους ραγιάδες, αλλά πρωθυπουργός και δήμαρχος Αθηναίων, περιστοιχιζόμενοι από ένα εσμό συνωστισμένων συμβούλων και παρατρεχάμενων, χειροκροτούν και χαμογελούν βλακωδώς για την περιφερόμενη αοιδό, που με άδεια του δημάρχου ανέλαβε να "εμπλουτίσει" την επικοινωνιακή πρακτική της κυβέρνησης προς τέρψιν της προβατοποιημένης λογικής των άκριτων και παθητικών θεατών της πολιτικής φαντασμαγορίας.
Η απόλυτη σύγχυση σε μια κοινωνία που αθροίζει πολιτική προκλητικότητα και βλακεία, άρα και οικτρές απογοητεύσεις. Τούτες τις μέρες ο στοχασμός του μέλλοντος δεν έχει καμία σημασία, αφού όλα έχουν περάσει στην όχθη της παράνοιας. Φτάσαμε στο ακαταλόγιστο. Γίναμε απέλπιδες φυγάδες της ίδιας της αλήθειας μας.
Δεν θα καταλάβουμε ποτέ ότι δεν χρειάζονται εξειδανικεύσεις πολιτικών προσώπων, με πολλούς απ' αυτούς να βρίσκονται στις παρυφές της γελοιότητας και των ανομολόγητων συμφερόντων. Ιδανικά είναι μόνο τα αισθήματα, όταν έχουν το φόρτο των θυμωμένων νεφών.
Κάθε εξουσία, ωστόσο, έχει τη δική της άνοχθη κόλαση, κι ας εντυπωσιαζόμαστε από τα φώτα των σκοταδιστών.