Το σενάριο της φάρσας που έστησε η καινούρια εκπομπή του ΑΝΤ1 στην ηθοποιό Βίκυ Σταυροπούλου αποτελεί αντικείμενο σχολιασμού στο διαδίκτυο. Είναι πραγματικά πολύ βολικό να καταστρώνεις ένα σενάριο, να φοράς μικρόφωνα, να δίνεις εντολές στήνοντας μια τρομακτική πραγματικότητα την οποία γνωρίζουν όλοι, πλην ενός. Του θύματος.
Του Στρατή Μαζίδη
Είχαμε θέσει και το περασμένο καλοκαίρι τον προβληματισμό ως προς το ποια είναι τα όρια στις φάρσες τρόμου παρουσιάζοντας σχετικά βίντεο από το owlman prank (τον άνθρωπο κουκουβάγια). Εν προκειμένω οι εγκέφαλοι της κάθε φάρσας ρισκάρουν με ένα βασικότατο παράγοντα. Ποιος είναι αυτός; Ότι αυτό που εκείνοι θεωρούν ψέμα, αστείο ή παιχνίδι, για το θύμα τους είναι μια πραγματικότητα. Όλοι τριγύρω μπορεί να προσποιούνται, το θύμα όμως όχι.
Η φάρσα θα μπορούσε να είχε τελειώσει με την άφιξη πχ της "Αστυνομίας" και όχι με την είσοδο του μανιακού με το τσεκούρι. Για φανταστείτε την ώρα που το θύμα της φάρσας, εν προκειμένω, η κ. Σταυροπούλου να πάθαινε καρδιακό επεισόδιο; Να λιποθυμούσε από την τρομάρα, να έπτεφτε και να χτυπούσε το κεφάλι της σε αιχμηρό σημείο;
Ή θα μπορούσε να άρπαζε κάτι που τυχόν θα βρισκόταν κοντά και να το φέρει στο κεφάλι του...μανιακού. Εσύ, μπορεί να αποσκοπείς στο καλύτερο οπτικό αποτέλεσμα, το ανυποψίαστο όμως θύμα κοιτάζει να γλυτώσει.
Εν τέλει, κάποια αστεία μπορεί να καταλήξουν σε πολύ χοντρές πλάκες της ίδιας της ζωής με τη μόνη διαφορά πως σε αυτές τις περιπτώσεις συνήθως αντί για γέλια, έχουμε δράματα.