 |
| Reuters |
Freepen.gr - Η Κίνα ενδέχεται σύντομα να αλλάξει την παγκόσμια ναυτική ισορροπία και να εκτοπίσει τις ΗΠΑ από τη θέση του σύγχρονου κυρίου των θαλασσών. Η διαδικασία φαίνεται να είναι ήδη σε εξέλιξη και η Ουάσινγκτον δεν μπορεί να κάνει τίποτα για να την σταματήσει, αναφέρει σε σχετικό αφιέρωμα το Russia Today.
Εντυπωσιασμένο από την εικόνα μιας φωτογραφίας που δείχνει μόνο ένα από τα στρατιωτικά ναυπηγεία της Κίνας κοντά στη Σαγκάη, το επιχειρηματικό περιοδικό Forbes ανέφερε πρόσφατα στους αναγνώστες του μια ανησυχητική ιστορία για τον "εντυπωσιακό ρυθμό" και την "τεράστια κλίμακα" του κινεζικού ναυτικού εκσυγχρονισμού.
Today, China Changxing island pic.twitter.com/cxVmRiMjiQ— 龙龑之 (@Loongnaval) December 13, 2019
Το εν λόγω ναυπηγείο παρουσιάζει πράγματι ένα εντυπωσιακό θέαμα. Εκεί, μπορεί κανείς να δει συνολικά εννέα νεότευκτα καταδρομικά που ευθυγραμμίζονται κατά μήκος της αποβάθρας και αγκυροβολούνται σε μια εσωτερική λεκάνη του ναυπηγείου. Αντίθετα, ολόκληρο το Βασιλικό Ναυτικό του Ηνωμένου Βασιλείου έχει συνολικά μόλις έξι πλοία παρόμοιας κλάσης, σημειώνει το Forbes.
Σαν να μην ήταν αρκετό, το ίδιο ναυπηγείο κατασκευάζει επίσης το νεότερο αεροπλανοφόρο της Κίνας - το τρίτο στη σειρά. Το δεύτερο, το Shandong, τέθηκε σε υπηρεσία με το Λαϊκό Απελευθερωτικό Ναυτικό (PLAN) νωρίτερα αυτή την εβδομάδα. Σχεδιασμένο για να μεταφέρει 36 J-15 μαχητικά, είναι το πρώτο εγχώριο αεροπλανοφόρο, καθώς το Liaoning είχε έρθει από την Ουκρανία ως κουφάρι {επρόκειτο για το Varyag της ΕΣΣΔ του οποίου η ναυπήγηση έμεινε στα μισά].
Το υπό κατασκευή αεροπλανοφόρο στο ναυπηγείο της Σαγκάης αναμένεται να είναι ακόμα μεγαλύτερο και καλύτερο. Συγκεκριμένα, θα έχει ηλεκτρομαγνητικό καταπέλτη - όπως και το USS Gerald R. Ford.
China's aircraft carrier Liaoning. © Global Look Press / Zeng Tao
Το πιο σημαντικό είναι ότι αυτό το ναυπηγείο δεν είναι παρά μια ματιά στις πραγματικές δυνατότητες της Κίνας, καθώς υπάρχουν "πολλά ναυπηγεία στην Κίνα, τα οποία είναι εξίσου εντυπωσιακά", προειδοποιεί το Forbes τους αναγνώστες του.
«Ένας καλός λόγος» να ανησυχείς
Αυτό που μπορεί να φάνταζε ως έκπληξη για το Forbes έχει καταλάβει το μυαλό όλων των ειδών αναλυτών εδώ και αρκετό καιρό. Τα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης και οι ομάδες προβληματισμού είναι όλοι ενωμένες στις ανησυχίες τους για την αυξανόμενη στρατιωτική ισχύ του Πεκίνου.
Τον Ιούνιο, το Κέντρο για μια Νέα Αμερικανική Ασφάλεια (CNAS - Center for a New American Security), το think tank που εδρεύει στην Ουάσινγκτον, υποστήριξε ότι οι βιομηχανικές και τεχνολογικές δυνατότητες της Κίνας θα μπορούσαν να τη βοηθήσουν να "νικήσει τους Αμερικανούς στο δικό τους παιχνίδι" και να πάρει ένα πλεονέκτημα στον νέο αγώνα των εξοπλισμών.
«Οι Σοβιετικοί δεν μπόρεσαν ποτέ να ταιριάξουν, πολύ λιγότερο να ξεπεράσουν, την τεχνολογική υπεροχή της Αμερικής. Το ίδιο μπορεί και να μην ισχύει για την Κίνα», προειδοποιεί το έγγραφο της CNAS, προσθέτοντας ότι το Πεκίνο "προσπαθεί να επιτύχει τεχνολογική ισοτιμία και τελικά τεχνολογική κυριαρχία".
Ομοίως, μια ολόκληρη σειρά μέσων μαζικής ενημέρωσης από το Diplomat ως το National Interest δεν παραβλέπουν να ενημερώσουν τους αναγνώστες τους ότι ο στρατιωτικός εκσυγχρονισμός της Κίνας αποτελεί «πρόκληση» για τις ΗΠΑ και δίνει στην Ουάσιγκτον "καλούς λόγους" να ανησυχεί. Το Harvard Policy Review έκανε ένα ακόμη βήμα και αναρωτιόταν εάν η στρατηγική του Πεκίνου θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια «πορεία προς την ηγεμονία», επιτρέποντας τελικά να εξαρτάται ως επί το πλείστον από το «πόσο μακριά είναι η Κίνα πρόθυμη να πάει».
Εν τω μεταξύ, η RAND Corporation - μια πρωταρχική αμερικανική στρατιωτική ομάδα σκέψης - έδειξε στην έρευνά της ότι το πρόγραμμα ταχείας στρατιωτικής ανάπτυξης της Κίνας έχει ήδη επιτρέψει να κλείσει δραστικά το κενό στην εξουσία και την τεχνολογία και ακόμη και να θέσει τις ΗΠΑ σε μειονεκτική θέση σε ορισμένα σενάρια.
Chinese Navy’s guided-missile frigate Yueyang (front) and HTMS frigate Naresuan of Royal Thai Navy take part in a China-Thailand joint naval exercise in waters off Guangdong province, China, on May 6, 2019.
Οι ομάδες προβληματισμού και τα μέσα ενημέρωσης φαινομενικά πιστεύουν ότι είναι καιρός να ξεκινήσει η Ουάσινγκτον να ανησυχεί για την απώλεια της στρατιωτικής της υπεροχής έναντι του κινέζικου δράκου, ο οποίος φαίνεται να απλώνει τα φτερά του. Αλλά όταν πρόκειται για τη ναυτική δύναμη, μπορεί να είναι ήδη πολύ αργά.
«Πρόγραμμα άνευ προηγουμένου που οι Αμερικανοί δεν μπορούν καν να ονειρευτούν»
Το Πεκίνο κατέστησε τις ναυτικές δυνάμεις ως τον ακρογωνιαίο λίθο του στρατιωτικού εκσυγχρονισμού του, αναφέρουν οι αναλυτές στο RT. Η Κίνα επιδιώκει ενεργά το ρόλο μιας παγκόσμιας στρατιωτικής δύναμης ικανής να προβάλει τη δύναμή της σε οποιαδήποτε γωνιά της γης και οι ΗΠΑ μπορεί να μην έχουν την τεράστια βιομηχανική ικανότητα να την ανταγωνίζονται.
"Είναι ευκολότερο για την Κίνα να αυξήσει τον αριθμό των στόλων της καθώς είναι ο μεγαλύτερος ναυπηγός στον κόσμο. Έχουν τεράστιες χωρητικότητες ναυπηγείων, τις οποίες οι ΗΠΑ στερούνται, καθώς η εμπορική ναυπηγική τους έχει καταρρεύσει τις τελευταίες δεκαετίες", λέει ο Vasily Kashin, ερευνητής στη Ρωσική Ακαδημία Επιστημών για θέματα Απω Ανατολής.
Ο πολιτικός επιστήμονας και ο στρατιωτικός εμπειρογνώμονας Aleksandr Khramchikhin, αναπληρωτής επικεφαλής του Ινστιτούτου Πολιτικής και Στρατιωτικής Ανάλυσης, χαρακτήρισε το κινεζικό πρόγραμμα ανάπτυξης ναυτικών ως "εντελώς πρωτοφανές".
"Δεν μπορεί καν να μετρήσει όλα τα πλοία που χτίστηκαν εκεί. Το σύγχρονο κινεζικό πρόγραμμα είναι ασυναγώνιστο σε όλο τον κόσμο και οι Αμερικανοί δεν μπορούν καν να ονειρευτούν αυτόν τον ρυθμό".
Ο Κhramchikhin πιστεύει ότι το Πεκίνο θα μπορούσε να ανταγωνιστεί την Ουάσινγκτον όσον αφορά το καθαρό μέγεθος του στόλου σε μια δεκαετία περίπου. Σημείωσε ιδιαίτερα ότι η Κίνα κατάφερε να φτιάξει φρεγάτες, κορβέτες και ακόμη και καταδρομικά κατά ντουζίνες τις τελευταίες δεκαετίες.
"Πριν από δέκα χρόνια, οι ΗΠΑ είχαν 15 αεροπλανοφόρα και η Κίνα δεν είχε κανένα. Σε δέκα χρόνια, θα μπορούσαν να εξισορροπηθούν ... Έχουν περισσότερα ναυπηγεία από ότι ο υπόλοιπος κόσμος μαζί."
Ένα πλεονέκτημα που φαίνεται ότι οι ΗΠΑ δείχνουν βέβαιες ότι θα κρατήσουν είναι η τεχνολογική υπεροχή. Θα μπορούσε να προσπαθήσει να περιορίσει την αναδυόμενη ναυτική δύναμη της Κίνας περιορίζοντας την πρόσβαση του Πεκίνου σε σύγχρονες τεχνολογίες. Η στρατηγική αυτή είναι απίθανο να λειτουργήσει, πιστεύουν οι αναλυτές, καθώς η Κίνα διαθέτει ήδη μερικές τεχνολογίες αιχμής και θα μπορούσε να αναπτυχθεί περαιτέρω. Εκτός αυτού, μπορεί επίσης να προσεγγίσει τον στρατηγικό εταίρο της, τη Ρωσία.
"Κάνουν μεγάλη τεχνολογική πρόοδο", λέει ο Kashin. Επισημαίνει ότι οι Κινέζοι ήταν το δεύτερο έθνος στον κόσμο για να εξοπλίσουν τα πλοία τους με ολοκληρωμένα συστήματα παγκόσμιων όπλων που αντιπαρατίθενται με τα Aegis της Αμερικής - ένα προηγμένο σύστημα εντολών και ελέγχου που χρησιμοποιεί ισχυρούς υπολογιστές και ραντάρ για την παρακολούθηση και καθοδήγηση των όπλων των πλοίων.
Ο Khramchikhin πιστεύει ότι οι κινεζικές ναυτικές τεχνολογίες είναι ήδη από πολλές απόψεις συγκρίσιμες με εκείνες των ΗΠΑ. "Όταν πρόκειται για πλοία επιφανείας, οι Κινέζοι έχουν ήδη μερικές από τις πιο προηγμένες τεχνολογίες".
Είναι αλήθεια ότι ορισμένες στρατιωτικές τεχνολογίες είναι δύσκολο να κυριαρχήσουν και χρειάζονται δεκαετίες για να αναπτυχθούν. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό στην περίπτωση των υποβρυχίων, τομέα στον οποίο η Κίνα εξακολουθεί να υπολείπεται των ΗΠΑ. Εντούτοις, η στενή συνεργασία μεταξύ του Πεκίνου και της Μόσχας μπορεί να κλείσει τη διαφορά στις κλίμακες, πιστεύουν οι αναλυτές.
Πρόσφατα, ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν δήλωσε σε μια συνέντευξη Τύπου στη Μόσχα ότι η Ρωσία θα συνεχίσει να συνεργάζεται με την Κίνα ως «στρατηγικό εταίρο» στον τομέα των αμυντικών τεχνολογιών, παρόλο που αρνήθηκε οποιαδήποτε σχέδια για την είσοδο σε επίσημη στρατιωτική συμμαχία με το Πεκίνο.
"Ορισμένα κοινά αναπτυξιακά έργα, εξελιγμένα εξαρτήματα εξοπλισμού ... όλα αυτά μπορούν να προέρχονται από τη Ρωσία", πιστεύει ο Kashin.
Η Ουάσιγκτον μπορεί να επιβραδύνει κάπως το Πεκίνο, αλλά με τον τρόπο που βλέπουν τα πράγματα τώρα, οι ΗΠΑ δεν φαίνεται να έχουν αξιόπιστα μέσα για να εμποδίσουν την Κίνα να γίνει η επόμενη ναυτική υπερδύναμη του κόσμου σε μια δεκαετία ή δύο.