 |
| Unless Scandinavian political leaders begin actively to engage with the facts described by crime statistics, the problems are only going to become more intractable -- to the point where they might not be solvable at all. (Image source: iStock) |
Στη Σουηδία, η συζήτηση σχετικά με το ποιος ευθύνεται για την τρέχουσα επιδημία του εγκλήματος στη χώρα αποτελεί από καιρό ταμπού. Μία τέτοια στατιστική δημοσιεύθηκε δύο φορές από το Σουηδικό Εθνικό Συμβούλιο για την Πρόληψη του Εγκλήματος (BRÅ), το 1996 και το 2005. Το 2005, όταν η BRÅ δημοσίευσε την τελευταία έκθεσή της σχετικά με το θέμα «Εγκλήματα μεταξύ ανθρώπων που γεννήθηκαν στη Σουηδία και στο εξωτερικό», περιελάμβανε την ακόλουθη σημείωση:
Παρουσίαση Freepen.gr
«Οι κριτικοί έχουν υποστηρίξει ότι τα νέα αποτελέσματα μπορούν να διογκωθούν, να απομονωθούν, να παρερμηνευθούν και να οδηγήσουν στην ενίσχυση της σκέψης του "εμείς και αυτοί". Υπάρχει κάθε λόγο να ληφθούν σοβαρά υπόψη οι κίνδυνοι αυτοί. Ωστόσο, η εκτίμηση της BRÅ είναι ότι η εικόνα της εγκληματικότητας των μεταναστών είναι είναι καλύτερη από αυτή που βασίζεται σε εικασίες και προσωπικές αντιλήψεις. Αν το έγκλημα αποτελεί πρόβλημα σε ορισμένες ομάδες του πληθυσμού, οι σωστές ενδείξεις για την έκταση και την εξέλιξη των προβλημάτων πρέπει να είναι η καλύτερη βάση για την ανάλυση των συνθηκών και τη βελτίωση της ικανότητας όλων των κατοίκων να λειτουργούν καλά στη Σουηδία, ανεξαρτήτως εθνικής καταγωγής».
Τότε, προφανώς, οι αρχές συνέκριναν τα γεγονότα.
Δώδεκα χρόνια αργότερα, τον Ιανουάριο του 2017, όμως, ο Υπουργός Δικαιοσύνης, Morgan Johansson, αρνήθηκε κατηγορηματικά να δημοσιεύσει στατιστικά στοιχεία σχετικά με την εθνοτική καταγωγή των εγκληματιών στη Σουηδία. Σύμφωνα με τον Johansson:
«[Οι μελέτες] έγιναν και στη Σουηδία στο παρελθόν και υπάρχουν αμέτρητες διεθνείς μελέτες που δείχνουν όλες το ίδιο πράγμα: Οι μειονοτικές ομάδες συχνά υπερεκπροσωπούνται στις στατιστικές για το έγκλημα, αλλά όταν αφαιρείτε τους κοινωνικοοικονομικούς παράγοντες, η υπερεκπροσώπηση σχεδόν εξαφανίζεται, οπότε τα πολιτικά συμπεράσματα που πρέπει να εξάγω, μπορώ να τα συμπεράνω με τις ήδη υπάρχουσες διεθνείς και σουηδικές μελέτες».
Ο Johansson, ο οποίος, πέραν του ότι είναι Υπουργός Δικαιοσύνης, υπηρετεί επίσης ως Υπουργός Πολιτικής για τη Μετανάστευση και το Άσυλο, δεν είναι ο μόνος με αυτές τις απόψεις. Όταν η σουηδική τηλεόραση ζήτησε από τα πολιτικά κόμματα του σουηδικού κοινοβουλίου, η πλειοψηφία δήλωσε ότι δεν πίστευαν ότι ένα τέτοιο στατιστικό στοιχείο είναι χρήσιμο.
Αυτό το καλοκαίρι, ωστόσο, με τη συνεχή απουσία οποιασδήποτε επικείμενης δημόσιας στατιστικής σχετικά με ένα τόσο σημαντικό δημόσιο ζήτημα, ένα ιδιωτικό ίδρυμα, το Det Goda Samhället ("Η καλή κοινωνία") ανέλαβε να παράγει αυτά τα στατιστικά στοιχεία σε μια νέα έκθεση, Invandring och brottslighet - ett trettioårsperspektiv ("Η μετανάστευση και το έγκλημα - μια προοπτική τριάντα ετών"). Όλα τα ακατέργαστα δεδομένα σε αυτό παραγγέλθηκαν και προσφέρθηκαν από την BRÅ. Μπορείτε να έχετε πρόσβαση στα ακατέργαστα δεδομένα από την BRÅ εδώ.
Σύμφωνα με τη νέα έκθεση του Det Goda Samhället:
«Για πρώτη φορά τώρα, περισσότερα εγκλήματα - σε απόλυτους όρους - διαπράττονται από άτομα ξένου υπόβαθρου παρά από πρόσωπα σουηδικής καταγωγής ... Η υποομάδα πληθυσμού που είναι πιο επιρρεπής σε εγκλήματα είναι άνθρωποι που γεννιούνται [στη Σουηδία] από ξένους γονείς»
Η έκθεση καταλήγει:
«Στα περισσότερα από τριάντα χρόνια που καλύπτουν οι έρευνες, μια τάση είναι σαφέστερη από όλες τις άλλες, δηλαδή ότι το ποσοστό του συνόλου των εγκλημάτων που διαπράττονται από άτομα με ξένο υπόβαθρο αυξάνεται σταθερά ... Κατά τη διάρκεια της πρώτης περιόδου έρευνας, 1985-1989, τα άτομα με ξένο υπόβαθρο αντιστοιχούσαν στο 31% όλων των εγκλημάτων · κατά την περίοδο 2013-2017, ο αριθμός αυτός αυξήθηκε στο 58%, και έτσι οι άνθρωποι σουηδικής καταγωγής αντιπροσωπεύουν σήμερα λιγότερο από το ήμισυ, 42% του συνολικού εγκλήματος στη Σουηδία, παρά το αποτελούν το 67 τοις εκατό του πληθυσμού που ερευνήθηκε»
Το 1996, στην πρώτη έκθεσή της σχετικά με το θέμα, η BRÅ αποκάλυψε (σελ. 40) ότι «Η γενική εικόνα από ξένες μελέτες παιδικής εγκληματικότητας των μεταναστών είναι ότι έχουν υψηλότερο ποσοστό εγκληματικότητας από τους μετανάστες πρώτης γενιάς. Αυτό δεν ισχύει στη Σουηδία». Σύμφωνα όμως με τη νέα έκθεση, συμβαίνει τώρα, και αυτό είναι ίσως το μεγαλύτερο κατηγορητήριο κατά των σουηδικών πολιτικών ένταξης των τελευταίων 30 ετών: οι πολιτικές αυτές σαφώς δεν λειτουργούν.
Ένα άλλο αξιοσημείωτο συμπέρασμα της έκθεσης είναι η αύξηση των εγκλημάτων που διαπράττονται από μη εγγεγραμμένα ξένα άτομα στη Σουηδία - μεταξύ αυτών οι λαθρομετανάστες, οι πολίτες της ΕΕ και οι τουρίστες. Τα εγκλήματα που έχει διαπράξει αυτή η ομάδα έχουν αυξηθεί από 3% την περίοδο 1985-89 σε 13% το 2013-17.
Η έκθεση αγνοήθηκε σε μεγάλο βαθμό από τον σουηδικό τύπο και τα πολιτικά κλιμάκια, εκτός από μερικές εξαιρέσεις, όπως οι τοπικές εφημερίδες Göteborgs-Posten και Norrköpings Tidningar.
Στη Νορβηγία, πρόσφατα, το Fremskrittspartiet (FrP), που αποτελεί μέρος της νορβηγικής κυβέρνησης παρήγγειλε μια έρευνα από τη Statistics Norway για την παρουσία των μεταναστών και των απογόνων τους στις στατιστικές της εγκληματικότητας.
«Είχαμε γνώση ότι οι μετανάστες υπερεκπροσωπούνται σε αυτές τις στατιστικές, αλλά όχι τόσο πολύ», δήλωσε ο εκπρόσωπος της FrP, Jon Helgheim.
«Για παράδειγμα, αν χρησιμοποιήσουμε τα μη προσαρμοσμένα αριθμητικά στοιχεία ... Οι Αφγανοί και οι Σομαλοί χρεώνονται πέντε φορές περισσότερο για βία και κακοποίηση από τους Νορβηγούς. Ανάλογα με την ηλικία και το φύλο, το ποσοστό είναι σχεδόν τριπλό ... Οι περισσότεροι μετανάστες δεν είναι εγκληματίες, ο μεταναστευτικός πληθυσμός όμως υπερεκπροσωπεύεται σχεδόν σε κάθε κατηγορία εγκλημάτων, συνεπώς υπάρχει ένα πρόβλημα που πρέπει να τολμήσουμε να μιλήσουμε».
Σύμφωνα με το Dagbladet, η FrP έχει εδώ και χρόνια ζητήσει λεπτομερή στατιστικά στοιχεία για εγκλήματα που διαπράττονται από μετανάστες και παιδιά μεταναστών. Το 2015, το κόμμα ζήτησε στοιχεία από την Statistics Norway, αλλά ο οργανισμός αρνήθηκε να συντάξει στατιστικά στοιχεία σχετικά με την εγκληματικότητα με βάση τη χώρα προέλευσης των μεταναστών.
Δύο χρόνια αργότερα, η Statistics Norway δημοσίευσε έρευνα που δείχνει ότι οι μετανάστες υπερεκπροσωπούντο έντονα στις στατιστικές για το έγκλημα, αλλά η έκθεση δεν ήταν αρκετά λεπτομερής, σύμφωνα με το FrP, που διέταξε μια νέα έκθεση, η οποία είναι διαθέσιμη τώρα. Σύμφωνα με το Dagbladet, οι νέες στατιστικές "δείχνουν ότι οι μετανάστες από τις μη δυτικές χώρες είναι υπερβολικά εκτεθειμένοι σε 65 από τις 80 κατηγορίες εγκλημάτων. Το 2017, το 7.1% του πληθυσμού της Νορβηγίας ήταν μετανάστες από μια μη δυτική χώρα".
Σύμφωνα με το Dagbladet, τα νέα στατιστικά στοιχεία δείχνουν επίσης ότι "η μεγαλύτερη υπερεκπροσώπηση [εντοπίζεται] στη βία και την κακοποίηση σε στενές σχέσεις".
"Οι μη δυτικοί μετανάστες και οι απόγονοι τους κατηγορούνται για οικογενειακή βία οκτώ φορές περισσότερο από τον υπόλοιπο πληθυσμό. Συνολικά, κατά τη διάρκεια της περιόδου 2015-2017, χρεώνονται συνολικά 443 άτομα [και] το 35% (155) από τους κατηγορούμενους προέρχονταν από μια μη δυτική χώρα ή είχαν μη δυτικό υπόβαθρο. Μόνο οι μισοί από τους κατηγορούμενους για κακοποίηση σε στενές σχέσεις ήταν αυτό που ο SSB (το στατιστικό γραφείο) καλεί τον υπόλοιπο πληθυσμό ... Αφρική, Ασία, Λατινική Αμερική, Ωκεανία εκτός από την Αυστραλία και την Ευρώπη εκτός της ΕΕ και της ΕΕΑ θεωρούνται μη δυτικές χώρες ".
Σύμφωνα με το Dagbladet, άνδρες από την Παλαιστινιακή Αρχή και τη Σομαλία κατηγορούνται για βία και κακοποίηση τρεις φορές πιο συχνά από τους Νορβηγούς άνδρες.
Το FrP κατηγορήθηκε από τους πολιτικούς αντιπάλους του οτι ζήτησε αυτά τα στατιστικά στοιχεία ειδικά για τις δημοτικές εκλογές που διεξήχθησαν στη Νορβηγία στις 9 Σεπτεμβρίου 2019. Το Dagbladet ρώτησε τον Helgheim αν η χρήση αυτών των στατιστικών ήταν «κυνική». Ο Helgheim απάντησε:
«Όχι, δεν είναι κυνικό, αυτό είναι πολύ σημαντικό για τους πολίτες να το γνωρίζουν, θα ήταν μια αποτυχία του FrP να μην κάνουμε ό,τι μπορούμε για να ενημερώσουμε τους ψηφοφόρους για την πραγματικότητα και τα γεγονότα. Οι αντίπαλοί μας μας επικρίνουν συνεχώς ότι παίζουμε το χαρτί της μετανάστευσης . ... Δεν μπορώ να βρω άλλες εξηγήσεις εκτός από όσους δεν θέλουν αυτά να είναι γνωστά και να μάθουν οι πολίτες για τις συνέπειες της μετανάστευσης στη Νορβηγία».
Στη Δανία, σε αντίθεση με τη Σουηδία και τη Νορβηγία, η δημοσίευση τέτοιων στατιστικών είναι καθαρά αδιαμφισβήτητη. Η Statistics Denmark τα δημοσιεύει στην πραγματικότητα κάθε χρόνο και είναι δημόσια διαθέσιμα σε όλους.
Σύμφωνα με μία από τις τελευταίες αυτές εκθέσεις, "Οι μετανάστες στη Δανία το 2018", όπως αναφέρθηκε από τον Berlingske Tidende τον Απρίλιο:
«Τα αριθμητικά στοιχεία δείχνουν ότι το 2017 το έγκλημα ήταν 60% υψηλότερο μεταξύ των ανδρών μεταναστών και 234% υψηλότερα στους άνδρεςς απογόνους μη-δυτικής καταγωγής από ό,τι ο συνολικός άνδρας πληθυσμός.Αν ληφθεί υπόψη, για παράδειγμα, ότι πολλοί από τους απογόνους είναι νέοι, και η Statistics Denmark το κάνει αυτό, οι αριθμοί είναι 44% για τους μετανάστες και 145% για τους απογόνους αντίστοιχα. Αν αναλυθούν περαιτέρω, τόσο για την ηλικία όσο και για το εισόδημα, μεταναστών και απογόνων από μη δυτικές χώρες, τα ποσοστά είναι 21% και 108%».
Όσον αφορά την εθνικότητα των εγκληματιών μεταναστών, η Berlingske Tidende ανέφερε:
«Στην κορυφή της λίστας υπάρχουν Λιβανέζοι που, όσον αφορά τους απογόνους τους, είναι σχεδόν τέσσερις φορές πιο εγκληματικοί από τους μέσους άνδρες, όταν οι αριθμοί προσαρμόζονται στην ηλικία. Ακολουθούνται από άνδρες με καταγωγή από τη Σομαλία, το Μαρόκο και τη Συρία. Ο δείκτης βίας είναι 351 για απογόνους από μη δυτικές χώρες και είναι 3,5 φορές μεγαλύτερος από τον πληθυσμό στο σύνολό του»
Αν οι σκανδιναβοί πολιτικοί ηγέτες δεν ξεκινήσουν να ασχολούνται ενεργά με τα γεγονότα που περιγράφουν αυτές οι στατιστικές, τα προβλήματα μόνο πιο δύσκολα θα γίνουν - μέχρι το σημείο να μην μπορούν να επιλυθούν καθόλου.