Άλλωστε γιατί να χρειαζόμαστε να μας δανείσουν επιπολαιότητα και απερισκέψία, όταν διαθέτουμε τεράστια αποθέματα πολιτικής ελαφρόνοιας και υποκρισίας, ασκεψίας και ακρισίας, που έχουν καταδείξει ότι είναι άλλο πράγμα η αδυναμία να γίνει κάτι καλύτερο κι άλλο η προλείανση του κατήφορου, ώστε να κατρακυλάμε σαν μια άμορφη μάζα και να μη σταματάμε πουθενά...
Του Στέλιου Συρμόγλου
Οι πολιτικές πράξεις σε τούτο τον τόπο είτε λόγω έλλειψης σύνεσης και ικανότητας, είτε λόγω μιας επικοινωνιακής ευκαιριακής επινόησης είναι μια αδιανόητη υπέρβαση του αισθήματος και της λογικής. Και μόνοι μας δημιουργούμε τους Δούρειους Ιππους, τους οποίους παραχωρούμε σε όσους επιβουλεύονται ό,τι υποτίθεται υπερασπιζόμαστε και διεκδικούμε.
Πρόκειται για ένα "άλμα" στην απέναντι όχθη της παράνοιας, με τον ελληνικό λαό να βιώνει τα ίδια και τα ίδια. Να ακούει ότι δεν πρόκειται να συμβεί εκείνο ή το άλλο, αλλά τελικά υφίσταται τις οδυνηρές συνέπειες της ανεδαφικής προσδοκίας του. Η πιο βαριά μοίρα στους λαούς ενσκύπτει όταν ο "εχθρός", που δεν είναι άλλος από την επιπολάζουσα πολιτική ομοιότητα σε μια χώρα, περνάει στο αδιανόητο. Δηλαδή σε εκείνη την όχθη, που το μυαλό μας δεν φτάνει. Εκεί που αποδεικνύεται τελικά ότι είμαστε ανοχύρωτοι και αφύλακτες διαβάσεις.
Η εγχώρια ανοχύρωτη πολιτική λογική, ανεξαρτήτως από τον εσμό των συμβούλων, των παρασυμβούλων, των εποικοινωνιολόγων και των "γραβατωμένων" υπουργών-αποφοίτων του Harvard ή των άλλων που εξαντλούν και εξαθλιώνουν την "επανάσταση" με ανοικτό πουκάμισο, επιτηδευμένα ατημέλητοι, δεν συλλαμβάνει τον επερχόμενο κίνδυνο.
Σε τούτο τον τόπο ευδοκιμούν παντός είδους πολιτικές επιπολαιότητες, μεθοδευμένες βλακείες, ψευδολογίες, υποσχεσιολογίες και ανυποψίαστες συμπεριφορές, δημιουργώντας έτσι όλες τις συνθήκες για τον ακρωτηριασμό της εθνικής μας αξιοπρέπειας.
Και ο λαός αποταμιεύει πολιτική απερισκεψία, συχνά και γελοιότητα, καθώς οι συνήθως προσκρούστειες λύσεις χαρακτηρίζονται κυβερνητικές αποφάσεις ή προθέσεις...