 |
| OnzeCreativitijd / pixabay |
Εκεί που όλα είναι ήσυχα και ωραία στο γλυκό καιρό του Σεπτεμβρίου, διαβάζεις την ανάρτησης μιας συμμαθήτριας σου που αποχαιρετά μια άλλη συμμαθήτρια. Ξαφνιάζεσαι όπως όταν γίνεται σεισμός και χρειάζεσαι ορισμένα δευτερόλεπτα να συντονιστείς. Κι εκεί αντιλαμβάνεσαι ότι η συμμαθήτριά σου έφυγε. Για πάντα νέα.
Του Στρατή Μαζίδη
Αμέσως πιάνει δουλειά το μίξερ του να καταλάβεις τι συνέβη, των αναμνήσεων που πετάγονται η μία μετά την άλλη, των συναντήσεων μετά το σχολείο κ.ο.κ. Η τάξη μας στο δημοτικό ήταν πολύ αγαπημένη και δεμένη. Δεν είναι τυχαίο ότι αν χρειαστεί ο ένας τον άλλο, αμέσως προστρέχει όπως τότε που παίζαμε κλέφτες κι αστυνόμους στην αυλή του σχολείου.
Η Ιουλία ήταν ένα πρόσχαρο παιδί. Πάντα χαμογελαστή. Δεν έβγαζε αρνητισμό στο σχολείο, ούτε στο Δημοτικό ούτε στο Λύκειο όταν λόγω δέσμης βρεθήκαμε πάλι στο ίδιο τμήμα. Σε όσες συναντήσεις συμμαθητών πήρα την πρωτοβουλία να οργανώσω μετά το σχολείο, ήταν σε όλες. Και πάντα οι συμμαθητές σμίγαμε λες και ήμασταν μαζί νωρίτερα στην τάξη. Λέγαμε τα νέα μας, τους προβληματισμούς μας και στηρίζαμε ο ένας τις επιλογές του άλλου. Το λάθος όλων μας ήταν πως τα τελευταία χρόνια αφεθήκαμε.
Το παράδοξο είναι ότι υπήρξαν φορές που έφερα στο νου μου την Ιουλία. Ήταν μια άλλη εποχή. Εγώ έβγαινα από πολύ δύσκολες καταστάσεις και κοπάναγα σαν πλοίο που έχει τον καιρό στην πλώρη. Η Ιουλία έδειχνε να καβαλά τα κύματα. Πέρασε εκεί που ήθελε, βγήκε αμέσως, μετά διορίστηκε ως φιλόλογος Γερμανικών και η ζωή έδειχνε να της πηγαίνει καλά, μέχρις ότου να τη δοκιμάσει.
Αν θα μου ζητούσε κανείς να την περιγράψω με τρεις λέξεις, θα ήταν οι εξής: ένα χαμογελαστό κορίτσι. Είμαι βέβαιος ότι με το ίδιο χαμόγελο αποχαιρέτισε τον κόσμο δίνοντας μια μεγάλη και άνιση μάχη στο τελευταίο εξάμηνο.
Όσο για εμάς, στην επόμενη συνάντηση συμμαθητών που θα κάνουμε, θα της κρατήσουμε τη θέση της. Το πιθανότερο άλλωστε είναι να πάρει μια σκαστή άδεια και να έρθει να κάτσει δίπλα μας.
Summer moved on τραγουδούν οι Duran Duran και μαζί του έφυγες κι εσύ Ιουλία με το καλοκαιρινό όνομα. Αλλά μιας και αρχίζουν τα σχολεία, κι αφού φαίνεται ότι ο Δάσκαλος σε φώναξε πρώτη για να σε βάλει επιμελήτρια, άνοιξε λοιπόν τα παράθυρα και καθάρισε τον πίνακα. Εμείς θα παίξουμε ακόμη εδώ κάτω. Για πόσο; Μέχρι να μας φωνάξει ο Δάσκαλος. Ως τότε καλό Παράδεισο και καλή αντάμωση, Ιουλία.