Χθες το πρωί ξημερώσαμε με μια φωτιά στον Υμηττό και φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ / πρόσωπα να μας λένε πόσο καλά λειτούργησε το κράτος, την άμεση κινητοποίηση, τον άψογο συντονισμό κάνοντας ή υπονοώντας συγκρίσεις με το Μάτι.
Του Στρατή Μαζίδη
Κανείς δεν αντιλέγει ότι στο Μάτι η τότε κυβέρνηση τα έκανε κυριολεκτικά θάλασσα σε όλα τα επίπεδα. Το βασικό σφάλμα όμως όσον αφορά τη φωτιά έγινε όταν δεν αντιμετωπίστηκε στο ξεκίνημά της καθώς όλη η προσοχή είχε πέσει στην Κινέττα. Ύστερα έγινε αυτό που δε γίνεται ποτέ. Φύσηξε δυτικός άνεμος 10 μπορόφ. Το δεύτερο λάθος ήταν της ΕΛΑΣ που έστειλε τον κόσμο να καεί στην παραλία στο Μάτι, εκεί δηλαδή όπου δεν υπήρχαν δρόμοι.
Όταν όμως υπάρχουν νεκροί, δεν μπορείς να ασκείς πολιτική πάνω στις αδικοχαμένες ψυχές τους για να κομπάσεις πως τα κατάφερες καλύτερα. Στον Υμηττό η φωτιά έσβησε διότι δε φυσούσε ιδιαίτερα. Μόλις ένα 24ωρο μετά τη θριαμβολογία ήρθε η φωτιά στην Εύβοια.
Η φωτιά είναι φωτιά. Δε σβήνει ή ανάβει με κυβερνήσεις. Το 2007 δεν κάηκε όλη χώρα από τον στρατηγό...άνεμο; Η Πεντέλη πόσες φορές έχει καεί; Η Πάρνηθα; Η Θάσος;
Η ουσία είναι μια. Ήμουν μικρό παιδί και "γέρασα" ακούγοντας για φωτιές και τα δάση μας που καίνε. Κι εμείς τι κάναμε που αλλάξαμε τόσες κυβερνήσεις; Αποκτήσαμε εξοπλισμό ή οι πιλότοι μας πετούν ακόμη τα πανάρχαια κανανταίρ; Χαράξαμε σχέδια; Κάναμε τις αναδασώσεις; Εξαντλήσαμε την αυστηρότητα του νόμου όταν πιάναμε τους εμπρηστές; Γενικώς πράξαμε όλα όσα μπορούσαμε; Φοβάμαι πως όχι.