Ακούμε διάφορες φλυαρίες το τελευταίο διάστημα για το τηλεοπτικό debate που… δεν θα γίνει! Και να οι «θρήνοι» και οι «κοπετοί»: γιατί δεν θα γίνει, και τι… κρίμα που δεν θα γίνει, και ποιος φταίει που δεν θα γίνει.
Δεν αφήνουμε τις… σαχλαμάρες, λέω εγώ;
Δεν παρατάμε τις κοινοτοπίες και τα κλισέ;
Και δεν λέμε και καμιάν αλήθεια;
Η αλήθεια λοιπόν, είναι ότι οι πολιτικές τηλεμαχίες, ιδιαίτερα μεταξύ αρχηγών, έχουν νόημα και βοηθούν τους πολίτες να διαμορφώσουν γνώμη, όταν υπάρχουν αυστηροί κανόνες και τηρούνται απαρεγκλίτως (δηλαδή υπάρχουν κάποιοι που τους επιβάλλουν).
Όπως για να δεις ένα καλό αγώνα ποδοσφαίρου, ανάμεσα σε δύο μεγάλες ομάδες, πρέπει να υπάρχει αυστηρός διαιτητής, αλλιώς το ματς εξελίσσεται σε κλωτσο-πατινάδα, έτσι και σε κάθε «ανταγωνιστικό παίγνιο», χρειάζονται αυστηροί κανόνες και δίκαιος διαιτητής που τους επιβάλλει.
Χωρίς κανόνες δεν κερδίζει ο «καλύτερος» ή μάλλον δεν κερδίζει κανένας - χάνει το άθλημα!
Κι επειδή στην περίπτωσή μας το «άθλημα» είναι η Δημοκρατία, με «αποστειρωμένα» debates, χωρίς κανόνες ή και χωρίς κάποιον να τους επιβάλει, χάνει η «πολιτική αντιπαράθεση» - σε τελευταία ανάλυση, χάνει η ίδια η Δημοκρατία…
Οι αρχηγοί πάνε προετοιμασμένοι από τους επικοινωνιολόγους τους να ρίξουν την προετοιμασμένη ατάκα, να πούνε το προκάτ-καλαμπούρι, να απαντήσουν «αυθόρμητα» στην ατάκα του άλλου με κάτι πιο «ευρηματικό», γενικά πάνε να δώσουν «παράσταση», όχι να βγάλουν στη δημόσια θέα την «αλήθεια» τους, να αναλύσουν τα προγράμματα και τις ιδέες τους.
Τα πραγματικά «προγράμματα» (όταν υπάρχουν - πράγμα σπάνιο, για να είμαστε ειλικρινείς) είναι πολύ πιο σύνθετα απ’ όσα μπορούν να χωρέσουν σε μερικά δευτερόλεπτα. Και οι αληθινές «ιδέες» που διαχωρίζουν τους αρχηγούς (όταν υπάρχουν κι αυτές) είναι κι αυτές σύνθετες διανοητικές κατασκευές, με βαρύ συνειδησιακό φορτίο - επίσης δεν «χωράνε» σε στιγμιαίες ατάκες.
Κι έτσι όλοι αναγκάζονται να καταφύγουν σε θεατρινισμούς και δημαγωγικές κορόνες – οπότε οι μεν ψυλλιασμένοι τηλεθεατές αηδιάζουν, οι δε αφελείς ή… οι «ψεκασμένοι» παρασύρονται απ’ όποιον πλειοδοτεί σε λαϊκισμό.
Τέτοια debates είναι η… χαρά του αδίστακτου λαϊκιστή!
Και είναι πραγματικά μέτρο της διάχυτης υποκρισίας που υπάρχει γύρω μας, να κλαίνε και να ολοφύρονται που «δεν γίνεται τηλεμαχία» - η οποία μόνο το λαϊκισμό θα ευνοούσε και θα ενεθάρρυνε - αυτοί ακριβώς που, κατά τα άλλα, μέμφονται και αναθεματίζουν το λαϊκισμό!
Θα μπορούσαν τα πράγματα να ΜΗΝ είναι έτσι, αν οι συντονιστές της τηλεμαχίας είχαν τη δικαιοδοσία να επαναφέρουν στην τάξη τον ψεύτη και το δημαγωγό. Όπως συχνά συμβαίνει έξω.
Ή μάλλον όπως δεν χρειάζεται να συμβεί, γιατί έξω ουδείς πολιτικός αρχηγός ή υποψήφιος Πρόεδρος διανοείται να πει χοντρά ψέματα, αφού ξέρει ότι θα τον διαψεύσουν αμέσως - και ο «αντίπαλός» του και ο «συντονιστής».
- Σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες δεν θα τολμούσε ο Τσίπρας να κορδώνεται ότι «ασφάλισε δύο εκατομμύρια ανασφάλιστους»! Θα τον διέκοπταν αμέσως, θα τον διέψευδαν, θα του έτριβαν στα μούτρα το νόμο και το ΦΕΚ του μέτρου που ψηφίστηκε και εφαρμόστηκε επί κυβέρνησης Σαμαρά, το 2014! Θα του θύμιζαν ακαριαία, ότι ο ίδιος δεν το είχε ψηφίσει τότε και τώρα «σφετερίζεται» αυτό που άλλος έκανε κι εκείνος τότε το κατήγγειλε!
Και δεν θα είχε που να κρυφτεί…
- Σε άλλες δυτικές δημοκρατίες, δεν θα διανοούνταν ο Τσίπρας να δημαγωγεί για την πολιτογράφηση του Γιάννη Αντετοκούμπο, η οποία έγινε επί… Σαμαρά, το 2013 και με νόμο που προϋπήρχε – δεν έγινε από το νόμο του ΣΥΡΙΖΑ! Θα του έδειχναν και τη σχετική φωτογραφία – και πάλι δεν θα είχε που να κρυφτεί…
- Σε άλλες δυτικές δημοκρατίες δεν θα τολμούσε ο Τσίπρας να έλεγε ότι στις αρχές του 2015 παρέλαβε «χρεοκοπημένη χώρα»! Θα του έτριβαν στη μούρη τις αποφάσεις του Eurogroup του Νοεμβρίου του 2014 – πριν έλθει ο ίδιος - ότι ομόφωνα η Ελλάδα έβγαινε τότε από τα μνημόνια και της έδιναν, μάλιστα, και πιστοληπτική γραμμή στήριξης! Κι ήταν ο Τσίπρας που μας ξανάβαλε τότε στα μνημόνια, αφού έκλεισε στο μεταξύ τις τράπεζες και στοίχισε στον Ελληνικό λαό 100 δισεκατομμύρια τουλάχιστον!
- Θα του έδειχναν τις δηλώσεις και του Βίζερ και του Ρέγκλινγκ και του Ντομπρόσφκυς και άλλων ευρωπαίων αξιωματούχων για το πόσο καταστροφική ήταν η «διαπραγμάτευση» του πρώτου εκείνου εξαμήνου του 2015!
- Θα του έδειχναν και τις εκθέσεις διεθνών οργανισμών, αλλά τις αποφάσεις ευρωπαϊκών οργάνων το τελευταίο εξάμηνο του 2019, για το πόσο εκτροχιάστηκε η κυβέρνησή του τώρα - όχι μόνο στην αρχή, αλλά και στο τέλος της καταστροφικής πενταετίας του.
Αυτά θα του έλεγαν, και δεν θα είχε που να κρυφτεί…
- Θα του έδειχναν και φωτογραφίες από τα αίσχη στα hot spots που δεν υπήρχαν πριν - εκείνος τα δημιούργησε! Θα του έδειχναν και στοιχεία από τα ανατριχιαστικά δημοσιεύματα του διεθνούς τύπου για το τι συμβαίνει στη Μόρια της Λέσβου, που πάει να μας το παίξει και… «ανθρωπιστής».
Και δεν θα είχε που να κρυφτεί…
- Θα του έδειχναν και φωτογραφίες από τους βανδαλισμούς που έκαναν οι κουκουλοφόροι «Ρουβίκωνες» στα δικαστήρια - τρομοκρατώντας δικαστές - και που ο ΣΥΡΙΖΑ μας τους παρουσιάζει ως… αθώους και ανώδυνους «ακτιβιστές»! Και θα του θύμιζαν ότι τέτοια δεν τολμούσαν να κάνουν οι «Ρουβίκωνες» πριν έλθει ο ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, να τους ανέχεται και να τους καλύπτει και να τους στέλνει με …περιπολικά της αστυνομίας σπίτια τους, όταν εισβάλλουν ακόμα και στη Βουλή.
Σε οποιαδήποτε δυτική χώρα ο Τσίπρας δεν θα μπορούσε να σταθεί, αν συνέχιζε τα ψέματά του – ή αν δεν έδινε πειστικές απαντήσεις.
Εδώ όμως, μπορεί!
Κι αυτό εμποδίζει να γίνει πραγματική και ουσιαστική τηλεμαχία!
- Ένας άνθρωπος που ακόμα και τώρα υποστηρίζει ότι για τους νεκρούς στο Μάτι ευθύνεται η… «κλιματική αλλαγή» ή η «κακιά η ώρα» κι όχι το γεγονός ότι δεν υπήρχαν πυροσβεστικά οχήματα επί του εδάφους να την ανακόψουν (είχαν σταλεί αλλού) ούτε εναέρια μέσα να την αναχαιτίσουν (είχαν κι αυτά σταλεί αλλού), ούτε ότι είχαν διαλύσει τα πιο στοιχειώδη σχέδια αντίδρασης της πολιτικής προστασίας (είχαν θεσπίσει, τις κρίσιμες αποφάσεις εκκένωσης οικισμών να τις λαμβάνουν πολυπρόσωπα «όργανα» την ώρα που χρειαζόταν στιγμιαία αντίδραση για να σωθούν ζωές) κι ότι η Αστυνομία πριν καεί το Μάτι έστελνε την κίνηση ΜΕΣΑ στον οικισμό, αντί να βοηθά όσους ήταν μέσα να βγουν έξω την ώρα που πλησίαζε το μέτωπο της φωτιάς….
- Ένας άνθρωπος που ακόμα υποστηρίζει ότι δεν ήξερε αργά εκείνο το μοιραίο βράδυ, ότι υπήρχαν νεκροί, ενώ έχουν αποκαλυφθεί συνομιλίες αστυνομικών δυο ώρες πριν, που μιλούσαν για απανθρακωμένα πτώματα, δεν μπορεί να σταθεί και δεν μπορεί ούτε να κρυφτεί. Σε ποιο debate να πάει, ο έρμος;
- Ένας άνθρωπος που έκανε εμπάργκο στον τηλεοπτικό σταθμό που αποκάλυψε πρώτος τη φρικτή αλήθεια για την εκατόμβη των νεκρών στο Μάτι (και επαληθεύθηκε) κι ύστερα αποκάλυψε ότι θα υπάρξουν και «παραιτήσεις» αξιωματούχων λόγω της καταστροφής στο Μάτι (και επίσης επαληθεύθηκε) κι ύστερα ο Τσίπρας… «τιμώρησε» το σταθμό με εμπάργκο – δηλαδή αυστηρή διαταγή αποχής των στελεχών τους από τις εκπομπές του – και με οχετούς ύβρεων από δικούς του («βοθροκάλαναλα» κλπ.), αυτός ο άνθρωπος, δεν μπορεί να πάει και να μιλήσει, αν προηγουμένως δεν ζητήσει συγγνώμη.
Συγγνώμη, όχι μόνο για τα ψέματά του, αλλά και για το απύθμενο θράσος του.
Συγγνώμη, όχι μόνο από το σταθμό (που υπέστη… και βομβιστική επίθεση αργότερα!) αλλά και από την ελληνική κοινωνία!
Στη ζωή υπάρχουν και «ασχήμιες», υπάρχουν και «στρεβλώσεις». Και στις πιο οργανωμένες κοινωνίες, και στις πιο θεσμικά θωρακισμένες δημοκρατίες, και στο αθλητισμό και στη Δικαιοσύνη, παντού…
Και οι καλύτεροι παίκτες κάνουν αντιαθλητικές ενέργειες, και οι καλύτερες ομάδες καταφεύγουν σε φάουλ, αλλά ο διαιτητής τα σφυρίζει και οι ίδιες τα «πληρώνουν».
Και οι καλύτεροι πολιτικοί υποπίπτουν σε σφάλματα και ο Τύπος τους τα αποκαλύπτει. Οπότε αναγκάζονται να ζητήσουν συγγνώμη. Αλλιώς εξαφανίζονται…
Τα πάντα μπορούν να συμβούν στη ζωή και στην Πολιτική. Αρκεί να υπάρχουν οι «διορθωτικοί μηχανισμοί» να αναδείξουν τα λάθη και να επιβάλλουν την επανόρθωσή τους. Κυρίως, για να μην επαναλαμβάνονται συνέχεια…
Εδώ ο Τσίπρας νομίζει ότι μια ζωή
- δεν θα λογοδοτεί για τα σφάλματά του,
- δεν θα απολογείται για τα ψέματά του,
- δεν θα πληρώνει τις ψευδαισθήσεις του (που τις παραδέχθηκε μάλιστα, αλλά μέχρι στιγμή τις πληρώνει ο ελληνικός λαός - όχι ο ίδιος), νομίζει ότι
- δεν θα πληρώσει την ανοικτή υπονόμευση της χώρας, του πολιτεύματός της και των αντιπάλων του.
Αυτό πρέπει να του κόψουμε!
Να καταλάβει και ο ίδιος - και κάθε επίδοξός μιμητής του - πως όποιος τέτοια κάνει, απομονώνεται και στιγματίζεται για τα καλά!
Αφήστε τα debate!
Με ψεύτη και αδίστακτο θρασίμι δεν γίνεται «δημοκρατική αντιπαράθεση».
Και δεν χρειάζεται κιόλας…
Τα ξέρουμε, τα μάθαμε, τα καταλάβαμε...
Το μόνο που χρειάζεται να πει ο Τσίπρας στο ΣΚΑΙ (αφού αποφάσισε να πάει), είναι μια μεγάλη και πειστική ΣΥΓΓΝΩΜΗ.
Όχι για να «καθαρίσει» ο ίδιος.
Με τέτοια που έχει κάνει δεν καθαρίζει με μια «συγγνώμη».
Αλλά για να δοθεί το μήνυμα από δω και μπρος πως τέτοιες συμπεριφορές δεν γίνονται ανεκτές, δεν περνάνε έτσι, δεν μένουν ατιμώρητες.
Δεν μπορεί να έλθει – σαν να μη συνέβη τίποτε – να επαναλάβει, οιοσδήποτε τα ίδια.
Αλλά και η συγγνώμη ακόμα χρειάζεται θάρρος (όχι θράσος) πολιτικό ήθος (όχι πέτσινο… «ηθικό πλεονέκτημα») και αρετή (έννοια…ακατανόητη για την ΠΦΑ).
Που να τα βρει, ο δόλιος;
Η Δημοκρατία ξέρει να συγχωρεί, αλλά ξέρει και να τιμωρεί.
Και πάντως, δεν σηκώνει να την κοροϊδεύουν μες τα μούτρα της.
ΥΓ.1 Θα τον ρωτήσουν άραγε, για το «Ρασπούτιν»; Θα τον ρωτήσουν πως και από ποιους στήθηκε η σκευωρία της Novartis, που τώρα την αποκαλύπτουν οι ίδιοι οι δικαστικοί που τη χειρίστηκαν και οι πρώην κουκουλοφόροι ψευδομάρτυρες που μετατράπηκαν σε «κατηγορούμενους» και αλληλοσφάζονται;
ΥΓ.2 Για τους στημένους διασυρμούς κατά Σταύρου Παπασταύρου και Κατερίνας Σαββαΐδου - που κατέρρευσαν πλήρως και στις δύο περιπτώσεις - θα του θυμίσει κανείς ότι οφείλει να ζητήσει δημόσια συγγνώμη;
ΥΓ. 3 Ο Τσίπρας αύριο δεν θα ανέβει στον… «άμβωνα» του ΣΚΑΙ να μας κάνει κήρυγμα για τα «επιτεύγματά» του. Θα ανέβει στο «εδώλιο» για να απολογηθεί.
Η «ετυμηγορία», έτσι κι αλλιώς, θα βγει την ερχόμενη Κυριακή, γύρω στις 9 το βράδυ…