 |
| Photo: Wikimedia |
Γενικά, όταν συζητάμε για συστήματα αεροπορικής άμυνας εδώ, αναφερόμαστε σε ρωσικές συσκευές που έχουν γίνει διάσημες τα τελευταία χρόνια, ιδιαίτερα το S-300 (και οι παραλλαγές του) και το S-400. Η ανάπτυξή τους στη Συρία έχει επιβραδύνει την ικανότητα των εξελιγμένων αεροπορικών δυνάμεων όπως αυτές των Ηνωμένων Πολιτειών και του Ισραήλ να στοχεύσουν στη χώρα, καθώς αυξάνεται η πιθανότητα να καταρριφθούν μαχητικά τέταρτης ή πέμπτης γενιάς.
παρουσίαση Freepen.gr
Τα συστήματα αεροπορικής άμυνας που είναι ικανά να καταρρίψουν τα αεροσκάφη πέμπτης γενιάς θα έχουν καταστροφικές συνέπειες για την εμπορευσιμότητα και τις πωλήσεις στρατιωτικού εξοπλισμού των ΗΠΑ, ενώ συγχρόνως θα ενισχύσουν την επιθυμία και τις πωλήσεις ρωσικού στρατιωτικού εξοπλισμού. Όπως ανέφερα συχνά σε άλλες αναλύσεις, ο ρόλος του Χόλιγουντ στο μάρκετινγκ σε εχθρούς και συμμάχους, όπως και η πεποίθηση ότι το αμερικανικό στρατιωτικό υλικό είναι ασυναγώνιστο (με τους συμμάχους να είναι υποχρεωμένοι να αγοράζουν το εν λόγω υλικό), είναι κεντρικής σημασίας για τις στρατηγικές της Ουάσιγκτον για την προβολή πολέμου και εξουσίας.
Καθώς οι συγκρούσεις μεταξύ χωρών σε τέτοια παγκόσμια μεγάλης σημασίας σημεία όπως η Μέση Ανατολή αυξάνονται και εντείνονται, η προπαγάνδα του Χόλιγουντ θα αγωνίζεται όλο και περισσότερο να πείσει τον υπόλοιπο κόσμο για τη συνεχιζόμενη αποτελεσματικότητα και υπεροχή των αμερικανικών οπλικών συστημάτων ενόψει των εξελισσόμενων αδυναμιών τους.
Οι ΗΠΑ βρίσκονται αντιμέτωπες με μια κατάσταση στην οποία δεν έχουν βρεθεί τα τελευταία 50 χρόνια, δηλαδή ένα περιβάλλον όπου δεν αναμένεται να απολαμβάνουν αυτόματα την υπεροχή του αέρα. Όποια και αν είναι η εμφάνιση μιας εναέριας άμυνας που μέχρι τώρα ήταν σε θέση να δημιουργήσει μια πιθανή απειλή για την πολεμική μηχανή του θείου του Σαμ, συνήθως αντιμετωπιζόταν από ένα κύμα πυραύλων κρουζ. Για να δώσουμε δύο πρωταρχικά παραδείγματα που έλαβαν χώρα στη Συρία το 2018, οι τελευταίας γενιάς πύραυλοι παρεμποδίστηκαν και καταρρίφθηκαν από παλιά ρωσικά και συριακά συστήματα. Ενώ το σύστημα S-400 δεν χρησιμοποιήθηκε ποτέ στη Συρία, αξίζει να σημειωθεί ότι τα συστήματα S-125 της Σερβίας κατάφεραν να εντοπίσουν και να καταρρίψουν ένα αμερικανικό αμερικανικό αεροσκάφος F-117 κατά τη διάρκεια του πολέμου στα Βαλκάνια το 1999.
Υπάρχει όμως μια πιο μυστική πτυχή του S-400 που αποκαλύπτεται ελάχιστα, είτε εντός της ίδιας της Ρωσίας είτε όχι. Αφορά την ικανότητα του S-400 να συλλέγει δεδομένα μέσω των συστημάτων ραντάρ του. Αξίζει να σημειωθεί ο συναγερμός του εκπροσώπου του Υπουργείου Άμυνας Eric Pahon σχετικά με την προγραμματισμένη αγορά του S-400 από την Τουρκία:
"Είναι σαφές ότι η αγορά του S-400 θα δημιουργούσε έναν απαράδεκτο κίνδυνο επειδή το σύστημά του ραντάρ θα μπορούσε να παράσχει στο ρωσικό στρατό ευαίσθητες πληροφορίες για το F-35. Οι ανησυχίες αυτές δεν μπορούν να μετριαστούν. Το S-400 είναι ένα σύστημα που κατασκευάστηκε στη Ρωσία για να προσπαθήσει να καταρρίψει αεροσκάφη όπως το F-35, και είναι αδιανόητο να το φανταστεί κανείς".
Σίγουρα, σε περίπτωση ένοπλης σύγκρουσης, η ικανότητα του S-400 να καταρρίπτει αεροσκάφη πέμπτης γενιάς αποτελεί τεράστια ανησυχία για τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους συμμάχους τους που έχουν επενδύσει τόσο πολύ σε τέτοια αεροσκάφη. Ομοίως, μια χώρα του ΝΑΤΟ που προτιμά τα ρωσικά από τα αμερικανικά συστήματα είναι αιτία συναγερμού. Κι αυτό χωρίς να συνυπολογίσμου το γεγονός ότι το S-400 εξαπλώνεται σε όλο τον κόσμο, από την Κίνα στη Λευκορωσία, με δεκάδες χώρες να περιμένουν στη γραμμή για να σφραγίσουν τον ουρανό τους από τις φιλελεύθερες βόμβες ελευθερίας. Είναι ένα εξαιρετικό ραβδί με το οποίο μπορείτε να παίξετε με την αγωνία της Ουάσιγκτον.
Αλλά αυτές οι ανησυχίες δεν είναι τίποτα σε σύγκριση με τη σοβαρότερη απειλή που θέτει το S-400 στην αμερικανική βιομηχανία όπλων, δηλαδή την ικανότητά τους να συλλέγουν δεδομένα σχετικά με τα συστήματα stealth των ΗΠΑ.
Θεωρητικά, το τελευταίο πλεονέκτημα που διατηρούν οι ΗΠΑ έναντι των αντιπάλων της είναι η τεχνολογία στελθ. Η αποτελεσματικότητα της τεχνολογίας στελθ έχει συζητηθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα, δεδομένου ότι το κόστος της μπορεί πραγματικά να υπερκεράσει τα υποτιθέμενα οφέλη της. Ωστόσο, η ανάγνωση μεταξύ των γραμμών, που προκύπτει από τις ανησυχίες των ΗΠΑ σχετικά με το S-400, υποδηλώνει ότι η Μόσχα είναι ήδη σε θέση να ανιχνεύσει αμερικανικά συστήματα στελθ συνδυάζοντας τα ραντάρ του S-400 με τα ραντάρ των βασέων, όπως συνέβαινε στη Συρία (παρά τις αρνήσεις της Ουάσιγκτον).
Η ικανότητα του S-400 να συλλέγει δεδομένα τόσο για τα F-35 όσο και για τα F-22 - τα κοσμήματα του αμερικανικού στρατιωτικού-βιομηχανικού συγκροτήματος - αποτελεί αιτία για άγρυπνες νύχτες για τους στρατιωτικούς σχεδιαστές των ΗΠΑ. Αυτό που τους προκαλεί κυρίως εφιάλτες είναι ότι, για να λειτουργήσει το S-400 στην Τουρκία, θα πρέπει να ενσωματωθεί στο σύστημα αναγνώρισης φίλων ή εχθρών της Τουρκίας (identification friend or foe - IFF), το οποίο με τη σειρά του αποτελεί μέρος των στρατιωτικών τακτικών δεδομένων του ΝΑΤΟ, που είναι γνωστό ως Link 16.
Το σύστημα αυτό θα πρέπει να εγκατασταθεί στο S-400 προκειμένου να ενσωματωθεί στο αμυντικό δίκτυο της Τουρκίας, το οποίο θα μπορούσε ενδεχομένως να μεταβιβάσει πληροφορίες αποκλειστικά για τους Ρώσους που θα αυξήσει την ικανότητα του S-400 να λειτουργήσει σωστά σε ένα σύστημα που δεν έχει σχεδιαστεί για να φιλοξενήσει ένα τέτοιο σύστημα όπλων.
Ο τελικός κίνδυνος είναι ότι εάν η Τουρκία πετάξει τα F-35 κοντά στο S-400, το σύστημα Link 16 θα αποκαλύψει πολλές πληροφορίες σε πραγματικό χρόνο σχετικά με την αμερικανική τεχνολογία stealth. Με την πάροδο του χρόνου, η Μόσχα θα είναι σε θέση να αναδημιουργήσει το προφίλ stealth των F-35 και F-22, καθιστώντας έτσι άσκοπο τα σχέδια της Ουάσινγκτον να δαπανήσει 1,16 τρισεκατομμύρια δολάρια