Κι ενώ το στόμα τους μιλάει για το μέλλον σε άπειρα στρέμματα ουρανού που ποτέ δεν αγόρασαν, ενώ με χαρακτήρες ιερογλυφικούς ζωγραφίζουν στο πρόσωπό τους ένα χαμόγελο υποκριτικό και το μοιράζουν στο φτωχολόι της ευπιστίας, ενώ η γλώσσα τους παραδείσους κεντάει και χορεύει ξελογιάστρα σε υποτιθέμενους νέους και πολλά υποσχόμενους ρυθμούς.
Του Στέλιου Συρμόγλου
Κι ενώ το βλέμμα τους αθροίζει τα ομοιώματα του σκότους, ενώ στα λόγια έχουν τα φάρμακα για όλες τις παθογένειες τούτου του τόπου, ενώ για χρόνια τώρα με τα έργα τους πωλούσαν μισοτιμής την αξιοπρέπεια της Ελλάδας, ενώ ως άλλοι Φιλισταίοι σ' όλους τους κόρφους της σάρκας τους ο εγωκεντρισμός και το συμφέρον πάντα ανάβανε λαμπάδες...
Κι ενώ ασωτεύανε το χρόνο της Ελλάδας με λόγια επιχρυσωμένα, ενώ το πνεύμα του μηδενός επιφέρετο έρημο υπεράνω των υδάτων του τόπου, νεφέλη δίχως μορφή...
Κι ενώ για χρόνια δημιουργούσαν χάρτινα όνειρα και πίσω από τις πόρτες τους συνωστιζόταν οι αυλοκόλακες και οι ρουφιάνοι, ενώ το μόνο που τους ενδιέφερε και τους ενδιαφέρει είναι να ανέβουν στη σκηνή για να ακούσουν παλαμάκια...
Κι ενώ αρκετοί εξ' αυτών προδώσανε ακόμα και τις πέτρες του τόπου τούτου και κλέψανε ακόμα και το πάνινο τόπι, αυτό που έκρυβε τα συνοικιακά όνειρα του Ελληνα...
Κι ενώ με χαρτοπαίχτες συμφερόντων και άρπαγες του δημοσίου χρήματος έπαιξαν την ψυχή τους κορώνα-γράμματα, ενώ εφτά λογιών φαρμάκι εποτίσανε την κοινωνία τούτη...
Κι ενώ τα μάτια τους δεν πλάσανε το φως, ούτε την ακοή τους ο ήχος του κοινωνικού πόνου, ενώ από την κούνια τους ήταν τυφλοί και κουφοί...
Κι ενώ συνεχίζουν να ψηλαφίζουν την απιστία τους στον αιώνα τον νυν, ενώ κρέμασαν τα γράμματα της αλφαβήτου από τη γλώσσα τους κι αργυρολόγοι τα πουλάνε στις λαικές αγορές και στις συνοικίες, ενώ ο λόγος της είναι μονάχα το καταφύγιο της ψευτιάς...
Κι ενώ ακόμα νέοι αλλά με το γερασμένο λόγο τους θυμίζουν κουρασμένα και επηρμένα δαιμονικά που κλείσανε στη φυλακή την αλήθεια τους...
Κι ενώ μέσα στον άσωτο χρόνο εχάρισαν και τις εφτά τους ψυχές σε μια ωραία πουτάνα που τη λένε εξουσία, ενώ στις κόρες των ματιών τους κατοικεί η απληστία, υπηρετώντας το πνεύμα του μηδενός...
Κι ενώ πολλοί Ελληνες ιχνογραφούν το ταλαιπωρημένο πρόσωπό τους πάνω σ' ένα πρόχειρο χαρτόνι, κι ένα πλαστικό γαρύφαλλο είναι η ζωή τους...
Κι ενώ ακόμα και τα αρχαία αγάλματα κι όλοι οι Αγιοι συναθροισθέντες εκ περάτων μουτζώνουν τους πολιτικούς της συμφοράς...
Αυτοί εξακολουθούν να λιθοβολάνε δίχως ψυχή το πτώμα της κοινωνίας με λόγια ψεύτικα και έωλες υποσχέσεις...
Αν αυτοί είναι άνθρωποι, τότε όταν ανακάλυψε ο Θεός τέτοιους ανθρωπους επέθανε...