Το έχω ξαναγράψει στο παρελθόν και είναι εξαιρετικά επίκαιρο σήμερα, όσον αφορά τις δηλώσεις Καμμένου για μονομερή εγκαθίδρυση ΑΟΖ και διεύρυνση του χώρου εθνικής κυριαρχίας αλλά και τις υπόλοιπες συναφείς δηλώσεις που ακούσαμε τελευταία.
υποναυάρχου ε.α.
προέδρου Κοινωνίας Αξιών
Είναι προφανές ότι ο κ. Καμμένος παραπλανά την κοινή γνώμη όπως συνηθίζει, γιατί τοποθετείται γενικά και αόριστα για ΑΟΖ σε όλο τον Ελλαδικό χώρο, ενώ υποκρύπτει ότι αυτό είναι εφικτό σήμερα στο Ιόνιο (και μάλιστα όχι σε όλο το εύρος, αφού υπάρχουν ανοικτά ζητήματα με τους Αλβανούς κυρίως) και Νότια της Κρήτης.
Κάποιος μάλιστα πρέπει να του εξηγήσει επειγόντως την διάκριση μεταξύ εθνικής κυριαρχίας και δικαιωμάτων εθνικής κυριαρχίας, καθώς επίσης και ότι αν πραγματικά θέλει δυναμικά και οπωσδήποτε να γίνουν έρευνες για πετρέλαια, δεν χρειάζεται την ΑΟΖ (και συμφωνία με τους Τούρκους), αλλά η υφαλοκρηπίδα καλύπτει επαρκώς τις ανάγκες αυτού του έργου.
Στα παραδείγματά μας από το ζωϊκό βασίλειο τώρα….
Στο έργο της διοίκησης έχουν αναγνωρισθεί τρεις χαρακτήρες, σε σχέση με τον τρόπο που διαχειρίζονται τις αρμοδιότητες τους, αντλώντας παραδείγματα από το πώς αντιμετωπίζουν τα προβλήματα τρία…συμπαθή και λιγότερο συμπαθή ζώα.
Ο γυρίνος, ο καρχαρίας και το δελφίνι.
Ο γυρίνος πηδάει γρήγορα και επιδεικτικά πέρα δώθε, αλλά αν δει προβληματική κατάσταση κρύβεται δειλά. (Κάποιοι βρήκαν στην κότα την τρίλειρη και μακροπουπουλάτη άλλη προσομοιάζουσα αντιστοιχία)
Ο καρχαρίας αντίθετα ορμάει και δαγκώνει αδιακρίτως, με τελικό αποτέλεσμα να αφήνει πίσω του θύματα, χωρίς να υπάρχει κάποια "οικονομία" ή "φυσική-διατροφική" αξία στην επίθεση, καταστρέφοντας τα πάντα.
Υπάρχει όμως και το δελφίνι, που έξυπνα και με μεγάλη ατομική και κοινωνική αντίληψη κινείται προς κάθε κατεύθυνση, επιλέγει τον τρόπο που θα χειριστεί καταστάσεις, σχεδιάζει και ενεργεί, είτε μόνο του είτε ως κοινωνικό ον κατά περίπτωση και σύμφωνα με τις ανάγκες των περιστάσεων.
Το κακό είναι ότι έχουμε πληθώρα γυρίνων και καρχαριών.
Δελφίνια χρειαζόμαστε επειγόντως.