 |
| tensionart /Pixabay |
Ο νέος Διοικητής του Αγίου Ορους, ο κ. Δήμτσας δε νομίζω ότι πέτυχε τώρα το διορισμό του και σε αυτήν τη θέση, αλλά πριν πολλά χρόνια. Σε όσα άρθρα διάβασα για το θέμα, οι συντάκτες εκπλήσσονται. Προσωπικά δε μου έκανε καμία έκπληξη.
του Στρατή Μαζίδη
Το 2006 πολύ κοντινός μου άνθρωπος προσελήφθη ως part-time αρχικά σε δύο εξειδικευμένα περιοδικά, το Υδροοικονομία και το Οικόπολις για να βοηθήσει στην είσπραξη των συνδρομών και να έρθει χρήμα στο ταμείο. Τα περιοδικά είχαν πολύ καλό όνομα και η τότε εργοδοσία επίσης. Τελικά αποφασίστηκε γύρω στο 2007 η πώλησή τους σε μια κατασκευαστική. Αυτή έκανε γενικότερες ανακατατάξεις.
Έδιωξε αρκετούς παλαιούς, έφερε καινούριους και μετακόμισε τα περιοδικά από ένα ήσυχο μέρος στο Χαλάνδρι στο ακριβό κέντρο της Αθήνας. Ανάμεσα στους νέους, ο καινούριος διευθυντής τότε, ο κ. Δήμτσας. Τυπικός και συμπαθής. Άνθρωπος με γνωριμίες. Αυτά που μου μετέφερε τότε το δικό μου πρόσωπο.
Όπως θυμάστε όλοι, το 2008 κοιμήθηκε ο Χριστόδουλος και την επόμενη στιγμή ξεκίνησε και επίσημα η μάχη της διαδοχής του. Ένα λοιπόν μεσημέρι Παρασκευής λίγο πριν την επίμαχη ψηφοφορία για το νέο αρχιεπίσκοπο, ο διευθυντής των περιοδικών ήρθε στο γραφείο μαζί με ιερωμένους που πιθανότατα ήταν μητροπολίτες, έστειλε το προσωπικό σπίτι του αρκετές ώρες νωρίτερα και ακολούθησε η συνάντηση. Το συμβάν εξέπληξε το προσωπικό που δε γνώριζε για τις εκκλησιαστικές επαφές και διασυνδέσεις του τότε διευθυντή του.
Οι απορίες λύθηκαν μερικές εβδομάδες αργότερα. Ο Ιερώνυμος εξελέγη. Ο Δήμτσας λίγο μετά ανέλαβε την ΑΠΟΣΤΟΛΗ κι εγκατέλειψε τα δύο περιοδικά. Τώρα αναλαμβάνει και το Αγιο Ορος. Τα θεμέλια όμως του διορισμού του δεν μπήκαν τώρα, αλλά τότε διότι προφανώς η συμβολή του στην εκλογή του Ιερώνυμου υπήρξε αποφασιστική και ο τελευταίος δεν τον ξέχασε εν τη βασιλεία του.