Το χρήμα, όπως είναι γνωστό, δεν βγαίνει μόνο οταν υπάρχει ευημερία και κέρδος απο τις πωλήσεις και την ανάπτυξη, αλλά και όταν ξεπουλάς φιλέτα κοψοχρονιάς περιμένοντας ή έχοντας ήδη γνώση της ευγνωμοσύνης του αγοραστή.
του Μιχάλη Χαιρετάκη
Το πρόβλημα όμως παρουσιάζεται απο τη στιγμή που βρίσκεται στα χέρια σου , μαύρο, κατάμαυρο σαν κατράμι χρήμα, που δεν μπορείς να το παρουσιάσεις πουθενά. Μόνο αν είσαι μεγαλομανής ή ηλίθιος θα αρχίσεις να κάνεις τη μεγάλη ζωή και τις σπατάλες θα στοχοποιηθείς σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα και θα αρχισουν να ψάχνουν και το έσχες αλλά και το πόθεν.
Ποια είναι η λύση; Επενδύσεις. ¨Ερχεται λοιπόν απο το πουθενά ή το σχεδόν πουθενά η κάθε υπεράκτια εταιρεία ή ο αλλοδαπός ιδιώτης frontman, για τον οποίο δεν υπάρχει κανένας εξονυχιστικός έλεγχος όπως αυτός που γίνεται στους ιθαγενείς της μπανανίας και αγοράζουν μετοχές, ακίνητα, συμμετοχές.
Κάποιες φορές αναρωτιέσαι μάλιστα.
Ποια είναι τα ελατήρια για μια στρατηγική επιχειρηματική κίνηση που δεσμεύει κεφάλαια με φαινομενική χασούρα;
Πως γίνεται να υπάρχει χρήμα με ουρά που επενδύεται σε μια μπανανία χωρίς να υπάρχει εξασφάλιση και μια στοιχειώδης απόδοση;
Μη με ρωτάτε εμένα. Νομίζω οτι πιο αρμόδια για να πάρετε τις απαντήσεις σας είναι η μνημονιακή οικογένια Ξεπλένη. Τα μέλη της κρυμμένα ανάμεσα σε πραγματικούς επιχειρηματίες αλλά και σε καιροσκόπους κάνουν το μαύρο χρήμα ,ξέξασπρο και απο τον ήλιο ξεξασπρότερο.
Εγώ πάντως, μέχρι να διαβάσετε το άρθρο, λέω να πεταχτώ μια βόλτα μέχρι το γειτονικό σουπερμάρκετ για πιπεριές και φασόλια.