 |
| geralt / pixabay |
Εδώ και δύο ημέρες ο Γιώργος Τράγκας από τα Παραπολιτικά FM ξεδιπλώνει την ιστορία των μετρήσεων μιας μονοπωλιακής εταιρείας, στην οποία πληρώνεις (!) αδρά για να σε συμπεριλάβει στις μετρήσεις και με βάση τα νούμερα αυτά να μοιράζεται η διαφημιστική πίτα.
Εκεί λοιπόν που ο Τράγκας ακούγεται σχεδόν από όλους, τον πάνε / δεν τον πάνε, πάνε να τον εξαφανίσουν και από το ραδιόφωνο. Ο σταθμός ξέρει ότι τον ακούνε όλοι, τα νούμερα όμως δείχνουν χαμηλά και έτσι, λεφτά δεν έχει. Και ο Τράγκας τώρα καίγεται διότι η δύναμη του ραδιοφώνου είναι τρομερή. Είναι παρέα.
Το ζητούμενο ξέρετε ποιο είναι; Ότι τόσο στο ραδιόφωνο όσο και στο διαδίκτυο αλλά και όπου υπάρχει διαφήμιση, ξεφυτρώνουν ενδιάμεσοι που κάνουν το μάγκα με τα λεφτά των άλλων.
Γιατί πρέπει μια μονοπωλιακή εταιρεία να κάνει αυτή τη δουλειά; Αν κάποιο μέσο είναι καλό, ποιοτικό κ.ο.κ., αργά ή γρήγορα φαίνεται. Όπως και το αν έχει κόσμο φαίνεται. Προς τι λοιπόν οι ενδιάμεσοι;
Κάποτε μια σελίδα ανέλαβε μερικές καμπάνιες με μικρό budget μεγάλης εταιρείας που πλέον δεν υπάρχει. Πέτυχε τους στόχους που της τέθηκαν αλλά το ενδιάμεσο media shop που με το ζόρι ανέχθηκε το διευθυντή του διαφημιζόμενου να συμπεριλάβει κι αυτή τη σελίδα στις ετήσιες καμπάνιες, έλεγε στο λογικό αίτημα σελίδας ότι έχει εξαντληθεί συνολικά το φετινό budget. Λίγο μετά όμως μια άλλη σελίδα, του παραπάνω γνωστού δημοσιογράφου έμπαινε στο μέσο της χρονιάς στις καμπάνιες.
Η ίδια σελίδα όσες φορές δοκίμασε απλά να καταθέσει μια πρόταση, απλά βρήκε κλειστές πόρτες.
Ξέρετε ποιο είναι το θέμα; Ότι μοιράζονται χρήματα άσκοπα. Πχ γιατί διαφημίζονται οι τράπεζες; Κλειστά κουφάρια είναι. Τι στην ευχή διαφημίζουν; POS για να παίρνουν προμήθειες; Και γιατί οι διαφημίσεις καταλήγουν πάντα στους συστημικούς; Σε όσους πηγαίνουν δίπλα στον ένα ή τον άλλο δίνοντας
κυριολεκτικά τα πάντα. Θυμηθείτε πχ κάποιες αντιμνημονιακές σελίδες ή
εφημερίδες τι έλεγαν κάποτε και τι λένε τώρα.
Προσωπικά δε θα μιλήσω για τη σελίδα που με φιλοξενεί και η οποία έπαιξε στη χώρα ειδήσεις κυρίως από τη Συρία, το Ιράκ και την Τουρκία που δεν είδαμε αλλού αλλά θα σας πω το εξής. Πχ το dimpenews με την Πηνελόπη Σταφυλά που πήγε τρεις φορές στην πρώτη γραμμή της Συρίας, έδωσε φοβερές ανταποκρίσεις, κοιμόταν και έσκαγαν δίπλα οι ρουκέτες της Αλ Κάιντα στη Χάμα, έχει τρομερό δίκτυο πηγών σε Συρία και Ντονμπάς, μια γυναίκα που πήγε μόνη της, ένας Θεός ξέρει πως, στο μέτωπο, δε δικαιούται μια καλή διαφήμιση ως στήριγμα στο έργο της;
Κάποτε συζητήσαμε με την Πηνελόπη και το Θεόδωρο Κατσανέβα να πάμε στον Ασαντ για συνέντευξη. Ποιος όμως θα την έπαιζε στην Ελλάδα; Μάλλον κανένας.
Το Βαλκανικό Περισκόπιο του Γιώργου Εχέδωρου με την εξαιρετική του δουλειά, μοναδικό στο είδος του, δεν πρέπει να στηριχθεί;
Το Analyst.gr του Βασίλη Βιλιάρδου με τις επιστημονικές οικονομικές αναλύσεις, να μην έχει μια διαφήμιση;
Το offtherecord.net.gr με τα εναλλακτικά του εμπεριστατωμένα άρθρα, δε δικαιούται;
Το defence-point.gr, μια σοβαρή αμυντική ιστοσελίδα, δε δικαιούται;
Τα tourkikanea.gr δεν πρέπει να βοηθηθούν; Το himara.gr;
Και είναι και άλλες σελίδες βέβαια που αξίζουν διαφήμιση για τη δουλειά που προσφέρουν. Ίσως φαντάζει περίεργο αλλά αρκετές προσφέρουν εθνική υπηρεσία ενώ άλλες είναι πραγματικά πρακτορεία ειδήσεων.
Αυτή είναι η κατάρα των ενδιάμεσων σε αυτή τη χώρα. Σε όλα χρειάζεται ένας ενδιάμεσος.