Η είδηση πέρασε στα ψιλά γράμματα μέσα στο γενικότερο χαμό της επικαιρότητας. Είναι όμως σημαντική. Ο υπουργός Υγείας, κ. Ξανθός ανακοίνωσε ότι ο ΕΟΠΥΥ θα αρχίσει να καλύπτει το κόστος των αντισυλληπτικών χαπιών.
Φυσικά στη δήλωσή του ο υπουργός πασπάλισε με ανθρωπισμό και παρέθεσε το επιχείρημα του περιορισμού των εκτρώσεων, που αποτελούν ένα βάναυσο τρόπο τερματισμού της ανθρώπινης ζωής. Βέβαια αυτό που δε μας είπε, είναι το πως λειτουργούν τα αντισυλληπτικά χάπια, κάτι για το οποίο μπορεί εύκολα να αναζητήσει κανείς πληροφορίες στο διαδίκτυο όσον αφορά την ηθική πτυχή.
Όμως είναι πραγματικά εντυπωσιακό. Ας το αναλογιστούμε λίγο.
Σε μια χώρα η οποία αντιμετωπίζει σοβαρό δημογραφικό πρόβλημα από το 1980 και μετά, το κράτος αντί να χαράξει πολιτικές που θα αυξήσουν τις γεννήσεις, κινείται στην αντίθετη όχθη.
Αντί να χρηματοδοτήσει τη δημιουργία, πληρώνει αν όχι την πρώιμη διακοπή της, τουλάχιστον την παρεμπόδισή της.
Πόσο λογικό ακούγεται αυτό;
Και πολύ περισσότερο όταν καλείται να πληρώσει ο ΕΟΠΥΥ, ο οργανισμός που χρωστά σε όλη την Ελλάδα. Ο ΕΟΠΥΥ έχει φορέσει φέσια σε φορείς, ασφαλισμένους και επαγγελματίες, δεν έχει φράγκο και θα καλύψει τα αντισυλληπτικά χάπια;
Όλα δε αυτά, συμβαίνουν σε μια χώρα η οποία τελεί υπό καθεστώς χρεοκοπίας από το 2010 μέχρι σήμερα.
Και αναρωτιέται κανείς,
αυτό το κονδύλι κάλυψης των αντισυλληπτικών, τα 600 εκ. ευρώ που μοιράστηκαν σε χαμηλοσυνταξιούχους (δηλαδή όσους είτε εργάστηκαν λίγο είτε δεν έβαλαν χρήματα στο σύστημα), το κόστος των 30.000 παραπάνω δημοσίων υπαλλήλων,
δεν μπορούσαν να κατευθυνθούν σε πολιτικές ενίσχυσης των γεννήσεων, στήριξης της οικογένειας και των ανύπαντρων μητέρων;
Δεν μπορεί, όλο και κάτι θα μπορούσαμε να κάνουμε αφού τελικά ακόμη και τώρα διαπιστώνεται πως...λεφτά υπάρχουν.
Μια φορά πάντως όταν η Ελλάδα χρηματοδοτεί και επίσημα το θάνατο, τότε σίγουρα θα σβήσει...
Ούτε τη σημερινή νέα γενιά αφήνει να ανασάνει για να πληρώνει 45ρηδες συνταξιούχους, ούτε την επόμενη βοηθά να έρθει στο φως...