Είμαστε με την πλάτη στον τοίχο –πάλι- κι ενώπιον του διλήμματος «4ο μνημόνιο ή έξοδος από το ευρώ», αλλά η κυβέρνηση Τσίπρα… περί άλλα τυρβάζει Έγινε φανερό από την χθεσινή παρουσία του πρωθυπουργού στην Βουλή, το καταλαβαίνουμε παρακολουθώντας τις πρωτοφανείς εξελίξεις στον ΔΟΛ.
Γράφει η Αλίκη Χατζή
Αυτό που συμβαίνει στη χώρα προγραμματικά και μελετημένα ως το πλέον επικίνδυνο σύμπτωμα της διαχείρισης της κρίσης από την κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ δεν είναι απλά και μόνο η οικονομική κατάρρευση, η κοινωνική διάλυση, η πολιτική της μνησικακίας, η διαλεκτική του μίσους, η αποθέωση της αντιπαλότητας, το κυνήγι των μαγισσών, ο εμετικός λαϊκισμός, η περιφρόνηση της επιτυχίας, η παθολογική αποστροφή προς την ατομικότητα, η κυριαρχία του μετρίου…
Έχουμε να κάνουμε με μια κυβέρνηση που προσπαθεί συνειδητά και μεθοδικά να αλλάξει το πολίτευμα, με ότι αυτό συνεπάγεται. Με αυτή τη λογική οφείλει η αντιπολίτευση να την αντιμετωπίσει. Δεν είναι διόλου τυχαίο το όψιμο ενδιαφέρον της για τους πολιτειακούς θεσμούς, οι μεθοδεύσεις της στη δικαιοσύνη, η απέχθειά της προς τα ΜΜΕ, οι αλλοπρόσαλλες και αντιφατικές δημόσιες τοποθετήσεις των κυβερνητικών παραγόντων, η εξωφρενική ψευδολογία και η αντιστροφή της πραγματικότητας.
Παράλληλα με την ανισσόροπη και μισαλλόδοξη εσωτερική πολιτική, η κυβέρνηση έχει αφήσει την χώρα απελπιστικά εκτεθειμένη στα φλέγοντα εξωτερικά της ζητήματα με την κοινωνία να παρακολουθεί τις συγκλονιστικές διεθνείς εξελίξεις, ανήμπορη να συνειδητοποιήσει τους τεράστιους εθνικούς κινδύνους που καραδοκούν. Αυτή η άγνοια κινδύνου σε συνδυασμό με την κυριαρχία ενός άνευ προηγουμένου κοινωνικού ανορθολογισμού, αποτελεί πραγματική βόμβα στα θεμέλια του τόπου μας.
Σε κάθε περίπτωση, το αριστεροδέξιο συνονθύλευμα της κυβέρνησης ομονοεί αποδεικνύοντας καθημερινά με λόγια και έργα την απέχθειά του έναντι του πολιτεύματος της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας… Τί θα γίνει;