Μετά το περήφανο ιταλικό ΟΧΙ, μια άλλη Δευτέρα ξημέρωσε για την υποτιθέμενη ενωμένη Ευρώπη. Κακά τα ψέμματα, η Ε.Ε. και πάλαι ποτέ Ε.Ο.Κ. ιδρύθηκε για να αποφύγει αυτό ακριβώς που συμβαίνει σήμερα, τη γερμανική επικυριαρχία!
Από την στιγμή κατά την οποία απέτυχε, αρχίζει να διαλύεται. Δεν έχει λόγο ύπαρξης.
Η Ε.Ε. των 12 και μετά των 15 δεν πρόσεξε όταν άρχισε να βάζει μέσα στην οικογένεια όλους τους ευρωβλάχους - υποτελείς των Γερμανών.
Σήμερα λοιπόν όλοι όσοι ήθελαν να εισέλθουν στο θεωρητικό κλαμπ των ισχυρών, το σκέπτονται. Πατούν φρένο και στέκονται στη διασταύρωση.
Για την ευρωζώνη δε γίνεται καν λόγος. Έχει καταστεί ολοφάνερο τι σημασία έχει να εκδίδεις νόμισμα.
Παράλληλα η πόρτα της εξόδου ήδη άνοιξε από τη Μεγάλη Βρετανία ενώ σειρά δεξιών πολιτικών χώρων σε διάφορα κράτη-μέλη αρχίζει και μιλά για διενέργεια δημοψηφισμάτων για την παραμονή ή όχι στην ΕΕ.
Κάποιοι πανηγυρίζουν την επικράτηση του πράσινου υποψηφίου στην Αυστρία. Ωστόσο δεν εξετάζουν πως το 56-44 είναι μια λεπτή ισορροπία. Οι μισοί Αυστριακοί ζητούν άλλη πορεία και στο μέλλον μπορεί να αυξηθούν.
Στη Γαλλία έρχεται η Μαρίν Λεπέν. Η εκλογή Τραμπ της ανοίγει το δρόμο. Τα ταμπού έσπασαν. Κι αν ακόμη επικρατήσει στο δεύτερο γύρο ο Φιγιόν, η Λεπέν θα παραμείνει η πρώτη πολιτική δύναμη στη χώρα ενώ θα έχει συντελεστεί μεγάλη δεξιά στροφή με φυγόκεντρες ευρωπαϊκές τάσεις.
Η Ιταλία βράζει καθώς εκεί τα ΟΧΙ δε γίνονται ΝΑΙ. Ο ιταλικός λαός δεν επιθυμεί μνημόνια, προτιμά την ελευθερία που είχε με τη λιρέτα. Το ίδιο ζητούν και οι μεγάλοι επιχειρηματίες.
Ακόμη και στην Ελλάδα, ο κοιμισμένος Ελληνας μπορεί να σηκωθεί κάποια στιγμή να πάρει στο κυνήγι την γερμανόδουλη κυβέρνησή του.
Μια Ευρώπη φλέγεται από άκρη σε άκρη. Αυτό είναι έργο του Σόιμπλε ο οποίος εκτός από καθηλωμένος είναι τυφλός και κουφός. Αλλά για να μην παρεξηγηθούμε, η μόνη αναπηρία που αντιμετωπίζει ο Γερμανός υπουργός οικονομικών είναι το μέσα του, το είναι του. Καλά θα κάνει να σηκωθεί από την καρέκλα και να ρίξει μια ματιά τριγύρω του. Ό,τι συμβαίνει, είναι εν πολλοίς δικό του δημιούργημα. Ένας 70χρονος που έζησε τη ζωή του, καταστρέφει τις επόμενες γενιές. Όταν ακριβώς η ατυχία της ζωής του και το πείσμα του, θα έπρεπε να έχουν δημιουργήσει έναν άλλον άνθρωπο.
Γιατί το επέτρεψαν αυτό οι ευρωπαίοι ηγέτες;
Ποιος είναι αυτός ο Σόιμπλε που κοιτά νούμερα και παραβλέπει ψυχές; Από πού κρατά η σκούφια του; Γιατί κάτι μου λέει πως οι πρόγονοί του σταδιοδρόμησαν στο Β' ΠΠ;