Παρά την υψηλή ανεργία, όσες επιχειρήσεις προσπαθούν να κάνουν προσλήψεις δυσκολεύονται.
ΔΕΝ πιστεύω πως οι νέοι είναι τεμπέληδες. Αν ήταν τεμπέληδες δεν θα σκίζονταν 3 χρόνια στα φροντιστήρια για να μπουν στα πανεπιστήμια, 4-5 χρόνια να πάρουν ένα πτυχίο και 7-8 χρόνια για να μάθουν μια ξένη γλώσσα και χρήση υπολογιστών.
Πιστεύω όμως ότι πρέπει να είναι ΠΟΛΥ μ@λάκας εργοδότης κάποιος που περιμένει με €586/2 = €293 μικτά το μήνα, να προσλάβει για πλασιέ-πωλητή 28 ετών μηχανικό, με εκπληρωμένες στρατιωτικές υποχρεώσεις, αγγλικά proficiency, και δικό του μηχανάκι να βγαίνει στους πελάτες για να πουλάει ψιψιψίνια για 8-9 ώρες τη μέρα, αλλά να πληρώνεται 4ωρο.
Αντίστοιχα, η ίδια πληρωμή 4ώρου των €293 το μήνα για ταμίας σε σουπερμάρκετ ή σερβιτόρα σε καφετέρια είναι εξίσου κατάπτυστη και ανεπαρκής για να ξεκινήσει τη ζωή του ένας νέος άνθρωπος.
Αυτή η λύση της μείωσης των βασικών μισθών σε επίπεδα αναξιοπρέπειας, επιλέχθηκε για να παραμείνουν παράλογα υψηλές οι εισφορές και άρα το κόστος του εργαζόμενου, ώστε να πληρώνονται συντάξεις σε 49χρονες με 15ετία και τριχίλιαρα σε συνταξιούχους σφραγιδοφόρους της ΔΕΗ.
Κάπου έχασε το τρένο τόσο η πολιτική τάξη επιμένοντας να δίνει προτεραιότητα στα "πελατάκια της" έναντι των νέων, όσο και η "επιχειρηματική ελίτ" που προέκρινε τη μείωση του κόστους της πετσοκόβοντας τις απολαβές των υπαλλήλων της, αντί να πιέσει τους πολιτικούς να ξεβολέψουν τα πελατάκια τους.
Και τελικά, όχι ρε φίλε, για €249 καθαρά δεν θα βρεις κανέναν με πτυχία και γλώσσες και κομπιούτερ να σου φτιάχνει καφέ, και να τον ζει η μάνα του!
Άει από κει, ΡΕ!