Τις βρώμικες μπίζνες των πρωταγωνιστών των φονικών βομβαρδισμών του 1999 υπό την ομπρέλα του ΝΑΤΟ στη Γιουγκοσλαβία παρουσιάζει το ρωσικό πρακτορείο Σπούτνικ.
Ο τότε στρατηγός των ΗΠΑ, Wesley Clark, πρώην στρατιωτικός διοικητής του ΝΑΤΟ που έπαιξε κεντρικό ρόλο στην αποκοπή του Κοσσυφοπεδίου από τη Σερβία, είναι τώρα ο πρόεδρος της Envidity Energy Inc., η οποία έχει άδεια για την εκμετάλλευση των τεράστιων αποθεμάτων του λιγνίτη, που χρησιμοποιείται ως επί το πλείστον για την παραγωγή ενέργειας.
Ωστόσο, αυτό που φαινόταν ως μια πολύ προσοδοφόρα επιχείρηση βρίσκεται μπροστά σε μια εμπλοκή αφού το κοινοβούλιο του Κοσσυφοπεδίου αποφάσισε να θέσει το θέμα σε αναμονή υποστηρίζοντας ότι πρέπει να ακούσει τη γνώμη των κατοίκων των περιοχών όπου θα αναπτύξει τα λιγνιτορυχεία η Envidity Ενέργειας..
Οι ντόιοι δε φαίνονται ενθουσιασμένοι από το επιχειρηματικό σχέδιο του κ Clark, το οποίο αν και έχει ήδη γίνει δεκτό από την κυβέρνηση του Κοσσυφοπεδίου, εξακολουθεί να χρειάζεται την έγκριση του Κοινοβουλίου.
Ορισμένα μέλη της ελίτ του Κοσσυφοπεδίου πιστεύουν ότι η μερίδα του λέοντος από τα κέρδη θα καταλήξει στις τσέπες του Wesley Clark, επειδή θα είναι σε θέση να μετατρέψει την εκχύλιση άνθρακα σε καύσιμα και να τα πουλήσει στην αγορά.
Επιπλέον σύμφωνα με τη σύμβαση, μόνο ένα 5% των εξαγωγών άνθρακα θα πρέπει να υποβάλλεται σε επεξεργασία στο Κοσσυφοπέδιο, πράγμα που σημαίνει ότι θα δημιουργηθούν ελάχιστες θέσεις εργασίες.
Συν τοις άλλοις, η κυβέρνηση θα πρέπει να αποζημιώσει τους ιδιοκτήτες γης για το δικαίωμα εξορύξεως άνθρακα στα εδάφη τους.
Στο σημείο αυτό αξίζει να αναφερθεί ότι το Κοσσυφοπέδιο εκτός από ιστορικό λίκνο των Σέρβων, διαθέτει τα πέμπτα μεγαλύτερα αποθέματα στον κόσμο σε λιγνίτη, ήτοι περίπου 12 δισεκατομμύρια τόνους.
Τα κόμματα της αντιπολίτευσης στο Κοσσυφοπέδιο υποστηρίζουν ότι η εταιρεία του Κλαρκ θα μπορούσε να παράγει 2,5 εκατομμύρια λίτρα καυσίμου την ημέρα, αλλά η περιοχή θα αρχίσει να κερδίζει τρία τοις εκατό του μεριδίου των πωλήσεων μόνο εάν η ημερήσια παραγωγή φτάνει τα 5 εκατομμύρια λίτρα.
Με άλλα λόγια το Κοσσυφοπέδιο θα μετατραπεί σε ένα μεγάλο χώρο της ανασκαφής, σε μια τεράστια λακούβα δίχως:
> να ανοίξουν θέσεις εργασίας
> να προκύψει οικονομικό όφελος
Το Κοσσυφοπέδιο αντιπροσώπευε το 60 τοις εκατό του ορυκτού πλούτου της Σερβίας. Με την απόσχισή του το 2008, η εφημερίδα Economist με έδρα το Βελιγράδι έγραψε ότι η Σερβία είχε χάσει λιγνίτη, ψευδάργυρο και κασσίτερο αξίας περίπου € 100 δισεκατομμυρίων.
Όμως ο Wesley Clark δεν είναι ο μόνος που λεηλατεί ή επιδιώκει για την ώρα, το Κόσσοβο.
Μια ακόμη "συμπαθητική" πρωταγωνίστρια εκείνων των ημερών, η τότε αμερικανίδα ΥΠΕΞ, Madeleine Albright αλλά και ο κάποτε αναπληρωτής επικεφαλής της Αποστολής των Ηνωμένων Εθνών για προσωρινή διοίκηση στο Κοσσυφοπέδιο (UNMIK) John Covey αντλούν ωφέλη από την με αίμα ποτισμένη γη.
Αρχικά η ASM, εταιρεία της Madeleine προσπάθησε ανεπιτυχώς να αρπάξει την Εταιρεία Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείου του Κοσσόβου.
Οι επιχειρηματικές υποθέσεις της στο Κοσσυφοπέδιο διαχειρίζεται επί του παρόντος από τον αδελφό του προέδρου του προτεκτοράτου Χασίμ Θάτσι, Γκανούπ που επενδύει τα χρήματα της Albright στην κατασκευή δρόμων στο Κοσσυφοπέδιο ως μέρος μιας τουρκο-αμερικανικής κοινοπραξίας, της οποίας ηγείται ο John Covey. Ανοικοδομούν δηλαδή αυτά που υπήρχαν αλλά κατέστρεψαν με τους νατοϊκούς βομβαρδισμούς.
Επιπλέον η Madeleine Albright έχει επιχειρηματική δραστηριότητα και με τον μικρότερο αδελφό του Θάτσι μέσω μιας κατασκευαστικής εταιρείας πώλησης υλικών για την κατασκευή δρόμων.
Με άλλα λόγια, κερδίζει από την κατασκευή των δρόμων αλλά και την πώληση των υλικών για τη δημιουργία τους.
Επιπλέον, η Bechtel-Enka, μια άλλη τουρκική αμερικανική εταιρεία, που συνδέεται με την πρώην Υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, συμβαίνει να είναι επιχειρηματικός εταίρος της Building Illyria Company, η οποία ορθώνει διαρκώς πολυκατοικίες σε όλη την πρώην σερβική επαρχία.
Να λοιπόν γιατί βομβάρδισαν τη Γιουγκοσλαβία το 1999. Ο Μιλόσεβιτς πέθανε έγκλειστος πριν δέκα χρόνια με τη ρετσινιά του "χασάπη" που ευτυχώς ο ελληνικός λαός (όχι οι πολιτικοί) δεν πίστεψαν ποτέ. Ο Μιλόσεβιτς αθωώθηκε μετά θάνατον, οι πραγματικοί ένοχοι ζουν και κάνουν μπίζνες πάνω στη νοτισμένη με αθώο αίμα γη.