Ιστορικός - Βαλκανιολόγος
Οι Βρετανικές βάσεις στην Κύπρο δημιουργήθηκαν το 1960 σαν συνέπεια των συνθηκών Ζυρίχης-Λονδίνου. Ήταν το αντάλλαγμα που ζήτησε η Μ. Βρετανία για την παροχή μιας ανεξαρτησίας καταδικασμένης από την αρχή.
Οι Βρετανικές βάσεις στην Κύπρο παραβιάζουν ξεκάθαρα την αρχή του δικαιώματος της εδαφικής ακεραιότητας του κράτους.
Πέρα από αυτό η Αγγλία δεν τηρεί ούτε τις οικονομικές της δεσμεύσεις σε ότι αφορά την Κύπρο. Η συνθήκη εγκαθίδρυσης προέβλεπε την καταβολή ενός ποσού 12 εκατομμυρίων λιρών για την πρώτη πενταετία της εγκαθίδρυσης και μετά την πρώτη 5ετία προβλεπόταν αναθεώρηση των ποσών.
Η Αγγλία όμως μετά την πρώτη 5ετία σταμάτησε να τηρεί τις οικονομικές δεσμεύσεις της, με το πρόσχημα ότι η οικονομική συνεισφορά δεν κατέληγε στην ωφέλεια ολόκληρου του λαού. Πέρα από τα χρήματα λοιπόν που ήδη χρωστά και που εξακολουθεί να μην πληρώνει, δεν πληρώνει και για καμιά από τις διευκολύνσεις που της παρέχονται από την Κυπριακή δημοκρατία (δίκτυα κτλ).
Κατά την δεκαετία του 1970 η Αγγλία σχεδίαζε να εγκαταλείψει τις βάσεις αλλά άλλαξε άποψη εξαιτίας των πιέσεων των ΗΠΑ.
Η συμφωνία του 2014 δεν είναι υπέρ της Κυπριακής Δημοκρατίας, είναι υπέρ των Άγγλων που νομιμοποιούν έστω και βελτιωμένα αρκετά τετελεσμένα και απαλλάσσονται από τα χρωστούμενα.
Οι 3 ναυτικές βάσεις που έδωσαν οι Ιρλανδοί στους Άγγλους με την συνθήκη του 1921 με την οποία τελείωσε ο πόλεμος της Ιρλανδικής ανεξαρτησίας, δόθηκαν πίσω μετά από 70 χρόνια, το Χόγκ Κόγκ επέστρεψε στην Κίνα, στην Κύπρο μένουν ακόμα δείγματα αποικιοκρατίας χωρίς πραγματικό όφελος, γιατί πραγματικό όφελος θα ήταν η χρήση των βάσεων να χρησιμεύσει στην προσπάθεια απελευθέρωσης.
Για να συμβεί αυτό πρέπει η πλειοψηφία της Κύπρου να καταλήξει αν υπάρχει διμερές πρόβλημα ή κατοχή, μέχρι τότε δεν μπορούμε να κατηγορούμε κανέναν εξωτερικό παράγοντα. Όχι ότι δεν φταίνε, αλλά όταν εσύ ονομάζεις την κατοχή διμερές πρόβλημα αναγνωρίζοντας τον κατοχικό ηγέτη ως πρόεδρο, γιατί να σε σεβαστεί ο οποιοσδήποτε ξένος νταβατζής;
Λύσεις υπάρχουν, και πολλές, και τρόποι άσκησης διπλωματικής πίεσης. Η θέληση λείπει.