Του Στρατή Μαζίδη
Αυτά που πάτωσαν στη λίστα της Σαγκάης; Και πως να μην πατώσουν όταν η όλη συζήτηση στρέφεται γύρω από την απώλεια ή μη του εξαμήνου ακόμη και τώρα; Να ήταν αρχές Οκτωβρίου να το καταλάβουμε.
Μα να βρισκόμαστε 15 ημέρες πριν τις γιορτές των Χριστουγέννων και το κλείσιμο του εξαμήνου με την αγωνία μη χαθεί; Και καλά οι εξετάσεις για χρωστούμενα μαθήματα, αλλά όσον αφορά το τρέχον υποτιθέμενο εξάμηνο; Ακόμη κι αύριο αν τελείωναν όλα, θα έφτανε ένας μήνας και λίγες ημέρες για να διδαχθούν τα μαθήματα;
Μέσα σε όλα ένας αποτυχημένος υπουργός Αρβανιτόπουλος που ακόμη να παραιτηθεί ή να καρατομηθεί κι ένας αστέρας του Μπροντγουέι που δεν μπορούσε να ακυρώσει την προγραμματισμένη παράσταση στο Παρίσι.
Προσθέστε σε όλα αυτά τις κακοδαιμονίες δεκαετιών με κομματικές νεολαίες, οικογένειες καθηγητών να κυριαρχούν σε έδρες και σχολές, απαρχαιωμένες σπουδές σε κάποιες σχολές, αιώνιους φοιτητές, μπαχαλάκηδες κτλ και θα καταλήξετε σε ένα κακόγουστο θέατρο όπως η χλαμύδα του Πελεγρίνη.