Του Στρατή Μαζίδη
Ενώ ο συριακός στρατός είχε κρατήσει το μισό Χαλέπι τα πέτρινα χρόνια αλλά και την αεροπορική βάση του Kuweires που τελούσε υπό πολιορκία ως τα τέλη του 2015, πλέον είναι εντελώς εκτός Χαλεπίου ενώ το στρατιωτικό αεροδρόμιο, ενώ πέρασε αρχικά στα χέρια των SDF, πλέον φαίνεται ότι καταληφθεί και αυτό από τους φίλους τρομοκράτες της Αγκυρας, δηλαδή τους κατσαπλιάδες της HTS, ευρύτερα γνωστής με το προγενέστερο όνομά της, Jabhat al Nusra.
Παράλληλα το 30% της επαρχίας του Ιντλίμπ που είχε απελευθερωθεί πριν λίγα χρόνια, πέρασε εκ νέου ξανά στα χέρια των τρομοκρατών οι οποίοι πλέον πέρασαν στα βόρεια της επαρχίας της Χάμα καταλαμβάνοντας τη Λαταμίγια και πλέον μεταδίδουν ότι ελέγχουν και την πόλη της Χάμα την οποία προηγουμένως εγκατέλειψαν οι κυβερνητικές δυνάμεις, κάτι που ο κυβερνήτης της επαρχίας και άλλες πηγές διαψεύδουν σημειώνοντας ότι η πόλη παραμένει υπό κυβερνητικό έλεγχο. Αξίζει να σημειωθεί ότι η Χάμα δεν είχε περάσει ποτέ στα χέρια των τζιχαντιστών. Επιπλέον μεταδίδεται ότι οι ισλαμιστές πλήττουν το στρατιωτικό αεροδρόμιο της Χάμα με drones Shaheen προκαλώντας απώλειες στις δυνάμεις που βρίσκονταν στη βάση.
Ωστόσο αν οι ισλαμιστές μπορούν και κινούνται τόσο γρήγορα φτάνοντας ήδη στη Χάμα, τίθεται το ερώτημα αν θα σταματήσουν εκεί στα πλαίσια κάποιου σχεδίου ή θα κινηθούν νότια προς τη Χομς όπου ο δρόμος πλέον θα είναι ανοικτός.
Την ίδια στιγμή η ιστοσελίδα του συριακού πρακτορείου SANA δε λειτουργεί, ενώ κανείς δε γνωρίζει αν θα υπάρξει γραμμή άμυνας και που έχει αυτή οριοθετηθεί διότι τόσο από ό,τι μεταδίδουν τοπικά πρακτορεία, όπως το ANHA, όσο και από την ταχύτητα της ισλαμιστικής προέλασης εύκολα υποθέτει κανείς πως θύματα υπάρχουν, αλλά επί της ουσίας δε διεξάγονται μάχες. Η κατάρρευση των γραμμών, προσωπικά μου θυμίζει πολύ τα όσα έχω διαβάσει για το 1922 και τη μικρασιατική καταστροφή.
Επίσης οι συριακές δυνάμεις αποσύρονται και από το στρατιωτικό αεροδρόμιο της Τάμπκα στη Ράκκα. Για όσους θυμούνται εκεί είχαν εξελιχθεί δραματικές στιγμές κατά την εγκατάλειψή του το 2014 όταν έγινε αντιληπτή από τους τζιχανιστές του ISIS και η τελευταία ομάδα αρκετών εκατοντάδων στρατιωτών συνελήφθη βρίσκοντας μαρτυρικό θάνατο. Ο Συριακός Στρατός είχε επανέλθει στα πλαίσια συμφωνιών με τους Κούρδους το 2019 και πριν την τελευταία επιχείρηση της Τουρκίας.
Ωστόσο από όλα όσα βλέπουμε να συμβαίνουν αυτή την ώρα - και πάντα με τη μέγιστη επιφύλαξη - καθώς η μοναδική πηγή πληροφοριών παραμένει το Twitter [Χ] μπορούμε να πούμε και να αναρωτηθούμε τα εξής:
- Η Συρία καταρρέει σαν τραπουλόχαρτο. Οι δυνάμεις του Συριακού Στρατού αποσύρονται από ένα ευρύ τόξο θέσεων που ξεκίνησε από το Χαλέπι, πέρασε στη Χάμα και έφτασε ως τη Ράκκα. Υπάρχει γραμμή άμυνας; Και αν υπάρχει, αντιλαμβάνεται κανείς πόσο έδαφος χάθηκε.
- Πόλεις, χωριά και θέσεις που κρατήθηκαν με αίμα και θυσίες όπου το ανατολικό Χαλέπι [μέχρι την πλήρη απελευθέρωσή του], η Χάμα, η βάση του Kuweires, απλά αλλάζουν χέρια. Ακόμη κι αν η τύχη της Χάμα παραμένει ακόμη αμφιλεγόμενη, η πτώση του Χαλεπίου αποτελεί ραγδαία εξέλιξη.
- Πού βρίσκεται ο Σύριος πρόεδρος Μπασάρ αλ Ασαντ; Πηγές στο Twitter σημειώνουν ότι ενδεχομένως έχει φύγει από τη χώρα και βρίσκεται στη Μόσχα. Άλλες αναφορές κάνουν λόγο για πραξικόπημα στη Δαμασκό και μάχες έξω από την προεδρική κατοικία. Τα σχετικά tweets με αντίστοιχο οπτικό υλικό από τη Δαμασκό πυκνώνουν.
- Υπάρχει μεγάλη αγωνία για την τύχη των Χριστιανών, τόσο στο Χαλέπι που είναι αρκετές χιλιάδες όσο και σε άλλα αμιγώς χριστιανικά χωριά όπως η Καλφάγια.
- Η ταχύτητα με την οποία αλλάζουν χέρια πόλεις και τοποθεσίες δείχνει ότι ο Συριακός Στρατός πιάστηκε στον ύπνο, ενώ ενδεχομένως να είχε προ πολλού μετακινήσει δυνάμεις στο νότο λόγω του πολέμου στο Ισραήλ και πως οι Ρώσοι πρακτικά διατηρούν μια αναιμική παρουσία στην πολύπαθη χώρα. Στον αντίποδα οι αναφορές στο Χ περί αποστασίας εκατοντάδων στελεχών, επίσης δικαιολογεί την κατάρρευση.
Η Μόσχα όπως αποδεικνύεται έχει αποσυρθεί από τη Συρία. Σίγουρα από το 2015 έχουν εξελιχθεί τα μέσα και οι δυνατότητες σε έναν πόλεμο [χρήση drones] αλλά όλοι όσοι παρακολουθούμε τον πόλεμο από το ξεκίνημά του θυμόμαστε ότι μόλις ξεκίνησαν οι ρωσικοί βομβαρδισμοί στα τέλη Σεπτεμβρίου του 2015 η τότε ταχύτατη προέλαση των ισλαμιστών σε όλα τα μέτωπα πάγωσε ενώ ο τσακισμένος και αδύναμος πια Συριακός Στρατός ξεκίνησε να κερδίζει έδαφος.
Αν υπήρχε ουσιαστική ρωσική παρουσία τόσο σε επίπεδο καταστολής όσο και συλλογής πληροφοριών, μάλλον τώρα δε θα γράφαμε αυτό το κείμενο.
- Δε γνωρίζω ποια θα είναι η επόμενη ημέρα για τη Συρία αλλά πλέον από την όποια εξίσωση αντεπίθεσης μπορεί να υπάρξει και εκ νέου απελευθέρωσης πόλεων και στρατηγικών υποδομών δε θα υπάρχουν δύο πολύ βασικοί παράγοντες. Ο πρώτος είναι η Χεζμπολάχ που πλέον ξεδοντιάστηκε και ο δεύτερος ο Ιρανός στρατηγός - μαέστρος Κασέμ Σολεϊμάνι που είχε εξουδετερώσει το Ισλαμικό Κράτος και συνέβαλε τα μέγιστα να σταθεί πάλι στα πόδια της η Συρία, έστω όπως στάθηκε.
- Υπάρχουν αναφορές πως ό,τι συνέβη με τις επικοινωνιακές συσκευές των Λιβανέζων της Χεζμπολάχ, το ίδιο έλαβε χώρα με τις αντίστοιχες του Συριακού Στρατού.
- Οι βομβαρδισμοί θέσεων ένοπλων ιρανικών ομάδων σε κυβερνητικούς θύλακες ανατολικά του Ευφράτη στην πόλη Κασάμ στο Ντέιρ Εζόρ και οι ισραηλινοί βομβαρδισμοί στη Χομς, ίσως πρέπει να προσεγγιστούν ως επιχειρήσεις ενός ενιαίου σχεδίου μαζί με την προέλαση των μισθοφόρων της Τουρκίας στο συριακό βορρά.
- Ρωσία και Ιράν είναι σύμμαχοι ή αντίπαλοι; Ο γνωστός αναλυτής και συνεργάτης στη Freepen.gr, Andrew Korybko σημειώνει:
Η Ρωσία και το Ιράν πολέμησαν από κοινού κατά της τρομοκρατίας στη Συρία, αλλά είναι επίσης αντίπαλοι που ανταγωνίζονται μεταξύ τους για την κυρίαρχη επιρροή στη Δαμασκό. Ο ανταγωνισμός τους είναι τόσο έντονος που η Ρωσία δεν κάνει πάντα τίποτα άλλο από το να διαμαρτύρεται περιστασιακά κάθε φορά που το Ισραήλ βομβαρδίζει το IRGC εκεί, χωρίς ποτέ να δίνει στη Συρία τα μέσα να αναχαιτίσει αυτές τις επιθέσεις ή να ανταποδώσει στη συνέχεια. Αν δεν ήταν αντίπαλοι, τότε η Ρωσία και το Ιράν θα μπορούσαν από κοινού να είχαν ενισχύσει τον SAA, να είχαν πραγματοποιήσει ISR στο Idlib και να είχαν ενισχύσει την άμυνα του Χαλεπιού.Τι έκαναν; Τίποτα.
- Το τραγικό σφάλμα του Βλάντιμιρ Πούτιν με την ανοχή της Τεχεράνης και την αναγκαστική ανοχή της Δαμασκού, δηλαδή η αποδοχή της διατήρησης της τρομοκρατικής φιλοτουρκικής και τουρκοχρηματοδοτούμενης σφηκοφωλιάς στο 70% του Ιντλίμπ, εδώ πληρώνεται. Επί της ουσίας είχαμε ένα ντε φάκτο ισλαμικό τρομοκρατικό κρατικό μόρφωμα, ή απλά ένα καρκίνωμα, το οποίο από την στιγμή που δεν ξεριζώθηκε την περίοδο 2019-2020 όταν ήταν η μεγάλη ευκαιρία, αποτελούσε εν δυνάμει κίνδυνο. Αυτό το μόρφωμα βρισκόταν στη ζωή αποκλειστικά και μόνο λόγω Τουρκίας. Μια περίκλειστη έκταση περικυκλωμένη από εχθρούς, άντεξε χάρη στο φιλικό βορρά της, δηλαδή την Αγκυρα.
Τώρα οι κ.κ. Πούτιν και Λαβρόφ αντιλαμβάνονται πως ο Ταγίπ Ερντογάν του οποίου το κεφάλι έσωσαν στην κυριολεξία το καλοκαίρι του 2016 ενημερώνοντάς τον για το επικείμενο τότε πραξικόπημα, δεν είναι και τόσο... φίλος ή αξιόπιστος εταίρος.
- Ο κουρδικής καταγωγής [όπως λέγεται], πρώην Νο1 της ΜΙΤ και σημερινός ΥΠΕΞ της Τουρκίας, Χακάν Φιντάν κάνει πλάκα προσκαλώντας τη Δευτέρα στην Αγκυρα τον Ιρανό ομόλογό του. Το ερώτημα είναι με ποια Συρία θα ξημερώσει η Δευτέρα. Είναι ο άνθρωπος με τον οποίο συνομιλεί ο Γιώργος Γεραπετρίτης για τα ελληνοτουρκικά [που πας ξυπόλητος στα αγκάθια;].
- Η Τουρκία μέχρι πρότινος ζητούσε συνάντηση Ερντογάν - Ασαντ και τώρα καρφώνει ακόμη ένα μαχαίρι στην πλάτη της Συρίας.
Ενδιαφέροντα είναι όσα γράφει και μας επιβεβαιώνει ο Στήβεν Σίμον στο Responsible Statecraft:
Ο ρόλος της Τουρκίας σε αυτή την επίθεση είναι σκοτεινός. Οι επιτιθέμενοι, σύμφωνα με ειδησεογραφικές αναφορές, περιλαμβάνουν όχι μόνο σχηματισμούς της HTS, αλλά και σουνιτικές πολιτοφυλακές που έχουν κινητοποιηθεί και εξοπλιστεί από την Τουρκία τα τελευταία χρόνια. Αυτό υποδηλώνει ότι η εκστρατεία της HTS μπορεί να είναι μια τουρκική σφήνα για να περιπλέξει την ήδη ισχνή εμβέλεια του Άσαντ σε όλη τη συριακή επικράτεια και να εγκαθιδρύσει de facto τον τουρκικό έλεγχο σε μια μεγάλη έκταση της Συρίας και σε μια από τις μεγαλύτερες πόλεις της. Σε αυτό το σενάριο, η διαχείριση των δύο εκατομμυρίων κατοίκων της περιοχής θα μπορούσε να αφεθεί στην HTS, ενώ η Τουρκία θα αποκόμιζε το αμφίβολο στρατηγικό όφελος.Για τον Άσαντ, αυτό είναι σχεδόν το ισοδύναμο της 7ης Οκτωβρίου για το Ισραήλ. Αλλά δεν έχει κανένα από τα πλεονεκτήματα που απολάμβανε το Ισραήλ, το οποίο σταθεροποίησε την κατάσταση μετά την επίθεση, πέρασε στην επίθεση και κονιορτοποίησε τη Χαμάς.
Επίσης ο γνωστός αναλυτής με το ψευδώνυμο Simplicius προσφέρει μια άλλη οπτική:
Τώρα, μόλις μια μέρα μετά την κατάπαυση του πυρός, ένα συνονθύλευμα από αντάρτες που υποστηρίζονται από την Τουρκία, την SNA και το νέο όνομα της Αλ Κάιντα HTS έχει εξαπολύσει μια επίθεση σοκ που έπιασε τις δυνάμεις της αντίστασης απροετοίμαστες, φτάνοντας μέχρι τις πύλες του Χαλεπιού, απειλώντας να καταστρέψει την ίδια την πόλη. Πολλές πληροφορίες ανέφεραν ότι τα βόρεια περάσματα μεταξύ της Τουρκίας είχαν ανοίξει, επιτρέποντας την ελεύθερη ροή βοήθειας προς το νότο, δείχνοντας για άλλη μια φορά το διπλό παιχνίδι που παίζει ο Ερντογάν.
Ο στόχος φαίνεται προφανής: το Ισραήλ ήλπιζε να νικήσει τη Χεζμπολάχ και να εξαλείψει έτσι την επιρροή του Ιράν. Αλλά έχοντας χάσει, το Ισραήλ προχώρησε στο σχέδιο Β, το οποίο είναι να εξαλείψει τη δυνατότητα του Ιράν να ανεφοδιάζει τη Χεζμπολάχ μέσω της Συρίας. Για να γίνει αυτό, ο Άσαντ πρέπει να πέσει. Ο Ερντογάν, που δεν χάνει την ευκαιρία, φαίνεται να έχει παίξει μαζί του για τα δικά του κέρδη. Το αποτύπωμα του Ισραήλ στην επίθεση ήταν εμφανές σήμερα το πρωί, όταν η SAA δέχθηκε μια μεγάλη επίθεση με « εκρήξεις βομβητών και ασυρμάτων», τραυματίζοντας πολλούς στρατιώτες της SAA - μια τέλεια επανάληψη της ίδιας επίθεσης κατά της Χεζμπολάχ νωρίτερα.
- Υπάρχουν αναφορές για την παρουσία Ουκρανών εκπαιδευτών στο Ιντλίμπ. Άλλωστε από καιρό έχει σημειωθεί η στρατολόγηση ισλαμιστών για τις ανάγκες του ουκρανικού στρατού.
- Είναι εμφανές ότι οι καταιγιστικές εξελίξεις στον πόλεμο της Ουκρανίας και το πάγωμα της Δύσης με τον ρωσικό πύραυλο Ορέσνικ, απαντήθηκαν στη Συρία και όλοι πιάστηκαν στον ύπνο.
- Όταν οι συγκρούσεις δεν τερματίζονται άμεσα αλλά τραβούν εις μάκρος, εκτίθεται κανείς σε μεγαλύτερους κινδύνους. Η Ρωσία από το 2014 προετοιμάστηκε για αυτό που ερχόταν νομοτελειακά, δηλαδή την έκρηξη της ήδη υφιστάμενης σύγκρουσης στο Ντονμπάς σε ευρύτερη σύρραξη το 2022, όμως αντί να το τελειώσει γρήγορα, τώρα βλέπει να μην μπορεί να ανακτήσει εδώ και μήνες τα εδάφη που κατέλαβαν οι Ουκρανοί στον Κουρσκ ζητώντας βοήθεια από τη Βόρεια Κορέα. Ταυτόχρονα ό,τι ξόδεψε σε αίμα, χρήμα και πολεμικό υλικό στη Συρία, σχεδόν τα έχασε όλα σε λίγες ώρες επειδή ανέχτηκε την ύπαρξη μιας ωρολογιακής βόμβας στο Ιντλίμπ θεωρώντας πως η Τουρκία είναι αξιόπιστος εταίρος. Παράλληλα ανέχτηκε η περιοχή ανατολικά του Ευφράτη με τις πλουτοπαραγωγικές πηγές να ελέγχονται από τους Κούρδους [δηλαδή τις ΗΠΑ] οι όποιοι κατέκτησαν θέσεις στις οποίες δεν είχαν ιστορικά ερείσματα. Ο Ρώσος πρόεδρος δεν αντιλαμβάνεται ότι από την στιγμή κατά την οποία πατά την σκανδάλη, η περιορισμένη προσέγγισή του είναι αυτή που οδηγεί στα μεγαλύτερα προβλήματα του αύριο.
- Η Συρία μπορεί να αντιμετωπίζει τα χίλια μύρια προβλήματα από τις κυρώσεις, ωστόσο εκ του αποτελέσματος φαίνεται ότι οι Ρώσοι έφυγαν αλλά δεν προετοίμασαν / εκπαίδευσαν ανάλογα τον Συριακό Στρατό ώστε να μπορεί να κρατηθεί μόνος του ή έστω να αντέξει όσο χρειάζεται μέχρι να επιστρέψουν. Όλοι θυμούνται ότι αρχές του καλοκαιριού του 2016 οι Ρώσοι ανακοίνωσαν το τέλος της επιχείρησης στη Συρία αποσύροντας μεγάλο μέρος των δυνάμεών τους. Λίγο μετά οι Σύριοι απελευθέρωναν την Παλμύρα και μερικές εβδομάδες αργότερα το ISIS την κατέλαβε εκ νέου μέσα σε μια ημέρα με τον Συριακό Στρατό να μην μπορεί να αμυνθεί και τους Ρώσους να επιστρέφουν κακήν κακώς βλέποντας ότι δεν έχει μπει το νερό στο συριακό αυλάκι. Άρα κανείς δεν μπορεί να πει ότι δεν ήξερε ή πως δεν μπορούσε να φανταστεί.
- Αυτό που δεν έκαναν οι Ρώσοι, το έπραξαν κάποιο άλλοι με την HTS και σήμερα βλέπουμε τα αποτελέσματα.
- Σύριοι και Κούρδοι είχαν αρκετά χρόνια να έρθουν σε μια συμφωνία. Κάτι οι ολοκληρωτικές απαιτήσεις των πρώτων και κάτι ότι οι δεύτεροι έχουν μετατραπεί σε μαριονέτα των ΗΠΑ και σήμερα απολαμβάνουν το αποτέλεσμα. Τώρα οι Σύριοι φεύγουν τρέχοντας, οι μεν Κούρδοι δείχνουν να μην μπορούν να κρατήσουν αυτά που εγκαταλείπει η Δαμασκός αλλά και να κινδυνεύουν με περικύκλωση στο Χαλέπι. Κι όμως το 2019 όταν συνεργάστηκαν, είχαν δώσει ένα γερό μάθημα στους Τούρκους αρχίζοντας να τους πετούν έξω με τις κλωτσιές μέχρι που τους πρόλαβε η εκεχειρία που έκλεισαν άλλοι για λογαριασμό τους.
- Σε όλα αυτά ας σημειώσουμε για ακόμη μια φορά την απουσία της Κίνας, που όλο θα βοηθήσει, όλο θα αναλάβει διάφορα μεγάλα έργα ανοικοδόμησης και διαρκώς περιορίζεται σε ρόλο παρατηρητή περιμένοντας ως τρίτος να κερδίσει όταν τσακώνονται οι δύο.
- Αυτό που μπορεί να ξημερώσει στη Συρία, ίσως να είναι απαρχή ενός εφιάλτη άλλων χωρών πχ της Αιγύπτου.
- Πλήρης επικράτηση των ισλαμιστών στον επικοινωνιακό - πληροφοριακό πόλεμο.
- Αποδεικνύεται δυστυχώς στην πράξη αυτό που έχουμε πει εξαρχής, Συρία και Ουκρανία είναι συγκοινωνούντα δοχεία
* στο κείμενο έχουν γίνει επικαιροποιήσεις λόγω των εξελίξεων που είναι ραγδαίες.