 |
| Photo: Public domain |
Richard Hubert Barton - strategic-culture.su / Παρουσίαση Freepen.gr
Η δραματική στρατιωτική κλιμάκωση της εμπλοκής των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ επιβεβαιώνει αυτή την άποψη. Η δυτική "ευγενής αφήγηση" για την "υπεράσπιση της Ουκρανίας από τη ρωσική επιθετικότητα" μπορεί να θεωρηθεί απλώς ως πρόσχημα.
Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν δικαιολόγησε την ειδική στρατιωτική επιχείρηση που ξεκίνησε στις 24 Φεβρουαρίου 2022 με τα εξής λόγια: "Ο σκοπός αυτής της επιχείρησης είναι η προστασία του λαού που, εδώ και οκτώ χρόνια, αντιμετωπίζει την ταπείνωση και τη γενοκτονία που διαπράττει το καθεστώς του Κιέβου".
Ένα χρόνο αργότερα, γνωρίζοντας πόσο δίκιο είχε, ο Πούτιν επανέλαβε με αποφασιστικότητα: "Αυτοί ξεκίνησαν τον πόλεμο".
Μπορεί κανείς εύκολα να θυμηθεί ότι η βοήθεια των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ ξεκίνησε με μικρά όπλα, στη συνέχεια με βαρύ πυροβολικό, αργότερα με τανκς και τεθωρακισμένα οχήματα. Καθώς ο ουκρανικός στρατός δεν τα πήγαινε καλά στις γραμμές του μετώπου, τότε έγινε επίμονη συζήτηση για την ενίσχυση της ουκρανικής αεράμυνας και την προμήθεια των μαχητικών αεροσκαφών F-16.
Ο επικεφαλής του Πενταγώνου Λόιντ Όστιν έβγαλε τη γάτα από το σακί όταν μίλησε για "στρατηγική ήττα της Ρωσίας".
Δεδομένου ότι δεν προέκυψε κάτι τέτοιο ως στόχος και μάλιστα η Ουκρανία φαίνεται πλέον να χάνει γρήγορα τον πόλεμο, το δυτικό κοινό αρχίζει να ακούει "μια ωραία ιστορία" για έναν πιθανό ειρηνευτικό ρόλο των ΗΠΑ.
Έτσι, τα δυτικά μέσα ενημέρωσης αναφέρουν πώς ο υποψήφιος πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ πραγματοποίησε πρόσφατη τηλεφωνική επικοινωνία με τον ηγέτη του Κιέβου Βολοντιμίρ Ζελένσκι, ζητώντας δήθεν επιτακτικά ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία. Η φράση είχε ως εξής: "Και οι δύο πλευρές θα μπορέσουν να συναντηθούν και να διαπραγματευτούν μια συμφωνία που θα τερματίσει τη βία και θα ανοίξει ένα δρόμο προς την ευημερία".
Παρόλα αυτά, η ειρηνευτική διαδικασία στην Ουκρανία δεν είναι τόσο απλή όσο παρουσιάζεται στους Αμερικανούς ψηφοφόρους.
Κατά παράδοξο τρόπο, η προεκλογική εκστρατεία του Τραμπ ισχυρίζεται ότι η ανάγκη για ειρήνη στην Ουκρανία είναι πραγματική, αλλά ο λόγος είναι η πιθανότητα πολέμου σε άλλο μέρος (δηλαδή στην Κίνα).
Τι "αληθινά" φιλειρηνικό έθνος είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες καθώς κάνουν ειρήνη σε ένα μέρος για να είναι έτοιμες για πόλεμο σε ένα άλλο μέρος του κόσμου!
Έτσι, προφανώς, το μάντρα των ΗΠΑ και των Ευρωπαίων συμμάχων τους για "υποστήριξη της Ουκρανίας όσο χρειαστεί" μπορεί να μην ισχύει πλέον.
Ένας από τους ισχυρούς υποστηρικτές του Τραμπ, ο Eldridge Colby - πιθανώς μελλοντικός σύμβουλος εθνικής ασφάλειας του Τραμπ - επιμένει ότι η Κίνα είναι η κύρια απειλή για την ασφάλεια των ΗΠΑ και επομένως πρέπει να γίνει ειρήνη στην Ουκρανία για να αποφευχθεί η εκτροπή πόρων για τον υποτιθέμενο σκοπό της αντιμετώπισης της Κίνας.
Μόλις πριν από λίγες εβδομάδες, οι έκπληκτοι Αμερικανοί ψηφοφόροι έμαθαν για την τοποθέτηση πυρηνικών όπλων στη Γερμανία. Η αιτιολόγηση της τοποθέτησης πυραύλων μικρού και μεσαίου βεληνεκούς που μπορεί να έχουν πυρηνική κεφαλή - θυμίζοντας τον Ψυχρό Πόλεμο - φαίνεται κατά κάποιο τρόπο να μη συμβαδίζει με το διαφημιζόμενο τέλος του πολέμου στην Ουκρανία.
Πίσω στις 20 Ιουνίου 2023, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν δήλωσε δημοσίως πως η πυρηνική απειλή της Ρωσίας ήταν "πραγματική". Διαβάζοντάς το, οι Αμερικανοί υποθέτουν αμέσως ότι η λέξη "πραγματική" αφορούσε μόνο τη μακρινή Ουκρανία και όχι τις ΗΠΑ ή τη Δυτική Ευρώπη. Εξάλλου, ο τρόπος σκέψης τους ήταν: ποιος θα τολμούσε να βάλει στο στόχαστρο τις ΗΠΑ;
Η άρχουσα ελίτ των ΗΠΑ εξαπάτησε το αμερικανικό κοινό σχετικά με την αντιμετώπιση της Ρωσίας στην Ουκρανία
Πρώτον, υπήρχε η συνήθης επιταγή των "ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της δημοκρατίας". Έγιναν πολλοί αμφίβολοι ισχυρισμοί (όπως η σφαγή της Μπούχα, βλ. αυτή την προηγούμενη στήλη) για να δυσφημιστεί ο ρωσικός στρατός επειδή δήθεν διέπραττε παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Δεν υπήρξε, ωστόσο, καμία αναφορά στην καλά τεκμηριωμένη διεξαγωγή γενοκτονίας από το υποστηριζόμενο από το ΝΑΤΟ καθεστώς του Κιέβου στις περιοχές Ντονμπάς, Λουγκάνσκ και Μπέλγκοροντ.
Πολλές επικρίσεις εμφανίζονται στη Δύση για τη δημοκρατία της Ρωσίας, αλλά κανείς δεν αναφέρει καν το κραυγαλέο γεγονός ότι η Ουκρανία έχει έναν παράνομο πρόεδρο, ο οποίος ακύρωσε τις εκλογές του Μαρτίου και συνεχίζει να κυβερνά με διάταγμα, στηριζόμενος από τη δυτική προστασία.
Το γεγονός ότι άνθρωποι πεθαίνουν, τραυματίζονται και υποφέρουν από ακραία φτώχεια στην Ουκρανία φαίνεται να είναι εντελώς άσχετο με τις δυτικές κυβερνήσεις και τα υποτακτικά μέσα ενημέρωσης. Οι υψηλόβαθμοι στρατιωτικοί διοικητές, όπως ο Λόιντ Όστιν, είναι ενθουσιασμένοι με τον πόλεμο και όμως ποτέ δεν αμφισβητούνται για τα απώτερα γεωπολιτικά κίνητρα.
Εξάλλου, ο Austin (πρώην στέλεχος της Raytheon) είναι λομπίστας του στρατιωτικο-βιομηχανικού συμπλέγματος και έχει συμφέρον να προωθεί τον πόλεμο.
Μια φιλοκαθεστωτική κουτσή εκτίμηση το θέτει ως εξής: "Παρόλο που κάποιοι μπορεί να ισχυριστούν πως η αμερικανική βοήθεια εξαφανίζεται σε ένα βόθρο ανεξέλεγκτης ουκρανικής διαφθοράς, μια μελέτη έδειξε πως το 90 τοις εκατό των δολαρίων βοήθειας προς την Ουκρανία δεν αποστέλλονται τελικά στην Ουκρανία. Αντίθετα, τα κεφάλαια αυτά παραμένουν στις ΗΠΑ, όπου κορυφαίοι αμυντικοί εργολάβοι έχουν επενδύσει δεκάδες δισεκατομμύρια σε πάνω από 100 νέες βιομηχανικές μονάδες παραγωγής, δημιουργώντας χιλιάδες θέσεις εργασίας σε τουλάχιστον 38 πολιτείες άμεσα, με ζωτικά υποσυστήματα που προέρχονται και από τις 50 πολιτείες".
Οι πιο περίεργοι από το αμερικανικό κοινό πληροφορούνται ότι ο αμερικανικός στρατός φέρεται να μην υφίσταται ούτε μία στρατιωτική απώλεια κατά τη διάρκεια του πολέμου στην Ουκρανία. Επιπλέον, επισημαίνεται πως οι Ηνωμένες Πολιτείες χρησιμοποιούν μόνο το 5% του εθνικού αμυντικού τους προϋπολογισμού και λιγότερο από το 1% των συνολικών κυβερνητικών δαπανών για να βοηθήσουν την Ουκρανία.
Στην αρχή το αμερικανικό κοινό πληροφορήθηκε πόσο "κακός" ήταν ο πρόεδρος Πούτιν και στη συνέχεια άκουσε ασταμάτητες καταδίκες της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης της Ρωσίας για δήθεν "απρόκλητη επιθετικότητα". Επειδή όμως ο πληρεξούσιος αντιπρόσωπος είναι μια χαμένη προοπτική, φαίνεται ότι τώρα γίνεται προσπάθεια από το αμερικανικό κατεστημένο να ρίξει μια ματιά για ειρηνική έξοδο από το χάος που δημιούργησε. Εδώ έρχεται ο Τραμπ και τα υποτιθέμενα λόγια του περί "διαπραγματεύσεων".
Το πρόβλημα είναι η βαθιά προπαγανδιστική τρύπα που έχουν σκάψει οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους στο ΝΑΤΟ. Πώς να βγούμε από αυτή τη δύσκολη θέση;
Στις 26 Μαρτίου του 2022, ο πρόεδρος Μπάιντεν, μετά από ομιλία του στη Βαρσοβία, αναστέναξε και είπε, χωρίς να το έχει γράψει: "Για όνομα του Θεού, αυτός ο άνθρωπος [ο Πούτιν] δεν μπορεί να παραμείνει στην εξουσία". Αργότερα, ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Antony Blinken όντας πολιτικά ορθός διευκρίνισε την γκάφα του Biden: "Όπως γνωρίζετε, και όπως μας έχετε ακούσει να λέμε επανειλημμένα, δεν έχουμε στρατηγική αλλαγής καθεστώτος στη Ρωσία ή οπουδήποτε αλλού, για το θέμα αυτό". Προφανώς, ο Μπλίνκεν ήθελε να ξεχάσει το Βιετνάμ, τη Χιλή, το Ιράκ, το Αφγανιστάν, τη Λιβύη και τη Συρία, για να πούμε το λιγότερο.
Επιπλέον, στις 24 Φεβρουαρίου 2022, κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου στο Λευκό Οίκο την πρώτη ημέρα της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης της Ρωσίας, ο Μπάιντεν δήλωσε ότι "οι κυρώσεις δεν σχεδιάστηκαν για να αποτρέψουν την εισβολή, αλλά για να τιμωρήσουν τη Ρωσία μετά την εισβολή... έτσι ώστε ο λαός της Ρωσίας να γνωρίζει τι του έχει προκαλέσει [ο Πούτιν]. Αυτό είναι το ζητούμενο".
Υπάρχουν πολλές άλλες αποδείξεις πως η Δύση ήθελε να κάνει τον Πούτιν να κινηθεί στρατιωτικά στην Ουκρανία με στόχο την ανατροπή του.
Στις 27 Φεβρουαρίου του 2022, ο James Heappey, ο τότε Βρετανός υπουργός Ενόπλων Δυνάμεων, έγραψε στην Daily Telegraph: "Η αποτυχία του [του Πούτιν] πρέπει να είναι πλήρης- η ουκρανική κυριαρχία πρέπει να αποκατασταθεί και ο ρωσικός λαός να ενδυναμωθεί για να δει πόσο λίγο νοιάζεται γι' αυτόν. Δείχνοντάς τους αυτό, οι μέρες του Πούτιν ως προέδρου θα είναι σίγουρα μετρημένες... Θα χάσει την εξουσία και δε θα μπορέσει να επιλέξει τον διάδοχό του".
Την 1η Μαρτίου του 2022, εκπρόσωπος του τότε Βρετανού πρωθυπουργού Μπόρις Τζόνσον δήλωσε πως οι κυρώσεις κατά της Ρωσίας "που θεσπίζουμε, που θεσπίζει μεγάλο μέρος του κόσμου, είναι για να ρίξουμε το καθεστώς Πούτιν".
Πόσο λάθος έκαναν οι δυτικές ελίτ! Ο πόλεμος δι' αντιπροσώπων είναι μια απόλυτη καταστροφή για τα σχέδια αλλαγής του καθεστώτος τους. Με τις φράξιες της ιμπεριαλιστικής ελίτ να βλέπουν την Κίνα ως μια πιο επικίνδυνη απειλή για τις φιλοδοξίες τους για παγκόσμια εξουσία, αναμένει κανείς ότι θα υπάρξει μια πίεση για να τερματιστεί το φιάσκο της Ουκρανίας (όπως έγινε στο Αφγανιστάν το καλοκαίρι του 2021 μετά από 20 χρόνια αποτυχίας.)
Περιμένετε πως η αφήγηση των δυτικών μέσων ενημέρωσης θα μετατοπιστεί για την προετοιμασία μιας εξόδου
Σύμφωνα με μια δημοσκόπηση του Μαΐου 2023 για το Pew Research Center, η πλειοψηφία των ενηλίκων των ΗΠΑ είχε ευνοϊκή άποψη για την Ουκρανία, καθώς και για το ΝΑΤΟ, και είχε εμπιστοσύνη στον ηγέτη της Ουκρανίας, Βολοντιμίρ Ζελένσκι. Την ίδια στιγμή, μόνο λίγοι είχαν θετικές απόψεις για τη Ρωσία ή εμπιστοσύνη στον Πούτιν. Το 64% θεωρούσε τη Ρωσία ως εχθρό των Ηνωμένων Πολιτειών και όχι ως ανταγωνιστή ή εταίρο.
Η δημόσια υποστήριξη των ΗΠΑ προς την Ουκρανία έχει έκτοτε μειωθεί. Σύμφωνα με μελέτη του Απριλίου 2024, μόνο το 28% των Αμερικανών υποστηρίζει την αύξηση της βοήθειας προς την Ουκρανία, ενώ στην πιο πρόσφατη δημοσκόπηση του Economist/YouGov, το 29% λέει ότι οι ΗΠΑ θα πρέπει να μειώσουν τη βοήθεια. Οι Αμερικανοί είναι επίσης πιο πιθανό να πιστεύουν ότι η Ρωσία θα είναι ο τελικός νικητής.
Χωρίς αμφιβολία, η πραγματικότητα της πολεμικής κόπωσης έχει επηρεάσει την ανοχή του αμερικανικού κοινού και, επιπλέον, η υποτιθέμενη "ευγενής αφήγηση" της συμμετοχής του ΝΑΤΟ έχει φθαρεί.
Ωστόσο, καθώς η καταστροφή του πληρεξουσίου πολέμου στην Ουκρανία μεγαλώνει, αναπόφευκτα θα ακούσουμε απόηχους του Βιετνάμ, του Ιράκ, του Αφγανιστάν και ούτω καθεξής. Μπορεί κανείς να περιμένει περισσότερες προσπάθειες των αμερικανικών μέσων ενημέρωσης να πείσουν το αμερικανικό κοινό ότι η αποχώρηση από την Ουκρανία είναι στην πραγματικότητα μια καλή ιδέα για το "καλό της ειρήνης" και πώς ένα τέτοιο μεγαλόπνοο αποτέλεσμα θα είναι "χάρη" στην ενάρετη ειρηνευτική επιρροή της Ουάσινγκτον.
Όπως πάντα, τα ψέματα οδηγούν σε ψέματα και άλλα ψέματα.