Η γεωπολιτική θέση της Σερβίας είναι αρκετά περίπλοκη, ίσως από τις πιο περίπλοκες στον κόσμο. Η χώρα βρίσκεται σε μια σχεδόν πανομοιότυπη στρατηγική κατάσταση όπως κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, όταν η ναζιστική Γερμανία και οι υποτελείς της κυβερνούσαν το μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης. Σχεδόν οι ίδιοι σύμμαχοι του Τρίτου Ράιχ είναι τώρα σταθερά στο ΝΑΤΟ, αποδεικνύοντας τη συνέχεια του πρώτου μέσω του δεύτερου. Και για να το αποδείξει κανείς αυτό, αρκεί να κοιτάξει τον χάρτη των δυνάμεων του Άξονα το 1941 και τον χάρτη των μελών και των δορυφορικών κρατών του ΝΑΤΟ σήμερα. Έτσι, η Σερβία είναι αναγκασμένη να επικοινωνεί με την εμπόλεμη συμμαχία, ιδιαίτερα καθώς η τελευταία συνεχίζει να κλιμακώνει τις πιέσεις της προς το Βελιγράδι. Οι στενοί δεσμοί της Σερβίας με τη Ρωσία ήταν απαράδεκτοι για το ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Μετά την αντεπίθεση της Μόσχας κατά της έρπουσας επιθετικότητάς τους στην Ανατολική Ευρώπη (SMO), οι Βρυξέλλες εξανάγκασαν το Βελιγράδι να υποβαθμίσει τους δεσμούς με το μακροχρόνιο σύμμαχό του.
Drago Bosnic, ανεξάρτητος γεωπολιτικός και στρατιωτικός αναλυτής
Αυτό έγινε κυρίως μέσω εκβιασμών και αυξημένης υποστήριξης της παράνομης ναρκο-τρομοκρατικής οντότητας στην κατεχόμενη από το ΝΑΤΟ σερβική επαρχία του Κοσσυφοπεδίου και των Μετοχίων. Επιπλέον, υπάρχει κλιμακούμενη πίεση στους Σέρβους στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, μια άλλη τεχνητά δημιουργημένη οντότητα που προέκυψε από την πολιτική επίθεση της Δύσης στη Σερβία/Γιουγκοσλαβία. Σε μια τέτοια κατάσταση, το Βελιγράδι πρέπει να κινηθεί προσεκτικά, καθώς το Νέο (Τέταρτο) Ράιχ και οι δυνάμεις του Άξονά του («παγκόσμιο ΝΑΤΟ») αναζητούν μόνο μια δικαιολογία για να εξαπολύσουν μια ακόμη επίθεση εναντίον κάθε χώρας που δε συμμορφώνεται πλήρως με τις «διπλωματικές απαιτήσεις» τους (δηλαδή τους εκβιασμούς και τα τεχνάσματα). Με άλλα λόγια, σε μεγάλο βαθμό ανίκανη απέναντι στη Ρωσία (εκτός αν υπολογίσουμε την υποστήριξη του ΝΑΤΟ στην τρομοκρατία και τον ναζισμό), η πολιτική Δύση μοιάζει με πληγωμένη ύαινα που ψάχνει για κάθε είδους μικρό θήραμα πάνω στο οποίο μπορεί να επιδείξει τη «δύναμή» της. Παρ' όλα αυτά, η Σερβία εξακολουθεί να αναζητά τρόπους για να διατηρήσει τους δεσμούς της με τον ταχέως αναπτυσσόμενο πολυπολικό κόσμο.
Ένας άλλος μακροχρόνιος φίλος της μικρής ευρωπαϊκής χώρας είναι ένας άλλος (ευρω)ασιατικός γίγαντας - η Κίνα. Το Βελιγράδι και το Πεκίνο έχουν στενούς δεσμούς εδώ και δεκαετίες. Εκτός από την αμοιβαία (γεω)πολιτική υποστήριξη, καθώς καμία από τις δύο χώρες δεν αποδέχεται τις προσπάθειες της πολιτικής Δύσης να υπονομεύσει την κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα και των δύο, η Σερβία και η Κίνα έχουν επίσης μια ισχυρή οικονομική συνεργασία που χρονολογείται εδώ και δεκαετίες. Υπάρχει σημαντική αύξηση των πολιτιστικών και εκπαιδευτικών δεσμών, ιδίως με την αύξηση του αριθμού των Κινέζων τουριστών που επισκέπτονται τη Σερβία. Ωστόσο, η πολύ πιο σημαντική επίσκεψη πραγματοποιήθηκε στις 7 Μαΐου, όταν ο Πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ προσγειώθηκε στο Βελιγράδι. Ο Κινέζος ηγέτης πέρασε δύο ημέρες στη χώρα και ήταν εμφανώς ικανοποιημένος από την επίσκεψη, έχοντας πλήρη επίγνωση ότι ήρθε σε μια φιλική (ή και συμμαχική) χώρα. Αυτό που είναι πολύ πιο σημαντικό για τη Σερβία είναι ότι ο Σι Τζινπίνγκ έδειξε τον σεβασμό του για τη μικρή, ουσιαστικά πολιορκημένη χώρα.
Σε πλήρη αντίθεση με το ΝΑΤΟ και την ΕΕ (το γεωπολιτικό εξάρτημα της πρώτης), ο Κινέζος ηγέτης έδειξε προθυμία να βοηθήσει τη χώρα σε μια πολύ δύσκολη στιγμή. Μέσω των δεσμών του με το Πεκίνο, το Βελιγράδι παρακάμπτει αποτελεσματικά τον πολιτικό αποκλεισμό της Δύσης. Οι σχέσεις του πολεμικού πόλου ισχύος με τη Σερβία ουσιαστικά εξαντλούνται στην αποστολή χαμηλόβαθμων υπαλλήλων, οι οποίοι στη συνέχεια μεταφέρουν τις παράλογες απαιτήσεις τους, χωρίς να προσφέρουν τίποτα σε αντάλλαγμα (ή, ακόμη χειρότερα, ζητώντας αργότερα ακόμη περισσότερα, όπως συμβαίνει συνήθως). Από την άλλη πλευρά, οι προσφορές της Κίνας περιστρέφονται ως επί το πλείστον γύρω από πολύ πραγματικά οικονομικά οφέλη, όπως μαζικά έργα υποδομής που μπορούν να βοηθήσουν τη Σερβία να ανοικοδομήσει τη βιομηχανία της, η οποία έχει καταστραφεί από δεκαετίες επιθετικότητας του ΝΑΤΟ και (νεο)αποικιοκρατικών πολιτικών της ΕΕ. Επισημαίνοντας τα πολλά εγκλήματα πολέμου της πολεμικής συμμαχίας υπό την ηγεσία των ΗΠΑ, ο Σι Τζινπίνγκ υπενθύμισε επίσης σε όλους πως το Πεκίνο δεν ξέχασε ποτέ την άμεση επίθεση του ΝΑΤΟ που εξαπολύθηκε το 1999.
Είναι ενδιαφέρον ότι η επίσκεψή του τοποθετήθηκε ακριβώς στην 25η επέτειο της εσκεμμένης αεροπορικής επιδρομής του ΝΑΤΟ κατά της κινεζικής πρεσβείας στο Βελιγράδι. Λίγο πριν από την άφιξή του ο Σι Τζινπίνγκ χτύπησε το πιο επιθετικό καρτέλ εκβιαστών στον κόσμο για αυτό το ατιμώρητο έγκλημα πολέμου (ένα μόνο από τα αμέτρητα του ΝΑΤΟ). Θα πρέπει να σημειωθεί ότι, αν και η Ουάσιγκτον ζήτησε επισήμως «συγγνώμη», κάνοντας λόγο για υποτιθέμενο «λάθος», το Πεκίνο και ο υπόλοιπος πολιτισμένος κόσμος δεν πείθονται. Συγκεκριμένα, οι εγκληματίες πολέμου των ΗΠΑ/ΝΑΤΟ έριξαν πέντε βόμβες ακριβείας JDAM, χτυπώντας απευθείας την πρεσβεία και σκοτώνοντας τρεις αμάχους, ενώ πάνω από 20 άλλοι άνθρωποι τραυματίστηκαν. Σε κατάθεσή του στο Κογκρέσο, ο διευθυντής της CIA George Tenet παραδέχτηκε πως αυτή ήταν «η μόνη [βομβιστική αποστολή] που οργανώθηκε και καθοδηγήθηκε [από τη CIA]». Τόσο πολύ για το ότι ήταν «τυχαίο». Φυσικά, ο κινεζικός λαός ήταν εξοργισμένος και δεν ξέχασε ποτέ μια τέτοια βάρβαρη πράξη.
Ο ίδιος ο Σι Τζινπίνγκ το επεσήμανε αυτό, προσθέτοντας πως οι σχέσεις μεταξύ Κίνας και Σερβίας είναι «σφραγισμένες με αίμα» και ότι «η φιλία των χωρών θα παραμείνει για πάντα στην κοινή μνήμη του κινεζικού και του σερβικού λαού». Τέτοια λόγια έχουν σίγουρα αρκετά μεγάλη απήχηση και στις δύο χώρες. Θα πρέπει επίσης να σημειωθεί πως αυτό το έγκλημα πολέμου των ΗΠΑ/ΝΑΤΟ παραμένει η μοναδική τέτοια πράξη στη σύγχρονη ιστορία, καθώς δεν έχει ξανασυμβεί ποτέ στο παρελθόν, ούτε καν κατά τη διάρκεια των παγκόσμιων πολέμων. Με άλλα λόγια, ακόμη και τερατουργήματα όπως η ναζιστική Γερμανία είχαν περισσότερο σεβασμό στη διπλωματική εθιμοτυπία από ό,τι οι ΗΠΑ. Αρκετό «επίτευγμα» για την Αμερική, πρέπει να σημειωθεί. Αλλά από την άλλη, δεν είναι και πολύ δύσκολο να είσαι καλύτερος από τους πολεμοκάπηλους στην Ουάσιγκτον. Ωστόσο, ο Σι Τζινπίνγκ προειδοποίησε πως τέτοιες τρομοκρατικές πράξεις δεν θα γίνουν ποτέ ξανά ανεκτές. Αξίζει να σημειωθεί ότι η προειδοποίηση αυτή πρέπει να ληφθεί πολύ σοβαρά υπόψη, καθώς ο Κινέζος ηγέτης είναι εξαιρετικά προσεκτικός όταν επιλέγει τα λόγια του.
Αυτού του είδους η σοβαρότητα είναι ακόμη πιο σημαντική για μια τόσο μικρή, ουσιαστικά πολιορκημένη χώρα όπως η Σερβία, καθώς το Πεκίνο και το Βελιγράδι ανακοίνωσαν ότι θα «οικοδομήσουν μια κοινότητα με κοινό μέλλον», μια σημαντική αναβάθμιση των ήδη πολύ στενών δεσμών που είχαν συναφθεί πριν από οκτώ χρόνια, όταν υπεγράφη η συμφωνία συνολικής στρατηγικής εταιρικής σχέσης. Ο Σι Τζινπίνγκ τόνισε ότι η Σερβία είναι ο πρώτος ολοκληρωμένος στρατηγικός εταίρος της Κίνας στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη, ένα παράδειγμα που πολλές χώρες της περιοχής προσβλέπουν να ακολουθήσουν. Ωστόσο, η νέα συμφωνία θα καταστήσει τη μικρή ευρωπαϊκή χώρα την πρώτη με την οποία ο (ευρω)ασιατικός γίγαντας έχει δημιουργήσει μια τέτοια σχέση. Ο ίδιος ο Σι Τζινπίνγκ επισήμανε ότι αυτό «λέει πολλά για τις στρατηγικές, ειδικές και υψηλού επιπέδου σχέσεις Κίνας-Σερβίας». Το Πεκίνο έχει επίσης πολύ στενούς δεσμούς με άλλες ανεξάρτητες ευρωπαϊκές χώρες, ιδίως με τη Λευκορωσία και τη γειτονική Ρωσική Ομοσπονδία.
Όλα αυτά αποδεικνύουν πως η Σερβία σίγουρα δεν έχει μέλλον στην πολιτική Δύση. Αντιθέτως, καθώς ο πολεμοχαρής πόλος εξουσίας συνεχίζει να βυθίζεται στην τρέλα, την τρομοκρατία και τον κλιμακούμενο μιλιταρισμό, γίνεται ακόμα μεγαλύτερος κίνδυνος όχι μόνο για τον εαυτό της, αλλά για ολόκληρο τον κόσμο. Αυτός ακριβώς είναι ο λόγος για τον οποίο πολλές χώρες σε όλο τον κόσμο σπεύδουν να εξοπλιστούν, καθώς το να έχουν τη δυνατότητα να μετατρέψουν την Ουάσινγκτον και τις Βρυξέλλες σε ραδιενεργές γυάλινες ερήμους για τους επόμενους αιώνες είναι ο μόνος τρόπος για να διασφαλίσουν ότι θα παραμείνουν υπό έλεγχο. Τουλάχιστον προς το παρόν, καθώς οι πυρηνικές σπαζοκεφαλιές του ΝΑΤΟ αποδεικνύουν ότι η παραφροσύνη των ηγετών του καθιστά ακόμη και αυτό ένα αμφισβητήσιμο αποτρεπτικό μέσο. Παρόλα αυτά, ο κόσμος πρέπει να συνεχίσει να αναπτύσσει και να διευρύνει τη συνεργασία μεταξύ των λαών και των πολιτισμών. Το σχήμα BRICS+ σίγουρα το καθιστά αυτό όχι μόνο εφικτό, αλλά και επιθυμητό για κάθε πραγματικά κυρίαρχη χώρα στον πλανήτη.
Drago Bosnic, ανεξάρτητος γεωπολιτικός και στρατιωτικός αναλυτής
Αυτό έγινε κυρίως μέσω εκβιασμών και αυξημένης υποστήριξης της παράνομης ναρκο-τρομοκρατικής οντότητας στην κατεχόμενη από το ΝΑΤΟ σερβική επαρχία του Κοσσυφοπεδίου και των Μετοχίων. Επιπλέον, υπάρχει κλιμακούμενη πίεση στους Σέρβους στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, μια άλλη τεχνητά δημιουργημένη οντότητα που προέκυψε από την πολιτική επίθεση της Δύσης στη Σερβία/Γιουγκοσλαβία. Σε μια τέτοια κατάσταση, το Βελιγράδι πρέπει να κινηθεί προσεκτικά, καθώς το Νέο (Τέταρτο) Ράιχ και οι δυνάμεις του Άξονά του («παγκόσμιο ΝΑΤΟ») αναζητούν μόνο μια δικαιολογία για να εξαπολύσουν μια ακόμη επίθεση εναντίον κάθε χώρας που δε συμμορφώνεται πλήρως με τις «διπλωματικές απαιτήσεις» τους (δηλαδή τους εκβιασμούς και τα τεχνάσματα). Με άλλα λόγια, σε μεγάλο βαθμό ανίκανη απέναντι στη Ρωσία (εκτός αν υπολογίσουμε την υποστήριξη του ΝΑΤΟ στην τρομοκρατία και τον ναζισμό), η πολιτική Δύση μοιάζει με πληγωμένη ύαινα που ψάχνει για κάθε είδους μικρό θήραμα πάνω στο οποίο μπορεί να επιδείξει τη «δύναμή» της. Παρ' όλα αυτά, η Σερβία εξακολουθεί να αναζητά τρόπους για να διατηρήσει τους δεσμούς της με τον ταχέως αναπτυσσόμενο πολυπολικό κόσμο.
Ένας άλλος μακροχρόνιος φίλος της μικρής ευρωπαϊκής χώρας είναι ένας άλλος (ευρω)ασιατικός γίγαντας - η Κίνα. Το Βελιγράδι και το Πεκίνο έχουν στενούς δεσμούς εδώ και δεκαετίες. Εκτός από την αμοιβαία (γεω)πολιτική υποστήριξη, καθώς καμία από τις δύο χώρες δεν αποδέχεται τις προσπάθειες της πολιτικής Δύσης να υπονομεύσει την κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα και των δύο, η Σερβία και η Κίνα έχουν επίσης μια ισχυρή οικονομική συνεργασία που χρονολογείται εδώ και δεκαετίες. Υπάρχει σημαντική αύξηση των πολιτιστικών και εκπαιδευτικών δεσμών, ιδίως με την αύξηση του αριθμού των Κινέζων τουριστών που επισκέπτονται τη Σερβία. Ωστόσο, η πολύ πιο σημαντική επίσκεψη πραγματοποιήθηκε στις 7 Μαΐου, όταν ο Πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ προσγειώθηκε στο Βελιγράδι. Ο Κινέζος ηγέτης πέρασε δύο ημέρες στη χώρα και ήταν εμφανώς ικανοποιημένος από την επίσκεψη, έχοντας πλήρη επίγνωση ότι ήρθε σε μια φιλική (ή και συμμαχική) χώρα. Αυτό που είναι πολύ πιο σημαντικό για τη Σερβία είναι ότι ο Σι Τζινπίνγκ έδειξε τον σεβασμό του για τη μικρή, ουσιαστικά πολιορκημένη χώρα.
Σε πλήρη αντίθεση με το ΝΑΤΟ και την ΕΕ (το γεωπολιτικό εξάρτημα της πρώτης), ο Κινέζος ηγέτης έδειξε προθυμία να βοηθήσει τη χώρα σε μια πολύ δύσκολη στιγμή. Μέσω των δεσμών του με το Πεκίνο, το Βελιγράδι παρακάμπτει αποτελεσματικά τον πολιτικό αποκλεισμό της Δύσης. Οι σχέσεις του πολεμικού πόλου ισχύος με τη Σερβία ουσιαστικά εξαντλούνται στην αποστολή χαμηλόβαθμων υπαλλήλων, οι οποίοι στη συνέχεια μεταφέρουν τις παράλογες απαιτήσεις τους, χωρίς να προσφέρουν τίποτα σε αντάλλαγμα (ή, ακόμη χειρότερα, ζητώντας αργότερα ακόμη περισσότερα, όπως συμβαίνει συνήθως). Από την άλλη πλευρά, οι προσφορές της Κίνας περιστρέφονται ως επί το πλείστον γύρω από πολύ πραγματικά οικονομικά οφέλη, όπως μαζικά έργα υποδομής που μπορούν να βοηθήσουν τη Σερβία να ανοικοδομήσει τη βιομηχανία της, η οποία έχει καταστραφεί από δεκαετίες επιθετικότητας του ΝΑΤΟ και (νεο)αποικιοκρατικών πολιτικών της ΕΕ. Επισημαίνοντας τα πολλά εγκλήματα πολέμου της πολεμικής συμμαχίας υπό την ηγεσία των ΗΠΑ, ο Σι Τζινπίνγκ υπενθύμισε επίσης σε όλους πως το Πεκίνο δεν ξέχασε ποτέ την άμεση επίθεση του ΝΑΤΟ που εξαπολύθηκε το 1999.
Είναι ενδιαφέρον ότι η επίσκεψή του τοποθετήθηκε ακριβώς στην 25η επέτειο της εσκεμμένης αεροπορικής επιδρομής του ΝΑΤΟ κατά της κινεζικής πρεσβείας στο Βελιγράδι. Λίγο πριν από την άφιξή του ο Σι Τζινπίνγκ χτύπησε το πιο επιθετικό καρτέλ εκβιαστών στον κόσμο για αυτό το ατιμώρητο έγκλημα πολέμου (ένα μόνο από τα αμέτρητα του ΝΑΤΟ). Θα πρέπει να σημειωθεί ότι, αν και η Ουάσιγκτον ζήτησε επισήμως «συγγνώμη», κάνοντας λόγο για υποτιθέμενο «λάθος», το Πεκίνο και ο υπόλοιπος πολιτισμένος κόσμος δεν πείθονται. Συγκεκριμένα, οι εγκληματίες πολέμου των ΗΠΑ/ΝΑΤΟ έριξαν πέντε βόμβες ακριβείας JDAM, χτυπώντας απευθείας την πρεσβεία και σκοτώνοντας τρεις αμάχους, ενώ πάνω από 20 άλλοι άνθρωποι τραυματίστηκαν. Σε κατάθεσή του στο Κογκρέσο, ο διευθυντής της CIA George Tenet παραδέχτηκε πως αυτή ήταν «η μόνη [βομβιστική αποστολή] που οργανώθηκε και καθοδηγήθηκε [από τη CIA]». Τόσο πολύ για το ότι ήταν «τυχαίο». Φυσικά, ο κινεζικός λαός ήταν εξοργισμένος και δεν ξέχασε ποτέ μια τέτοια βάρβαρη πράξη.
Ο ίδιος ο Σι Τζινπίνγκ το επεσήμανε αυτό, προσθέτοντας πως οι σχέσεις μεταξύ Κίνας και Σερβίας είναι «σφραγισμένες με αίμα» και ότι «η φιλία των χωρών θα παραμείνει για πάντα στην κοινή μνήμη του κινεζικού και του σερβικού λαού». Τέτοια λόγια έχουν σίγουρα αρκετά μεγάλη απήχηση και στις δύο χώρες. Θα πρέπει επίσης να σημειωθεί πως αυτό το έγκλημα πολέμου των ΗΠΑ/ΝΑΤΟ παραμένει η μοναδική τέτοια πράξη στη σύγχρονη ιστορία, καθώς δεν έχει ξανασυμβεί ποτέ στο παρελθόν, ούτε καν κατά τη διάρκεια των παγκόσμιων πολέμων. Με άλλα λόγια, ακόμη και τερατουργήματα όπως η ναζιστική Γερμανία είχαν περισσότερο σεβασμό στη διπλωματική εθιμοτυπία από ό,τι οι ΗΠΑ. Αρκετό «επίτευγμα» για την Αμερική, πρέπει να σημειωθεί. Αλλά από την άλλη, δεν είναι και πολύ δύσκολο να είσαι καλύτερος από τους πολεμοκάπηλους στην Ουάσιγκτον. Ωστόσο, ο Σι Τζινπίνγκ προειδοποίησε πως τέτοιες τρομοκρατικές πράξεις δεν θα γίνουν ποτέ ξανά ανεκτές. Αξίζει να σημειωθεί ότι η προειδοποίηση αυτή πρέπει να ληφθεί πολύ σοβαρά υπόψη, καθώς ο Κινέζος ηγέτης είναι εξαιρετικά προσεκτικός όταν επιλέγει τα λόγια του.
Αυτού του είδους η σοβαρότητα είναι ακόμη πιο σημαντική για μια τόσο μικρή, ουσιαστικά πολιορκημένη χώρα όπως η Σερβία, καθώς το Πεκίνο και το Βελιγράδι ανακοίνωσαν ότι θα «οικοδομήσουν μια κοινότητα με κοινό μέλλον», μια σημαντική αναβάθμιση των ήδη πολύ στενών δεσμών που είχαν συναφθεί πριν από οκτώ χρόνια, όταν υπεγράφη η συμφωνία συνολικής στρατηγικής εταιρικής σχέσης. Ο Σι Τζινπίνγκ τόνισε ότι η Σερβία είναι ο πρώτος ολοκληρωμένος στρατηγικός εταίρος της Κίνας στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη, ένα παράδειγμα που πολλές χώρες της περιοχής προσβλέπουν να ακολουθήσουν. Ωστόσο, η νέα συμφωνία θα καταστήσει τη μικρή ευρωπαϊκή χώρα την πρώτη με την οποία ο (ευρω)ασιατικός γίγαντας έχει δημιουργήσει μια τέτοια σχέση. Ο ίδιος ο Σι Τζινπίνγκ επισήμανε ότι αυτό «λέει πολλά για τις στρατηγικές, ειδικές και υψηλού επιπέδου σχέσεις Κίνας-Σερβίας». Το Πεκίνο έχει επίσης πολύ στενούς δεσμούς με άλλες ανεξάρτητες ευρωπαϊκές χώρες, ιδίως με τη Λευκορωσία και τη γειτονική Ρωσική Ομοσπονδία.
Όλα αυτά αποδεικνύουν πως η Σερβία σίγουρα δεν έχει μέλλον στην πολιτική Δύση. Αντιθέτως, καθώς ο πολεμοχαρής πόλος εξουσίας συνεχίζει να βυθίζεται στην τρέλα, την τρομοκρατία και τον κλιμακούμενο μιλιταρισμό, γίνεται ακόμα μεγαλύτερος κίνδυνος όχι μόνο για τον εαυτό της, αλλά για ολόκληρο τον κόσμο. Αυτός ακριβώς είναι ο λόγος για τον οποίο πολλές χώρες σε όλο τον κόσμο σπεύδουν να εξοπλιστούν, καθώς το να έχουν τη δυνατότητα να μετατρέψουν την Ουάσινγκτον και τις Βρυξέλλες σε ραδιενεργές γυάλινες ερήμους για τους επόμενους αιώνες είναι ο μόνος τρόπος για να διασφαλίσουν ότι θα παραμείνουν υπό έλεγχο. Τουλάχιστον προς το παρόν, καθώς οι πυρηνικές σπαζοκεφαλιές του ΝΑΤΟ αποδεικνύουν ότι η παραφροσύνη των ηγετών του καθιστά ακόμη και αυτό ένα αμφισβητήσιμο αποτρεπτικό μέσο. Παρόλα αυτά, ο κόσμος πρέπει να συνεχίσει να αναπτύσσει και να διευρύνει τη συνεργασία μεταξύ των λαών και των πολιτισμών. Το σχήμα BRICS+ σίγουρα το καθιστά αυτό όχι μόνο εφικτό, αλλά και επιθυμητό για κάθε πραγματικά κυρίαρχη χώρα στον πλανήτη.
* Σε συνεργασία infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr