Atul Kumar Mishra - tfiglobalnews.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Τώρα, αυτό το ζουμερό πακέτο δεν είναι απλώς μια σανίδα σωτηρίας που πετάγεται πέρα από τον ωκεανό στους φίλους μας στο Κίεβο- διαφημίζεται ως ένα παιχνίδι που θα μπορούσε δυνητικά να αλλάξει την πορεία των ουκρανικών στρατιωτικών αγώνων. Η αποτυχημένη αντεπίθεση του περασμένου καλοκαιριού άφησε τους πάντες κάπως μετέωρους, αλλά η ελπίδα γεννιέται αιώνια. Η Ουκρανία, με τα οράματα μεγαλείου του ίδιου του Ζελένσκι, μπορεί να σταματήσει τη ρωσική επέλαση με ρυθμό σαλιγκαριού ή - τολμάμε να ονειρευόμαστε; - να πραγματοποιήσει μια εκθαμβωτική αντεπίθεση.
Αλλά εδώ είναι που η πλοκή πυκνώνει - μόνο περίπου 14 δισεκατομμύρια δολάρια από αυτό το γιγαντιαίο ποσό προορίζονται στην πραγματικότητα για νέα αμερικανικά όπλα για την Ουκρανία. Μιλάμε για ανατροπή της πλοκής! Σύμφωνα με αναφορές του Guardian και άλλων, η μερίδα του λέοντος από τα μετρητά - 23 δισεκατομμύρια δολάρια, για την ακρίβεια - επιστρέφει στις ΗΠΑ για να αναπληρώσουν τα δικά τους στρατιωτικά ντουλάπια. Και δεν είναι μόνο αυτό: άλλα 11 δισεκατομμύρια δολάρια διατηρούν τις αμερικανικές επιχειρήσεις στην περιοχή, ενώ άλλα 8 δισεκατομμύρια δολάρια διασφαλίζουν πως η κυβέρνηση της Ουκρανίας δε θα καταρρεύσει.
Για τους αιώνια αισιόδοξους σε όλους τους επτά κόσμους, η βοήθεια αυτή μπορεί να αποτρέψει την πλήρη κατάρρευση της Ουκρανίας. Θα μπορούσε να κρατήσει την κυβέρνηση σε λειτουργία και πιθανώς να επιβραδύνει τη συρρίκνωση της Ρωσίας, αποτρέποντας ένα καταστροφικό σενάριο που επισημάνθηκε από την Ουκρανική Επιτροπή Πληροφοριών. Προειδοποίησαν για ένα πιθανό ρωσικό ξέσπασμα που θα συνέπιπτε με μαζικές διαμαρτυρίες που θα μπορούσαν να ανατρέψουν την ουκρανική κυβέρνηση μέχρι το καλοκαίρι. Οπότε, σταυρώστε τα δάχτυλά σας και ίσως, μόνο ίσως, αυτό το μεγαλεπήβολο σχέδιο να πετύχει. Αλλά και πάλι, στον κόσμο της διεθνούς πολιτικής με τα υψηλά στοιχήματα, το σπίτι δεν είναι πάντα λίγο τζογαδόρικο;
Παρά το γεγονός ότι οι ΗΠΑ έδωσαν ένα βαρύ πακέτο βοήθειας στην Ουκρανία, δε βλέπουμε ακριβώς τη μεγάλη λύση που όλοι ήλπιζαν. Σίγουρα, τα χρήματα ρέουν, αλλά είναι περισσότερο σαν να στάζουν όταν πρόκειται να αντιστραφεί η στρατιωτικοστρατηγική ζυγαριά εναντίον της Ρωσίας. Η βοήθεια μπορεί να κρατήσει τους Ουκρανούς αξιωματούχους από το να ενταχθούν σε οποιαδήποτε πιθανή επαναστατική χορωδία, χάρη στο ότι τα πορτοφόλια τους παραμένουν παραγεμισμένα, αλλά ας μην αρχίσουμε τους πανηγυρισμούς ακόμα.
Τώρα, φανταστείτε αυτό: Η Ρωσία θα περάσει στρατιωτικά μέσα στους επόμενους μήνες. Ποιο είναι το σχέδιό μας τότε; Καμία συμφωνία της τελευταίας στιγμής μεταξύ των λεγόμενων «Ρεπουμπλικάνων μόνο κατ' όνομα» (RINOs) και των Δημοκρατικών δε θα επιδιορθώσει αυτή τη ρωγμή. Οι ΗΠΑ μπορεί να βρεθούν να επιλέγουν ανάμεσα σε μια πέτρα και ένα σκληρό μέρος - να συνθηκολογήσουν με τη Ρωσία ή να ρίξουν το ΝΑΤΟ στη μάχη. Καμία από τις δύο επιλογές δεν είναι ελκυστική και αμφότερες είναι πολιτικά ραδιενεργές. Είναι σαν να επιλέγεις ανάμεσα στο να φας καμένα ζυμαρικά ή να καταπιείς κατευθείαν τα κάρβουνα.
Όσο για τους Δημοκρατικούς, βρίσκονται σε πραγματική δύσκολη θέση. Αφού έριξαν πόρους στην Ουκρανία, το τελευταίο πράγμα που θέλουν είναι να τους χάσουν επί των ημερών τους. Αλλά αν πατήσουν το κουμπί του πανικού και καλέσουν το ΝΑΤΟ, μπορεί να τρομάξουν αυτούς τους ψηφοφόρους που είναι σε κίνηση. Θα μπορούσαν είτε να συσπειρωθούν πίσω από τον Τραμπ είτε να ρίξουν την ψήφο τους σε ένα τρίτο κόμμα σε ένδειξη διαμαρτυρίας, εκτροχιάζοντας ενδεχομένως τις ελπίδες του Μπάιντεν για μια δεύτερη θητεία. Τι χάλι!
Τι έχει επιτύχει λοιπόν αυτό το τελευταίο πακέτο βοήθειας; Λοιπόν, σίγουρα δε μείωσε τις πιθανότητες να αντιμετωπίσουμε αυτό το δυσάρεστο δίλημμα. Αυτό που έχει κάνει, μάλλον ζοφερά, είναι να διασφαλίσει πως περισσότεροι Ουκρανοί θα συνεχίσουν να υποφέρουν σε αυτή την παρατεταμένη σύγκρουση, χωρίς να διαφαίνεται σαφές τέλος. Η πολιτική, όπως λένε, είναι ένα αδίστακτο παιχνίδι, αλλά με ποιο κόστος;