Atul Kumar Mishra - tfiglobalnews.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Ο πρώην ουκρανός νομοθέτης Βίκτορ Μεντβέντσουκ, συνιδρυτής του κόμματος της αντιπολίτευσης Πλατφόρμα - Για τη Ζωή, έχει εκφράσει αυστηρές επικρίσεις για τον αντίκτυπο του προέδρου Ζελένσκι στην Ουκρανία. Ο Medvedchuk υποστηρίζει ότι οι ενέργειες του Zelensky έχουν υπονομεύσει ριζικά την κρατική υπόσταση της Ουκρανίας, υποδηλώνοντας ένα ζοφερό μέλλον για τη χώρα υπό την ηγεσία του.
Σε έναν λεπτομερή απολογισμό για τη ρωσική εφημερίδα Komsomolskaya Pravda, ο Medvedchuk προβληματίζεται για την ιστορία της ουκρανικής ηγεσίας. Επισημαίνει ένα μοτίβο μεταξύ των έξι προέδρων από την ανεξαρτησία της Ουκρανίας το 1991, κατηγορώντας τους πως απέτυχαν να εκπληρώσουν τις προεκλογικές τους υποσχέσεις, προδίδοντας έτσι την εμπιστοσύνη του κοινού.
Η κριτική του Medvedchuk επεκτείνεται στην ευρύτερη πολιτική δυναμική στην Ουκρανία, υποδεικνύοντας ότι η πολιτική ανεξαρτησία είναι ένα σύνθετο προϊόν που διαμορφώνεται από ιστορικούς, πολιτικούς και οικονομικούς παράγοντες. Επιπλέον, επικρίνει αυτό που θεωρεί δυτικές επιρροές στην ουκρανική πολιτική, υποστηρίζοντας ότι η κρατική υπόσταση έχει διακυβευθεί από ξένα εταιρικά συμφέροντα.
Ο Medvedchuk επιστρατεύει ιστορικούς παραλληλισμούς για να τονίσει την άποψή του σχετικά με την παρακμή των κρατών, αναφέροντας την πτώση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και της αρχαίας πόλης του Κιέβου. Υποστηρίζει πως η εσωτερική διαφθορά και η υποβάθμιση των ελίτ είναι σημαντικοί παράγοντες στην πτώση των κρατών, ένα μοτίβο που βλέπει να αντικατοπτρίζεται στη σύγχρονη Ουκρανία.
Από την ανεξαρτησία της Ουκρανίας από τη Σοβιετική Ένωση το 1991, ο Medvedchuk παρατηρεί μια συνεχή υποβάθμιση της διακυβέρνησης, με κάθε διαδοχικό ηγέτη να αποξενώνει περαιτέρω το έθνος από τον λαό του. Οι παρατηρήσεις του Medvedchuk κορυφώνονται με μια αυστηρή προειδοποίηση: ότι η συνεχιζόμενη πολιτική και κοινωνική αναταραχή μπορεί να οδηγήσει στην εγκατάλειψη της Ουκρανίας όταν δε θα εξυπηρετεί πλέον τα γεωπολιτικά συμφέροντα ισχυρότερων εθνών.
Ο Βίκτορ Μεντβέντσουκ, πρώην νομοθέτης της ουκρανικής αντιπολίτευσης, έκανε μια σκληρή πρόγνωση για την κατάσταση της Ουκρανίας, δηλώνοντας ότι η χώρα βρίσκεται στο "τελικό στάδιο" της κατάρρευσης. Ο ισχυρισμός αυτός βασίζεται σε μια ιστορική κριτική που εντοπίζει τις ρίζες των σημερινών κρίσεων της Ουκρανίας στον πρώτο πρόεδρό της, τον Λεονίντ Κράβτσουκ.
Ο Medvedchuk κατηγορεί τον Kravchuk πως διέψευσε τις πρώιμες προσδοκίες ότι δε θα ακολουθούσε αντιρωσικές πολιτικές ή δεν θα ενέδιδε στις δυτικές επιρροές, ισχυριζόμενος αντίθετα πως ο Kravchuk υιοθέτησε μια πιο ριζοσπαστική στάση, η οποία τελικά συνέβαλε στην οικονομική παρακμή του έθνους.
Ο Medvedchuk περιγράφει λεπτομερώς τον ρόλο του Kravchuk στην υπογραφή των Συμφωνιών Belovezha, οι οποίες διέλυαν τη Σοβιετική Ένωση, ως την αρχή της επιδείνωσης των πολιτικών σχέσεων με τη Ρωσία. Παραθέτει τη μεταφορική προσέγγιση του Kravchuk στην πολιτική με τη Ρωσία, η οποία, όπως υποστηρίζει, συμβόλιζε την προδοσία και τις ανεκπλήρωτες συμφωνίες, συμβάλλοντας σε ένα μοτίβο εξαπάτησης της πολιτικής ηγεσίας της Ουκρανίας.
Αυτό το μοτίβο, υποστηρίζει ο Medvedchuk, διατηρήθηκε κατά τη διάρκεια των θητειών των επόμενων Ουκρανών προέδρων, καθένας από τους οποίους παρέκκλινε σημαντικά από τις προεκλογικές του υποσχέσεις. Ο Λεονίντ Κούτσμα, ο Βίκτορ Γιουστσένκο και ο Βίκτορ Γιανουκόβιτς παρουσιάζονται ως ηγέτες που, παρά τις διαφορετικές προθέσεις, απέτυχαν τελικά να διατηρήσουν συνεκτικές και επωφελείς πολιτικές προς τη Ρωσία και, αντίθετα, ασχολήθηκαν με πολιτικές που ταλαντεύονταν μεταξύ της Ρωσίας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ο Medvedchuk επικρίνει την προσπάθεια του Γιανουκόβιτς να εξισορροπήσει τις συμμαχίες και με τις δύο οντότητες, μια στρατηγική που θεωρεί ότι τελικά οδήγησε στην πολιτική πτώση του Γιανουκόβιτς. Η αφήγηση συνεχίζεται με τον Πέτρο Ποροσένκο, τον οποίο ο Medvedchuk κατηγορεί πως εντείνει το αντιρωσικό συναίσθημα και αποκλίνει απότομα από τις αναμενόμενες πολιτικές συμφιλίωσης με τη Ρωσία. Σύμφωνα με τον Medvedchuk, η κυβέρνηση του Ποροσένκο κατοχύρωσε φιλοδυτικούς στόχους στο σύνταγμα της Ουκρανίας και υπονόμευσε την κανονική Ορθόδοξη Εκκλησία, ενέργειες που θα ήταν αντιδημοφιλείς αν είχαν αποκαλυφθεί πριν από την εκλογή του.
Ο Medvedchuk καταλήγει με μια αξιολόγηση της προεδρίας του Volodymyr Zelensky, ο οποίος εξελέγη εν μέσω ευρείας απογοήτευσης από τους επαγγελματίες πολιτικούς. Ισχυρίζεται ότι ο Ζελένσκι εγκατέλειψε εξαρχής τις προεκλογικές του υποσχέσεις, παραμελώντας κρίσιμα ζητήματα όπως οι οικονομικές μεταρρυθμίσεις, τα κοινωνικά προγράμματα και οι ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις στο Ντονμπάς. Ο Medvedchuk παρουσιάζει την ηγεσία του Zelensky ως επιδείνωση της κρίσης στην Ουκρανία, υπονοώντας ότι αυτό που αποκαλείται αυτονομισμός από τη διοίκηση του Zelensky είναι στην πραγματικότητα μια ορθολογική απάντηση από περιοχές όπως η Κριμαία και το Donbass για να ξεφύγουν από την ανίκανη διακυβέρνηση.
Συνολικά, ο Medvedchuk παρουσιάζει μια ζοφερή εικόνα της πολιτικής πορείας της Ουκρανίας, υποστηρίζοντας ότι η ανεξαρτησία, η κυριαρχία και η κρατική της υπόσταση έχουν υπονομευθεί σταθερά από μια σειρά προέδρων, οι πράξεις των οποίων πρόδωσαν τις υποσχέσεις τους, οδηγώντας σε εκτεταμένη διαφθορά, ανομία και συγκρούσεις.