Γιατί οι ΗΠΑ χάνουν τον πόλεμο από τους Χούτι

ΑΡ

Αφού ο Πρόεδρος Τζο Μπάιντεν επέστρεψε στο σπίτι από τις διακοπές του στην Καραϊβική, η αναπληρωτής υπουργός Άμυνας επέστρεψε από το δικές της και ο Υπουργός Άμυνας ήταν στα πρόθυρα να βγει από το νοσοκομείο, επιτέλους εγκρίθηκαν αεροπορικές επιδρομές εναντίον των Χούτι Τζιχάντ που επιτέθηκαν σε πλοία στην Ερυθρά Θάλασσα.

Daniel Greenfield - gatestoneinstitute.org / Παρουσίαση Freepen.gr

Ο Μπάιντεν είπε ότι οι αεροπορικές επιδρομές έστειλαν «ένα ξεκάθαρο μήνυμα πως οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι εταίροι μας δε θα ανεχθούν επιθέσεις στο προσωπικό μας ούτε θα επιτρέψουν σε εχθρικούς παράγοντες να θέτουν σε κίνδυνο την ελευθερία ναυσιπλοΐας σε μία από τις πιο κρίσιμες εμπορικές διαδρομές του κόσμου».

Το μήνυμα δεν ήταν πολύ σαφές, αφού οι Χούτι χτύπησαν στη συνέχεια ένα φορτηγό χύδην που ανήκε σε αμερικανική εταιρεία και πέρασαν τους επόμενους δύο μήνες τρομοκρατώντας την Ερυθρά Θάλασσα. Η υποστηριζόμενη από το Ιράν τρομοκρατική ομάδα, η οποία κατέλαβε τον έλεγχο μεγάλου μέρους της Υεμένης λόγω της Αραβικής Άνοιξης του Ομπάμα, έχει εξαπολύσει ακόμη πιο καταστροφικές επιθέσεις σε πλοία και τώρα φέρεται να επιτέθηκε σε υποθαλάσσιο καλώδιο, αφού προηγουμένως είχε αναπτύξει ένα υποθαλάσσιο drone και προειδοποίησε για περαιτέρω «υποβρύχιες» επιθέσεις.

Η πολιορκία της Ερυθράς Θάλασσας έχει επηρεάσει τις τιμές της ναυτιλίας και των εμπορευμάτων σε όλο τον κόσμο. Το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ τερμάτισε πολλές από τις μεταφορές εμπορευμάτων του στην Ερυθρά Θάλασσα, όπως και πολλές μη στρατιωτικές ναυτιλιακές εταιρείες.

Γιατί οι Χούτι μπόρεσαν όχι μόνο να επιβιώσουν, αλλά και να κλιμακώσουν τις επιθέσεις τους; Επειδή η κυβέρνηση Μπάιντεν δεν ήταν ποτέ σοβαρή για να τους απομακρύνει. Οι αρχικές επιθέσεις είχαν στόχο λιγότερες από 30 τοποθεσίες από μια τρομοκρατική ομάδα που είχε εκτοξεύσει πάνω από 1.000 ρουκέτες και πυραύλους τα προηγούμενα 7 χρόνια και ήταν σαφώς προετοιμασμένη για μια εκτεταμένη εκστρατεία επιθέσεων με πυραύλους.

Το Ισραήλ φέρεται να έριχνε πάνω από 1.000 βόμβες την ημέρα την πρώτη εβδομάδα του πολέμου της 7ης Οκτωβρίου. Ενώ αριθμοί όπως αυτοί επικρίθηκαν ευρέως ως υπερβολικοί, λειτούργησαν. Υπήρχαν πάνω από 6.000 προειδοποιήσεις για πυραύλους της Χαμάς τις δύο πρώτες εβδομάδες του πολέμου. Δύο εβδομάδες αργότερα, ο αριθμός είχε πέσει σε πάνω από 1.000 και αυτή την στιγμή βρίσκεται σε λιγότερο από 100. Η μαζική επίθεση του Ισραήλ είχε αποδώσει.

Οι περιστασιακές επιθέσεις του Μπάιντεν μόλις και μετά βίας επιβράδυναν τις επιθέσεις των Χούτι.

Μετά τον πρώτο γύρο των αμερικανικών απεργιών, ακριβώς πριν ο Μπάιντεν πετάξει στο Ράλεϊ της Βόρειας Καρολίνας για να προωθήσει το σχέδιό του για επιδοτούμενο Διαδίκτυο, υπήρξε μια αξιοσημείωτη ανταλλαγή απόψεων με έναν δημοσιογράφο.

«Οι αεροπορικές επιδρομές στην Υεμένη λειτουργούν;» ρωτήθηκε.

"Λοιπόν, όταν λέτε "λειτουργούν", σταματούν τους Χούτι; Όχι. Θα συνεχιστούν; Ναι", απάντησε ο Μπάιντεν.

Κανείς στον Τύπο δε φαινόταν να ενδιαφέρεται να δώσει συνέχεια στην πολύ περίεργη δήλωση. Εάν οι αεροπορικές επιδρομές δε λειτουργούν, γιατί να τις πραγματοποιήσετε; Υπήρχε σχέδιο για ενίσχυση των επιθέσεων; Οχι.

Μετά το αρχικό κύμα επιθέσεων, το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ μεταπήδησε σε αυτό που ευφημιστικά αποκάλεσε «αμυντικές αεροπορικές επιδρομές» εναντίον πυραύλων ή ρουκετών Χούτι που είχαν ήδη εκτοξευθεί ή προετοιμάζονταν για εκτόξευση. Οι συνεχείς αναφορές για «αμυντικές αεροπορικές επιδρομές» έκαναν να ακούγεται πως οι Ηνωμένες Πολιτείες βομβάρδιζαν συνεχώς την Υεμένη, όταν το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ είχε επιτραπεί να κάνει το ελάχιστο για να αποτρέψει και να επιβιώσει από περισσότερες εισερχόμενες επιθέσεις. Δεν ήταν αρκετό.

Δύο εβδομάδες μετά τις αρχικές επιδρομές, καθώς οι Χούτι συνέχιζαν τις επιθέσεις τους, ο Μπάιντεν ενέκρινε περαιτέρω αεροπορικές επιδρομές σε μόλις 8 τοποθεσίες. Μια εβδομάδα αργότερα, ένα τάνκερ είχε χτυπηθεί και καιγόταν. Στις αρχές Φεβρουαρίου, ο Μπάιντεν υπέγραψε έναν τρίτο γύρο επιθέσεων που έπληξαν 36 στόχους σε 13 τοποθεσίες. Τις επόμενες εβδομάδες, οι Χούτι κατέρριψαν το δεύτερο από τα δύο αμερικανικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη

Μετά από πολλαπλές επιθέσεις των Χούτι και ζημιά σε ένα υποβρύχιο καλώδιο, ο Μπάιντεν υπέγραψε τώρα έναν τέταρτο γύρο επιθέσεων που έπληξαν 18 στόχους σε 8 τοποθεσίες. Αυτά θα σταματήσουν τους Χούτι;

Όπως παραδέχτηκε ήδη ο Μπάιντεν μετά τον πρώτο γύρο των επιθέσεων, δε θα το κάνουν. Αλλά δεν είναι αυτός ο σκοπός τους. Ο στόχος είναι να διατηρηθεί κάποιου είδους ισορροπία δυνάμεων έναντι των Χούτι. Το Υπουργείο Άμυνας εκδίδει τακτικά επίσημες προειδοποιήσεις στους Χούτι πως θα υπάρξουν συνέπειες. Αλλά οι μόνες συνέπειες είναι οι περιστασιακές ελαφριές αεροπορικές επιδρομές στις παλιές δυνατότητες αεράμυνας και πυραύλων της Υεμένης, μερικές από τις οποίες χρονολογούνται από την εποχή της ΕΣΣΔ.

Μέχρι στιγμής, δύο Αμερικανοί Σώμα του Ναυτικού είναι νεκροί και το Ιράν έχει τον έλεγχο της ναυτιλίας παγκοσμίως.

Και πόσοι από τους Χούτι Τζιχάντι έχουν σκοτωθεί; Μετά από μια αρχική ναυμαχία στην οποία σκοτώθηκαν δέκα από τους τρομοκράτες, οι Χούτι ισχυρίστηκαν ότι μόνο πέντε από τους άνδρες τους σκοτώθηκαν στον πρώτο γύρο αεροπορικών επιδρομών του Μπάιντεν. Οι κηδείες άλλων 17 έγιναν μετά τον τρίτο γύρο επιθέσεων.

Αυτό θα έκανε συνολικά 32 νεκρούς τρομοκράτες μετά από δύο μήνες μάχης με τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Υποτιμούν οι Χούτι τα θύματά τους; Μπορεί. Ωστόσο, ένα άρθρο των New York Times σχετικά με τις προθέσεις της κυβέρνησης Μπάιντεν ανέφερε ότι η στρατηγική αντιπροσωπεύει «την προσπάθεια της κυβέρνησης να εξαλείψει την ικανότητα των Χούτι να απειλούν εμπορικά πλοία και στρατιωτικά πλοία, αλλά να μην χτυπούν τόσο δυνατά ώστε να σκοτώνουν μεγάλους αριθμούς μαχητών και διοικητών Χούτι, και ενδεχομένως να εξαπολύσουν ακόμη περισσότερο χάος σε μια περιοχή». Λες και η εκχώρηση της Ερυθράς Θάλασσας δεν το έχει κάνει ήδη.

Η απομάκρυνση του οπλοστασίου τους ενώ προσπαθούσε να ελαχιστοποιήσει τους θανάτους των Χούτι απέτυχε παταγωδώς.

Τι κάνει λάθος η κυβέρνηση Μπάιντεν; Εκτός από κλίμακα, προσπαθεί να στοχεύσει μη επανδρωμένα αεροσκάφη και πυραύλους Χούτι, καθώς και ορισμένες αεροπορικές βάσεις, κατά προτίμηση ακριβώς πριν από τη χρήση τους. Αυτή είναι η ίδια προσέγγιση που απέτυχε στο Ιράκ και είναι επίσης η ίδια προσέγγιση που χρησιμοποιούσε το Ισραήλ εναντίον της Χαμάς σε μια προσπάθεια να αποτρέψει επιθέσεις, να ελαχιστοποιήσει τις απώλειες και να αποφύγει την κλιμάκωση.

Και τότε έγινε η 7η Οκτωβρίου. Από τότε, η ισραηλινή στρατιωτική στρατηγική ήταν να καταστρέψει τις δυνάμεις της Χαμάς ως λειτουργικές μονάδες αντί να στοχεύσει τα αποθέματα πυραύλων της. Και λειτούργησε. Η Χαμάς, όπως και οι Χούτι, είχαν μάθει να εκτοξεύουν ρουκέτες ή μη επανδρωμένα αεροσκάφη από τοποθεσίες μιας χρήσης πριν τραπούν σε φυγή. Ακόμη και όταν καταστραφούν τα αποθέματα πυραύλων, οι τρομοκράτες μπορούν να προχωρήσουν και να χτίσουν περισσότερα.

Οι πύραυλοι μπορούν να αντικατασταθούν, αλλά οι οργανωμένες δυνάμεις που έχουν εκπαιδευτεί μαζί είναι πιο δύσκολο να αντικατασταθούν. Αυτό έδειξε το Ισραήλ. Και λειτούργησε. Παρόλο που το Ισραήλ δεν εστίασε συγκεκριμένα στην εξάλειψη των πυραύλων της Χαμάς, οι επιθέσεις με πυραύλους μειώθηκαν απότομα επειδή δεν υπάρχει κανείς να τους πυροβολήσει. Όταν στοχοποιούνται πύραυλοι, οι τρομοκράτες τρέχουν και ανασυντάσσονται, αλλά όταν στοχοποιούνται οι τρομοκράτες, πρέπει να συνεχίσουν να τρέχουν, ώστε να μην έχουν τον χρόνο και τον χώρο να ανασυνταχθούν.

(Αυτό είναι στην πραγματικότητα η προτεινόμενη συμφωνία ομήρων και οι διάφορες εκκλήσεις για «κατάπαυση του πυρός».)

Ο Μπάιντεν δεν είναι πρόθυμος να βάλει στο στόχαστρο τους Χούτι και έτσι συνεχίζουν να επιτίθενται.

Μετά από δύο μήνες και πάνω από τέσσερις γύρους μεγαλύτερων επιθέσεων, οι επιχειρήσεις διοίκησης και ελέγχου των Χούτι και οι δυνάμεις τους παραμένουν άθικτες ακόμα κι αν έχασαν κάποια υποδομή στην πορεία.

Αυτό θα μπορούσε να είναι συγγνώμη εάν, όπως ο Μπους στο Ιράκ, ο Μπάιντεν πίστευε πραγματικά ότι αυτό που έκανε θα λειτουργούσε, αλλά παραδέχτηκε σε μια απευθείας αναφορά στον Τύπο ότι ξέρει τι κάνει δε θα λειτουργήσει.

Πέρα από τη ζημιά στη ναυτιλία και το κύρος των Ηνωμένων Πολιτειών, δύο Navy SEALS είναι νεκροί επειδή ο αρχιστράτηγος ακολούθησε μια στρατιωτική στρατηγική που ήξερε ότι θα αποτύγχανε.

Ο Μπάιντεν είχε δύο επιλογές στην Υεμένη. Μπορούσε είτε να χτυπήσει δυνατά τους Χούτι είτε να τους αφήσει να κάνουν ό,τι ήθελαν. Και οι δύο ήταν πολιτικά αβάσιμες. Θα ήταν πολύ επιζήμιο πολιτικά να πάμε στις προκριματικές εκλογές προκαλώντας σημαντικές απώλειες σε μια αραβική μουσουλμανική τρομοκρατική ομάδα που αγαπούν οι υποστηρικτές της και τώρα φωνάζουν σε συγκεντρώσεις υπέρ της Χαμάς για «κατάπαυση του πυρός», «γυρίστε πίσω το πλοίο».

Αλλά το να μην κάνετε τίποτα ενώ η ναυτιλία επιβραδύνθηκε και οι τιμές αυξάνονταν θα ήταν επίσης επιζήμιο.

Έχοντας μια επιλογή μεταξύ της αποξένωσης της χώρας και των υποστηρικτών της τρομοκρατίας του κόμματός του, επέλεξε μια μέση λύση από επιθέσεις «παράστασης», όπως το είδος που ο Μπιλ Κλίντον είχε αναπτύξει εναντίον του Οσάμα Μπιν Λάντεν, που θα αποφύγει την προσβολή των υποστηρικτών της τρομοκρατίας, αλλά και δεν θα τερματίσει τις επιθέσεις των Χούτι.

Αυτή η στρατηγική δεν εξυπηρετεί κανέναν εκτός από τον Μπάιντεν, ο οποίος θυσίασε το κύρος του έθνους, μια σημαντική διεθνή οδό και τις ζωές δύο Αμερικανών Ναυτικών SEAL για να κερδίσει τις εκλογές.

Ο Daniel Greenfield είναι συνεργάτης δημοσιογραφίας Shillman στο Κέντρο Ελευθερίας David Horowitz. Αυτό το άρθρο είχε προηγουμένως εμφανιστεί στο περιοδικό Front Page Magazine του Κέντρου .

• Ακολουθήστε τον Daniel Greenfield στο X (πρώην Twitter) και στο Facebook