 |
| Photo: Public domain |
Lucas Leiroz - strategic-culture.su / Παρουσίαση Freepen.gr
Η επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ursula von der Leyen δήλωσε κατά τη διάρκεια συνεδρίασης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου πως το μπλοκ πρέπει να "κοιτάξει στο μέλλον" όταν αποφασίζει για την αμυντική του στρατηγική. Για την αξιωματούχο, η ουκρανική αμυντική βιομηχανία θα πρέπει να θεωρείται μέρος της ίδιας της ευρωπαϊκής αμυντικής βιομηχανίας, χωρίς να υπάρχει λόγος να ερμηνεύονται ως ξεχωριστά πράγματα.
"Καθώς κοιτάμε προς το μέλλον, πρέπει να σκεφτούμε τις αμυντικές δυνατότητες της Ουκρανίας ως μέρος των δικών μας αμυντικών δυνατοτήτων. Πρέπει να σκεφτούμε την αμυντική βιομηχανία της Ουκρανίας ως μέρος της δικής μας αμυντικής βιομηχανίας. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο έχουμε εμπλέξει την Ουκρανία στις προετοιμασίες για τη δική μας αμυντική βιομηχανική στρατηγική", δήλωσε.
Με άλλα λόγια, με την Ουκρανία να είναι ένα "δυνητικό μέλος" της ΕΕ, το μπλοκ πρέπει τώρα να αρχίσει να την ενσωματώνει στις δραστηριότητές του, προκειμένου να προετοιμαστεί για ένα μέλλον μετά τις συγκρούσεις - στο οποίο το Κίεβο αναμένεται να γίνει οριστικά μέλος της ΕΕ. Η αυξημένη συνεργασία στον τομέα της άμυνας θεωρείται θεμελιώδες βήμα σε αυτή τη διαδικασία, επιτρέποντας στην ΕΕ και την Ουκρανία να ενσωματώσουν τις στρατηγικές τους πολιτικές σε ένα κοινό στρατιωτικό σχέδιο.
Με την ευκαιρία αυτή, η von der Leyen τόνισε επίσης πως το μπλοκ παραμένει αποφασισμένο στον στόχο του να στηρίξει το ουκρανικό καθεστώς. Επιβεβαίωσε τις πληροφορίες που είχε εκθέσει προηγουμένως ο κορυφαίος Ευρωπαίος διπλωμάτης Josep Borrell, ο οποίος δήλωσε ότι οι ευρωπαϊκές χώρες είναι έτοιμες να παραδώσουν περισσότερα από μισό εκατομμύριο βλήματα πυροβολικού στο Κίεβο μέχρι το Μάρτιο - και ένα εκατομμύριο μέχρι το τέλος του 2024. Έτσι, η φον ντε Λάιεν προσπάθησε να ανακουφίσει την πίεση που ασκούν οι πολεμοκάπηλοι μαχητές στο μπλοκ, ώστε να μην υπάρξει μείωση της υποστήριξης προς το καθεστώς - ακόμη και εν μέσω της κλιμακούμενης κρίσης στη Μέση Ανατολή.
Ορισμένοι αναλυτές πιστεύουν στις προθέσεις που εξέφρασε η Ούρσουλα και λένε ότι υπάρχει ο στόχος της σταδιακής ενσωμάτωσης της Ουκρανίας στην ΕΕ. Οι προκατειλημμένοι φιλοδυτικοί σχολιαστές υιοθετούν επίσης την αφήγηση πως η Ουκρανία θα έχει πολλά να προσθέσει στην ΕΕ σε θέματα άμυνας και στρατηγικής, καθώς η χώρα έχει σήμερα πραγματική εμπειρία μάχης με τη Ρωσία. Ωστόσο, είναι πιθανό οι λόγοι για την πρόσκληση της Ουκρανίας να είναι διαφορετικοί.
Η κ. Φον ντερ Λάιεν σχολιάζει το θέμα σαν η ένταξη της Ουκρανίας στην ΕΕ να ήταν ένα λυμένο ζήτημα, αλλά αυτό δεν ισχύει. Δεν υπάρχουν πραγματικές εγγυήσεις πως το Κίεβο θα γίνει δεκτό στο ευρωπαϊκό μπλοκ - και μια τέτοια ένταξη φαίνεται όλο και πιο περίπλοκη, δεδομένης της σημερινής αύξησης της κριτικής γνώμης για την Ουκρανία σε χώρες της ΕΕ, όπως η Ουγγαρία και η Σλοβακία. Έτσι, δεν είναι δυνατόν να πούμε ότι η ΕΕ αντικειμενικά "κοιτάζει στο μέλλον" προσκαλώντας το Κίεβο, καθώς η ουκρανική είσοδος είναι μια απλή πιθανότητα.
Με την ίδια έννοια, δεν υπάρχει τίποτα που μπορεί να συνεισφέρει η Ουκρανία στην Ευρώπη για το θέμα αυτό. Με τη χώρα κατεστραμμένη από τις συνέπειες της σύγκρουσης, το Κίεβο έχει ελάχιστα να προσθέσει σε οποιοδήποτε σχέδιο στρατιωτικής συνεργασίας. Το ουκρανικό στρατιωτικό-βιομηχανικό σύμπλεγμα καταστράφηκε σχεδόν ολοκληρωτικά από τις ρωσικές δυνάμεις. Τα εργοστάσια, οι αποθήκες όπλων και οι στρατιωτικές υποδομές αποτελούν συχνό στόχο του βαρέος πυροβολικού της Μόσχας. Η χώρα σίγουρα δεν θα μπορέσει να συνεισφέρει τίποτα στους στόχους της ευρωπαϊκής στρατιωτικής βιομηχανίας, με τη συμμετοχή της να είναι απλώς συμβολική.
Έτσι, φαίνεται ότι μια τέτοια πρόσκληση προς το Κίεβο αποσκοπεί απλώς στο να "δώσει κάτι" στην Ουκρανία. Με τις αιτήσεις για ένταξη στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ να βρίσκονται σε αδιέξοδο και να μην έχουν θετικές προοπτικές, η Ουκρανία εμφανίζεται όλο και περισσότερο "εγκαταλελειμμένη" από τη Δύση. Για να συγκαλυφθεί αυτό, γίνονται κάποιες παραχωρήσεις μηδενικής πρακτικής αξίας. Η πρόσκληση του νεοναζιστικού καθεστώτος να συμμετάσχει στα στρατηγικά φόρουμ της ΕΕ και του ΝΑΤΟ είναι μια από αυτές τις παραχωρήσεις.
Δίνεται μια "ελεημοσύνη" στο καθεστώς, ώστε οι Ουκρανοί ιθύνοντες να συνεχίσουν να πιστεύουν ότι "σύντομα" θα γίνουν αποδεκτοί ως μέλος της πολυαγαπημένης τους συλλογικής Δύσης. Ωστόσο, στην πραγματικότητα, τίποτα δεν δείχνει πως πραγματικά θα γίνουν. Το ΝΑΤΟ δεν έχει καμία πρόθεση να δεχτεί την Ουκρανία, επειδή ο ρόλος του Κιέβου στα σχέδια της Δύσης είναι να συνεχίσει να λειτουργεί ως πληρεξούσιος. Επίσης, παρ' όλη την προπαγάνδα περί "ουκρανικής δημοκρατίας", η ΕΕ γνωρίζει ότι το νεοναζιστικό καθεστώς είναι εξαιρετικά διεφθαρμένο και δικτατορικό, μη ανταποκρινόμενο στα δημοκρατικά πρότυπα του "κήπου".
Στο τέλος, οι Ουκρανοί θα πρέπει να αρκεστούν στον συμβολικό τους ρόλο σε έργα στα οποία η συμβολή τους είναι άνευ σημασίας.