U.S. Steel: ΠΩΛΕΙΤΑΙ. Η κόκκινη σημαία για το μέλλον της Αμερικής

Έχετε ακούσει ποτέ για την άνοδο και την πτώση ενός βιομηχανικού γίγαντα πιο γρήγορα από ό,τι μπορείτε να πείτε "χάλυβας"; Φανταστείτε μια ιστορία δύο τιτάνων, των J. P. Morgan και Andrew Carnegie-που δημιούργησαν μια αυτοκρατορία, για να την δουν να καταρρέει σαν σκουριασμένο λείψανο έναν αιώνα αργότερα. Πώς κατάφερε η U.S. Steel, που γεννήθηκε από τον ιδρώτα και την εφευρετικότητα αυτών των αμερικανικών ειδώλων, να βρεθεί από το κορυφαίο όνομα στην 27η θέση της παγκόσμιας κατάταξης; Και το κερασάκι στην τούρτα: γιατί δεν είναι πλέον κόκκινο, λευκό και μπλε, αλλά μάλλον ανερχόμενο ηλιοκαμένο, που δημοπρατήθηκε σε ιαπωνική εταιρεία λίγο πριν χτυπήσουν οι καμπάνες των Χριστουγέννων; Η εταιρεία δημοπρατήθηκε από το διοικητικό της συμβούλιο στον πλειοδότη, ο οποίος στην προκειμένη περίπτωση ήταν μια ιαπωνική εταιρεία, η Nippon Steel.

Vedica Singh - tfiglobalnews.com / Παρουσίαση Freepen.gr

Η πώληση της U.S. Steel αποτελεί ισχυρό σύμβολο της αποβιομηχάνισης της Αμερικής. Ωστόσο, η σημασία της υπερβαίνει τον συμβολισμό. Αποτελεί πραγματική απειλή για τη μακροπρόθεσμη οικονομική και εθνική ασφάλεια της Αμερικής. Αυτή η απειλή ανάγκασε τους γερουσιαστές J. D. Vance, Josh Hawley και εμένα να παροτρύνουμε την Επιτροπή Ξένων Επενδύσεων στις Ηνωμένες Πολιτείες (CFIUS) να εμποδίσει την εξαγορά - μια έκκληση που τώρα επαναλαμβάνεται από την κυβέρνηση Biden.

Οι συντηρητικοί υποστηρίζουν ότι η Ιαπωνία, ένας στενός σύμμαχος, δεν θα έπρεπε να έχει κανένα πρόβλημα με τον έλεγχο μιας κρίσιμης αμερικανικής εταιρείας χάλυβα. Αλλά θα πρέπει οι ΗΠΑ να παραβλέψουν πιθανούς κινδύνους μόνο και μόνο λόγω φιλίας;

Φυσικά είναι αλήθεια ότι η Ιαπωνία είναι σύμμαχος. Η φιλία των ΗΠΑ με το Τόκιο είναι αδιαμφισβήτητη και απαραίτητη καθώς αντιμετωπίζουν από κοινού την απειλή της κομμουνιστικής Κίνας. Αλλά ακόμη και οι καλύτεροι φίλοι δε συμφωνούν σε όλα -το αντίθετο επιχείρημα στον επικίνδυνο τομέα της εθνικής ασφάλειας θα ήταν ανόητο. Είναι κοινή λογική πως υπάρχουν κάποια πράγματα που δεν πρέπει να αναθέτεις σε άλλους όταν μπορείς να τα κάνεις μόνος σου. Η διαχείριση των χαλυβουργείων της Αμερικής, τα οποία κατασκευάζουν τα θεμελιώδη δομικά στοιχεία του σύγχρονου πολιτισμού, είναι ένα από αυτά τα πράγματα.

Ενώ οι επικριτές μπορεί να ισχυριστούν ότι η U.S. Steel έχει μικρή σημασία για την εθνική τους ασφάλεια, όπως γράφουν οι συντάκτες του National Review: "Ακόμη και αν η U.S. Steel εξαφανιζόταν εντελώς, οι ΗΠΑ θα εξακολουθούσαν να έχουν παραγωγική ικανότητα για να καλύψουν τις αμυντικές ανάγκες". Επικαλούνται τον πρώην υπουργό Άμυνας Jim Mattis, ο οποίος εκτίμησε πως ο στρατός χρειάζεται μόνο το 3% της εγχώριας παραγωγής χάλυβα για να λειτουργήσει.

Είναι περίεργο ότι παραβλέπουν το γεγονός πως οι αμυντικές απαιτήσεις αυξάνονται σημαντικά όταν ένα έθνος μεταβαίνει από ειρηνική σε πολεμική βάση. Στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, για παράδειγμα, η κυβέρνηση των ΗΠΑ κατανάλωνε περίπου το 60 τοις εκατό του εγχώριου χάλυβα, ακόμη και με σημαντικά υψηλότερα στοιχεία παραγωγής σε σύγκριση με σήμερα. Σε περίπτωση που οι ΗΠΑ αντιμετωπίσουν μια σύγκρουση παρόμοιας κλίμακας, το Υπουργείο Εμπορίου υποστηρίζει ότι "η υπάρχουσα εγχώρια παραγωγική ικανότητα χάλυβα θα ήταν ανεπαρκής για να καλύψει τις ανάγκες εθνικής ασφάλειας".

Και η πραγματική σύγκρουση δεν είναι υποθετική. Ο εξορθολογισμός που επέβαλε η κυβέρνηση Κλίντον αποδυνάμωσε το αμυντικό βιομηχανικό ίδρυμα των ΗΠΑ σε τέτοιο βαθμό ώστε το άλλοτε φημισμένο "οπλοστάσιο της δημοκρατίας" να αγωνίζεται τώρα να βοηθήσει τους συμμάχους σε δύο παγκόσμιους πολέμους, παρά το γεγονός ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν συμμετέχουν άμεσα σε κανέναν από αυτούς. Πολλές πιθανές συγκρούσεις θα μπορούσαν να προκύψουν στο ορατό μέλλον, μεταξύ άλλων και με την κομμουνιστική Κίνα. Είναι τρομερή σκέψη να φανταστεί κανείς παρατεταμένες μάχες με σύγχρονους βιομηχανικούς αντιπάλους - αλλά είναι οι ΗΠΑ έτοιμες για ένα τέτοιο σενάριο;

Προς το παρόν, η απάντηση φαίνεται να είναι ένα ηχηρό όχι. Για να αλλάξουν την πορεία τους, πρέπει να εγκαταλείψουν τη μυωπία και την απλοϊκή παγκοσμιοποίηση που κυριαρχούν τόσο πολύ και στα δύο άκρα του πολιτικού φάσματος. Πάρα πολλοί δίνουν προτεραιότητα στα άμεσα κέρδη, ενώ αγνοούν τη μακροπρόθεσμη ισχύ και κυριαρχία. Ωστόσο, υπάρχει διάκριση μεταξύ της αντιμετώπισης του παρόντος και της παραμέλησης του μέλλοντος, όπως ακριβώς υπάρχει μεταξύ εγχώριων και ξένων εταιρειών.

Το Κογκρέσο γνωρίζει καλά αυτή την πραγματικότητα εδώ και αρκετό καιρό. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο τόσο οι Δημοκρατικοί όσο και οι Ρεπουμπλικάνοι ένωσαν τις δυνάμεις τους κατά τη διάρκεια της θητείας του Προέδρου Ρόναλντ Ρέιγκαν για την ενίσχυση του CFIUS, επιτρέποντάς του να αντιτίθεται σε ξένες εξαγορές αμερικανικών εταιρειών που συνιστούν απειλή για την εθνική ασφάλεια. Ωστόσο, το CFIUS ήταν επιδεικτικά ανενεργό τον τελευταίο καιρό.

Το 2008, το Reuters αποκάλυψε ότι η Ρωσία είχε αποκτήσει σχεδόν το 10% της αμερικανικής παραγωγής χάλυβα και το CFIUS δεν είχε παρέμβει. Κατά συνέπεια, πολλά εργοστάσια και χαλυβουργίες αντιμετώπιζαν το κλείσιμο. Εάν στοχεύουμε στη διατήρηση της ανθεκτικότητας της αμυντικής βιομηχανικής μας βάσης, είναι επιτακτική ανάγκη η CFIUS να εκπληρώσει το ρόλο που έχει αναλάβει.

Οι ΗΠΑ χρειάζονται μια πιο ολοκληρωμένη κατανόηση της εθνικής ασφάλειας. Ενώ οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής αναγνωρίζουν ευρέως την ανάγκη ενίσχυσης των κρίσιμων αλυσίδων εφοδιασμού, οι περισσότεροι κρύβονται πίσω από την ιδεολογία "μικρή αυλή, ψηλός φράχτης" της κυβέρνησης Μπάιντεν, περιορίζοντας την ομοσπονδιακή προστασία αποκλειστικά σε τεχνολογίες αιχμής. Στην πραγματικότητα, η χώρα απαιτεί πολύ ευρύτερα μέτρα. Η κρίση του COVID-19 αποκάλυψε τους κινδύνους που εγκυμονεί η εξάρτηση από ξένες οντότητες για βασικά αγαθά, από φάρμακα έως πυραύλους. Αυτή η εξάρτηση μπορεί να μη φαίνεται επικίνδυνη σε καιρό ειρήνης, αλλά μπορεί να αποσταθεροποιήσει ολόκληρη τη χώρα κατά τη διάρκεια κρίσεων.

Η αδιαφορία του Μπάιντεν για θεμελιώδεις τομείς όπως ο χάλυβας είναι ένα επικίνδυνο σφάλμα. Σε περιόδους ολέθριων συγκρούσεων, αυτοί οι τομείς αποτελούν το θεμέλιο της διατήρησης της ελευθερίας της χώρας.

Νεότερη Παλαιότερη
--------------
Ακούστε το τελευταίο ηχητικό από τη ΜΕΣΗ ΓΡΑΜΜΗ


Η Freepen.gr ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει για τα άρθρα / αναρτήσεις που δημοσιεύονται και απηχούν τις απόψεις των συντακτών τους και δε σημαίνει πως τα υιοθετεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών ή ότι υπάρχει κάποιο σφάλμα, επικοινωνήστε μέσω e-mail