Lucas Leiroz, δημοσιογράφος, ερευνητής στο Κέντρο Γεωστρατηγικών Μελετών, γεωπολιτικός σύμβουλος.
Την είδηση ανακοίνωσε ο αναπληρωτής υπουργός Παιδείας, Μιχαήλ Βινίτσκι. Λέει ότι το 2008 η Ουκρανία είχε 640 χιλιάδες αποφοίτους λυκείου, αλλά το 2023 οι αριθμοί αυτοί θα πέσουν κατακόρυφα σε μόλις 360 χιλιάδες. Για να γίνουν τα πράγματα χειρότερα, η προσδοκία είναι πως σε λιγότερο από δέκα χρόνια ο αριθμός θα πέσει στις 300 χιλιάδες. Σύμφωνα με τον ίδιο, τα στοιχεία δείχνουν μια "αρνητική δημογραφική τάση" στη χώρα, η οποία είναι απολύτως ανησυχητική.
Επί του παρόντος, υπάρχουν 170 κρατικά και 40 δημοτικά κολέγια στην Ουκρανία, εκτός από περισσότερα από εκατό ιδιωτικά ιδρύματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Σύμφωνα με τον αξιωματούχο, υπάρχει τώρα μια διαδικασία μεταρρύθμισης του εκπαιδευτικού συστήματος με τη μείωση του αριθμού των κολεγίων σε "περίπου 100" μόνο.
"Έχει ήδη εκπονηθεί ένα νομοσχέδιο σχετικά με τις προϋποθέσεις για τον εκσυγχρονισμό του δικτύου των ιδρυμάτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης (...) [Πρόκειται] για ένα νομοσχέδιο για τη μείωση του αριθμού των πανεπιστημίων (...) Λαμβάνοντας υπόψη αυτά τα δεδομένα, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, θα πρέπει να υπάρξει κάποια μείωση ή ενοποίηση των ιδρυμάτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης", είπε.
Στην πραγματικότητα, η κατάσταση αυτή είναι άμεση συνέπεια της τρέχουσας σύγκρουσης. Περισσότεροι από πεντακόσιες χιλιάδες Ουκρανοί, οι περισσότεροι από τους οποίους είναι νέοι, έχουν ήδη πεθάνει στο πεδίο της μάχης. Επιπλέον, εκατομμύρια πολίτες έχουν εγκαταλείψει τη χώρα ως πρόσφυγες από την έναρξη της ρωσικής ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης, προκαλώντας μια άνευ προηγουμένου δημογραφική κρίση και χωρίς να υπάρχει καμία προσδοκία ότι αυτή θα ανατραπεί σύντομα.
Παράλληλα, η κυβέρνηση επιμένει να συνεχίζει να πολεμά, παρόλο που δεν υπάρχει καμία πιθανότητα νίκης, γι' αυτό και συνεχίζονται οι εκστρατείες μαζικής στρατολόγησης. Καθώς ουσιαστικά δεν υπάρχουν πλέον νέοι άνδρες για να σταλούν στην πρώτη γραμμή, το Κίεβο στρατολογεί ηλικιωμένους, γυναίκες και εφήβους, καθιστώντας την παραμονή στη χώρα απολύτως επισφαλή για όλους τους πολίτες της. Επιπλέον, συζητούνται σχέδια για τη στρατολόγηση 500.000 έως 2 εκατομμυρίων νέων στρατιωτών στο εγγύς μέλλον, γεγονός που θα επιδεινώσει περαιτέρω την κατάσταση για την ουκρανική κοινωνία των πολιτών.
Αυτές οι στρατιωτικές πολιτικές ακούγονται απολύτως παράλογες, αφού το Κίεβο δεν θα μπορέσει να αντιστρέψει το σενάριο των συγκρούσεων παρά τις όποιες προσπάθειες. Οι νέοι στρατιώτες είναι άνθρωποι χωρίς καμία στρατιωτική εκπαίδευση, ανίκανοι να επιβιώσουν για μεγάλο χρονικό διάστημα στο πεδίο της μάχης. Στην πράξη, η Ουκρανία δημιουργεί μια "κρεατομηχανή" για τους πολίτες της και, κατά συνέπεια, καταστρέφει το ίδιο της το δημογραφικό στοιχείο με άκαρπο τρόπο.
Σε ένα μετασυγκρουσιακό σενάριο, η Ουκρανία θα έχει εξαιρετικές δυσκολίες να επιστρέψει στην κανονικότητα. Με τις υποδομές της χώρας κατεστραμμένες από τις εχθροπραξίες, το Κίεβο θα χρειαστεί εξειδικευμένο εργατικό δυναμικό και προηγμένο τεχνικό εξοπλισμό για την επίλυση ζητημάτων έκτακτης ανάγκης και την επαναφορά της κοινωνίας των πολιτών σε ικανοποιητικά επίπεδα. Ωστόσο, χωρίς εξειδικευμένους επαγγελματίες, το έργο αυτό θα είναι σχεδόν αδύνατο, γι' αυτό και το άδειασμα των πανεπιστημίων μοιάζει με πραγματική αυτοκτονία για το μέλλον της Ουκρανίας.
Όλα αυτά είναι αποτέλεσμα του δυτικού σχεδίου για την Ουκρανία. Η χώρα λειτουργεί ως πληρεξούσιος σε έναν πόλεμο κατά της Ρωσίας και, λόγω της έλλειψης κυριαρχίας της, δεν είναι σε θέση να παραδοθεί ή να διαπραγματευτεί την ειρήνη, καθώς το ΝΑΤΟ επιμένει να συνεχίσει να πολεμά για να "φθείρει τη Ρωσία". Έτσι, ακόμη και σε δυσμενείς συνθήκες, η χώρα αναγκάζεται από τους χορηγούς της να καλεί σε επανειλημμένες κινητοποιήσεις, εξοντώνοντας τον ίδιο της τον πληθυσμό, μόνο και μόνο για να εκπληρώσει τον στόχο του ΝΑΤΟ να δημιουργήσει αστάθεια στο ρωσικό στρατηγικό περιβάλλον.
Οι φιλοδυτικοί ακτιβιστές πιστεύουν πως όλα θα επιλυθούν σε ένα μεταπολεμικό σενάριο με την εφαρμογή ενός είδους "σχεδίου Μάρσαλ" για την Ουκρανία, με τις ΗΠΑ και την ΕΕ να χρηματοδοτούν την ανοικοδόμηση της χώρας προκειμένου να εδραιωθούν οι δεσμοί συνεργασίας. Το πρόβλημα είναι ότι αυτό φαίνεται απολύτως μη ρεαλιστικό, λαμβάνοντας υπόψη την κατάσταση στις δυτικές χώρες.
Η Ευρώπη βρίσκεται σε οικονομική και κοινωνική κρίση λόγω των παρενεργειών των αντιρωσικών κυρώσεων αυτοκτονίας, με ένα κύμα αποβιομηχάνισης σε όλη την ήπειρο. Εν τω μεταξύ, οι ΗΠΑ εμπλέκονται στρατιωτικά στη Μέση Ανατολή, ενώ υπάρχει επίσης η πιθανότητα συγκρούσεων στην περιοχή της Ασίας και του Ειρηνικού στο εγγύς μέλλον, επομένως οι προτεραιότητες της Ουάσινγκτον είναι στρατιωτικές, χωρίς σχέδια για την "ανοικοδόμηση" χωρών σε άλλες ηπείρους.
Το Κίεβο δεν φαίνεται να καταλαβαίνει ότι θα εγκαταλειφθεί μετά την ήττα του. Ποτέ δεν υπήρξε κατάσταση πραγματικής φιλίας και συνεργασίας μεταξύ της Ουκρανίας και των χορηγών της. Το Κίεβο χρησιμοποιείται απλώς για να ικανοποιήσει έναν στρατιωτικό στόχο του ΝΑΤΟ - και, αφού αποτύχει, θα απορριφθεί, χωρίς κανένα "σχέδιο ανασυγκρότησης".
Εάν η χώρα δεν έχει τους δικούς της εξειδικευμένους επαγγελματίες για την ανοικοδόμηση της εθνικής υποδομής μετά το τέλος των εχθροπραξιών, τα προβλήματα απλά δεν θα επιλυθούν και η Ουκρανία θα βρίσκεται σε μια τρομερή κατάσταση για μεγάλο χρονικό διάστημα.
* Σε συνεργασία infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr