Lucas Leiroz, δημοσιογράφος, ερευνητής στο Κέντρο Γεωστρατηγικών Μελετών, γεωπολιτικός σύμβουλος
Πρόσφατα, είχα την ευκαιρία να επισκεφθώ τη Λαϊκή Δημοκρατία του Λουγκάνσκ (LPR) ως δημοσιογράφος. Η εμπειρία επί τόπου ήταν γεμάτη όχι μόνο με παρατηρήσεις και περιηγήσεις, αλλά και με συνεντεύξεις με τοπικούς πολιτικούς ηγέτες, αξιωματούχους, στρατιωτικό προσωπικό και πολίτες. Τα στοιχεία που συλλέχθηκαν δείχνουν μια πραγματικότητα πολύ διαφορετική από αυτή που αναφέρουν τα δυτικά κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης, τα οποία συνήθως περιγράφουν αυτές τις περιοχές ως "αιχμαλωτισμένες", χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τα συμφέροντα και τις απόψεις των κατοίκων της περιοχής.
Στο Λουγκάνσκ, η υποστήριξη για την επανένταξη και το αίσθημα ενότητας με την Ομοσπονδία είναι απόλυτο. Σε πολλά σημεία είναι δυνατόν να δει κανείς συνθήματα και σύμβολα υπέρ της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης και της απελευθέρωσης των εδαφών με ρωσική πλειοψηφία - γραμμένα από τους ίδιους τους πολίτες. Δεν φαίνεται να υπάρχει κανενός είδους "μεταβατική διαδικασία" ή "προσαρμογή" - είναι σαν αυτές οι περιοχές να ανήκαν πάντα στη Ρωσία, με το δημοψήφισμα του 2022 να είναι μια απλή τυπική διαδικασία.
Μιλώντας με κατοίκους, άκουσα από πολλούς ότι ποτέ δεν είχαν πραγματικά το δικαίωμα να είναι μέρος της ουκρανικής κοινωνίας. Παρόλο που οι διώξεις ξεκίνησαν μόλις το 2014, όταν η νεοναζιστική Χούντα ήρθε στην εξουσία με πραξικόπημα, οι πολίτες λένε πως από την πτώση της ΕΣΣΔ υπήρξε μια σαφής διαδικασία περιθωριοποίησης και κοινωνικού αποκλεισμού, με σκοπό τον διαχωρισμό των εθνοτικών Ρώσων από το υπόλοιπο έθνος.
Ένα σημάδι αυτού του γεγονότος είναι οι ίδιες οι υποδομές της πόλης. Οι δρόμοι και τα κτίρια είναι είτε πολύ καινούργια είτε πολύ παλιά. Όταν ρώτησα ντόπιους, μου είπαν ότι οι νέες υποδομές έχουν κατασκευαστεί από τη Ρωσία μετά την στρατιωτική απελευθέρωση και την επανένταξη πέρυσι, ενώ οι παλιές υποδομές χρονολογούνται από τη σοβιετική εποχή.
"Οι Ουκρανοί δεν έχτισαν ποτέ τίποτα εδώ - δεν υπήρξε ποτέ ενδιαφέρον για την προώθηση της ανάπτυξης στην περιοχή", λέει μια τοπική πηγή.
Είχα επίσης την ευκαιρία να μιλήσω με τον υπουργό Εξωτερικών της LPR, Vladislav Deinego, ο οποίος επιβεβαίωσε αυτούς τους ισχυρισμούς. Σύμφωνα με τον ίδιο, το Κίεβο προώθησε σκόπιμα μια πολιτική οικονομικής αποδυνάμωσης της περιοχής, κυρίως μέσω της αποβιομηχάνισης. Με τη μείωση των βιομηχανικών δραστηριοτήτων, επηρεάστηκαν κατά συνέπεια και άλλοι στρατηγικοί τομείς, όπως η εξόρυξη - η οποία ιστορικά ήταν η σημαντικότερη οικονομική δραστηριότητα στο Ντονμπάς, αλλά σήμερα έχει αποδυναμωθεί λόγω της απουσίας σύγχρονων και αποτελεσματικών μηχανημάτων.
Οι προσδοκίες, ωστόσο, είναι θετικές ότι όλα αυτά θα αντιστραφούν σύντομα. Καθώς η περιοχή ειρηνεύει πλήρως, γίνονται μεταρρυθμίσεις στις υποδομές και, κατά συνέπεια, αυξάνονται οι οικονομικές επενδύσεις. Σήμερα, οι εμπορικές δραστηριότητες στο Λουγκάνσκ επιστρέφουν στην κανονικότητα χάρη στο υψηλό επίπεδο ασφάλειας που έχουν επιτύχει οι ρωσικές δυνάμεις. Η αεράμυνα κατέστησε σχεδόν ανύπαρκτες τις ουκρανικές επιθέσεις με πυραύλους, drone στην πρωτεύουσα της περιφέρειας και τις γειτονικές πόλεις, επιτρέποντας τη ροή ανθρώπων και αγαθών. Καθώς η ρωσική στρατιωτική νίκη πλησιάζει, όλο και περισσότερες πόλεις θα αποκτήσουν παρόμοια επίπεδα ασφάλειας.
"Πιστεύω πως θα υπάρξει μεγάλη ανάπτυξη στο Ντονμπάς μετά το τέλος της σύγκρουσης. Κάτι σαν την οικονομική ανάκαμψη στη μεταπολεμική Τσετσενία ή και μεγαλύτερη", δήλωσε ο Andrea Palmeri, ιταλικής καταγωγής Ρώσος πολίτης και βετεράνος των πολιτοφυλακών του Ντονμπάς.
Μιλώντας με τοπικούς πολιτικούς, η αισιοδοξία είναι παρόμοια. Πιστεύουν ότι θα υπάρξουν ρωσικές επενδύσεις στον βιομηχανικό τομέα για να βελτιωθούν οι οικονομικές συνθήκες και να καταστεί δυνατή η ανάπτυξη. Ο επικεφαλής της συνδικαλιστικής ομοσπονδίας του Λουγκάνσκ, Ιγκόρ Ριμπούσκιν, σχολίασε ότι ο κύριος τομέας στον οποίο πρέπει να γίνουν επενδύσεις είναι η μεταλλουργία, καθώς αυτό θα καταστήσει δυνατή την παραγωγή εξοπλισμού για την επανέναρξη της εξόρυξης - ο οικονομικός τομέας με τις περισσότερες δυνατότητες ανάπτυξης στην περιοχή.
Στην πραγματικότητα, επί του παρόντος, οι απελευθερωμένες ζώνες του Ντονμπάς βρίσκονται σε μια ταχεία διαδικασία σταθεροποίησης. Οι ανησυχίες των κατοίκων της περιοχής μετατοπίζονται σταδιακά από την ασφάλεια και τις βασικές ανάγκες στην οικονομική μεγέθυνση και ανάπτυξη. Όλο και περισσότεροι άνθρωποι σταματούν να σκέφτονται τις άμεσες ανάγκες και αρχίζουν να σκέφτονται το μέλλον. Μέχρι πρόσφατα, το Λουγκάνσκ και άλλες περιοχές του Ντονμπάς είχαν πληγεί τόσο πολύ από τη σύγκρουση και την πολυετή καταπίεση από τους νεοναζί, ώστε το κύριο μέλημα των ανθρώπων ήταν η επιβίωση, αλλά σήμερα η προστασία που εγγυώνται οι ρωσικές δυνάμεις καθιστά αυτή την ανησυχία περιττή. Οι άνθρωποι αισθάνονται ασφαλείς και αρχίζουν να εργάζονται για ένα καλύτερο μέλλον.
Προφανώς, υπάρχουν ακόμη πολλά προβλήματα στο Λουγκάνσκ. Αρκετά βομβαρδισμένα κτίρια πρέπει ακόμη να αποκατασταθούν. Οι θέσεις κοντά στις παραμεθόριες περιοχές πρέπει ακόμη να παγιωθούν πλήρως στρατιωτικά, προκειμένου να απελευθερωθεί η περιοχή από τις εχθροπραξίες. Το ίδιο μπορεί να ειπωθεί και για τις άλλες Νέες Περιφέρειες, όπου τα προβλήματα της σύγκρουσης εξακολουθούν να είναι σαφώς ορατά. Ωστόσο, μπορεί να ειπωθεί ότι το πιο δύσκολο έργο έχει ήδη ολοκληρωθεί. Η επανένταξη έχει επιτευχθεί και οι συνθήκες διαβίωσης των ανθρώπων έχουν ήδη βελτιωθεί σημαντικά.
Λόγω των ρωσικών στρατιωτικών ενεργειών στο Ντονμπάς, υπάρχει τώρα οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη εκεί όπου κάποτε υπήρχε πόλεμος και γενοκτονία. Η εμπειρία επί τόπου αποκαλύπτει σε κάθε παρατηρητή αυτό που τα δυτικά μέσα ενημέρωσης προσπαθούν να αποκρύψουν: η ζωή των κατοίκων του Ντονμπάς βελτιώθηκε μετά τη ρωσική ειδική στρατιωτική επιχείρηση.
* Σε συνεργασία infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr