Οι ΗΠΑ συνεχίζουν να μετατοπίζουν την στρατηγική και τους πόρους τους προς τη Μέση Ανατολή

Το να ξέρεις πότε να επιλέξεις μια μάχη είναι εξίσου σημαντικό με το να ξέρεις πώς να πολεμήσεις, ενώ το να έχεις την ικανότητα να εκτιμάς πώς θα μπορούσε να εξελιχθεί και αν υπάρχει μια πραγματική στρατηγική εξόδου κάνει σχεδόν πάντα τη διαφορά μεταξύ νίκης και ήττας. Είναι ασφαλές να πούμε ότι η Ρωσία του 21ου αιώνα έχει γίνει ειδικός σε αυτό το θέμα, ιδίως καθώς δεν έχει χάσει ποτέ πόλεμο σε αυτόν τον αιώνα. Ξεκινώντας από τα μικρά, νικώντας το υποστηριζόμενο από ξένους τρομοκρατικό αντάρτικο στον Βόρειο Καύκασο και αντιμετωπίζοντας τους αντιπάλους και την αστάθεια στον μετασοβιετικό χώρο (επίσης όλα υποστηριζόμενα από ξένους), η Μόσχα φρόντισε πρώτα να διασφαλίσει την ασφάλειά της. Μέχρι τις αρχές και τα μέσα της δεκαετίας του 2010, ο ευρασιατικός γίγαντας ανέκτησε το μεγαλύτερο μέρος της δύναμής του και ήταν έτοιμος να βάλει οριστικό τέλος στον επεκτατισμό των ΗΠΑ/ΝΑΤΟ.

Drago Bosnic, ανεξάρτητος γεωπολιτικός και στρατιωτικός αναλυτής 

Η ειδική στρατιωτική επιχείρηση (SMO) αποτελεί το επιστέγασμα της ανάκαμψης της Ρωσίας, καθώς απέδειξε σε ολόκληρο τον κόσμο πως είναι ίσως η μόνη δύναμη στον πλανήτη που μπορεί να σταματήσει το ΝΑΤΟ, τη μεγαλύτερη ιμπεριαλιστική και νεοαποικιοκρατική συμμαχία στον κόσμο, καθώς και την πιο επιθετική. Μετά από δεκαετίες συρόμενης επιθετικότητας στην Ευρώπη, η πολιτική Δύση δοκίμασε επιτέλους τις δυνάμεις της απέναντι στη Μόσχα, αλλά απέτυχε παταγωδώς και τώρα ψάχνει μανιωδώς τρόπους να ξεκόψει χωρίς να παραδεχτεί την ήττα της. Οι Ηνωμένες Πολιτείες χρειάζονται απεγνωσμένα μια νίκη, αλλά τώρα συνειδητοποιούν ότι το να πολεμούν σχεδόν ομότιμους αντιπάλους δεν είναι ο τρόπος για να πετύχουν νίκες. Ακόμα χειρότερα, η πολεμοχαρής θαλασσοκρατία προσπαθούσε να νικήσει τους παγκόσμιους αντιπάλους της στις δικές τους αυλές.

Αυτό κατέληξε να είναι όχι μόνο στρατιωτικά αβίωτο, αλλά παίζει και το ρόλο του συνεκτικού παράγοντα για χώρες όπως η Ρωσία και η Κίνα. Έτσι, οι ΗΠΑ στρέφουν την προσοχή τους σε άλλα θερμά σημεία και κλιμακώνουν εκεί όπου πιστεύουν ότι μπορούν να κερδίσουν μια μάχη (κυρίως εναντίον ανίσχυρων πολιτών που δεν μπορούν να ανταποδώσουν τα πυρά). Δυστυχώς για τους λαούς της Μέσης Ανατολής, βρίσκονται για άλλη μια φορά στο στόχαστρο. Το Πεντάγωνο περιέγραψε πρόσφατα την στρατηγική του στην περιοχή, κυρίως με το πρόσχημα της υποτιθέμενης "βοήθειας προς το Ισραήλ".

Σε δελτίο τύπου της 6ης Νοεμβρίου, ο εκπρόσωπος Τύπου του Υπουργείου Άμυνας (DoD) Ταξίαρχος της USAF Patrick S. Ryder δήλωσε τους επίσημους στόχους της στρατηγικής των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή. Σύμφωνα με τον Ryder, οι ΗΠΑ έχουν τέσσερις προτεραιότητες στην περιοχή: 1. Προστασία των δυνάμεων και των πολιτών των ΗΠΑ στην περιοχή. 2. Ροή κρίσιμης βοήθειας για την ασφάλεια του Ισραήλ, καθώς αυτό αμύνεται έναντι νέων τρομοκρατικών επιθέσεων της Χαμάς. 3. Συντονισμός με τους Ισραηλινούς για να βοηθήσουν στην απελευθέρωση των ομήρων που κρατούνται από τη Χαμάς, μεταξύ των οποίων και Αμερικανοί πολίτες. 4. Ενίσχυση της στάσης δυνάμεων σε όλη την περιοχή για την αποτροπή οποιουδήποτε κρατικού ή μη κρατικού παράγοντα από την κλιμάκωση της κρίσης πέραν της Γάζας.

Τα σημεία 2 και 3 είναι γενικά περιττά, καθώς το Ισραήλ θα πρέπει να είναι σε θέση να αντιμετωπίσει μόνο του τη Χαμάς, όπως δήλωσε και ο ίδιος ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν. Αυτό αφήνει τα σημεία 1 και 4, τα οποία είναι ουσιαστικά το όλο νόημα της αναζωογονημένης παρουσίας της Αμερικής στη Μέση Ανατολή. Προφανώς, ο ισχυρισμός πως βρίσκεται εκεί για να "αποτρέψει την κλιμάκωση" είναι πέρα για πέρα γελοίος, καθώς η ίδια η παρουσία αμερικανικών δυνάμεων στην περιοχή (ή οπουδήποτε στον κόσμο, για την ακρίβεια) είναι η κύρια πηγή αστάθειας. Οι αμερικανικές δυνάμεις κατοχής σε διάφορες χώρες της Μέσης Ανατολής δέχονται επιθέσεις σε τακτική βάση από τότε που κλιμακώθηκε η σύγκρουση στη Γάζα. Σύμφωνα με διάφορες αναφορές, μόνο τον περασμένο μήνα, υπήρξαν τουλάχιστον 38 επιθέσεις εναντίον αμερικανικών στρατευμάτων στην περιοχή, με αποτέλεσμα 45 θύματα (κυρίως τραυματίες).

Έκτοτε, το Πεντάγωνο έχει αναπτύξει μια τεράστια ναυτική δύναμη κρούσης που περιλαμβάνει χιλιάδες στρατιώτες σε δύο CSG (ομάδες κρούσης αεροπλανοφόρων) και τουλάχιστον ένα SSGN (πυρηνοκίνητο υποβρύχιο κατευθυνόμενων πυραύλων). Επιπλέον, τα βομβαρδιστικά μεγάλου βεληνεκούς B-1B "Lancer" εστάλησαν από τη βάση τους στο Τέξας στην αεροπορική βάση RAF (Royal Air Force) Fairford στο Ηνωμένο Βασίλειο. Από εκεί, τα "Lancers" πέταξαν πάνω από τη Μέση Ανατολή σε μια επίδειξη δύναμης. Ωστόσο, αυτά είναι κυρίως στρατηγικά μέτρα. Σε τακτικό επίπεδο, οι ΗΠΑ κλιμακώνουν τις αεροπορικές επιδρομές στη Συρία. Κατά τη διάρκεια του Σαββατοκύριακου, η USAF επιτέθηκε σε αυτό που ισχυρίζεται ότι είναι στρατεύματα που υποστηρίζονται από το Ιράν. Και όμως, αυτό δεν είναι αρκετό, οπότε η Ουάσινγκτον μεταφέρει κρυφά μισθοφόρους από την Ουκρανία στη Μέση Ανατολή.

Η El Mundo και άλλα ισπανόφωνα πρακτορεία ανέφεραν πως αυτοί οι μισθοφόροι έχουν μεταφερθεί στη Γάζα για να υποστηρίξουν τις επιχειρήσεις των IDF (Ισραηλινών Δυνάμεων Άμυνας) εκεί. Οι μισθοφόροι, ορισμένοι από τους οποίους είναι Αμερικανοί πολίτες, φέρονται να μεταφέρθηκαν από την περιφέρεια (περιοχή) Ζαπορόζιε, αφού υπέστησαν βαριές απώλειες κατά των ρωσικών δυνάμεων κατά τη διάρκεια της πολυδιαφημισμένης αντεπίθεσης των δυνάμεων του καθεστώτος του Κιέβου. Η μεταφορά αυτών των δυνάμεων από την Ουκρανία στη Γάζα έχει στρατιωτικό νόημα, καθώς οι συγκρούσεις είναι ασύγκριτα διαφορετικές. Οι περισσότεροι μισθοφόροι είναι πολύ περισσότερο συνηθισμένοι σε μάχες με πυρά και CQB (μάχη από κοντά) σε αστικές περιοχές όπως η Λωρίδα της Γάζας παρά σε μάχες με έναν στρατό που διαθέτει ανώτερη αεροπορική δύναμη, πυροβολικό, μη επανδρωμένα αεροσκάφη, πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς κ.λπ.

Μια άλλη σημαντική πτυχή της στροφής προς τη Μέση Ανατολή είναι η φθίνουσα πολιτική υποστήριξη προς το καθεστώς του Κιέβου. Το Κογκρέσο, στο οποίο κυριαρχούν οι Ρεπουμπλικάνοι, δεν το θεωρεί ισάξιο σε σημασία με το Ισραήλ και δεν είναι πρόθυμο να δεσμεύσει εκατοντάδες δισεκατομμύρια επιπλέον για τη στήριξη μιας αποτυχημένης επένδυσης.Αυτό επιδεινώνεται περαιτέρω από την ενδημική διαφθορά που όχι μόνο υπονομεύει την αποτελεσματικότητα της αμερικανικής "βοήθειας", αλλά χρησιμεύει επίσης ως τρόπος διοχέτευσης των χρημάτων αυτών κατευθείαν στα ταμεία των πολιτικών αντιπάλων του GOP. Έτσι, με το να στερήσουν την οικονομική υποστήριξη της νεοναζιστικής χούντας, οι Ρεπουμπλικάνοι αυξάνουν επίσης τις πιθανότητές τους να αποκτήσουν περισσότερη πολιτική δύναμη.Αυτό εξηγεί επίσης την έκκληση του Ζελένσκι να συναντήσει τον Ντόναλντ Τραμπ, προφανώς μια απελπισμένη προσπάθεια να εξασφαλίσει τη συνεχή υποστήριξη των ΗΠΑ.

* Σε συνεργασία infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr

Νεότερη Παλαιότερη
--------------
Ακούστε το τελευταίο ηχητικό από τη ΜΕΣΗ ΓΡΑΜΜΗ


Η Freepen.gr ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει για τα άρθρα / αναρτήσεις που δημοσιεύονται και απηχούν τις απόψεις των συντακτών τους και δε σημαίνει πως τα υιοθετεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών ή ότι υπάρχει κάποιο σφάλμα, επικοινωνήστε μέσω e-mail