Ansh Pandey - tfiglobalnews.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Σύμφωνα με αρκετές τοπικές δημοσκοπήσεις, ο πρώην Πρωθυπουργός της Σλοβακίας και ηγέτης υπέρ του Κρεμλίνου, Ρόμπερτ Φίκο, είναι έτοιμος να ανακτήσει την εξουσία. Έρευνες δείχνουν ότι το κόμμα Smer-SD, με επικεφαλής τον Φίκο, είναι πιθανό να κερδίσει τις πρόωρες εκλογές στις 30 Σεπτεμβρίου.
Για όσους δε γνωρίζουν, τα σχόλια του Φίκο συχνά ευθυγραμμίζονται με τις απόψεις του Κρεμλίνου.
Ο Φίκο ισχυρίστηκε πως η σύγκρουση στην Ουκρανία ξεκίνησε το 2014 με Ουκρανούς «φασίστες» να στοχεύουν Ρώσους αμάχους. Επιπλέον, έχει δεσμευτεί να σταματήσει όλες τις αποστολές στρατιωτικής βοήθειας στην Ουκρανία μόλις επιστρέψει στην εξουσία.
Αντιτίθεται ακόμη και στις φιλοδοξίες ένταξης της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ και έχει επικρίνει τις κυρώσεις της ΕΕ κατά της Ρωσίας.
Με την αναμενόμενη νίκη του Ρόμπερτ Φίκο, η Μπρατισλάβα είναι έτοιμη να υποστεί μια ουσιαστική αλλαγή εξωτερικής πολιτικής, σηματοδοτώντας μια στροφή 180 μοιρών από την προηγούμενη κυβέρνηση με επικεφαλής τον Έντουαρντ Χέγκερ. Ο Χέγκερ, ο πρώην Πρωθυπουργός της Σλοβακίας, είχε σθεναρές αντι-ρωσικές απόψεις και ήταν ισχυρός υποστηρικτής της Ουκρανίας στον αγώνα της ενάντια στη ρωσική εισβολή.
Στροφή 180 μοιρών της Μπρατισλάβα
Υπό την ηγεσία του Χέγκερ, η Σλοβακία παρείχε σημαντική οπλική υποστήριξη στην Ουκρανία, συμπεριλαμβανομένης της μεταφοράς του μοναδικού πυραυλικού της συστήματος S-300. Ο Χέγκερ άσκησε προσωπικά πιέσεις στους ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την πιθανή ένταξη της Ουκρανίας στην ΕΕ.
Τόνισε, στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ στο Νταβός, ότι η υποστήριξή του στην Ουκρανία πηγάζει από την πεποίθηση πως η πτώση της Ουκρανίας θα έθετε τη Σλοβακία σε κίνδυνο ρωσικής εισβολής.
Επιπλέον, τον Φεβρουάριο του 2023, ο Χέγκερ εξέφρασε την προθυμία του να αναπτύξει Σλοβακικά επαγγελματικά μαχητικά στρατεύματα για να βοηθήσουν την Ουκρανία ως μέρος των δεσμεύσεων της Σλοβακίας στη συμμαχία.
Ωστόσο, η αντιρωσική στάση του Χέγκερ ήταν βραχύβια, καθώς η κυβέρνησή του κατέρρευσε λόγω εσωτερικών συγκρούσεων.
Η ρωσική στοργή των Σλοβάκων: Ο διχασμός μεταξύ ηγετών και κοινού
Επιπλέον, παρά την αντιρωσική στάση ηγετών όπως ο Heger και η πρόεδρος Zuzana Čaputová, υπάρχει μια έντονη αντίθεση κατά την εξέταση των απόψεων του πληθυσμού της Σλοβακίας. Η πλειονότητα των Σλοβάκων έχει φιλορωσικά αισθήματα, όπως αποκαλύπτεται από έρευνα του Μαρτίου που διεξήχθη από την Globsec, μια ερευνητική ομάδα με έδρα τη Μπρατισλάβα.
Σύμφωνα με την έρευνα, μόνο το 40 τοις εκατό των Σλοβάκων αποδίδει την ευθύνη για τον πόλεμο στην Ουκρανία στη Ρωσία, ενώ ένα αξιοσημείωτο 51 τοις εκατό πιστεύει πως είτε η Ουκρανία είτε η Δύση φέρουν την «πρωταρχική ευθύνη».
Αυτή η αποσύνδεση μεταξύ των επίσημων κυβερνητικών θέσεων και του δημόσιου αισθήματος υπογραμμίζει την πολυπλοκότητα της σχέσης της Σλοβακίας με τη Ρωσία και την προοπτική της για τη σύγκρουση στην Ουκρανία.
Με την πιθανή επιστροφή του Ρόμπερτ Φίκο στην εξουσία, η Σλοβακία αναμένεται να υιοθετήσει μια πιο φιλική προς τη Ρωσία προσέγγιση, σηματοδοτώντας έναν σημαντικό μετασχηματισμό στην εξωτερική της πολιτική.
Η Ρωσική Εξάρτηση της Σλοβακίας: Ενέργεια και Οικονομικοί Δεσμοί
Η σχέση της Σλοβακίας με τη Ρωσία επηρεάζεται τόσο από πρακτικές εκτιμήσεις όσο και από ιστορικούς δεσμούς. Πριν από τον πόλεμο της Ουκρανίας, το 68 τοις εκατό της σλοβακικής κατανάλωσης φυσικού αερίου προερχόταν από τη Ρωσία, υπογραμμίζοντας μια σημαντική ενεργειακή εξάρτηση.
Η οικονομική αλληλεξάρτηση είναι επίσης εμφανής, με το εμπόριο μεταξύ των δύο εθνών να φτάνει περίπου τα 4,1 δισεκατομμύρια δολάρια το 2020.
Επιπλέον, οι ιστορικές διασυνδέσεις μεταξύ Μπρατισλάβα και Ρωσίας χρονολογούνται από την εποχή της Τσεχοσλοβακίας, όταν η περιοχή ήταν μέρος του Ανατολικού Μπλοκ και διατηρούσε στενές σχέσεις με τη Σοβιετική Ένωση. Ενώ αυτοί οι ιστορικοί δεσμοί έχουν εξελιχθεί, συνεχίζουν να επηρεάζουν την πολιτική και οικονομική δυναμική.
Η διαρκής στοργή για τη Ρωσία μεταξύ των Σλοβάκων ήταν επίσης ορατή κατά τη διάρκεια μιας σειράς εκδηλώσεων και διαδηλώσεων στη Μπρατισλάβα πέρυσι, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της ενεργειακής κρίσης. Αυτές οι διαμαρτυρίες όχι μόνο υπογράμμισαν το συναίσθημα του κοινού αλλά κατέδειξαν επίσης την αποδυνάμωση της πολιτικής επιρροής ηγετών όπως ο Πρωθυπουργός Χέγκερ και η Πρόεδρος Καπούτοβα.
Ως απάντηση στην κρίση, και οι δύο πολιτικοί ηγέτες έσπευσαν να μεταθέσουν την ευθύνη στη «ρωσική παραπληροφόρηση», πολώνοντας περαιτέρω την κοινή γνώμη. Ο Ρόμπερτ Φίκο, γνωστός για τη λαϊκιστική του στάση και την αντίθεσή του στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, βρέθηκε επίσης στόχος πολιτικών επιθέσεων.
Ο πρώην υπουργός Άμυνας Jaroslav Nad έφτασε στο σημείο να χαρακτηρίσει το κόμμα SMER του Fico ως «δούρειο ίππο» της Ρωσίας. Ο Nad υποστήριξε, με βάση τις αναφορές πληροφοριών, πως ένας Σλοβάκος πολίτης άγνωστος είχε λάβει οικονομική υποστήριξη από τη Ρωσία προς όφελος της SMER.
Ωστόσο, ο ισχυρισμός του, ο οποίος στερείται αποδεικτικών στοιχείων και καλύπτεται με εμπιστευτικότητα, έχει απορριφθεί ευρέως ως τακτική προεκλογικής συκοφαντικής δυσφήμισης.
Ο άξονας 180 μοιρών της Μπρατισλάβα: Μια αλλαγή στην εξωτερική πολιτική της Σλοβακίας
Η επικείμενη επιστροφή του Ρόμπερτ Φίκο στην εξουσία στις 30 Σεπτεμβρίου έχει σημαντικές επιπτώσεις όχι μόνο για τη Σλοβακία αλλά και για ολόκληρη την Ευρώπη. Η αναβίωση του αντικατοπτρίζει την άνοδο ηγετών όπως ο Βίκτορ Όρμπαν στην Ουγγαρία, σηματοδοτώντας μια ευρύτερη αλλαγή στην ευρωπαϊκή πολιτική.
Σε όλη την ήπειρο, το πολιτικό τοπίο εξελίσσεται. Οι φιλελεύθερες κυβερνήσεις αντιμετωπίζουν προκλήσεις, με ορισμένες να χάνουν την εμπιστοσύνη τους ή να υποχωρούν στα λαϊκιστικά κινήματα. Η Ιταλία είδε μια λαϊκίστρια ηγέτιδα, την Giorgia Meloni να ανέρχεται στην εξουσία πέρυσι, και τώρα, η Σλοβακία είναι έτοιμη για μια παρόμοια αλλαγή. Αυτή η αφύπνιση στην πολιτική της Σλοβακίας αντανακλά ένα αυξανόμενο κύμα συντηρητισμού στην Ευρώπη.
Καθώς η επιστροφή του Ρόμπερτ Φίκο φαίνεται σχεδόν βέβαιη, υπογραμμίζει τη μεταβαλλόμενη διάθεση στην Ευρώπη, όπου η επιρροή ηγετών με εθνικιστικές και λαϊκιστικές τάσεις αυξάνεται. Αυτή η τάση έχει ευρύτερες επιπτώσεις στο ευρωπαϊκό πολιτικό τοπίο, υποδηλώνοντας μια αναζωπύρωση των συντηρητικών ιδεολογιών και μια πιθανή απομάκρυνση από τις φιλελεύθερες πολιτικές που κυριαρχούν τα τελευταία χρόνια.