MICHAEL SNYDER - theeconomiccollapseblog.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Την Παρασκευή, πήγα στο παντοπωλείο και ένα μικρό σακουλάκι με πατατάκια που κάποτε μπορούσα να αγοράσω για 99 σεντς έχει τώρα μια κανονική τιμή 5,99 σφραγισμένη πάνω του. Σε όλο το κατάστημα υπήρχαν τόσα πολλά προϊόντα που αρνήθηκα να αγοράσω γιατί νόμιζα ότι είχαν γίνει πολύ ακριβά, αλλά αυτές οι τιμές δεν πέφτουν πίσω στο σημείο που ήταν κάποτε. Ο πληθωρισμός των τροφίμων ήρθε για να μείνει, και ολόκληρος ο πλανήτης θα υποφέρει ως αποτέλεσμα.
Δυστυχώς, οι περισσότεροι άνθρωποι απλά δεν μπορούν να κατανοήσουν τι συμβαίνει σε πλανητική κλίμακα.
Όπως σημείωσε πρόσφατα μια σημαντική βρετανική πηγή ειδήσεων, αντιμετωπίζουμε ταυτόχρονα «περιβαλλοντική βλάβη και αποτυχία του συστήματος τροφίμων»:
Αντιμετωπίζουμε μια εποχική, αδιανόητη προοπτική: οι δύο ίσως μεγαλύτερες υπαρξιακές απειλές –η περιβαλλοντική κατάρρευση και η αποτυχία του συστήματος τροφίμων– συγκλίνουν, καθώς η μία πυροδοτεί την άλλη.
Πριν από μια δεκαετία, ορισμένοι ειδικοί μιλούσαν αισιόδοξα για την πλήρη εξάλειψη της παγκόσμιας πείνας.
Όμως ο αριθμός των πεινασμένων σε όλο τον κόσμο άρχισε να αυξάνεται το 2015 και τα πράγματα χειροτερεύουν από τότε:
Για πολλά χρόνια, ο αριθμός των πεινασμένων μειωνόταν. Αλλά το 2015 η τάση γύρισε και έκτοτε καμπυλώνει ανοδικά.
Σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη, σχεδόν το 30 τοις εκατό του παγκόσμιου πληθυσμού δεν έχει συνεχή πρόσβαση σε τρόφιμα αυτή τη στιγμή, και υπάρχουν περίπου 900 εκατομμύρια άνθρωποι που αντιμετωπίζουν «σοβαρή επισιτιστική ανασφάλεια»:
Η κατάσταση της επισιτιστικής ασφάλειας και της διατροφής παρέμεινε ζοφερή το 2022. Η έκθεση διαπιστώνει ότι περίπου το 29,6 τοις εκατό του παγκόσμιου πληθυσμού, που ισοδυναμεί με 2,4 δισεκατομμύρια άτομα, δεν είχε σταθερή πρόσβαση σε τρόφιμα, όπως μετράται από την επικράτηση της μέτριας ή σοβαρής επισιτιστικής ανασφάλειας. Μεταξύ αυτών, περίπου 900 εκατομμύρια άτομα αντιμετώπισαν σοβαρή επισιτιστική ανασφάλεια.
Απλά σκεφτείτε το για μια στιγμή.
2,4 δισεκατομμύρια άνθρωποι δεν έχουν αρκετό φαγητό για να φάνε.
Και καθώς οι παγκόσμιες προμήθειες τροφίμων γίνονται ακόμη πιο στενές, ο αριθμός αυτός θα αυξηθεί.
Δυστυχώς, το 2023 έχουμε δει τις καλλιέργειες να καταστρέφονται από φυσικές καταστροφές και παράξενα καιρικά μοτίβα ξανά και ξανά.
Για παράδειγμα, σε περιοχές του Βερμόντ που έχουν πληγεί από πλημμύρες αυτόν το μήνα, πολλοί αγρότες έχουν χάσει εντελώς όλες τις καλλιέργειές τους:
Οι αγρότες σε όλη την περιοχή μας παλεύουν με τεράστιες απώλειες καλλιεργειών λόγω των πλημμυρών αυτής της εβδομάδας. Αυτό περιλαμβάνει δεκάδες αγροτικές δραστηριότητες στο Burlington's Intervale, οι οποίοι μαζεύουν τα κομμάτια καθώς αντιμετωπίζουν έναν δύσκολο δρόμο μπροστά τους.
"Για εμάς. έχει τελειώσει μέχρι να μπορέσουμε να ξαναφυτέψουμε», είπε η Χίλαρι Μάρτιν με το Mirth Collective Farm των Diggers. Λέει ότι οι πλημμύρες ήταν μια συνολική απώλεια καλλιεργειών για όλους στο Intervale και πως η φάρμα της έχει ήδη χάσει εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια. «Μόλις αθροίσαμε ό,τι χάσαμε στο χωράφι - περίπου 250.000 $ σε παραγωγή. Αυτό δεν περιλαμβάνει αυτό που δεν μπορούμε να φυτέψουμε για τον επόμενο μήνα».
Ο υπουργός Γεωργίας του Βερμόντ Άνσον Τέμπετς λέει πως πολλοί αγρότες βρίσκονται στην ίδια κατάσταση σε όλη την πολιτεία. «Θα κοστίσει εκατομμύρια δολάρια. Θα είναι εκπληκτικό μόνο λόγω των απωλειών των καλλιεργειών», είπε.
Στη μέση της χώρας, μια ακρωτηριαστική ξηρασία καταστρέφει τους αγρότες καλαμποκιού και σόγιας:
Η ζέστη-ρεκόρ και οι θύλακες ξηρασίας ψήνουν καλλιεργήσιμες εκτάσεις σε ολόκληρη τη χώρα, απειλώντας τις αποδόσεις των καλλιεργειών και στριμώχνοντας κάθε εναπομείναντα χώρο για να αντιμετωπίσουν τα πιο ακραία καιρικά φαινόμενα αυτό το καλοκαίρι.
Σε όλη τη ζώνη του Ήλιου, ένα εκτεταμένο κύμα καύσωνα εκτοξεύει τις θερμοκρασίες στα τριψήφια νούμερα και διακινδυνεύει τη θερμική καταπόνηση στις καλλιέργειες. Την ίδια στιγμή, οι πολιτείες του καλαθιού ψωμιού στα Μεσοδυτικά αγωνίζονται να διαχειριστούν μια ξηρασία που επηρεάζει ορισμένες περιοχές για δεύτερη συνεχή χρονιά. Σχεδόν τα δύο τρίτα του Κάνσας αντιμετωπίζουν σοβαρή, ακραία ή εξαιρετική ξηρασία, σύμφωνα με το Αμερικανικό Παρατηρητήριο Ξηρασίας, και περίπου το ήμισυ του Μιζούρι και της Νεμπράσκα βρίσκονται στο ίδιο τραχύ σχήμα.
Φυσικά, δεν είναι μόνο οι ΗΠΑ που πλήττονται εξαιρετικά.
Όπως εξήγησα πρόσφατα, οι τιμές της ντομάτας στην Ινδία έχουν αυξηθεί κατά 400 τοις εκατό λόγω των ιστορικών καταστροφών που αντιμετωπίζει η χώρα.
Στον κεντρικό Καναδά, ένας αγρότης δεν είχε καλή σοδειά από το 2016 λόγω της φαινομενικά ατελείωτης ξηρασίας που μαστίζει το Σασκάτσουαν:
Το επτά θεωρείται συχνά ένας τυχερός αριθμός, αλλά όχι για τον Tyson Jacksteit.
Τόσα συνεχόμενα χρόνια ξηρασίας πέρασε τώρα η οικογένειά του στη φάρμα τους στο δυτικό κέντρο της Σασκάτσουαν κοντά στο Golden Prairie.
Η τελευταία καλή σοδειά ήταν το 2016, είπε, με τη βροχή από εκείνη τη χρονιά να τις μεταφέρει στην επόμενη. Αλλά από τότε ήταν απλώς «μια κατηφορική κατολίσθηση ξηρασίας».
«Είμαστε σε κατάσταση επιβίωσης», είπε την περασμένη εβδομάδα.
Δυστυχώς, οι συνθήκες θα γίνουν πιο δύσκολες για τους αγρότες σε όλο τον κόσμο τα επόμενα χρόνια .
Θα σας παροτρύνω λοιπόν να προμηθεύεστε όσο ακόμα μπορείτε.
Γνωρίζω ότι οι τιμές μπορεί να φαίνονται υψηλές τώρα, αλλά μόνο ανεβαίνουν.
Για παράδειγμα, τα κονσερβοποιημένα ροδάκινα είναι ήδη αρκετά ακριβά, αλλά σύντομα θα κοστίζουν πολύ περισσότερο επειδή «το Peach State» δεν πρόκειται να παράγει σχεδόν καθόλου ροδάκινα το 2023:
Το μεσοκαλόκαιρο είναι η κορύφωση της εποχής των ζουμερών ροδάκινων στην πολιτεία της Τζόρτζια. Όμως, πρόσφατα, το Peach Cobbler Factory στην Ατλάντα ξέμεινε από ροδάκινα και αναγκάστηκε να στραφεί στα… μήλα.
Το Peach State έχασε περισσότερο από το 90% της φετινής σοδειάς μετά από ένα κύμα καύσωνα τον Φεβρουάριο που ακολουθήθηκε από δύο παγετούς όψιμης άνοιξης. Οι ποικιλίες ροδάκινων που εκτρέφονταν ειδικά για να επιβιώσουν σε διαφορετικά καιρικά σενάρια και άγρια διογκωμένες τιμές των φρούτων, κατέστρεψε το τρίπτυχο. Μετέφερε επίσης μεγάλο μέρος της τοπικής αγοράς - σε ορισμένες περιπτώσεις, εντελώς απρόθυμα - στα ροδάκινα Καλιφόρνιας.
Όμως, πέρα από τον τίμημα της απασχόλησης, της κρατικής οικονομίας, των δεκαετιών παράδοσης και μενού εστιατορίων, τα ροδάκινα είναι θέμα υπερηφάνειας για τους Γεωργιανούς. Το ροδάκινο είναι το φρούτο της πολιτείας. Είναι στο όνομα δεκάδων δρόμων της. Είναι ακόμη και στην άλλη πλευρά της συνοικίας της πολιτείας Τζόρτζια. Λοιπόν, πόσο ντροπιαστικό είναι αυτό;
Σε προηγούμενα άρθρα έχω συζητήσει πολλά άλλα παραδείγματα.
Σε όλο τον κόσμο, οι παραγωγοί τροφίμων αντιμετωπίζουν πρωτόγνωρες προκλήσεις.
Μπορείτε να πιστέψετε ότι τα πράγματα τελικά θα «επανέλθουν στο φυσιολογικό» αν θέλετε, αλλά η αλήθεια είναι πως η «επιστροφή στο κανονικό» απλά δεν είναι στα χαρτιά.
Πραγματικά έχουμε φτάσει σε ένα σημαντικό σημείο καμπής, και από αυτή τη στιγμή και μετά θα δούμε πραγματικά να συμβαίνουν πράγματα που κάποτε θα ήταν αδιανόητα.