 |
| twitter.com/RusEmbIndia |
Του Mohamed Zeeshan - thediplomat.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Οι λεπτομέρειες σχετικά με το τι συζητήθηκε είναι λιγοστές στον δημόσιο τομέα, αλλά η συνάντηση με τον Modi δεν είναι εύκολη υπόθεση και είχε σίγουρα ένα συναρπαστικό πλαίσιο.
Από τότε που ξεκίνησε ο πόλεμος στην Ουκρανία, η οικονομία της Ρωσίας στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό στους εμπορικούς δεσμούς με την Ινδία και την Κίνα για να συνεχίσει τις πολεμικές της προσπάθειες. Η άνευ προηγουμένου έκταση των κυρώσεων της Δύσης στη Μόσχα σήμαινε πως ο πρόεδρος της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν έπρεπε ουσιαστικά να οικοδομήσει μια παράλληλη οικονομία για να παρακάμψει τις συναλλαγές σε δολάρια και να διατηρήσει αυτούς τους δεσμούς.
Ακριβώς έτσι, στον απόηχο της εισβολής, το εμπόριο της Ρωσίας με την Κίνα σε κινεζικό γουάν πολλαπλασιάστηκε κατά 80 φορές. Σε μια συνάντηση με τον Πρόεδρο της Κίνας Xi Jinping τον περασμένο μήνα, ο Πούτιν μίλησε για ένα πιο μακροπρόθεσμο σχέδιο να βασίζεται στο γιουάν ως το νόμισμα επιλογής του. «Είμαστε υπέρ της χρήσης του κινεζικού γιουάν για διακανονισμούς μεταξύ της Ρωσίας και των χωρών της Ασίας, της Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής», είπε.
Αυτό το σχέδιο θα πρέπει να συμπεριλάβει και την Ινδία κάποια στιγμή. Λόγω των επιταχυνόμενων αγορών πετρελαίου από την εισβολή, οι εισαγωγές της Ινδίας από τη Ρωσία έχουν πολλαπλασιαστεί κατά 400 τοις εκατό κατά το τελευταίο οικονομικό έτος. Η Ρωσία είναι πλέον ο τέταρτος μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος της Ινδίας και εξακολουθεί να αυξάνεται (ήταν ο έβδομος μεγαλύτερος). Δεν αποτελεί έκπληξη λοιπόν ότι ο Patrushev συνοδευόταν στο ταξίδι του από τον πρόεδρο της Rosneft, της ρωσικής κρατικής εταιρείας πετρελαίου, ο οποίος υπέγραψε συμφωνία με την Indian Oil Corporation για αύξηση των προμηθειών.
Εν τω μεταξύ, σε μια ξεχωριστή συνάντηση στο Νέο Δελχί, ο Αντιπρόεδρος της Κρατικής Δούμας - της κάτω βουλής του ρωσικού κοινοβουλίου - παρουσίασε ένα κοινό ψηφιακό νόμισμα με επικεφαλής την Ινδία, την Κίνα και τη Ρωσία. Και την περασμένη εβδομάδα, το πιο πρόσφατο σημείωμα εξωτερικής πολιτικής της Ρωσίας ανέφερε την Ινδία και την Κίνα ως τους στενότερους συμμάχους της.
Όλα αυτά ακούγονται αρκετά λογικά από την σκοπιά της Μόσχας. Το πρόβλημα για τον Πούτιν, ωστόσο, είναι ότι η Ινδία εξακολουθεί να βλέπει την Κίνα ύποπτα, λόγω μακροχρόνιων συγκρούσεων στα σύνορα, και είναι πολύ απίθανο ακόμη το Νέο Δελχί να είναι πρόθυμο να συνεργαστεί με το Πεκίνο για να οικοδομήσει μια παράλληλη οικονομία απαλλαγμένη από το δολάριο. Μετά από θανατηφόρες συγκρούσεις στα σύνορα που ξέσπασαν το 2020, η Ινδία ακύρωσε διάφορες κινεζικές εφαρμογές smartphone και επενδυτές. Πέρυσι, ξεκίνησε διάφορες έρευνες για φοροδιαφυγή εναντίον κινεζικών επιχειρήσεων. Αυτή η γενική τάση οικονομικής αποσύνδεσης οφείλεται επίσης τουλάχιστον εν μέρει στον προστατευτικό ζήλο του Μόντι στην οικοδόμηση της εγχώριας παραγωγής.
Ωστόσο, τίποτα από αυτά δε σημαίνει πως η Ινδία δε θέλει να αμφισβητήσει την παγκόσμια κυριαρχία του δολαρίου. Οι ανησυχίες για τη δυτική ηγεμονία αποτελούν μεγαλύτερο μέρος της στρατηγικής κουλτούρας της Ινδίας από ό,τι πιστεύουν οι περισσότεροι στην Ουάσιγκτον, και η σαρωτική χρήση οικονομικών κυρώσεων από τη Δύση έχει αναστατώσει πολλούς στο Νέο Δελχί όλα αυτά τα χρόνια. Πέρυσι, η κεντρική τράπεζα της Ινδίας, η Reserve Bank of India, επέτρεψε το εμπόριο με ρουπία, διευκολύνοντας έτσι τους ισχυρότερους δεσμούς με χώρες υπό τις δυτικές κυρώσεις.
Αλλά αν ο Πούτιν πρόκειται να χρησιμοποιήσει αυτή τη σύγκλιση συμφερόντων για να διατηρήσει την παράλληλη οικονομία του, θα πρέπει να βρει έναν τρόπο να αμβλύνει τις εντάσεις μεταξύ Πεκίνου και Νέου Δελχί στα σύνορά τους στα Ιμαλάια.
Πολλοί είναι δύσπιστοι ότι ο Πούτιν μπορεί να επικρατήσει έναντι του Σι για να το κάνει αυτό. Η ισορροπία δυνάμεων σε αυτή τη μονόπλευρη συμμαχία είναι για τα καλά και αληθινά με τους Κινέζους. Ωστόσο, τα σύνορα με την Ινδία γίνονται επίσης ολοένα και περισσότερο υποσημείωση στις στρατηγικές προτεραιότητες της ίδιας της Κίνας, καθώς στρέφει τα μάτια της σε μεγαλύτερα βραβεία στην παγκόσμια σκηνή. Τους τελευταίους μήνες, η Κίνα έχει τοποθετηθεί ως στρατηγική εναλλακτική λύση στις ΗΠΑ, παντού, από την Ουκρανία μέχρι τον Ειρηνικό και τη Μέση Ανατολή. Καθώς οι εντάσεις θερμαίνονται γύρω από την Ταϊβάν, το Πεκίνο στρέφει όλο και περισσότερο την εστίασή του στην οικοδόμηση ανθεκτικότητας έναντι πιθανής οικονομικής ανατροπής από τη Δύση.
Εάν ο Πούτιν είναι σε θέση να κάνει έκκληση σε αυτές τις μεγαλύτερες φιλοδοξίες όταν πιθανότατα συναντήσει τον Μόντι και τον Σι στο SCO και ίσως το G-20 αργότερα φέτος, μπορεί να σχηματιστεί ένα νέο μπλοκ στην Ανατολή. Αυτή είναι μια τάση που όλοι στην Ουάσιγκτον θα πρέπει να παραακολουθούν πολύ πιο στενά.
* Ο Mohamed Zeeshan είναι αναλυτής πολιτικής και αρχισυντάκτης της Freedom Gazette, ενός ιστότοπου υπεράσπισης πολιτικής με έδρα την Ινδία. Είναι τακτικός συγγραφέας διεθνών υποθέσεων και οι βασικοί τομείς ενδιαφέροντός του είναι η ινδική εξωτερική πολιτική, η διεθνής πολιτική οικονομία και η οικονομική ανάπτυξη. Στο παρελθόν έχει υπηρετήσει ως σύμβουλος στη Μόνιμη Αποστολή της Ινδίας στα Ηνωμένα Έθνη.