Η δήθεν «επανένωση» της Κύπρου χωρίς απελευθέρωση από την τουρκική κατοχή

Απομένει λιγότερος από ένας μήνας μέχρι τις Προεδρικές εκλογές στην Κύπρο, στις 5 Φεβρουαρίου. Στο διάστημα αυτό, ο προεκλογικός αγώνας εντείνεται, μεταξύ κυρίως των τριών επικρατεστέρων υποψηφίων. Του υποψηφίου του ΔΗΣΥ Αβέρωφ Νεοφύτου, του υποψηφίου του ΑΚΕΛ, που παρουσιάζεται επισήμως ως ανεξάρτητος, Αντρέα Μαυρογιάννη και του Νίκου Χριστοδουλίδη, που προέρχεται επίσης από τον Δημοκρατικό Συναγερμό, αλλά κατέρχεται στις εκλογές ως ανεξάρτητος, υποστηριζόμενος, μεταξύ άλλων, από το ΔΗΚΟ και την ΕΔΕΚ.

Γράφει ο Περικλής Νεάρχου, πρέσβης ε.τ.

Με βάση τις δημοσκοπήσεις, ο Νίκος Χριστοδουλίδης προηγείται, με σημαντική διαφορά (32 %). Οι εκπρόσωποι του ΔΗΣΥ και του ΑΚΕΛ διαγκωνίζονται για τη δεύτερη θέση, που θα επιτρέψει και τη συμμετοχή στο β' γύρο, με ποσοστά της τάξεως του 20 % και του 21 %. Ο Αβέρωφ Νεοφύτου επικεντρώνει τις προσπάθειες του στην ενεργοποίηση ενός κομματικού πατριωτισμού, από τον οποίο αποκλείει τον Νίκο Χριστοδουλίδη, εφόσον με την υποψηφιότητα του αντιπαρατάσσεται στον επίσημο κομματικό υποψήφιο και δέχεται την υποστήριξη άλλων κομμάτων (ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ). Στο πνεύμα αυτό, ο Αβέρωφ Νεοφύτου έφτασε στο σημείο να συγκαλέσει σύσκεψη κομματικών στελεχών, από τα οποία ζήτησε να δεσμευθούν ότι δεν θα δεχθούν να συμμετάσχουν σε Κυβέρνηση υπό τον Νίκο Χριστοδουλίδη, στην περίπτωση που αυτός εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας.

Ο Αβέρωφ Νεοφύτου έσπευσε επίσης να δώσει διαβεβαιώσεις στην ηγεσία του Τουρκοκυπριακού Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, που εκφράζει, υποτίθεται, τους μετριοπαθείς Τουρκοκυπρίους έναντι του ακραίου ερντογανικού Τατάρ, ότι η Ελληνική πλευρά παραμένει δεσμευμένη για "λύση" του Κυπριακού και "επανένωση" της Κύπρου, πάνω στη συμφωνημένη βάση της "διζωνικής ομοσπονδίας, με πολιτική ισότητα".

Υπενθυμίζεται ότι, κατά την τελευταία διαπραγμάτευση στο Κραν Μοντάνα, υπό τη ψευδή εντύπωση που καλλιεργούσε σκοπίμως ο εκπρόσωπος για το Κυπριακό του Γ. Γραμματέα του ΟΗΕ Νορβηγός Εσπεν Μπαρθ Εϊντε, ότι η Τουρκική πλευρά αποδεχόταν δήθεν την κατάργηση των εγγυήσεων και την πλήρη αποχώρηση από την Κύπρο των τούρκικων στρατευμάτων, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης αποδέχθηκε τότε και την "πολιτική ισότητα" με τους Τουρκοκυπρίους, που ήταν, υποτίθεται, κόκκινη γραμμή για την Ελληνική πλευρά.

Η δέσμευση του Αβέρωφ Νεοφύτου για τα συμφωνηθέντα περιλαμβάνει, προφανώς, και την πολιτική ισότητα, που σημαίνει, με απλά λόγια, την εξίσωση του 18 % των Τουρκοκυπρίων με το 80 % των Ελληνοκυπρίων. Αυτό, με τη σειρά του, θα οδηγούσε εκ των πραγμάτων στον γεωπολιτικό έλεγχο ολόκληρης της Κύπρου από την Άγκυρα, εφόσον το νέο "επανενωμένο" δήθεν κράτος δεν θα μπορούσε να έχει καμιά ουσιαστική ανεξαρτησία και κυριαρχία και δεν θα ήταν σε θέση να κάνει οτιδήποτε, χωρίς τη σύμφωνη γνώμη της Άγκυρας.

Το ΑΚΕΛ συμπίπτει πλήρως με το ΔΗΣΥ, σε ο, τι άφορα την πολιτική στο Κυπριακό. Διεκδικεί μάλιστα ρόλο πρωτοπορείας, ως ιδεολογικός και πολιτικός πρωταγωνιστής στη λεγόμενη "προσέγγιση με τους Τουρκοκυπρίους", την οποία θεωρεί ως το κλειδί για τη "λύση" του Κυπριακού. Αποκορύφωμα της πολιτικής αυτής είναι και η πλειοδοσία του ΑΚΕΛ στο θέμα του φυσικού αερίου στην ΑΟΖ της ελεύθερης Κύπρου. Το ΑΚΕΛ πρωταγωνίστησε για την αναγνώριση "δικαιωμάτων" των Τουρκοκυπρίων στο φυσικό αέριο της Κύπρου, ακόμη και πριν τη λύση του Κυπριακού, και προβάλλει σήμερα ως επίσημη θέση τη χρησιμοποίηση του φυσικού αερίου ως "καταλύτη" για τη λύση του Κυπριακού, με βάση τη διζωνική ομοσπονδία, με πολιτική ισότητα. Στο ίδιο πνεύμα, υποστηρίζει απροκάλυπτα την εξαγωγή του Κυπριακού αερίου, με αγωγό μεσώ Τουρκίας, τη στιγμή που η Κύπρος υποστηρίζει, υποτίθεται, το σχέδιο του αγωγού East Med.

Η πολιτική αυτή του ΑΚΕΛ ασκεί ευρύτερη επιρροή στο Κυπριακό πολιτικό σύστημα και παίρνει χαρακτήρα κοινής πολιτικής με το ΔΗΣΥ, με τον ενεργό ρόλο και του ξένου παράγοντα, του Βρετανικού, κατά κύριο λόγο, ο οποίος ενεργεί και με το προσωπείο του ΟΗΕ. Ένα πρόσφατο άρθρο του Σενέρ Λεβέντ, του ηρωικού Τουρκοκυπρίου δημοσιογράφου, ο οποίος διαμένει στα κατεχόμενα και ασκεί δριμεία κριτική κατά της τουρκικής κατοχής, υπερασπίζοντας την Κυπριακή Δημοκρατία, προκάλεσε μεγάλη αίσθηση, αλλά και ερωτήματα για το πόσο η Τουρκική πολιτική επηρεάζει την πολιτική του ΑΚΕΛ και το εσωτερικό μέτωπο της Κύπρου, μέσα από την πολιτική της "προσεγγίσεως" με τους Τουρκοκυπρίους.

Συγκεκριμένα, ο Σενέρ Λεβέντ απεκάλυψε ότι, κατά τις τελευταίες Ευρωεκλογές, το ΑΚΕΛ είχε πρόθεση να υποστηρίξει την υποψηφιότητα του Προέδρου της Ομοσπονδίας των Τουρκοκυπρίων Διδασκάλων Ελτζίν, που καταδικάζει την Τουρκική κατοχή. Παρενέβη τότε το "αδελφό" Τουρκοκυπριακό Ρεπουμπλικανικό Κόμμα και ζήτησε από το ΑΚΕΛ να υποστηρίξει, αντ ' αυτού, τον ψευδοαριστερό Γκιζιλγκιουρέκ, απειλώντας το ΑΚΕΛ με διακοπή σχέσεων, εάν επέμενε στην υποψηφιότητα του πρώτου, Το ΑΚΕΛ υπεχώρησε και δέχθηκε την υποψηφιότητα του Γκιζιλγκιουρέκ. Ένα δείγμα της πολιτικής του τελευταίου είναι και καταψήφιση στο Ευρωκοινοβούλιο του ψηφίσματος κατά του Τούρκο - Λιβυκού μνημονίου.

Η σχετική επιτυχία στις πρόσφατες Δημοτικές εκλογές στα κατεχόμενα των αντιπολιτευομένων Τουρκοκυπριακών κομμάτων παρουσιάζεται από το ΑΚΕΛ ως μια μεγάλη ευκαιρία, που πρέπει ν' "αξιοποιηθεί" από την Ελληνική πλευρά για την επανέναρξη των διακοινοτικών συνομιλιών, με στόχο τη "λύση" του Κυπριακού και την ' επανένωση "της Κύπρου. Ποια μπορεί όμως να είναι η βάση των συνομιλιών αυτών, όταν η σημερινή Τουρκοκυπριακή ηγεσία και η Άγκυρα θέτουν ως προϋπόθεση για οποιεσδήποτε συνομιλίες την προκαταβολική αποδοχή από την Ελληνική πλευρά δυο κρατών η ίσων μερών; Όταν ακόμη και η θέση των αντιπολιτευομένων Τ/Κ κομμάτων θέτει ως προϋπόθεση την" πολιτική ισότητα ", στο πλαίσιο της διζωνικής ομοσπονδίας. Η τελευταία, όπως αναφέρθηκε, εάν γινόταν αποδεκτή, θα οδηγούσε στην υπαγωγή ολόκληρης της Κύπρου στον Τουρκικό γεωπολιτικό έλεγχο.

Ήδη η Άγκυρα, μετά τη μεταφορά στην κατεχόμενη Κύπρο αρμάτων μάχης Λέοπαρντ 2, πυροβόλων μεγάλου βεληνεκούς τύπου Φιρτίνα και τη δημιουργία βάσεως μη επανδρωμένων αεροσκαφών τύπου Μπαϊρακτάρ 2, προχωρεί στη δημιουργία μεγάλης ναυτικής βάσεως στην κατεχόμενη χερσόνησο της Καρπασίας, με στόχο την άσκηση στρατηγικού ελέγχου στην Ανατολική Μεσόγειο.

Η Τουρκική πλευρά χρησιμοποιεί ως δόλωμα την ελπίδα για μια αποδεκτή λύση του Κυπριακού, με ενδεχόμενη επιστροφή κατεχομένων εδαφών, για ν' αποπροσανατολίζει την Ελληνική πλευρά, να τη διαιρεί, να την εγκλωβίζει σε αιώνιες διακοινοτικές συνομιλίες, που παρουσιάζουν το Κυπριακό όχι ως θέμα εισβολής και κατοχής, αλλά ως δήθεν διακοινοτική διαφορά και για να αποσπά συνεχώς υποχωρήσεις από την Ελληνική πλευρά για να μη διακοπούν οι διακοινοτικές συνομιλίες η για να ξαναρχίσουν. Με τις ψευδεπίγραφες συνομιλίες, η Τουρκική πλευρά αποτρέπει ουσιαστικά τη διαμόρφωση από την Ελληνική πλευρά μιας απελευθερωτικής στρατηγικής, που θα είχε ως βάση τον αγώνα κατά της τουρκικής κατοχής και θα προωθούσε την αμυντική θωράκιση της ελεύθερης Κύπρου, στο πλαίσιο του δόγματος του ενιαίου αμυντικού χώρου Ελλάδος - Κύπρου και μιας πολιτικής περιφερειακών στρατηγικών συμμαχιών.

Στρατηγικός σύμμαχος της τουρκικής πλευράς, ο Βρετανικός παράγων ωθεί προς την ίδια κατεύθυνση, μέσα από την επιρροή που ασκεί στις ηγεσίες του ΑΚΕΛ και του ΔΗΣΥ και το ρόλο που διαδραματίζει στην παρέμβαση του ΟΗΕ, Σημειώνεται σχετικά ότι όλοι οι ειδικοί εκπρόσωποι για το Κυπριακό του Γ. Γραμματέα του ΟΗΕ είναι συνήθως άτυποι εκπρόσωποι της Βρετανικής διπλωματίας. Ο σημερινός εκπρόσωπος Καναδός Κόλιν Στιούαρτ έχει υπερβεί κάθε όριο. Θα έπρεπε λογικά η Κυπριακή Κυβέρνηση να τον κηρύξει ανεπιθύμητο. Αντίθετα όμως, τον ανέχεται να παίζει απροκάλυπτα έναν εχθρικό ρόλο κατά της Κύπρου, με κινήσεις και πρωτοβουλίες, που παραπέμπουν στην άτυπη αναγνώριση του ψευδοκράτους ως ισότιμης οντότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας. Στο ίδιο πνεύμα, κινήθηκε και η τελευταία έκθεση για το Κυπριακό του Γ, Γραμματέα του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες προς το Συμβούλιο Ασφαλείας.

Ειδικότερα, η Βρετανική διπλωματία, παρά την προφανή και σκανδαλώδη Τουρκική αδιαλλαξία, προσπαθεί να κρατήσει καθηλωμένο το Κυπριακό στη σημερινή διαδικασία, αναζητώντας τρόπους να "συμβιβάσει" την Τουρκική θέση των δυο κρατών με την ιδέα της" διζωνικής ομοσπονδίας, με πολιτική "ισότητα". Προσπαθεί επίσης, με την επιρροή που ασκεί στις ηγεσίες του ΔΗΣΥ και του ΑΚΕΛ, αλλά και στον ίδιο τον Πρόεδρο Αναστασιάδη, να προκαταλάβει την πολιτική και του επόμενου Προέδρου, δρομολογώντας από πριν εξελίξεις  και διαδικασίες υπό την αιγίδα του ΟΗΕ. Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, π.χ., δέχθηκε να έχει μια νέα συνάντηση με τον Τουρκοκύπριο ηγέτη Τατάρ στις 29 Ιανουαρίου, λίγες δηλαδή μέρες πριν τον α' γύρο των Προεδρικών εκλογών, στις 5 Φεβρουαρίου. Ο υπουργός Εξωτερικών Γιαννάκης Κασουλίδης, σε επίσκεψή του στο Βερολίνο, έκανε δηλώσεις ότι η Ελληνική πλευρά θα κάνει κάθε δυνατή υποχώρηση, που δεν απειλεί την ασφάλεια της, για να επιτύχει την "επανένωση". Το να μιλά ο υπουργός Εξωτερικών της Κύπρου για νέες υποχωρήσεις, όταν η Ελληνική πλευρά δέχθηκε στο Κράν Μοντάνα ακόμη και την "πολιτική ισότητα", μοιάζει με πολιτικό σουρεαλισμό και δείχνει πόσο μεγάλη και επείγουσα ανάγκη υπάρχει για αλλαγή πολιτικής και στρατηγικής στο Κυπριακό και πόσο η κατάσταση σήμερα στο εσωτερικό μέτωπο είναι αναντίστοιχη με την ευνοϊκή για την Ελληνική πλευρά στρατηγική αλλαγή στην περιοχή.

Η ανάγκη αυτή θα εκφρασθεί από τον υποψήφιο που προηγείται στις δημοσκοπήσεις στις Προεδρικές εκλογές; Αυτό επεύχεται και αναμένει η μεγάλη πλειοψηφία που υποστηρίζει την υποψηφιότητά του, αντιμετωπίζοντας με δέος το ενδεχόμενο να εκλεγεί ένας από τους υποψηφίους των δυο ενδοτικών κομμάτων, που έδειξαν, δυστυχώς, ότι είναι έτοιμα να δεχθούν, με τη φενάκη της δήθεν "επανενώσεως", την ουσιαστική υπαγωγή ολόκληρης της Κύπρου υπό Τουρκικό γεωπολιτικό έλεγχο.

Υπάρχει, ευτυχώς, μια πολύ θετική εξέλιξη στο εσωτερικό μέτωπο της Κύπρου, στο πρόσωπο του νέου Αρχιεπισκόπου Γεωργίου, πρώην Μητροπολίτη Πάφου. Η προσωπικότητα του και ο πατριωτικός του λόγος είναι ένας νέος παράγων, που αναπτερώνει το φρόνημα και τις ελπίδες του Κυπριακού Ελληνισμού. Ας ελπίσουμε η παρουσία του να βοηθήσει και στη χάραξη μιας νέας στρατηγικής στο Κυπριακό, που τόσο μεγάλη και επείγουσα ανάγκη έχει η Κύπρος.

Νεότερη Παλαιότερη
--------------
Ακούστε το τελευταίο ηχητικό από τη ΜΕΣΗ ΓΡΑΜΜΗ


Η Freepen.gr ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει για τα άρθρα / αναρτήσεις που δημοσιεύονται και απηχούν τις απόψεις των συντακτών τους και δε σημαίνει πως τα υιοθετεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών ή ότι υπάρχει κάποιο σφάλμα, επικοινωνήστε μέσω e-mail