 |
| pixabay / doctor-a |
Από: capital.gr - Stirlitz
Η πεποίθηση της ελληνικής πολιτικής ελίτ πως από τη στιγμή που έχουμε μετατραπεί σε θεραπαινίδα των ΗΠΑ έχουμε λύσει όλα τα προβλήματα εθνικής μας ασφάλειας είναι πασιφανής και δηλώνεται ανοιχτά και επανειλημμένα. Έχουμε φθάσει μάλιστα στο σημείο να θεωρούμε πως ένα οπλικό σύστημα των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων που βρίσκεται οπουδήποτε στον ελληνικό χώρο, είναι εδώ για να προστατεύει εμάς! Γι' αυτό ακούμε κυβερνητικούς παράγοντες και φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ να αναφέρονται με διθυράμβους στα αμερικανικά UAV που σταθμεύουν στη Λάρισα, και να γίνονται επικοινωνιακές φανφάρες κάθε φορά που κάποιο μεγάλο πολεμικό πλοίο του αμερικανικού ναυτικού αγκυροβολεί σε ελληνικό λιμάνι.
Η εντελώς ανιστόρητη και εθνικά επικίνδυνη πεποίθηση πως ό,τι όπλα έχουν οι Αμερικανοί στην Ελλάδα είναι σαν να τα έχουμε εμείς, έφθασε στο αποκορύφωμά της με την πρόσφατη απάντηση του υπουργού Άμυνας σε ερώτηση δημοσιογράφου αν η Ελλάδα σκέφτεται να στείλει τους ρωσικής κατασκευής πυραύλους εδάφους-αέρος S-300 στην Ουκρανία. Ο υπουργός είπε ότι το ζήτημα μελετάται και θα μπορούσε να γίνει αυτή η μεταφορά των S-300 στην Ουκρανία «αν οι Αμερικανοί εγκαταστήσουν πυραύλους Patriot στην Κρήτη». Προσέξτε τη διατύπωση: όχι να μας παραχωρήσουν οι Αμερικανοί πυραύλους Patriot (όπως θα ήταν το λογικό αφού αυτοί είναι που μας πιέζουν να στέλνουμε όπλα στην Ουκρανία) αλλά απλώς να φέρουν δικούς τους πυραύλους εδώ και να τους διατηρήσουν υπό τον δικό τους εθνικό έλεγχο! Λες και αν χρειαστεί να πολεμήσουμε κατά των Τούρκων, είναι 100% βέβαιο πως οι Αμερικανοί θα είναι στο πλευρό μας και θα ανοίξουν πυρ εναντίον των συμμάχων και εταίρων τους Τούρκων επειδή απλώς θα τους το ζητήσουμε!
Όλα όσα δυσάρεστα βλέπουμε να συμβαίνουν στις ελληνοτουρκικές σχέσεις είναι απόρροια του γεγονότος ότι η Ελλάδα δεν έχει δική της εθνική εξωτερική και αμυντική πολιτική αλλά απλώς υπηρετεί την αμερικανική. Φίλοι μας είναι οι φίλοι των ΗΠΑ, και εχθροί μας είναι οι εχθροί των ΗΠΑ, σαν τα εθνικά συμφέροντά μας να ταυτίζονται απολύτως με τα αμερικανικά. Ενεργούμε δηλαδή σαν να είμαστε άτυπα μία ακόμη πολιτεία των ΗΠΑ, πιστεύοντας πως αν είμαστε απολύτως εντάξει σε όλες μας τις υποχρεώσεις έναντι της αμερικανικής κυβέρνησης θα είναι κι αυτή εντάξει στις δικές της υποχρεώσεις απέναντι σε εμάς. (Η κυνική εγκατάλειψη από τους Αμερικανούς του Νότιου Βιετνάμ, των Κούρδων και του Αφγανιστάν δεν φαίνεται να μας έχει διδάξει απολύτως τίποτα).
Μόνο αν δει κανείς τα πράγματα υπό αυτό το πρίσμα θα μπορέσει να καταλάβει για ποιον λόγο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ πρόδωσε τη Μακεδονία υπογράφοντας την επαίσχυντη συμφωνία των Πρεσπών, για ποιον λόγο υπογράφουμε λεόντιες διμερείς συμφωνίες με τους Αμερικανούς όπου τους παραχωρούμε τα πάντα χωρίς να παίρνουμε κανένα χειροπιαστό αντάλλαγμα, για ποιον λόγο όποτε συναντούνται ο Παναγιωτόπουλος και ο Ακάρ συμπεριφέρονται σαν να είναι φιλαράκια από τα παλιά, και για ποιον λόγο τη στιγμή που κορυφώνεται η τουρκική επιθετικότητα και η ρητορική των απειλών, εμείς συνεχίζουμε να αδειάζουμε τις αποθήκες όπλων μας στέλνοντας πολεμικό υλικό (που ΔΕΝ μας περισσεύει) στην Ουκρανία και συνεχίζουμε να έχουμε μία πολύτιμη πυροβολαρχία πυραύλων εδάφους-αέρος Patriot δανεισμένη στη Σαουδική Αραβία μαζί με το προσωπικό της.
Οι αγορές όπλων στην Ελλάδα γίνονται ουσιαστικά για τις «μίζες», για να βγάλουμε τις υποχρεώσεις της πολιτικής ελίτ προς τις ξένες κυβερνήσεις, για το χτίσιμο του άλλοθι των πολιτικών σε περίπτωση που κάτι πάει στραβά, και για άγρα ψήφων από τους αφελείς πατριώτες - γι' αυτό και η εγχώρια αμυντική βιομηχανία έχει αφεθεί να πηγαίνει κατά διαόλου. Η ελληνική πολιτική ελίτ πιστεύει ακράδαντα πως δεν υπάρχει καμία περίπτωση να χρειαστεί να πολεμήσουμε κατά της Τουρκίας διότι δεν θα επιτρέψουν οι Αμερικανοί να υπάρξει τέτοια σύγκρουση εντός των κόλπων του ΝΑTO. Το μέλλον θα δείξει τελικά αν η ελληνική πολιτική ελίτ έχει δίκιο να πιστεύει κάτι τέτοιο. Το βέβαιο είναι πως παίρνει ένα τεράστιο ρίσκο διότι αν αυτή η πεποίθηση αποδειχθεί τελικά εσφαλμένη, το αποτέλεσμα θα είναι μια εθνική συμφορά τεραστίων διαστάσεων από την οποία ίσως να μην μπορέσουμε να συνέλθουμε ποτέ.