M. K. BHADRAKUMAR - indianpunchline.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Το ανοιχτό τέλος στην Washington Post το Σάββατο με τίτλο «Ο χρόνος δεν είναι στο πλευρό της Ουκρανίας», συνυπογράφουν η Κοντολίζα Ράις, πρώην υπουργός Εξωτερικών υπό τον Ρεπουμπλικανό πρόεδρο Τζορτζ Μπους, και ο Ρόμπερτ Γκέιτς, υπό τον Μπους και τον διάδοχό του Μπαράκ Ομπάμα από το Δημοκρατικό Κόμμα, αναδεικνύει αυτό το παράδειγμα.
Η Ράις και ο Γκέιτς υποστηρίζουν τον πόλεμο του Προέδρου Μπάιντεν εναντίον της Ρωσίας. Αλλά η θέση τους είναι ότι οι σύμμαχοι των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ θα πρέπει «δραματικά» να ενταθούν στην Ουκρανία για να αποτρέψουν μια άμεση στρατιωτική επέμβαση που διαφορετικά μπορεί να γίνει αναπόφευκτη.
Το άρθρο αναφέρεται στους δύο παγκόσμιους πολέμους που σημάδεψαν την άνοδο των ΗΠΑ ως παγκόσμια δύναμη και προειδοποιεί ότι η υπό την ηγεσία των ΗΠΑ «βασισμένη σε κανόνες τάξης» - κωδική λέξη για την παγκόσμια ηγεμονία των ΗΠΑ - βρίσκεται σε κίνδυνο εάν ο Μπάιντεν αποτύχει στην Ουκρανία.
Η Ράις και ο Γκέιτς αναγνωρίζουν έμμεσα πως ο υβριδικός πόλεμος που διεξάγει η Ρωσία βρίσκεται στην πραγματικότητα σε νικηφόρο σερί, σε αντίθεση με τη δυτική θριαμβευτική αφήγηση μέχρι στιγμής. Προφανώς, η αναμενόμενη ρωσική επίθεση χτυπά τα νεύρα τους.
Ομοίως, το άρθρο είναι σχετικό με την αμερικανική πολιτική. Το αδιέξοδο του προέδρου της Βουλής και η δραματική του απόσυρση σε έναν γυμνό πολιτικό αγώνα μεταξύ των Ρεπουμπλικανών προμηνύει ένα δυσλειτουργικό Κογκρέσο από τώρα έως τις εκλογές του 2024.
Ο βουλευτής, ο Κέβιν Μακάρθι, ο οποίος, παρεμπιπτόντως, είχε την υποστήριξη του πρώην προέδρου Ντόναλντ Τραμπ, τελικά κέρδισε, αλλά μόνο αφού έκανε μια σειρά παραχωρήσεων στη λαϊκιστική πτέρυγα, η οποία έχει αποδυναμώσει την εξουσία του. Το AP ανέφερε , «Τα δάχτυλα ήταν στραμμένα, οι λέξεις ανταλλάχθηκαν και η βία προφανώς μόλις αποφεύχθηκε… Ήταν το τέλος μιας πικρής αντιπαράθεσης που είχε δείξει τις δυνάμεις και την ευθραυστότητα της αμερικανικής δημοκρατίας».
Ένας ανώτερος πολιτικός του Κρεμλίνου, κατά ενδιαφέρον, το σχολίασε ήδη. Ο ίδιος ο McCarthy, στη δήλωσή του μετά την εκλογή του ως ο νέος πρόεδρος της Βουλής, ενώ ανακοίνωσε τις προτεραιότητές του τους επόμενους μήνες, απαριθμούσε τη δέσμευσή του για μια ισχυρή οικονομία, την αντιμετώπιση της παράνομης μετανάστευσης μέσω των μεξικανικών συνόρων και τον ανταγωνισμό με την Κίνα, αλλά παρέλειψε οποιαδήποτε αναφορά στην κατάσταση στην Ουκρανία ή παροχή κεφαλαίων στο Κίεβο.
Πράγματι, νωρίτερα το Νοέμβριο, είχε υποστηρίξει ότι οι Ρεπουμπλικάνοι στη Βουλή των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ θα αντισταθούν στην απεριόριστη και αδικαιολόγητη οικονομική βοήθεια προς την Ουκρανία.
Τώρα, η Ράις και ο Γκέιτς είναι οριακά Ρεπουμπλικάνοι που αρνούνται να πορευτούν με τον Τραμπ. Όμως, αν και ένας μειωμένος παίκτης, ο Τραμπ εξακολουθεί να παραμένει ενεργός παίκτης, μια μαζική παρουσία και ασκεί λειτουργικό έλεγχο και είναι μακράν η μεγαλύτερη φωνή στο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα. Αναμφισβήτητα, αυτό που ορίζει το GOP σήμερα είναι ο Τραμπ. Ως εκ τούτου, η υποστήριξή του για τον McCarthy θα είναι συνεπής.
Ο Μπάιντεν το καταλαβαίνει. Είναι ευνόητο ότι το άρθρο των Rice-Gates παρουσιάστηκε από το Λευκό Οίκο, με τη χορηγία του κατεστημένου ασφαλείας των ΗΠΑ και το σενάριο των νεοσυντηρητικών. Στην πραγματικότητα, το άρθρο εμφανίστηκε την επομένη της κοινής δήλωσης της 5ης Ιανουαρίου του Μπάιντεν και του Γερμανού καγκελαρίου Όλαφ Σολτς, υπογραμμίζοντας την «ακλόνητη αλληλεγγύη» τους προς την Ουκρανία.
Υπό την τεράστια πίεση του Μπάιντεν, η Γερμανία και η Γαλλία ενώθηκαν με τις ΗΠΑ την περασμένη εβδομάδα για να παράσχουν στην Ουκρανία οχήματα μάχης πεζικού. Ο Scholz πείστηκε επίσης να δεσμευτεί στον Μπάιντεν πως η Γερμανία μαζί με τις ΗΠΑ θα παράσχει μια επιπλέον συστοιχία αεράμυνας Patriot στην Ουκρανία. (Ένας κορυφαίος πολιτικός του SPD έχει εκφράσει έκτοτε επιφυλάξεις).
Την ίδια μέρα που εμφανίστηκε εκτός πλαισίου το άρθρο των Rice και Gates, το Πεντάγωνο κανόνισε, ασυνήθιστα για ένα Σάββατο, μια ενημέρωση Τύπου από τη Laura Cooper, Αναπληρώτρια Βοηθό Υπουργό Άμυνας, Διεθνείς Υποθέσεις Ασφάλειας για τη Ρωσία, την Ουκρανία και την Ευρασία. Η Κούπερ σημείωσε ρητά ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία απειλεί την παγκόσμια θέση των ΗΠΑ. Είπε, μεταξύ άλλων:
«Από μια συνολική στρατηγική προοπτική, είναι δύσκολο να τονιστούν αρκετά οι καταστροφικές συνέπειες εάν ο Πούτιν ήταν επιτυχής στην επίτευξη του στόχου του να καταλάβει την Ουκρανία. Αυτό θα ξαναέγραφε τα διεθνή σύνορα με τρόπο που δεν έχουμε δει από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Και η ικανότητά μας να αντιστρέψουμε αυτά τα κέρδη και να υποστηρίξουμε και να υποστηρίξουμε την κυριαρχία ενός έθνους, είναι κάτι που έχει απήχηση όχι μόνο στην Ευρώπη, αλλά σε όλο τον κόσμο».
Ο κόσμος το έχει τούμπανο, τελικά - οι ΗΠΑ πολεμούν στην Ουκρανία για να διατηρήσουν την παγκόσμια ηγεμονία τους. Σύμπτωση ή όχι, σε μια συγκλονιστική συνέντευξη στο Κίεβο, ο Ουκρανός υπουργός Άμυνας Oleksii Reznikov παραδέχτηκε επίσης το Σαββατοκύριακο ότι το Κίεβο συνειδητά επέτρεψε να χρησιμοποιηθεί από το ΝΑΤΟ στην ευρύτερη σύγκρουση του μπλοκ με τη Μόσχα!
Για να παραθέσω τον Reznikov, «Στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στη Μαδρίτη» τον Ιούνιο του 2022, «ορίστηκε ξεκάθαρα ότι την επόμενη δεκαετία, η κύρια απειλή για τη συμμαχία θα ήταν η Ρωσική Ομοσπονδία. Σήμερα η Ουκρανία εξαλείφει αυτήν την απειλή. Εκτελούμε την αποστολή του ΝΑΤΟ σήμερα. Δε χύνουν το αίμα τους. Χύνουμε το δικό μας. Γι' αυτό καλούνται να μας εφοδιάσουν με όπλα».
Ο Ρέζνικοφ, πρώην αξιωματικός του σοβιετικού στρατού, ισχυρίστηκε πως πρόσφατα έλαβε προσωπικά ευχετήριες κάρτες και γραπτά μηνύματα από δυτικούς υπουργούς Άμυνας.
Το στοίχημα δε θα μπορούσε να είναι υψηλότερο, έτσι δεν είναι, με τον Ρέζνικοφ να μιλάει ξεκάθαρα; Το Σάββατο, το Πεντάγωνο ανακοίνωσε το μοναδικό μεγαλύτερο πακέτο βοήθειας για την ασφάλεια της Ουκρανίας από την κυβέρνηση Μπάιντεν μέχρι στιγμής από την Προεδρική Αποχώρηση.
Προφανώς, η κυβέρνηση Μπάιντεν ξεπερνά όλα τα εμπόδια. Μια άλλη συνεδρίαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ έχει προγραμματιστεί για τις 13 Ιανουαρίου.
Αλλά ο Πούτιν έχει καταστήσει σαφές πως «η Ρωσία είναι ανοιχτή σε σοβαρό διάλογο – υπό την προϋπόθεση ότι οι αρχές του Κιέβου ικανοποιούν τις σαφείς απαιτήσεις που έχουν τεθεί επανειλημμένα και αναγνωρίζουν τις νέες εδαφικές πραγματικότητες».
Όσον αφορά τον πόλεμο, σε άμεσους όρους, τα νέα από το Donbass είναι εξαιρετικά ανησυχητικά. Το Soledar βρίσκεται στα χέρια των Ρώσων και οι μαχητές της Wagner σφίγγουν τον κλοιό γύρω από το Bakhmut, έναν στρατηγικό κόμβο επικοινωνίας και τον άξονα των ουκρανικών αναπτύξεων στο Donbass.
Από την άλλη πλευρά, αντίθετα με τις προσδοκίες, η Μόσχα είναι ανενόχλητη για σποραδικές θεατρικές επιθέσεις ουκρανικών μη επανδρωμένων αεροσκαφών εντός της Ρωσίας. Η ρωσική κοινή γνώμη εξακολουθεί να υποστηρίζει σταθερά τον Πούτιν. Ο διοικητής των ρωσικών δυνάμεων, στρατηγός Sergey Surovikin έχει δώσει προτεραιότητα στην οχύρωση της λεγόμενης «γραμμής επαφής» που αποδεικνύεται αποτελεσματική έναντι των ουκρανικών αντεπιθέσεων.
Το Πεντάγωνο δεν είναι σίγουρο για τη διαδικασία σκέψης του Σουροβίκιν. Από όσα γνωρίζουν για τη λαμπρή επιτυχία του στην έξωση αξιωματικών του ΝΑΤΟ από το Χαλέπι της Συρίας το 2016, ο πόλεμος φθοράς είναι το φόρτε του Σουροβίκιν. Αλλά ποτέ κανείς δεν ξέρει. Οπότε, καλύτερα να προετοιμαστεί κανείς για μια μάχη με τανκς όπως στο Κουρσκ στον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο!
Εν τω μεταξύ, μια σταθερή ρωσική συσσώρευση στη Λευκορωσία βρίσκεται σε εξέλιξη. Τα πυραυλικά συστήματα S-400 και Iskander έχουν αναπτυχθεί εκεί. Μια επίθεση του ΝΑΤΟ (Πολωνία) στη Λευκορωσία δεν είναι πλέον ρεαλιστική. Στις 4 Ιανουαρίου, ο Πούτιν χαιρέτισε το Νέο Έτος, καθώς η τρομερή φρεγάτα Admiral Gorshkov που φέρει το «υπερηχητικό σύστημα πυραύλων αιχμής Zircon, το οποίο δεν έχει ανάλογο» ξεκίνησε «μια ναυτική αποστολή μεγάλων αποστάσεων πέρα από τον Ατλαντικό και τον Ινδικό Ωκεανό όπως η Μεσόγειος Θάλασσα».
Μια εβδομάδα νωρίτερα, το έκτο στρατηγικό πυρηνικό υποβρύχιο που μεταφέρει πυραύλους της κλάσης Borei-A, The Generalissimus Suvorov, εντάχθηκε στο Ρωσικό Ναυτικό. Τέτοια υποβρύχια είναι ικανά να μεταφέρουν 16 διηπειρωτικούς βαλλιστικούς πυραύλους Bulava.
Η ομίχλη του πολέμου τυλίγει τις ρωσικές προθέσεις. Ράις και Γκέιτς έχουν προειδοποιήσει ότι ο χρόνος λειτουργεί υπέρ της Ρωσίας: «Η στρατιωτική ικανότητα και η οικονομία της Ουκρανίας εξαρτώνται πλέον σχεδόν εξ ολοκλήρου από σωσίβια από τη Δύση — πρωτίστως, τις Ηνωμένες Πολιτείες. Ελλείψει άλλης σημαντικής ουκρανικής επιτυχίας και νίκης κατά των ρωσικών δυνάμεων, οι δυτικές πιέσεις στην Ουκρανία να διαπραγματευτεί μια κατάπαυση του πυρός θα αυξηθούν καθώς περνούν μήνες στρατιωτικού αδιεξόδου. Υπό τις παρούσες συνθήκες, οποιαδήποτε κατάπαυση του πυρός κατόπιν διαπραγματεύσεων θα άφηνε τις ρωσικές δυνάμεις σε ισχυρή θέση».
Η κλήση του Μπάιντεν στον Σολτς την Παρασκευή δείχνει την αγωνία στο μυαλό του. Με τον κατακερματισμό της πολιτικής τάξης στο εσωτερικό, ο Μπάιντεν δεν μπορεί να αντέξει ρωγμές και στη συμμαχική ενότητα.
Περιέργως, αυτή ήταν και η κύρια ιδέα ενός άρθρου πριν από ένα δεκαπενθήμερο από έναν κορυφαίο Ρώσο ειδήμονα, τον Andrey Kortunov στην καθημερινή εφημερίδα του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος Global Times με τίτλο "Τα εσωτερικά δεινά των ΗΠΑ θα μπορούσαν να ωθήσουν την Ουκρανία στο περιθώριο του αμερικανικού δημόσιου λόγου".
Ο Kortunov έγραψε: «Παραμερίζοντας τα συναισθήματα, πρέπει κανείς να αποδεχθεί ότι η σύγκρουση έχει ήδη γίνει υπαρξιακή όχι μόνο για την Ουκρανία και τη Ρωσία, αλλά και για τις ΗΠΑ: η κυβέρνηση Μπάιντεν δεν μπορεί να δεχτεί μια ήττα στην Ουκρανία χωρίς να αντιμετωπίσει σημαντικές αρνητικές επιπτώσεις για τις θέσεις των ΗΠΑ σε όλο τον κόσμο».
Ο Kortunov έγραφε πολύ περισσότερο από μια εβδομάδα πριν η Ράις και ο Γκέιτς αρχίσουν να έχουν την ίδια μεταφυσική αντίληψη της πραγματικότητας.