PHILIP GIRALDI - unz.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Συναντήθηκε ιδιωτικά με τον Πρόεδρο Τζο Μπάιντεν στο Λευκό Οίκο, όπου πιθανώς έλαβε τα περισσότερα από αυτά που ζητούσε, καθώς και υπόσχεση απόλυτης υποστήριξης μέχρι να «νικήσει η Ουκρανία». Στη συνέχεια προσκλήθηκε να μιλήσει σε μια Κοινή Σύνοδο του Κογκρέσου, ένα προνόμιο που σίγουρα δε διευθετήθηκε σε σύντομο χρονικό διάστημα, με την Πρόεδρο της Βουλής των Αντιπροσώπων, Νάνσι Πελόζι, όπως ήταν αναμενόμενο να καλεί όλους τους βουλευτές να παραστούν. Η συνεδρίαση ξεκίνησε με ένα τρίλεπτο χειροκρότημα από τους συγκεντρωμένους Αντιπροσώπους και Γερουσιαστές.
Έτσι, ο ανατριχιαστικός μικρός απατεώνας είχε τη δυνατότητα να πει τη γνώμη του σε μια σύνδεση βίντεο που έφτασε σε παγκόσμιο κοινό. Το ότι αποτελούνταν από ένα σωρό ψέματα για να δικαιολογήσει το γρήγορο πέρασμα εκατοντάδων δισεκατομμυρίων δολαρίων από το μαχόμενο Αμερικανό φορολογούμενο σε ένα έθνος που είναι γνωστό μόνο για τη φήμη του ως το πιο διεφθαρμένο στην Ευρώπη, δε σημειώθηκε από το κοινό. Όπως ήταν από την αρχή του πολέμου του Τζο Μπάιντεν, είναι αναπόφευκτο οι Δημοκρατικοί στο Κογκρέσο να χοροπηδούν και να γεμίζουν την αίθουσα με ζητωκραυγές κάθε φορά που ο Ζελένσκι άνοιγε το στόμα του για να εκπέμψει άλλη μια ανοησία. Αλλά προς ντροπή τους, πολλοί Ρεπουμπλικάνοι συμμετείχαν στον εορτασμό του περίεργου υποκοριστικού άνδρα Ζελένσκι, του οποίου η αγιοποίηση αγκαλιάστηκε με πάθος από τα εθνικά μέσα ενημέρωσης για να βεβαιωθεί πως κανείς δε θα χάσει τη σημασία του γεγονότος. Οι New York Times στο ρεπορτάζ για την επίσκεψη ξεκίνησαν περιγράφοντας την ιδιότητα του Ζελένσκι ως «εθνικού ήρωα και παγκόσμιου σούπερ σταρ, έχοντας σφυρηλατήσει ένα στυλ ηγεσίας που συνδυάζει την προσωπική τόλμη με επιδέξια μηνύματα για να συγκεντρώσει το λαό του στο εσωτερικό και τους συμμάχους του στο εξωτερικό». Εν μέρει, αυτό το μήνυμα περιελάμβανε την περιγραφή του αγώνα του ως εμπλοκή σε μια μάχη που έφερε «το καλό εναντίον του κακού».
Παρ' όλα αυτά, εκείνοι οι Ρεπουμπλικάνοι των οποίων τα κεφάλια δεν είχαν σφηνώσει στον πισινό τους μποϊκόταραν την εκδήλωση, καθώς μόνο 86 από τους 213 ήταν παρόντες. Φαίνεται ότι ορισμένοι Ρεπουμπλικάνοι είναι γενικά κατά του πολέμου, ενώ άλλοι πιστεύουν στην πραγματικότητα πως τα δισεκατομμύρια που πηγαίνουν στην Ουκρανία πρέπει να ελεγχθούν για να διαπιστωθεί εάν κλέβονται ή όχι. Οι βουλευτές Matt Gaetz και Lauren Boebert παρευρέθηκαν, αλλά έπαιξαν με τα κινητά τους τηλέφωνα και δε σηκώθηκαν να χειροκροτήσουν τη συγκλονιστική ρητορική που προερχόταν από τον Zelensky, ο οποίος ουσιαστικά αναζητούσε πολλά νέα όπλα και πολλά περισσότερα χρήματα που δικαιολογούνται όχι ως «φιλανθρωπία» αλλά ως «επένδυση» ότι αυτός και η Ουκρανία θα μπορούσαν να εργαστούν για να φέρουν το κράτος δικαίου, την παγκόσμια ασφάλεια, τη δημοκρατία και την ελευθερία στον κόσμο. Στη συνέχεια, ένας ιδιαίτερα παραληρηματικός σχολιαστής ενθουσίασε το πώς «Δεν μπορεί να υπάρξει πιο επιτακτικός ή αποτελεσματικός ηγέτης του δημοκρατικού ελεύθερου κόσμου σήμερα από τον Ουκρανό Πρόεδρο Volodymyr Zelensky. Η μοίρα τον κάλεσε να ανέβει σε ένα επίπεδο θάρρους και σαφήνειας που ελάχιστες προσωπικότητες στην ιστορία έχουν επιδείξει».
Στην ομιλία του, ο Ζελένσκι ξέχασε ξεκάθαρα να αναφέρει πώς έχει εξαλείψει την ελευθερία του λόγου και του συνεταιρίζεσθαι στη χώρα του ως μέρος της πολεμικής του ατζέντας, ενώ απαγόρευσε κόμματα της αντιπολίτευσης και μέσα ενημέρωσης και παρενοχλούσε ακόμη και τη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία. Αλλά η tweetosphere αγνόησε αναπόφευκτα αυτά τα ζητήματα και ξέσπασε αντ' αυτού λόγω της υποτιθέμενης κακής συμπεριφοράς ορισμένων Ρεπουμπλικανών να μην υποστηρίζουν έναν τόσο σπουδαίο ηγέτη. Ένας Michael Beschloss (@BeschlossDC), ο οποίος είναι ο προεδρικός ιστορικός του χρισμένου τηλεοπτικού δικτύου NBC, έγραψε στο Twitter: «Για όσα μέλη του Κογκρέσου αρνήθηκαν να χειροκροτήσουν τον Ζελένσκι, πρέπει να μάθουμε από αυτούς ακριβώς γιατί». Ο ανεξάρτητος δημοσιογράφος Glenn Greenwald (@ggreenwald) απάντησε σαρκαστικά στον Beschloss, «Περάστε τους ενώπιον μιας επιτροπής και αναγκάστε τους να ορκιστούν πίστη στην Ουκρανία και τον Ζελένσκι, διαφορετικά αντιμετωπίζουν μακροχρόνια φυλάκιση σε υπερμέγιστο βαθμό. Η άρνηση χειροκροτήματος για έναν ξένο ηγέτη κατά εντολή είναι μια μορφή προδοσίας».
Και οι πολιτικοί ήταν επίσης αναπόφευκτα επιρρεπείς σε βομβιστικές παραποιήσεις. Ο βουλευτής Don Beyer από τη Βιρτζίνια έγραψε στο Twitter πώς «Αυτή η ασέβεια είναι ντροπιαστική. Ντροπιάζει εσάς, τους ψηφοφόρους σας, το σώμα που υπηρετούμε και τη χώρα μας. Τεράστιος αριθμός ανθρώπων του Προέδρου Ζελένσκι έχουν σκοτωθεί σε έναν αιματηρό πόλεμο που δεν επιδίωκαν. Πρέπει να μπορούμε να συζητάμε για την εξωτερική πολιτική χωρίς να χλευάζουμε τον ανθρώπινο πόνο».
Άλλος ένας μελαγχολικός Δημοκρατικός, ο εκπρόσωπος Jake Auchincloss της Μασαχουσέτης κήρυξε τον πόλεμο, δηλώνοντας ότι «Βρισκόμαστε σε μια παγκόσμια πάλη μεταξύ δημοκρατίας και απολυταρχίας. Και η Ουκρανία μάχεται στην πρώτη γραμμή αυτού του αγώνα. Η υποστήριξή μας προς την Ουκρανία στέλνει ένα μήνυμα στη Μόσχα, στέλνει ένα μήνυμα στο Πεκίνο. Και στέλνει ένα μήνυμα σε άλλα αυταρχικά καθεστώτα». Ο Auchincloss προφανώς αγνοούσε πως η ίδια η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών έχει γίνει πιο αυταρχική/δεσποτική καθώς είναι γενικά αποδεκτό ότι ο πρόεδρος έχει πλέον εξωνομικά αναλάβει την εξουσία να επιτρέπει τη διάπραξη εγκλημάτων πολέμου σε μέρη όπως η Συρία, το Αφγανιστάν και η Λιβύη. επίσης βασανίζοντας ανθρώπους μέχρι θανάτου σε μυστικές φυλακές.
Σαφώς, ούτε ο Beyer ούτε ο Auchincloss καταλαβαίνουν ότι στην Αμερική δε διεξάγεται καθόλου «συζήτηση» αρχών για την εξωτερική πολιτική, κυρίως λόγω της ικανότητας του κόμματος και των συναδέλφων τους να διαχειρίζονται και να ελέγχουν τη διαδικασία με την οποία είναι δυνατόν να ξεκινήσει ένας παράνομος / αντισυνταγματικός πόλεμος που θα μπορούσε απλώς να γίνει πυρηνικός χωρίς καμία πραγματική ώθηση από τους επικριτές ή το κοινό. Όσον αφορά τον έλεγχο της αφήγησης για την Ουκρανία, η συνήθως ανίκανη Κυβέρνηση Μπάιντεν έχει εξαπολύσει την πιο αποτελεσματική μηχανή προπαγάνδας που υπήρξε ποτέ, ακόμα κι αν λάβει κανείς υπόψη τα πολλά ψέματα του Τζορτζ Μπους που σχετίζονται με το Αφγανιστάν/Ιράκ. Είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι ούτε ο Beyer βρήκε το macho του Zelensky να φορούσε μια «στολή εν καιρώ πολέμου» με φούτερ σε στυλ μάχης και παντελόνι cargo, το οποίο ο Tucker Carlson περιέγραψε ως αυτό που αρμόζει στον «διευθυντή ενός στριπτιτζάδικου», ως ασέβεια προς το σώμα στο οποίο απευθυνόταν.
Ούτε ο Beyer ενοχλήθηκε προφανώς όταν η Πελόζι και η αντιπρόεδρος Καμάλα Χάρις ξεδίπλωσαν και κυμάτισαν μια τεράστια ουκρανική σημαία στο βήμα του ομιλητή. Και μιλώντας για την ίδια την παράσταση του Ζελένσκι, πρέπει να αναρωτηθεί κανείς ποιος έγραψε την ομιλία του Ζελένσκι ; Δεν έχει ούτε την εμπειρία ούτε την εξυπνάδα που χρειάζεται για να επικαλεστεί τα πιο βασικά ένστικτα του αμερικανικού λαού, επομένως θα μπορούσε κανείς να περιμένει ότι το κομμάτι γράφτηκε και η παρουσίαση καθοδηγήθηκε από τους συνήθεις νεοσυντηρητικούς χειριστές που πιθανώς τον περιέβαλαν από την άνοδό του στην εξουσία.
Ο ηγέτης της μειονότητας της Γερουσίας, Mitch McConnell, αντικατέστησε την έλλειψη θέρμης που επέδειξαν ορισμένοι από τους συναδέλφους του, λέγοντας την ημέρα πριν από την άφιξη του Zelensky ότι ο οπλισμός του Κιέβου για να «νικήσει» τη Ρωσία βρίσκεται στην κορυφή της ατζέντας των «περισσότερων Ρεπουμπλικανών». Ανέφερε πως «Το να διασφαλιστεί ότι το Υπουργείο Άμυνας μπορεί να αντιμετωπίσει τις μεγάλες απειλές που προέρχονται από τη Ρωσία και την Κίνα, παρέχοντας βοήθεια στους Ουκρανούς για να νικήσουν τους Ρώσους, αυτή είναι η νούμερο ένα προτεραιότητα των Ηνωμένων Πολιτειών αυτή τη στιγμή, σύμφωνα με τους περισσότερους Ρεπουμπλικάνους». Ο Μιτς αποκαλεί την ήττα των Ρώσων νούμερο ένα προτεραιότητα για τις Ηνωμένες Πολιτείες, όχι τα ανοιχτά νότια σύνορα ούτε την οικονομία που υποφέρει από τον πληθωρισμό, τις ελλείψεις και την ύφεση. Και μετά υπάρχει ο γερουσιαστής Lindsey Graham, ο οποίος σαφώς υποστήριξε αυτή την σκληρή γραμμή ζητώντας τη «δολοφονία του Ρώσου προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν», μια πράξη που σίγουρα θα ξεκινούσε τον 3ο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Υποψιάζομαι μάλλον ότι το πάθος που εξαπολύεται για τον Εβραίο Ζελένσκι είναι τουλάχιστον εν μέρει σχεδιασμένο από τους συνήθεις υπόπτους μεταξύ των πολιτικά ισχυρών εβραϊκών ομάδων, των λόμπι και των προσωπικοτήτων των μέσων ενημέρωσης, όπου η κριτική στην Ουκρανία, η οποία έχει μεγάλο εβραϊκό πληθυσμό, θεωρείται κεφαλαιώδες αδίκημα. Τα εβραϊκά μέσα ενημέρωσης στις ΗΠΑ χαιρέτησαν την επικείμενη είδηση της επίσκεψης Ζελένσκι, ενθουσιασμένα εποχιακά για το πώς η «επιβίωση της Ουκρανίας» υπό τον Ζελένσκι ήταν ένα «σύγχρονο θαύμα του Χανουκά».
Το μίσος για τη Ρωσία (και φυσικά το Ιράν) είναι επίσης απαραίτητη προϋπόθεση μεταξύ τέτοιων ομάδων και μέσων ενημέρωσης και θα διαστρεβλώσουν κάθε επιχείρημα για να προτρέψουν την στρατιωτική επέμβαση των ΗΠΑ και στις δύο αυτές χώρες. Αυτό ακριβώς κάνει ο ίδιος ο Ζελένσκι όταν ζητά την επέμβαση του ΝΑΤΟ ακόμα και όταν είναι αυτός που βομβαρδίζει τη γειτονική Πολωνία. Στην παρούσα κατάσταση, δε θα βρείτε τους απόλυτα «αξιόπιστους» New York Times να απομυθοποιούν το γελοίο ισχυρισμό πως η ρίψη εκατοντάδων δισεκατομμυρίων δολαρίων στον Ζελένσκι και την ομάδα των κλεφτών του σχετίζεται με οποιονδήποτε τρόπο με τις απαιτήσεις εθνικής ασφάλειας των ΗΠΑ. Κανείς δεν απειλούσε τις Ηνωμένες Πολιτείες και ο πόλεμος που ξέσπασε το Φεβρουάριο ήταν σαφώς διαπραγματεύσιμος σε δύο βασικά ζητήματα: την εφαρμογή των συμφωνιών του Μινσκ του 2014-5 για την αυτονομία του Ντονμπάς και τις απαιτήσεις για ουδετερότητα της Ουκρανίας, δηλαδή όχι ένταξη στο ΝΑΤΟ. Ήταν οι Ηνωμένες Πολιτείες που ενθάρρυναν την απότομη κλίση της Ουκρανίας προς τα δυτικά και αρνήθηκαν να διαπραγματευτούν με κάθε σοβαρότητα με τη Ρωσία για ζητήματα που ήταν ζωτικής σημασίας για την πραγματική ασφάλεια αυτής της χώρας.
Άρα, το Zelensky bit του θεάτρου kabuki που κατασκευάστηκε σε μεγάλο βαθμό από τον Λευκό Οίκο και τη Nancy Pelosi κατάφερε να πάρει όλα όσα ήθελαν οι Ουκρανοί; Μάλλον όχι, καθώς τα επιθετικά πυραυλικά συστήματα που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για να χτυπήσουν βαθιά στη Ρωσία εξακολουθούν να βρίσκονται σε αναμονή, αλλά τα χρήματα και άλλα όπλα είναι τώρα στα σκαριά. Και σίγουρα θα έρθουν περισσότερα, σίγουρα θα συμπεριλάβουν στρατιωτικούς «συμβούλους» των ΗΠΑ στο έδαφος. Ανεξάρτητα από το πώς αποδεικνύεται, η Ουκρανία είναι μια μεγάλη τραγωδία και οι ανόητοι που κάθονται αυτάρεσκα στο Καπιτώλιο φταίνε σε μεγάλο βαθμό που δεν αναγνώρισαν ότι τα συμφέροντα των ΗΠΑ δε συμπίπτουν απαραίτητα με τις φιλοδοξίες του Volodymyr Zelensky και των συνεργών του. Ίσως σε δύο χρόνια που θα καταρρεύσει όλο το χαρτοφυλάκιο και οι Αμερικανοί, νιώθοντας μεγάλο οικονομικό και πολιτικό πόνο, αρχίσουν να αναρωτιούνται τι συνέβη, θα είναι καιρός να πετάξουμε όλους τους @λήτες και να τους αντικαταστήσουμε με ανθρώπους που ενδιαφέρονται πραγματικά για το τι συμβαίνει σε αυτή τη χώρα.
* Ο Philip M. Giraldi, Ph.D., είναι Εκτελεστικός Διευθυντής του Συμβουλίου για το Εθνικό Συμφέρον, ενός εκπαιδευτικού ιδρύματος 501(c)3 που εκπίπτει από φόρους (Federal ID Number #52-1739023) που επιδιώκει μια εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ που βασίζεται περισσότερο στα συμφέροντα στη Μέση Ανατολή. Ο ιστότοπος είναι Councilforthenationalinterest.org, η διεύθυνση είναι PO Box 2157, Purcellville VA 20134 και το email του είναι inform@cnionline.org.