Ο τρίτος παγκόσμιος πόλεμος έχει ήδη ξεκινήσει – με την Ευρώπη στη χειρότερη δυνατή θέση, συγκριτικά με όλους τους άλλους.
Από: analyst.gr
Επικαιρότητα
Ουσιαστικά ο τρίτος παγκόσμιος πόλεμος έχει ήδη ξεκινήσει, εν πρώτοις στην Ουκρανία και στον κυβερνοχώρο – ενώ η αμερικανική κυβέρνηση αναμένει πως η Κίνα θα επιτεθεί στην Ταιβάν πολύ πιο σύντομα, από όσο φαντάζεται κανείς. Το αντίκτυπο δε μίας κινεζικής επίθεσης στην Ταιβάν, η οποία παράγει το 50% όλων των ημιαγωγών του πλανήτη και το 80% των ημιαγωγών υψηλής τεχνολογίας, θα ήταν ένα παγκόσμιο σοκ – αφού σήμερα βασιζόμαστε περισσότερο στους ημιαγωγούς, παρά στο πετρέλαιο.
Στην πρόσφατη ομιλία του πάντως στο ΔΝΤ, ο ιστορικός της οικονομίας N. Ferguson είπε πως θα είμαστε τυχεροί, εάν είχαμε μία οικονομική κρίση όπως τη δεκαετία του 1970 – όχι έναν παγκόσμιο πόλεμο, όπως τη δεκαετία του 1940. Όσον αφορά τους συμβούλους εθνικής ασφαλείας, ανησυχούσαν για την εμπλοκή του ΝΑΤΟ στον πόλεμο μεταξύ της Ρωσίας και της Ουκρανίας – επίσης μεταξύ του Ισραήλ και του Ιράν που ευρίσκονται σε πορεία σύγκρουσης.
Σε σχέση με την Οικονομία, προβλέπεται γενικότερα πληθωρισμός και ύφεση – δηλαδή στασιμοπληθωρισμός. Η Ευρωζώνη ευρίσκεται ήδη σε ύφεση που μάλλον θα διαρκέσει πολύ και θα είναι επώδυνη, ενώ η Μ. Βρετανία είναι σε ακόμη χειρότερη κατάσταση – όπου μπορεί μεν τη δεκαετία του 1970 να είχαμε επίσης μία ενεργειακή κρίση με υψηλό πληθωρισμό και στάσιμη ανάπτυξη, αλλά τότε δεν είχε συσσωρευθεί τόσο δημόσιο και ιδιωτικό χρέος, όσο σήμερα.
Εν προκειμένω, εάν οι κεντρικές τράπεζες συνεχίσουν να αυξάνουν τα επιτόκια, για να καταπολεμήσουν τον πληθωρισμό, στην ουσία για να προκαλέσουν ύφεση που θα αυξήσει την ανεργία και θα μειώσει τη ζήτηση, τότε θα ακολουθήσουν μαζικές χρεοκοπίες εταιριών και κρατών «ζόμπι» – καθώς επίσης σκιωδών και λοιπών τραπεζών. Μπορεί δε ο πληθωρισμός να θεωρείται ωφέλιμος για τα υπερχρεωμένα κράτη, επειδή αυξάνει το ονομαστικό ΑΕΠ μειώνοντας έτσι τη σχέση χρέους/ΑΕΠ, όπως συμβαίνει σήμερα στην Ελλάδα, αλλά ταυτόχρονα το νέο γίνεται χρέος πιο ακριβό – επειδή οι δανειστές χρεώνουν υψηλότερα επιτόκια.
Για παράδειγμα, εάν ο πληθωρισμός αυξηθεί από το 2% στο 6%, τότε τα επιτόκια των δεκαετών κρατικών ομολόγων θα πρέπει να αυξηθούν από το 4% στο 8% για να έχουν την ίδια απόδοση – ενώ το κόστος του ιδιωτικού δανεισμού για στεγαστικά και επιχειρηματικά δάνεια, θα πρέπει να διαμορφωθεί ακόμη υψηλότερα. Διαπιστώνεται άλλωστε ήδη από το επιτόκιο, με το οποίο δανείσθηκε πρόσφατα η Eurobank, ύψους 10,25% – ενώ το επιτόκιο, με το οποίο θα δανεισθεί το κράτος, δεν φαίνεται σήμερα, αλλά όταν θα βγει στις αγορές για να δανεισθεί.
Από την άλλη πλευρά, η Κίνα και η Ρωσία προσπαθούν από καιρό τώρα να οικοδομήσουν μία εναλλακτική λύση στο δολάριο και στο σύστημα swift (ανάλυση) – ενώ η Κίνα έχει προτείνει στη Σαουδική Αραβία, στην οποία διεξάγεται μία από τις μάχες του δολαρίου (ανάλυση), να τις χρεώνει το πετρέλαιο στο δικό της νόμισμα. Διαθέτει δε τα πιο εξελιγμένα συστήματα πληρωμών του πλανήτη – υπενθυμίζοντας πως τα συστήματα πληρωμών Alipay και WeChat χρησιμοποιούνται από ένα δισεκατομμύριο Κινέζους καθημερινά, ενώ διενεργούνται δισεκατομμύρια συναλλαγές, ακόμη και στην Ευρώπη. Σε κάθε περίπτωση, ο πλανήτης διαχωρίζεται σταδιακά σε δύο μέρη – το καθένα από τα οποία βαδίζει το δικό του δρόμο.
Ο κρυφός ρωσικός στόλος
Συνεχίζοντας σε έναν άλλο τομέα, σε αυτόν της ναυτιλίας, σύμφωνα με τους FT η Ρωσία συγκέντρωσε αθόρυβα έναν στόλο με περισσότερα από 100 δεξαμενόπλοια – ηλικίας 10 έως 15 ετών. Ειδικότερα, το 2022 φορείς που συνδέονται με τη Ρωσία, είναι ύποπτοι πως αγόρασαν έως και 29 υπερδεξαμενόπλοια, γνωστά ως VLCC’s – πολύ μεγάλα πλοία αργού δηλαδή που το κάθε ένα είναι ικανό να μεταφέρει πάνω από 2 εκ. βαρέλια. Θεωρείται πως είναι πιθανόν να έχει προσθέσει επίσης 31 δεξαμενόπλοια μεγέθους Suezmax, ικανά να μεταφέρουν 1 εκ. βαρέλια το καθένα – επί πλέον 49 Aframax που είναι σε θέση να μεταφέρουν περίπου 700.000 βαρέλια.
Ο στόχος της είναι φυσικά να βοηθηθεί στην παράκαμψη των δυτικών περιορισμών στις πωλήσεις πετρελαίου – όπου όμως, σύμφωνα με τους ειδικούς, θα χρειαστεί πάνω από 240 τάνκερ. Οι περιορισμοί αυτοί συμπεριλαμβάνουν την απαγόρευση της ΕΕ για τις θαλάσσιες εισαγωγές που τίθεται σε λειτουργία τη Δευτέρα – καθώς επίσης το πλαφόν που τοποθετήθηκε στα 60 $ το βαρέλι, στα πλαίσια μίας ευρύτερης πρωτοβουλίας των G7.
Εν προκειμένω, τα τιμωρητικά μέτρα της ΕΕ και των G7, αναμένεται να αποκόψουν τη Ρωσία από ένα μεγάλο μέρος του παγκοσμίου στόλου δεξαμενοπλοίων – επειδή οι ασφαλιστικές εταιρίες, όπως η λονδρέζικη Lloyd’s, θα απαγορεύεται να καλύπτουν πλοία που μεταφέρουν ρωσικό πετρέλαιο, όποιος και αν είναι ο προορισμός τους, εκτός εάν πωληθεί κάτω από το ανώτατο όριο των 60 $.
Από την άλλη πλευρά, η Ρωσία έχει δηλώσει προ πολλού ότι, δε θα ασχοληθεί με καμία χώρα που θα επιβάλλει πλαφόν – κάτι που σημαίνει πως ενδεχομένως θα αρνηθεί να προμηθεύσει πετρέλαιο, υπό τους όρους που θέτει η Δύση. Αντίθετα, σκοπεύει να χρησιμοποιήσει το νέο της στόλο, για να προσπαθήσει να προμηθεύσει χώρες όπως η Ινδία, η Κίνα και η Τουρκία που έχουν εξελιχθεί σε μεγάλους πελάτες της (γράφημα).
Το ενδεχόμενο αυτό θα προκαλέσει πολλές «ανακατατάξεις», όπως άλλωστε το ρωσικό φυσικό αέριο – με την έννοια πως θα ωφεληθεί η ανταγωνιστικότητα εκείνων των χωρών που δεν θα συμμετέχουν στις κυρώσεις, θα μειωθεί αυτών που θα συμμετέχουν όπως της Ευρώπης λόγω της πιθανής ανόδου των τιμών, θα υπάρξουν συνέπειες για τους εφοπλιστές της Δύσης, ειδικά για τους Έλληνες κοκ.
Επίλογος
Ολοκληρώνοντας, υπενθυμίζουμε πως οι ΗΠΑ δρομολόγησαν νέους κανονισμούς που απαγορεύουν την εξαγωγή ημιαγωγών σε κινεζικές εταιρείες για τεχνητή νοημοσύνη, για κβαντικούς υπολογιστές ή για στρατιωτική χρήση – ενώ οι Ευρωπαίοι θα ήθελαν μεν να συνεχίσουν να συνεργάζονται με τις ΗΠΑ και την Κίνα, αλλά δε θα είναι δυνατόν για λόγους εθνικής ασφαλείας.
Την ίδια στιγμή, οι ΗΠΑ δρομολόγησαν ένα τεράστιο πρόγραμμα στήριξης της βιομηχανίας τους που θα αποτελέσει πόλο έλξης για τις ευρωπαϊκές εταιρίες – πόσο μάλλον όταν το ενεργειακό κόστος των ΗΠΑ είναι κατά πολύ χαμηλότερο της Ευρώπης. Επομένως πρόκειται ξεκάθαρα για έναν εμπορικό πόλεμο των ΗΠΑ εναντίον της ΕΕ, ειδικά της Γερμανίας – θυμίζοντας πως η Ουκρανία θεωρείται ως μία «σφήνα», μεταξύ της Γερμανίας και της Ρωσίας (ανάλυση).
Συμπερασματικά λοιπόν η κατάσταση παγκοσμίως είναι σκοτεινή, εξαιρετικά ρευστή και προβληματική – οπότε λογικά αναφέρεται πως ο τρίτος παγκόσμιος πόλεμος έχει ήδη ξεκινήσει, με την Ευρώπη στη χειρότερη δυνατή θέση, συγκριτικά με όλους τους άλλους.