Από τον Batiushka για το ιστολόγιο Saker / Παρουσίαση Freepen.gr
Εισαγωγή: Η Απελευθέρωση της Ευρώπης
Η Ρωσία δεν μπορούσε πλέον να επιτρέψει την ύπαρξη μιας εχθρικής, ελεγχόμενης από τις ΗΠΑ, οπλισμένης από το ΝΑΤΟ και σύντομα πυρηνικής Ουκρανίας. Επομένως, απελευθερώνεται. Θα έπρεπε να είχε συμβεί πολύ πριν, αλλά η Ρωσία ήταν πολύ αδύναμη για να το κάνει πριν. Όταν πέσει το καθεστώς Ζελένσκι, δισεκατομμύρια δολάρια δυτικών όπλων και προμηθειών θα πέσουν στα χέρια της Ρωσίας. Το χρέος του καθεστώτος του Κιέβου στη Δύση για όπλα και προμήθειες τα τελευταία σχεδόν εννέα χρόνια θα ακυρωθεί. Το έδαφος του καθεστώτος του Κιέβου που εκμεταλλεύονται οι ΗΠΑ, το 40% του συνόλου, θα ληφθεί πίσω χωρίς αποζημίωση. Αυτό θα είναι ένα μικρό μέτρο αποζημίωσης για την καταστροφή που προκάλεσαν οι ΗΠΑ και οι Ευρωπαίοι υποτελείς τους, συμπεριλαμβανομένων των ψεύτικων συμφωνιών Minsk I και Minsk II της Γερμανίας και της Γαλλίας, στην Ουκρανία, ειδικά στο πολυδοκιμασμένο Donbass.
Εκτός από την ολοκλήρωση της απελευθέρωσης των τεσσάρων επαρχιών που έχει πάρει πίσω μέχρι τώρα, η Ρωσία μπορεί επίσης να πάρει πίσω τέσσερις ακόμη ρωσόφωνες επαρχίες, αυτές του Χάρκοβο, του Ντνεπροπετρόφσκ, του Νικολάεφ και της Οδησσού, ενώνοντας έτσι τη ρωσική Υπερδνηστερία. Ένα πραξικόπημα στο Κίεβο θα μπορούσε να συμβεί, καθώς τα απομεινάρια του Στρατού του Κιέβου καταρρέουν και η νέα Ουκρανία θα μπορούσε στη συνέχεια να γίνει ακόμη και σύμμαχος της Ρωσίας, κι όπως η Λευκορωσία, μέρος της Ένωσης Κρατών. Το αν οι πέντε μακρινές δυτικές επαρχίες της σημερινής Ουκρανίας παραμένουν με τη νέα Ουκρανία ή τρεις από αυτές θα επιστρέψουν στην Πολωνία και μία στην Ουγγαρία και τη Ρουμανία, μένει να φανεί. Όλα θα εξαρτηθούν από το τι επιτρέπει η Ρωσία. Μετά από αυτό, ολόκληρο το εύθραυστο δυτικοευρωπαϊκό σετ ντόμινο, που σηκώθηκε βιαστικά από το ΝΑΤΟ που διοικείται από τις ΗΠΑ και την πολιτική του πτέρυγα την ΕΕ, θα μπορούσε να αρχίσει να καταρρέει. Μολδαβία, Ρουμανία, Βουλγαρία και Ουγγαρία, στα τρία τελευταία κράτη που απελευθερώθηκαν από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, θα μπορούσαν να προσφερθούν φθηνό αέριο, όπως στη βασανισμένη από το ΝΑΤΟ Σερβία, με το Μαυροβούνιο και την πΓΔΜ. Με τις μαριονέτες των αμερικανικών ελίτ να απομακρύνονται από τους λαούς τους, όλες αυτές οι χώρες θα μπορούσαν να γίνουν σύμμαχοι της Ρωσίας, ανακτώντας την ανεξαρτησία τους μετά την δουλοπαροικία της ΕΕ και την καταπίεση του ΝΑΤΟ.
Θυμόμαστε ότι το παλιό σοβιετικό «ανατολικό μπλοκ» απέτυχε ακριβώς επειδή, όπως και η ΕΕ, αφαίρεσε την ανεξαρτησία τέτοιων εθνών. Ωστόσο, ο συγκεντρωτικός ζουρλομανδύας του σοβιετικού κόσμου έχει φύγει και δε θα επιστρέψει. Η ίδια συμμαχία με τη Ρωσία, αλλά η διατήρηση της ανεξαρτησίας, θα μπορούσε τελικά να γίνει στην Ελλάδα και την Κύπρο που δεν έχουν ελίτ από το ΝΑΤΟ, την ΕΕ και τις ΗΠΑ. Τότε οι τρεις Βαλτικές χώρες, ακόμη και η Φινλανδία, θα μπορούσαν επίσης να γίνουν σύμμαχοι των Ρώσων, όπως η νέα Ουκρανία, ενέργεια θα προμηθεύεται από τη Ρωσία, ενώ οι ρωσικές μειονότητες θα κερδίσουν βασικά ανθρώπινα δικαιώματα. Μετά από αυτό, πρώτα η Αυστρία, η Ιταλία, η Γερμανία και μετά οι άλλες χώρες της Δυτικής Ευρώπης θα πρέπει να λάβουν σημαντικές αποφάσεις για το μέλλον τους: επιβίωση μέσω διαπραγματεύσεων με τη Μόσχα ή αργή εθνική αυτοκτονία; Η επιλογή μπορεί να φαίνεται προφανής, αλλά πρέπει να είναι επιλογή τους.
Γερμανία: Ο αγώνας για την αποκατάσταση της χώρας σας
Στις 7 Δεκεμβρίου τα γερμανικά μέσα ενημέρωσης ανακοίνωσαν τη σύλληψη είκοσι πέντε «ακροδεξιών εξτρεμιστών» για συνωμοσία για την ανατροπή της ομοσπονδιακής κυβέρνησης. Αυτό σημαίνει ότι η γερμανική κυβέρνηση που διοικείται από τις ΗΠΑ συνέλαβε είκοσι πέντε πατριώτες που ήθελαν να αποκαταστήσουν την ελευθερία στη Γερμανία. Είναι ενδιαφέρον ότι αυτοί οι πατριώτες περιελάμβαναν ένα μέλος της γερμανικής βασιλικής οικογένειας και ένα πρώην μέλος του γερμανικού κοινοβουλίου ή της Bundestag. Σε ανακοίνωσή της, η γερμανική ομοσπονδιακή εισαγγελία δήλωσε πως περίπου πενήντα άτομα θεωρούνται ύποπτα ως «βίαιο» μέρος ενός κινήματος ευρείας βάσης που ονομάζεται «Πολίτες της Αυτοκρατορίας» (Reichsbürger) με συνολικά μέλη 12.000. Σε οποιαδήποτε άλλη χώρα, δε θα υπήρχε πρόβλημα με την ύπαρξη του πατριωτισμού. Αλλά στη Γερμανία που διοικείται από τις ΗΠΑ, κάθε πατριωτικό κίνημα ονομάζεται αμέσως «Νεοναζιστικό», «υπέρ του Χίτλερ» ή «αντιδημοκρατικό», που είναι απλώς κώδικας προπαγάνδας υπέρ της κυριαρχίας, υπέρ της Γερμανίας και της ελευθερίας.
Οι συλληφθέντες σκόπευαν να ανατρέψουν την ομοσπονδιακή κυβέρνηση-μαριονέτα που πρέπει να ορκιστεί πίστη στις ΗΠΑ και να την αντικαταστήσει με μια ανεξάρτητη γερμανική κυβέρνηση. Οι μαχητές της ελευθερίας απορρίπτουν τους θεσμούς της Woke-φασιστικής Ομοσπονδιακής Γερμανίας που επιβλήθηκαν από τις ΗΠΑ (δεν υπάρχει τίποτα τόσο μισαλλόδοξο όσο ο φιλελευθερισμός). Οι Γερμανοί εισαγγελείς κατονόμασαν τον Heinrich XIII, πρίγκιπα Reuss, απόγονο του Οίκου των Reuss, πρώην ηγεμόνων περιοχών της ανατολικής Γερμανίας, ως έναν από τους ηγέτες της ομάδας. Είναι ενδιαφέρον ότι ειπώθηκε πως ο πρίγκιπας Heinrich είχε επιδιώξει (αλλά δεν είχε λάβει) τη συμμετοχή Ρώσων εκπροσώπων στο υποτιθέμενο σχέδιο. Μια άλλη ύποπτη είναι η Birgit Malsack-Winkemann, η οποία ήταν μέλος της Bundestag, εκπροσωπώντας το Κόμμα Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD), από το 2017 έως το 2021. Από τις αρχές του τρέχοντος έτους, εργαζόταν ως δικαστής στο δικαστήριο του Βερολίνου.
Το 2017 το Κόμμα Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) έγινε το πρώτο πατριωτικό κόμμα που κέρδισε έδρες στο γερμανικό κοινοβούλιο σχεδόν 60 χρόνια μετά. Αυτό αναστάτωσε τόσο τους Γερμανούς δουλοπάροικους του πυραμιδικού σχήματος που διοικούσαν οι φεουδάρχες των ΗΠΑ που το Μάρτιο του 2021 το Κόμμα τέθηκε υπό παρακολούθηση από τη γερμανική μυστική υπηρεσία επειδή προσπάθησε να απελευθερώσει τη Γερμανία από την αμερικανική κηδεμονία. Αν και το κίνημα της αντίστασης έχει ηττηθεί προς το παρόν, πιστεύουμε πως αν και αυτή είναι μια χαμένη μάχη, δεν είναι ένας χαμένος πόλεμος. Θα έρθουν περισσότερες μάχες, καθώς οι Γερμανοί πατριώτες αγωνίζονται να αποαποικιοποιήσουν τη χώρα τους και αναζητούν να βρουν και τελικά να βρουν την ελευθερία. Η Γερμανία είναι το μεγαλύτερο και ισχυρότερο έθνος της Δυτικής Ευρώπης και επίσης το βαρόμετρο της. Όταν όλα είναι καλά εκεί, όλα πάνε καλά αλλού, όλα μπαίνουν στη θέση τους. Μπορεί η Γερμανία επιτέλους να αποβάλει τον αμερικανικό ζυγό, εκδιώκοντας ξένα στρατεύματα, να τιμήσει τη μνήμη των 500.000 θυμάτων της αγγλοαμερικανικής γενοκτονίας Γερμανών αμάχων το 1940-1945 και ίσως τελικά να γίνει Βασιλική Συνομοσπονδία Κυρίαρχων Γερμανικών Κρατών; Πρέπει να το κάνει. Η ελευθερία γνέφει.
Γαλλία: Η εξέγερση του λαού
Η Γαλλία ήταν όπου επινοήθηκε ο Απολυταρχισμός με τον Λουδοβίκο ΙΔ' (+ 1715), «ο Βασιλιάς Ήλιος». Εικάζεται ότι είπε, «l'Etat, c'est moi» - «Το κράτος είμαι εγώ», με αποτέλεσμα να γεννηθεί μια αιματηρή Επανάσταση στη Γαλλία. Γιατί τα άκρα γεννούν πάντα τα άκρα και έτσι η Γαλλική Επανάσταση γέννησε τον απόλυτο αυτοκράτορα Ναπολέοντα. Έκτοτε, η Γαλλία κυβερνάται από απολυτάρχες, πρόεδρους-βασιλείς ή πρόεδρους-αυτοκράτορες. Το σύνθημά τους «το κράτος είμαι εγώ», αν και εξακολουθεί να ισχύει, σήμαινε πως ο καθένας είχε το δικαίωμα στην απόλυτη εξουσία μόνο για λίγα χρόνια (ο μόνος καρπός της Επανάστασης – μια συντομευμένη και όχι μια ζωή ή κληρονομική περίοδος στην εξουσία). Από το 1944, μετά από μια μακρά σειρά διεφθαρμένων μεταπολεμικών κυβερνήσεων, από τις οποίες αυτή του Ντε Γκωλ ήταν μακράν η λιγότερο επιβλαβής, επειδή ο Ντε Γκωλ αγαπούσε πραγματικά τη Γαλλία περισσότερο από τα χρήματα (όπως ο Πούτιν αγαπά τη Ρωσία περισσότερο από τα χρήματα) είναι τώρα ο Μακρόν, ο υποψήφιος των Ρότσιλντ, που είναι ο σημερινός βασιλιάς της Γαλλίας. Η Γαλλία ουσιαστικά κυβερνάται από έναν Πρόεδρο με θεϊκό δικαίωμα και ο Μακρόν είναι γνωστός ως «ο Φαραώ». Ωστόσο, δεν είναι ο πρώτος Φαραώ, καθώς πρώτος ήταν ο Μιτεράν (1916-1996), που έζησε στο Προεδρικό μέγαρο, η γυναίκα του στη μια πτέρυγα και η αγαπημένη του ερωμένη στην άλλη. Κατασκεύασε μάλιστα μια μασονική πυραμίδα από 666 υαλοπίνακες, παρέχοντας την είσοδο στο Ναό της Γνώσης, το Παλάτι του Λούβρου.
Από πέρυσι θυμάμαι μια συζήτηση με έναν ταξιτζή του Παρισιού, όταν έπρεπε να φτάσω γρήγορα στον παλιό ρωσικό καθεδρικό ναό με βαριές βαλίτσες. Ο ταξιτζής ήταν ένας τυπικός Γάλλος Αφρικανός, από το Καμερούν. Βλέποντας ότι ήμουν ιερέας, χωρίς αμφιβολία μου είπε πολύχρωμα με την αφρογαλλική προφορά του πώς ο μισητός Μακρόν ήταν είτε κούτσουρο, «un pédé», ή αλλιώς είχε ένα αρκετά νεαρό πράγμα στο πλάι. Τελικά, πώς θα μπορούσε ένας κανονικός άντρας να πάει για ύπνο με μια γυναίκα είκοσι πέντε χρόνια μεγαλύτερη από τον εαυτό του; (Ο Μακρόν παντρεύτηκε μία από τους καθηγήτριές του, σχεδόν στην ίδια ηλικία με τη μητέρα του· ορισμένοι λένε ότι η εν λόγω κυρία με μπότοξ πρέπει να δικαστεί για γυναικεία παιδεραστία, αφού ο Μακρόν λέγεται ότι ήταν ανήλικος όταν συνήλθαν για πρώτη φορά). Οι απόψεις του Αφρικανού οδηγού για τον Covid και τον υποχρεωτικό εμβολιασμό από το γαλλικό κράτος ήταν εξίσου ειλικρινείς με τις απόψεις του για τους γκέι. Τον παραθέτω γιατί η άποψή του για τον κόσμο δείχνει την πολύ σοβαρή αποσύνδεση μεταξύ της εκλεπτυσμένης ελίτ του στυλ Μακρόν και της πραγματικής γαλλικής βάσης. Στην πραγματικότητα, ακουγόταν σαν ταξιτζής της Μόσχας.
Και δικαίωση (Δεν ξέρω πώς το λες αυτό στα αγγλικά), ο Μακρόν βρίσκει αντίσταση από τον κόσμο, διαμαρτυρόμενος ως τα Κίτρινα Γιλέκα, η δημοφιλής αλλά βάναυσα Γαλλική Αντίσταση. Η γαλλική ελίτ φοβάται γιατί ο γαλλικός λαός είναι επιρρεπής στην εξέγερση (frondeurs). Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το Γαλλικό Κράτος έχει μια μόνιμη ειδική δύναμη ταραχών (το CRS, που ιδρύθηκε το 1944 και αντικατέστησε άμεσα τα SS, διατηρώντας για πολύ καιρό την ίδια διαχείριση και την ίδια στολή) για να καταστείλει τις εξεγέρσεις των «αγροτών». Επιπλέον, το γαλλικό κράτος φοβάται γιατί στις τελευταίες γαλλικές εκλογές τον Απρίλιο του 2022 θα μπορούσε να είχε εκλεγεί μια εθνικιστική κυβέρνηση υπό τη Μαρίν Λεπέν. Αυτό θα είχε προκαλέσει όχι μόνο ολόκληρο το γαλλικό κράτος, αλλά και τη γραφειοκρατική μηχανή της ΕΕ, η οποία εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το γαλλικό μοντέλο. Αν ο γαλλικός λαός νικήσει τη γαλλική ελίτ, η γραφειοκρατία της ΕΕ γνωρίζει πως ο γαλλικός λαός θα έρθει στην εξουσία και ότι εφόσον οι Γάλλοι είναι εναντίον της ΕΕ, τότε όλη η φαντασίωση των Βρυξελλών θα πέσει. (Και οι γραφειοκράτες θα χάσουν τις αδρά αμειβόμενες δουλειές τους συν τα προνόμια και τις γενναίες συντάξεις). Είναι ολόκληρη η ιδεολογία της Γαλλίας και του κατεστημένου της ΕΕ από πάνω προς τα κάτω που αμφισβητείται στη Γαλλία. Ποιος θα νικήσει; Δεν ξέρω, αλλά υπάρχει μόνο μια φράση για να περιγράψει την κατάσταση: Εύθραυστη για την ελίτ.
Η.Β.: Η διχόνοια πριν από την ελευθερία
Το Ηνωμένο Βασίλειο βρίσκεται σε πολύ πιο επισφαλή θέση ακόμη και από τη Γερμανία και τη Γαλλία. Οι τελευταίοι αναγκάστηκαν να υποστηρίξουν τις ΗΠΑ μόνο για τρεις γενιές. Μέχρι τότε ήταν ανεξάρτητοι. Ωστόσο, η βρετανική ελίτ βρισκόταν στην πηγή του αμερικανικού κακού, και συνειδητά και δυναμικά το καλλιέργησε από το 1914 και συνεχίζει να το κάνει. Το γεγονός ότι η γλώσσα ΗΠΑ / ΗΒ είναι βασικά η ίδια γλώσσα σημαίνει πως οι Αμερικανοί έχουν τεράστια δύναμη στο Ηνωμένο Βασίλειο, ακόμη και στο βαθμό που η σύγχρονη αγγλική γλώσσα είναι γεμάτη με ασυνείδητους αμερικανισμούς. Πολλοί Βρετανοί είναι σχεδόν τόσο παχύσαρκοι όσο και πολλοί Αμερικανοί, ντύνονται σαν Αμερικανοί και τα παιδιά τους τραγουδούν αμερικανικά τραγούδια με αμερικανική προφορά. Τα σχεδόν 60 εκατομμύρια άνθρωποι που ζουν στα απομεινάρια της πραγματικής Αγγλίας βρίσκονται στα πρόθυρα να χάσουν την ταυτότητά τους. Το διαβόητο φερέφωνο του BBC και τα βρετανικά ταμπλόιντ που υποστηρίζουν το κράτος χειραγωγούν τα αμόρφωτα μυαλά δεκάδων εκατομμυρίων. Πολλοί έχουν υποστεί τέτοια πλύση εγκεφάλου που ως αποτέλεσμα δεν υπάρχει κίνημα αντιπολίτευσης στο βρετανικό κατεστημένο, ούτε παράλληλο με τα γαλλικά «Κίτρινα Γιλέκα».
Το πρόβλημα είναι ότι η πλειονότητα των πολιτών του Ηνωμένου Βασιλείου, ειδικά στην Αγγλία, κατά τη διάρκεια των αιώνων έχουν «εγκατασταθεί», δηλαδή έχουν επιλέξει το αντι-αγγλικό βρετανικό κατεστημένο και έχουν κάνει να αισθάνονται τα πλεονεκτήματα (;) όσον αφορά τα οικονομικά και το κύρος της βρετανικής πλευράς. Με την πλευρά του βρετανικού κατεστημένου να γίνεται κανίς για την αμερικανική ελίτ, οι πολίτες του Ηνωμένου Βασιλείου πλέον αμερικανίζονται και αναγκάζονται να αισθάνονται τα πλεονεκτήματα (;) όσον αφορά τα οικονομικά και το κύρος του να είναι στην αμερικανική πλευρά. Έχουν παθητικοποιηθεί τόσο πολύ που πολλοί Ηπειρωτικοί Ευρωπαίοι ρωτούν αν, αντί για αίμα, οι Βρετανοί έχουν τσάι στις φλέβες τους. Ωστόσο, το 2022 όλο και περισσότεροι συνειδητοποιούν πως τα «πλεονεκτήματα» της βρετανικής/αμερικανικής πλευράς είναι εξαιρετικά μικρά. Πολύ περισσότερο, καθώς το διχαστικό Brexit δεν έφερε την αποκατάσταση της κυριαρχίας και την ανάκτηση των συνόρων, όπως υποσχέθηκε ο γεννημένος στις ΗΠΑ Τζόνσον, αλλά αντίθετα έφερε στο Ηνωμένο Βασίλειο την τιμητική φεουδαρχική θέση να είναι η 51η Πολιτεία των ΗΠΑ. Ένα κίνημα εθνικής αντίστασης με ευρεία βάση δεν έχει ακόμη εμφανιστεί στην Αγγλία. Ωστόσο, υπάρχει ελπίδα στο περιθώριο της Σέλτικ. Βεβαίως, στην Σκωτία, τη Βόρεια Ουαλία και μέρη της Ιρλανδίας, υπάρχει αντίσταση μέσω των εθνικών τους κομμάτων, των Εθνικών κομμάτων της Σκωτίας και της Ουαλίας και του Σιν Φέιν στην Ιρλανδία, αν και όλα υπονομεύονται σοβαρά από τον Βοκαϊσμό.
Το Ηνωμένο Βασίλειο που εφευρέθηκε από το βρετανικό κατεστημένο είναι σήμερα ένα Διασπασμένο Βασίλειο (DK). Πολύ σύντομα, πιθανώς μέσα σε μια γενιά, θα υπάρχουν τέσσερις ανεξάρτητες χώρες στα Νησιά του Βόρειου Ατλαντικού (IONA): η Αγγλία, η (μια επανενωμένη) Ιρλανδία, η Σκωτία και η Ουαλία. Διότι ακριβώς στο να λυθεί το μοχθηρό κουβάρι των κόμβων που σχηματίζουν την παρούσα επιβεβλημένη «ενότητα» και τον ερχομό της διχόνοιας μπορεί να έρθει η πραγματική ενότητα. Αυτό δε θα είναι μια πολιτική ενότητα, αλλά μια ενότητα συμφερόντων. Τα τέσσερα μελλοντικά κυρίαρχα έθνη των Βρετανικών Νήσων και της Ιρλανδίας έχουν πολλά κοινά από την άποψη της κοινής γεωγραφίας, της ιστορίας και του πολιτισμού. Δυστυχώς, ό,τι κοινό τους έχει επισκιαστεί από το καταπιεστικό, συγκεντρωτικό κρατικό κατεστημένο. Αυτό έχει διορθωθεί στη νορμανδική-βρετανική πρωτεύουσα του Λονδίνου με την παντοδύναμη Σιωνιστική Πόλη της, εδώ και σχεδόν χίλια χρόνια. Αυτή η καταπίεση συμβολίζεται από την ξένη Βασιλική Οικογένεια. Οι Άγγλοι έχασαν τη δική τους βασιλική οικογένεια και την υπόλοιπη εθνική ελίτ μετά τη δολοφονία του τελευταίου Άγγλου βασιλιά της Αγγλίας, Έντμουντ Άιρονσαϊντ, το 1016. Από τότε οι μονάρχες ήταν όλοι ξένοι – Δανοί, Νορμανδοί, Γάλλοι, Ουαλοί, Σκωτσέζοι, Ολλανδοί, Γερμανοί. Κανένας δεν είχε στο μυαλό του τα συμφέροντα των Τεσσάρων Εθνών, γιατί όλοι ήταν εξωγήινοι, πολλοί από τους οποίους δεν μπορούσαν καν να μιλήσουν αγγλικά και οι καρδιές τους ήταν αλλού. Παρόλα αυτά, η ελπίδα για μια σοβαρή αναζήτηση ταυτότητας και στη συνέχεια μια πραγματική εθνική αφύπνιση στην Αγγλία και τα Τρία Έθνη παραμένει.
Συμπέρασμα: Ο μακρύς περίπατος προς την ελευθερία
Οι μάχες για την απελευθέρωση από την καταπίεση στις τρεις πιο ισχυρές και πολυπληθέστερες χώρες της Δυτικής Ευρώπης, δύο στην Ηπειρωτική Ευρώπη, μία σε ένα υπεράκτιο αρχιπέλαγος, λίγο σαν την αμερικανοποιημένη Ιαπωνία στην άλλη πλευρά της Βόρειας Ευρασίας, βρίσκονται σε εξέλιξη. Προς το παρόν, το τεράστιο βάρος της αιωνόβιας καταπίεσης και της καταστολής φαίνεται να καθιστά αδύνατη τη νίκη των ζομβοποιημένων λαών τους σε οποιαδήποτε από αυτές τις μάχες. Κι όμως μας φαίνεται ότι, κατά ειρωνικό τρόπο, είναι ακριβώς αυτό το βάρος που καταπιέζει τους λαούς στα τρία εντελώς διαφορετικά πλαίσια που θα εξασφαλίσουν τη νίκη. Too much is too much – έρχονται οι εξεγέρσεις των λαών των οποίων οι εθνικές ταυτότητες έχουν καταπιεστεί και κατασταλεί τόσο βαριά και για τόσο καιρό. Η κυριαρχία της Γερμανίας, Η Γαλλία και τα Τέσσερα Έθνη πρέπει να αποκατασταθούν και οι μειονότητες που το έχουν αντιληφθεί σε καθένα από αυτά αυξάνονται. Όλο και περισσότεροι συνειδητοποιούν ότι η αποκατάσταση μπορεί να έρθει μόνο αφού απελευθερωθούν από τις ελίτ που τρέφονται η μία από την άλλη. Και αυτές οι ελίτ εξαρτώνται εξ ολοκλήρου από την εξωγήινη ελίτ των ΗΠΑ, η οποία στέκεται πίσω από όλες κινώντας όλα τα νήματά τους.
Σήμερα το Ηνωμένο Βασίλειο είναι υπό απεργία λόγω των μισθών που δε συμβαδίζουν με τον πληθωρισμό που έχει υψηλά επίπεδα ρεκόρ, ο οποίος έχει προκληθεί σχεδόν εξ ολοκλήρου από τις αντιρωσικές και κατά της ελευθερίας «κυρώσεις» που επιβλήθηκαν από την ελίτ του κατεστημένου. Κάποιοι εκεί λένε ότι το γεγονός του Ηνωμένου Βασιλείου του 2022, ο θάνατος της Βασίλισσας Ελισάβετ Β' σε ηλικία 96 ετών, ήταν το αποτέλεσμα της συνάντησής της με τη Λιζ Τρας δύο ημέρες νωρίτερα και συνειδητοποιώντας σε τι είχε φτάσει η χώρα της. (Ένα δημοφιλές αστείο στο Ηνωμένο Βασίλειο λέει ότι υπάρχει πλέον απόδειξη πως κανείς δεν είναι ανεγκέφαλος – η Liz Truss είναι η εξαίρεση που αποδεικνύει τον κανόνα). Στο γιο της Ελισάβετ, βασιλιά Κάρολος, πέταξαν αυγά. (Θυμάστε πώς απάτησε την Νταϊάνα;). Κανείς, ακόμη και ο πιο αφοσιωμένος Ρεπουμπλικανός, δε θα σκεφτόταν ποτέ να πετάξει αυγά στη μητέρα του. Έπειτα, υπάρχει ο σκανδαλώδης Χάρι, Δούκας της Καλιφόρνια, εντελώς κατατρεγμένος από και κάτω από τη φτέρνα της Αμερικανίδας ηθοποιού συζύγου του. Ίσως, ακριβώς όπως η Γαλλία ανακηρύσσει μια νέα Δημοκρατία κάθε φορά που υφίσταται μια σοβαρή κρίση (τώρα βρίσκεται στην πέμπτη της), το Ηνωμένο Βασίλειο, ή μάλλον η Αγγλία, όπως στην πραγματικότητα πρόκειται για αυτό, θα δηλώσει ακόμη ότι έχει μια νέα Δυναστεία, που συμβαίνει εκεί κάθε φορά που έχει σοβαρή κρίση. Εν πάση περιπτώσει, η βασίλισσα Ελισάβετ Β' ήταν σίγουρα το τέλος σε κάτι: Αντίο, Οίκος Σαξ-Κόμπουργκ-Γκόθα-Γουίνδσορ; Γεια σου, English Royal House – Ironside II;
Το γαλλογερμανικό tandem που ουσιαστικά διοικεί την ηπειρωτική Δυτική Ευρώπη από τη Διακήρυξη Schumann το 1950 είναι επίσης προβληματικό. Η κυρίαρχη Γερμανία θέλει να είναι ξανά Γερμανία και η κυρίαρχη Γαλλία θέλει να είναι ξανά Γαλλία. Είναι οι ΗΠΑ που κατακτούν την εξουσία που δε θα το επιτρέψουν. Ωστόσο, από την στιγμή που οι ΗΠΑ έχουν απαξιωθεί χάνοντας τον πόλεμο τους στην Ουκρανία, τότε όλα θα γίνουν δυνατά στην Ευρώπη, όπως όλα έγιναν δυνατά στην Ασία, όταν οι ΗΠΑ είχαν πεταχτεί έξω από αυτήν. (Εκεί οι ΗΠΑ κρατούν τώρα μόνο την κατεχόμενη παράκτια λωρίδα της Παλαιστίνης, το νότιο άκρο της κορεατικής χερσονήσου και την υπεράκτια Ιαπωνία, Ταϊβάν και Σιγκαπούρη). Οδεύουμε προς μια νέα Δυτική Ευρώπη, αλήθεια, όχι σε ευθεία γραμμή, αλλά στα τρελά ζιγκ-ζαγκ των ψεμάτων τέτοιων εγγονών των Ναζί όπως η Ursula von der Luegen. Αυτό που θα καταλήξουν να κάνουν η Γερμανία και η Γαλλία θα διαμορφώσει και θα καθορίσει τις ενέργειες όλης της Δυτικής Ευρώπης, δηλαδή της ΕΕ των 27 συν το Ηνωμένο Βασίλειο, την Ελβετία, τη Νορβηγία και την Ισλανδία, τους 31 Ευρωπαίους. Είναι ο ισχυρισμός μας πως μια διευθέτηση με τη Ρωσία, που αποτελεί ο άξονας Μόσχα-Βερολίνο-Παρίσι-Λονδίνο, που θα έπρεπε να είχε συμβεί το 1914, είναι το μόνο πράγμα που μπορεί να σώσει τους 31 Ευρωπαίους από τη δουλοπαροικία στη φεουδαρχία των ΗΠΑ. Τώρα, το καθεστώς του Κιέβου έχει ένα πολιτικό σύνθημα: «Η Ουκρανία είναι Ευρώπη». Αυτό δεν έχει νόημα, καθώς η Ρωσία είναι επίσης Ευρώπη και δεν υπάρχει μη ρωσική Ευρώπη χωρίς ρωσόφωνη Ευρώπη. Είναι δύο μισά ενός συνόλου, το καθένα με παρόμοια έκταση περίπου πέντε εκατομμυρίων τετραγωνικών χιλιομέτρων. Η Ευρώπη έχει μια επιλογή να κάνει: Να ζήσει κάτω από την υπερατλαντική μπότα, να είναι γραμμένο στο πρόσωπό της από 3.000 μίλια μακριά ή να επιλέξει την απελευθέρωση και την κυριαρχία. Το τελευταίο σημαίνει να ζείτε ως καλοί γείτονες με την τοπική, ρωσόφωνη Ευρώπη και την υπόλοιπη Ευρασία, όπου γεωγραφικά, ιστορικά και πολιτιστικά η Ευρώπη είναι ήδη και ήταν πάντα.